Αν ρωτήσετε σκακιστές, θα χαμογελάσουν πονηρά. Είναι ο πρώτος τρόπος αναγνώρισης των «δικών»μας. Οι «ξένοι» (συνήθως πολιτικοί στις τελετές και τις απονομές ;)) δεν το κλίνουν, τους δυσκολεύει, λένε «πρωταθλητής του σκάκι» και «τα σκάκι» όταν εννοούν «τα σκάκια», τα σετ σκακιστικών πεσσών που παίζουμε. Και όμως, και το ΛΚΝ και ο Μπαμπινιώτης το ξεκαθαρίζουν: Το σκάκι σχηματίζει κανονικά γενική: «του σκακιού».
Ο μπαρμπαγκούγκλης με οδήγησε σήμερα σε ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από τον πρώτο τόμο των Απάντων του Μαν. Τριανταφυλλίδη (1963):
Είναι παράδειγμα που αναφέρει ο Τρ. για να αποδείξει κάτι; Και τι; Είναι απλή αναφορά; Είναι τσιτάτο άλλου; Δυστυχώς, αυτό είναι όλο που δείχνει ο γκούγκλης. Ούτε καν τη σελίδα για να καθοδηγήσω κάποιον που θα ήθελε να με διευκολύνει.
Παρόλα αυτά, αν τύχει και βρεθεί στα χέρια σας το βιβλίο και το θυμηθείτε, θα ήμουν ευγνώμων αν μπορούσατε να μου δώσετε κάποιες περισσότερες πληροφορίες γι' αυτό το χωρίο.
Ευχαριστώ :)
Ο μπαρμπαγκούγκλης με οδήγησε σήμερα σε ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από τον πρώτο τόμο των Απάντων του Μαν. Τριανταφυλλίδη (1963):
Το σκάκι, του σκακιού γίνεται ζατρίκιον· ζατρίκιον όχι δια να καθαρισθή η γλώσσα, αφού και το ζατρίκιον είναι ξένη λέξις, αλλά δια να κάνη την εμφάνισίν της η κατάληξις -ιον, η οποία δεν εννοεί να κολλήσει εις το σκάκι-ον.
Είναι παράδειγμα που αναφέρει ο Τρ. για να αποδείξει κάτι; Και τι; Είναι απλή αναφορά; Είναι τσιτάτο άλλου; Δυστυχώς, αυτό είναι όλο που δείχνει ο γκούγκλης. Ούτε καν τη σελίδα για να καθοδηγήσω κάποιον που θα ήθελε να με διευκολύνει.
Παρόλα αυτά, αν τύχει και βρεθεί στα χέρια σας το βιβλίο και το θυμηθείτε, θα ήμουν ευγνώμων αν μπορούσατε να μου δώσετε κάποιες περισσότερες πληροφορίες γι' αυτό το χωρίο.
Ευχαριστώ :)