Costas
¥
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Γιατί όμως να απελπίζομαι; ας ανοίξω την τηλεόραση
κάποιος θα βρεθεί εκεί να με παρηγορήσει.
Αρκεί να αποφύγω τες Σειρήνες, που με καλούν,
η επίβουλες, να βγω να τα γκρεμίσω.
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Γιατί όμως να απελπίζομαι; ας ανοίξω την τηλεόραση
κάποιος θα βρεθεί εκεί να με παρηγορήσει.
Αρκεί να αποφύγω τες Σειρήνες, που με καλούν,
η επίβουλες, να βγω να τα γκρεμίσω.
Last edited by a moderator: