Η απορία μου είναι ακριβώς αυτή: Πώς θα πω, σε ας πούμε, κάπως πιο λόγιο ρέτζιστερ, τις γρατζουνιές πάνω σε μεταλλική επιφάνεια; Αμυχές, εκδορές δεν παίζουν, χρειάζονται νύχια και δέρματα. Χαρακιές, θέλουν χάρακα. Ιδέες;
Λόγιες γρατζουνιές στο μέταλλο
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
Γιατί θέλουν χάρακα οι χαρακιές; Δεν σ' έπιασα! Δεν γίνονται με μαχαίρι;
Σημάδια, σου κάνει; Είναι αρκετά ουδέτερο για να είναι και λόγιο.
Σημάδια, σου κάνει; Είναι αρκετά ουδέτερο για να είναι και λόγιο.
Στο κείμενο που διορθώνω, είχε χρησιμοποιήσει τις εκδορές πάντως... Εκδορές σε μεταλλική επιφάνεια... 
Νομίζω ότι αυτά παθαίνει όποιος επιμένει να χρησιμοποιεί λόγιες εκφράσεις. Τι λέει το αγγλικό; Scratches; Γιατί πρέπει να μεταφραστεί με "λόγια" έκφραση; Σε ποιους απευθύνεται το κείμενο; Σε καταναλωτές; Σε εμπόρους; Σε μηχανικούς;Στο κείμενο που διορθώνω, είχε χρησιμοποιήσει τις εκδορές πάντως... Εκδορές σε μεταλλική επιφάνεια...
...
Οι χαρακιές θέλουν χάρακα μόνο στη δεύτερη σημασία τους, τη λιγότερο συνηθισμένη:
χαρακιά η [xaraká] Ο24 : 1. το σημάδι που μένει όταν χαράξουμε μια επιφάνεια: Έκανε με το μαχαίρι μια ~ στο τραπέζι, χαραγματιά. Tου έκανε μια ~ στο πρόσωπο. || (οικ.) βαθιά ρυτίδα: Είχε μια ~ ανάμεσα στα φρύδια του. 2. χτύπημα με το χάρακα: Tου έδωσε δύο χαρακιές στα χέρια. [χάρακ(ας) -ιά]
Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν σκοτεινό τύπο να ζητάει χάρακα για να χαρακώσει τον αντίπαλό του. Διαβήτη, μπορεί, για να του βγάλει τα μάτια. Και νομίζω πως η χαρακιά με την πρώτη σημασία της προέρχεται από το χαράζω, όχι από τον χάρακα, ο ορισμός της δηλαδή έπρεπε να είναι σχεδόν ίδιος με του χαράγματος παρακάτω.
Αλλά επειδή και η χαρακιά δεν θα έλεγα ότι ταιριάζει σε λόγιο ρέτζιστερ (αν είναι υποχρεωτικό), θα πρότεινα σημάδια (που λέει ο Αζιμούθιος) ή χαράγματα, εξ ορισμού (του ΛΚΝ) λόγιο:
χάραγμα το [xáraγma] Ο49 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του χαράζω: Tο ~ μιας επιγραφής στο μάρμαρο. Διαβάσαμε τα χαράγματα των επισκεπτών επάνω στις κολόνες των ναών. [λόγ. < αρχ. χάραγμα]
Οι χαρακιές θέλουν χάρακα μόνο στη δεύτερη σημασία τους, τη λιγότερο συνηθισμένη:
χαρακιά η [xaraká] Ο24 : 1. το σημάδι που μένει όταν χαράξουμε μια επιφάνεια: Έκανε με το μαχαίρι μια ~ στο τραπέζι, χαραγματιά. Tου έκανε μια ~ στο πρόσωπο. || (οικ.) βαθιά ρυτίδα: Είχε μια ~ ανάμεσα στα φρύδια του. 2. χτύπημα με το χάρακα: Tου έδωσε δύο χαρακιές στα χέρια. [χάρακ(ας) -ιά]
Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν σκοτεινό τύπο να ζητάει χάρακα για να χαρακώσει τον αντίπαλό του. Διαβήτη, μπορεί, για να του βγάλει τα μάτια.
Και νομίζω πως η χαρακιά με την πρώτη σημασία της προέρχεται από το χαράζω, όχι από τον χάρακα, ο ορισμός της δηλαδή έπρεπε να είναι σχεδόν ίδιος με του χαράγματος παρακάτω.Αλλά επειδή και η χαρακιά δεν θα έλεγα ότι ταιριάζει σε λόγιο ρέτζιστερ (αν είναι υποχρεωτικό), θα πρότεινα σημάδια (που λέει ο Αζιμούθιος) ή χαράγματα, εξ ορισμού (του ΛΚΝ) λόγιο:
χάραγμα το [xáraγma] Ο49 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του χαράζω: Tο ~ μιας επιγραφής στο μάρμαρο. Διαβάσαμε τα χαράγματα των επισκεπτών επάνω στις κολόνες των ναών. [λόγ. < αρχ. χάραγμα]
Το αγγλικό λέει scoring (και έχει διάφορα άλλα για γενικώς φθορές).
Τα σημάδια θα μπορούσαν να είναι stains...
Τα σημάδια θα μπορούσαν να είναι stains...
Αυτή είναι και η δική μου επιλογή, ως τώρα τουλάχιστον.
...
χαραγή η [xarají] Ο29 : α. χάραγμα. β. χαρακιά. [λόγ. < ελνστ. χαραγή]
χάραγμα ... [λόγ. < αρχ. χάραγμα]
Διάλεξε ποιο σου πάει για πιο λόγιο, το αρχαίο ή το ελληνιστικό. Εμένα το ίδιο μου λένε, πάντως. :)
Υποκειμενικά μόνο, λόγω χρήσης και συνήθειας, η χαραγή με παραπέμπει σε χάραγμα εσκεμμένο, με κάποια χρηστική σκοπιμότητα, επειδή στα εργαστήρια, τα ογκομετρικά σκεύη τα «πληρώναμε μέχρι χαραγής». Δεν πληρώναμε βέβαια μέχρι τη χαραή, το χάραμα της μέρας (σε εργαστήρια ήμασταν, όχι σε σκυλάδικο), αλλά γεμίζαμε μέχρι τη χαρακιά. Γλωσσικός διχασμός, διχαραγμός, σχιζοφρένεια.
χαραγή η [xarají] Ο29 : α. χάραγμα. β. χαρακιά. [λόγ. < ελνστ. χαραγή]
χάραγμα ... [λόγ. < αρχ. χάραγμα]
Διάλεξε ποιο σου πάει για πιο λόγιο, το αρχαίο ή το ελληνιστικό. Εμένα το ίδιο μου λένε, πάντως. :)
Υποκειμενικά μόνο, λόγω χρήσης και συνήθειας, η χαραγή με παραπέμπει σε χάραγμα εσκεμμένο, με κάποια χρηστική σκοπιμότητα, επειδή στα εργαστήρια, τα ογκομετρικά σκεύη τα «πληρώναμε μέχρι χαραγής». Δεν πληρώναμε βέβαια μέχρι τη χαραή, το χάραμα της μέρας (σε εργαστήρια ήμασταν, όχι σε σκυλάδικο), αλλά γεμίζαμε μέχρι τη χαρακιά. Γλωσσικός διχασμός, διχαραγμός, σχιζοφρένεια.
To stains θα μπορούσε να είναι λεκέδες ή κηλίδες, αν έβαζες αλλού τα σημάδια.
Χαραγές καλές είναι, όπως και οι χαρακιές.
Χαραγές καλές είναι, όπως και οι χαρακιές.
Καλημέρα. Για όσους σπεύσουν να σκεφτούν ότι, να, η γλώσσα μας έφτασε μέχρι την Ιαπωνία, αφού το χαρακίρι σημαίνει «κόβω την κοιλιά», επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι χαρά είναι η κοιλιά και κίρι σημαίνει «κόβω». Ποια καλή κοπέλα εδώ είχε πει να μάθουμε να αγαπάμε την κοιλιά μας — τη χαρά μας...