Δεν έχει σημασία αν τα έγγραφα είναι της αλλοδαπής: την προαναφερθείσα κυρία Παπαδοπούλου στας Αμερικάς τη λέγανε κυρία Papadopoulos, ήρθε εδώ, της έβγαλαν διαβατήριο όπου τη γράψανε Papadopoulou, πήγε στας Αμερικάς, της είπαν «δεν είστε ο εαυτός σας, μανδάμ», δηλαδή θεώρησαν ότι είναι διαφορετικό το επίθετό της, άρα δεν είναι το ίδιο πρόσωπο, γιατί από κλίσεις και τέτοια αυτοί δεν ξέρουν, και η κυρία Παπαδοπούλου εξουσιοδότησε κάποιον να πάει στην αστυνομία στην Ελλάδα, να δείξει το πιστοποιητικό γέννησής της (ή μήπως ήταν το αμερικάνικο διαβατήριό της; Δε θυμάμαι, ένα από τα δύο πάντως), και να πει ότι θέλει να γράφεται έτσι, αλά αμερικάνα. Όπερ και εγένετο, δηλαδή.
Δες ξανά Ζάζουλα:
Ξανά: όλα αυτά ισχύουν για την Ελλάδα. Το τι θα ζητήσει η εκάστοτε ιταλική αρχή είναι δικό της θέμα.
Δες ξανά Ζάζουλα:
[...]Τα ανωτέρω στοιχεία, αναγράφονται με λατινικούς χαρακτήρες από τον ενδιαφερόμενο κατά παρέκκλιση του προτύπου αυτού, ύστερα από αίτημά του, με βάση διαφορετική εγγραφή που υφίσταται σε ταξιδιωτικό ή άλλο έγγραφο ημεδαπής ή αλλοδαπής αρχής, το οποίο υποχρεούται να επιδείξει, ενώ φωτοαντίγραφό του τηρείται στο αρχείο της υπηρεσίας που δέχθηκε τα δικαιολογητικά .
Ξανά: όλα αυτά ισχύουν για την Ελλάδα. Το τι θα ζητήσει η εκάστοτε ιταλική αρχή είναι δικό της θέμα.