Κλίση προπαροξύτονων επιθέτων σε -ος, -η, -ο

[Dahlida]

Χαίρετε!
Έχω μια απορία σχετικά με τον τονισμό των προπαροξύτονων ουσιαστικών και ουσιαστικοποιημένων επιθέτων στη γενική πληθυντικού. Στη σχολική γραμματική βρήκα τον εξής κανόνα: «Τα προπαροξύτονα επίθετα σε -ος, -η, -ο όπως και οι παθητικές μετοχές ενεστώτα σε -όμενος και -ώμενος, -ούμενος και οι παθητικές τετελεσμένες μετοχές σε -μενος διατηρούν τον τόνο τους στην ίδια συλλαβή στη γενική ενικού και πληθυντικού, ενώ, αντίθετα, τα ουσιαστικοποιημένα επίθετα (και οι μετοχές) κατεβάζουν τον τόνο (π.χ. η προστασία των ανήλικων παιδιών, αλλά: η προστασία των ανηλίκων, των αγνοούμενων ναυαγών, αλλά: των αγνοουμένων). » Σύμφωνα με αυτό, λοιπόν, είναι σωστό να γράφουμε και να λέμε «η δημιουργία προτύπων» και «η εφαρμογή πρότυπων κανόνων/διαδικασιών»; Ή μήπως μου διαφεύγει κάτι;

 

[Zazula]

Ναι, αυτό εννοεί ο κανόνας.

 

[Dahlida]

Σας ευχαριστώ!

 

[nickel]

Καλωσήρθες! Προσθέτω σε συνημμένο ένα ωραίο παράδειγμα από μια έκδοση της Νεοελληνικής Γραμματικής Τριανταφυλλίδη (του 2002). Οι υπογραμμίσεις, δικές μου.

Τίτλος κεφαλαίου:
Ο τονισμός των προπαροξυτόνων

Στο κείμενο αποκάτω:

542. Οι πλάγιες πτώσεις του πληθυντικού των προπαροξύτονων κοινών αρσενικών παροξύνονται [...]

 

[Spyros_]

Οπότε σύμφωνα με τη Γραμματική τα «αντιπρόσωπος» και «παλιάνθρωπος» στη γενική είναι «του αντιπρόσωπου, των αντιπρόσωπων» και «του παλιάνθρωπου, των παλιάνθρωπων»;

 

[nickel]

Οπότε σύμφωνα με τη Γραμματική τα «αντιπρόσωπος» και «παλιάνθρωπος» στη γενική είναι «του αντιπρόσωπου, των αντιπρόσωπων» και «του παλιάνθρωπου, των παλιάνθρωπων»;

Συμβαίνει και αυτό!
Λιγότερο με λόγιες λέξεις («Άρθρο 19 – Ορισμός αντιπρόσωπων...» – opengov, ναι, με εξέπληξε κι εμένα) και συχνότερα με μη λόγιες («των παλιάνθρωπων»).

Η Lexigram μάλιστα δέχεται το δεύτερο (εδώ, αλλά θέλει συνδρομούλα), αλλά όχι ακόμα το πρώτο.