Ιδεογράμματα, πινγίν, και ηλεκτρονικοί υπολογιστές

[AoratiMelani]

Έχω την εντύπωση ότι επικρατεί μια τεράστια παρεξήγηση εδώ.

Η SBE λέει ότι οι υπολογιστές "απ' έξω" -δηλαδή ουσιαστικά το πληκτρολόγιο- θα ήταν διαφορετικοί αν είχαν πρωτοκατασκευαστεί στην Κίνα. Πράγμα που αποτελεί κοινοτοπία, μια που ένα πληκτρολόγιο στην ουσία είναι μια γραφομηχανή, και κινέζικες γραφομηχανές κατασκευάστηκαν, και φυσικά ήταν διαφορετικές. Είναι το ίδιο με το να έλεγε ότι οι πρώτες γραφομηχανές θα ήταν τελείως διαφορετικές αν είχαν πρωτοκατασκευαστεί στην Κίνα.

Η SBE διευκρίνισε ότι δεν αναφέρεται στο πώς θα ήταν οι υπολογιστές "από μέσα" -δηλαδή σε τι μορφή θα επεξεργάζονταν την πληροφορία.Εδώ ο Helle λέει ότι θα ήταν όπως είναι και σήμερα - δεκτό αλλά και περιττό, αφού κανείς δεν ισχυρίστηκε το αντίθετο.


Λιγάκι με μπέρδεψε η αναφορά στο δεκαεξαδικό σύστημα - είναι σύστημα αρίθμησης, όχι απεικόνισης της γλώσσας, οπότε δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για γραφή στο πληκτρολόγιο -στο "απ' έξω" του υπολογιστή- ενώ σίγουρα δεν θα το χρησιμοποιούσαν για την οργάνωση της πληροφορίας, αφού το δυαδικό είναι το απλούστερο - εξάλλου αφορά το "από μέσα" που υποτίθεται ότι δεν μας απασχολεί. Αλλά ίσως κάτι δεν κατάλαβα.

Η πληροφορία μέσα στους υπολογιστές είναι οργανωμένη βάσει του δυαδικού συστήματος, αν δεν απατώμαι, και μια που δεν υπάρχει απλούστερο, αυτό θα είχε επιλεγεί είτε τους κατασκεύαζαν Κινέζοι είτε εξωγήινοι. Σωστά, Helle;

Το "απ' έξω" προσπαθεί να προσεγγίσει τις ανθρώπινες γλώσσες, ώστε να μπορούν εύκολα οι άνθρωποι να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν με το μηχάνημα, ενώ το "από μέσα" προσπαθεί να είναι όσο πιο λειτουργικό, συμπυκνωμένο και ταχύ γίνεται. Και προφανώς υπάρχει κάτι "ανάμεσα" στα δύο που μετατρέπει την πληροφορία από το ένα σύστημα επικοινωνίας στο άλλο.

Συνοψίζω:
Αν οι υπολογιστές είχαν πρωτοκατασκευαστεί στην Κίνα, πολύ πιθανό να είχαν διαφορετικό interface, αλλά θα είχαν ίδια εντόσθια.

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε σε αυτό, έτσι δεν είναι;

 

[Hellegennes]

Όχι, η SBE λέει κάτι διαφορετικό. Επίσης το δυαδικό σύστημα δεν είναι απαραίτητο ότι είναι ο μόνος τρόπος. Π.χ. το επόμενο λογικό βήμα είναι το τετραψήφιο σύστημα κωδικοποίησης.

 

[pontios]

Όχι, η SBE λέει κάτι διαφορετικό. Επίσης το δυαδικό σύστημα δεν είναι απαραίτητο ότι είναι ο μόνος τρόπος. Π.χ. το επόμενο λογικό βήμα είναι το τετραψήφιο σύστημα κωδικοποίησης.

Just so we understand ...
Νομίζω εννοείς τετραδικό σύστημα (a quaternary coding system - i.e., one using a base-4 numeral system - and not a 4 digit system - unless the 4 digits you're referring to are 0, 1, 2 and 3, I suppose ? - It's just that a 4 digit coding system could also - or would normally - mean a system with 10,000 possible combinations from 0000 to 9999?);

 

[SBE]

Περίπου όπως τα λέει η Μελ, αν και βέβαια με την επιφύλαξη ότι εκτός από τις διαφορές στο interface μπορεί να υπήρχαν και διαφορές στη γενικότερη φιλοσοφία των υπολογιστών, γιατί πιστέυω ότι ακόμα και το μέσα επηρεάζεται από τα πολιτισμικά του κάθε σχεδιαστή/ εφευρέτη. Ο Ελληγενής δεν πιστέυει ότι συμβαίνει αυτό, και είναι πιθανό να μην συμβαινει σε όλα π.χ. τα εργαλεία ενός ξυλουργού ανά τον κόσμο είναι πάνω κάτω ίδια.

 

[Hellegennes]

Άλλο οι επιρροές στην σχεδίαση -που πάλι δεν τις πιστεύω*- κι άλλο σε σχέση με την γλώσσα. Οι υπολογιστές δεν σχεδιάστηκαν για να επικοινωνούν σε καμμιά υπαρκτή γλώσσα. Ούτε τα μηχανικά ούτε τα λογισμικά κομμάτια ενός υπολογιστή έχουν εξάρτηση από την γλώσσα ή τον τρόπο απεικόνισής της αυτών που τα κατασκεύασαν πρώτοι.





* δεν βλέπω μηχανικές, κατασκευαστικές ή φιλοσοφικές διαφορές μεταξύ δυτικών και μη δυτικών μηχανών.

Just so we understand ...
Νομίζω εννοείς τετραδικό σύστημα (a quaternary coding system - i.e., one using a base-4 numeral system - and not a 4 digit system - unless the 4 digits you're referring to are 0, 1, 2 and 3, I suppose ? - It's just that a 4 digit coding system could also - or would normally - mean a system with 10,000 possible combinations from 0000 to 9999?);

GACT ή GACU.

 

[Marinos]

Θεωρείς δηλαδή ότι η γνωστή μας αρχιτεκτονική των υπολογιστών είναι η καλύτερη ή ίσως η μοναδική δυνατή; (Αν όχι, το τι επιδράσεις θα είχε το πολιτισμικό πλαίσιο σε μια άλλη πορεία μάλλον δεν μπορούμε να το προβλέψουμε. Αν ναι... ανοίγουμε μεγάλη συζήτηση).

 

[AoratiMelani]

Μα όχι, δεν είναι η ίδια συζήτηση.

Οι υπολογιστές είναι σχεδιασμένα κατασκευάσματα, ενώ ο κόσμος όχι, απ' όσο γνωρίζουμε (έστω όχι κατ' ανάγκην -για να μην πιάσουμε θεολογία τώρα- άρα δεν μπορούμε εκ των πραγμάτων να συνδέσουμε τις δύο συζητήσεις).

Άρα οι υπολογιστές μπορεί να είναι όντως ό,τι καλύτερο μπορούν να κάνουν οι συγκεκριμένοι κατασκευαστές (των οποίων τα χαρακτηριστικά γνωρίζουμε), ενώ για τον κόσμο δεν μπορούμε να ξέρουμε (αφού είτε δεν υπάρχει κατασκευαστής είτε αν υπάρχει δεν γνωρίζουμε τίποτε για τα χαρακτηριστικά του).

 

[Marinos]

Touché. Αλλά αν είμαστε αγνωστικιστές για τον κόσμο, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να προβλέψουμε πώς θα σχεδίαζε τους υπολογιστές ένας αρειανός (ούτε καν Κινέζος) Τούρινγκ;

 

[SBE]

Πιθανόν η αρχιτεκτονική των υπολογιστών να ειναι η καλύτερη δυνατή με βάση τις ικανότητές μας.
Αλλά δεν είναι απιθανο να έχει επηρεαστεί η εξέλιξή της με βάση τις προτεραιότητες που δίνει ο εκάστοτε ισχυρός λήπτης αποφάσεων. Όπως είπα, αν οι Κινέζοι καθόριζαν τον παγκόσμιο πολιτισμό μπορέι να είχαμε αναγνώριση φωνής ή εικόνας πριν την αναγνώριση έντυπων στοιχείων. Γιατί όλες οι προσπάθειες τς επιστημης και της έρευνας θα είχαν επικεντρωθεί εκεί. Ή γιατί οι εφευρέτες θα είχαν άλλα πρότυπα.

Εγώ πιστεύω ότι οι αποφάσεις μας και οι ιδέες που μας έρχονται σαν λύσεις στα προβλήματά μας επηρεάζονται από αυτό που ήδη ξέρουμε. Περιστασιακά μόνο εμφανίζεται μια ιδέα τελείως διαφορετική από αυτό που ξέρουμε, κι αυτό φαίνεται στην ιστορία πολλών εφευρέσεων. Ας πάρουμε τη ραπτομήχανή. Οι ραπτομηχανές δεν ράβουν όπως ράβει το ανθρώπινο χέρι. Η τεχνική είναι τελείως διαφορετική. Ας πάρουμε το φούρνο μικροκυμάτων, δεν είναι φούρνος (γιατί δεν ψήνει) και αρχικά θεωρήθηκε ότι θα αλλάξει τελείως τον τρόπο που παρασκευάζουμε την τροφή μας- παρόλο που στην πράξη δεν έγινε ποτέ αυτο. Δεν είναι η μέθοδος παρασκευής που ξέρουμε σε βελτιωμένη μορφή, είναι κάτι τελείως διαφορετικό.
Αλλά το ηλεκτρικό μαχαίρι δεν ξέρω σε τί διαφέρει απο το συμβατικό. Ή το μίξερ από τη δουλειά που κάνει το ανθρώπινο χέρι. Η τεχνική είναι η ίδια, ο τρόπος που φτάνει στο αποτέλεσμα ο ίδιος.

 

[AoratiMelani]

Παρέλειψα κάτι στο παραπάνω σχόλιό μου. Εκτός από τη γνώση μας περί του κατασκευαστή, παίζει ρόλο και η γνώση που έχουμε περί του κατασκευάσματος.

Οι υπολογιστές οργανώνουν και διαχειρίζονται πληροφορία. Αυτό είναι κάτι αρκετά συγκεκριμένο για να μπορούμε να αποφανθούμε σχετικά με τον καλύτερο τρόπο επίτευξής του με τα μέσα που υπάρχουν διαθέσιμα στον πλανήτη μας από τα όντα που υπάρχουν στον πλανήτη μας.

Για τους αρειανούς δεν μπορούμε να αποφανθούμε διότι δεν ξέρουμε τίποτε γι' αυτούς, ενώ για τους Κινέζους κάτι ξέρουμε.
Θα πρέπει επίσης να ξέρουμε τι είναι ένας υπολογιστής. Ομολογώ ότι η δική μου γνώση είναι πολύ επιπόλαιη. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που ξέρουν και μπορούν να αποφανθούν.

Σίγουρα οι εφευρέσεις, ακόμη και οι ανακαλύψεις ίσως, επηρεάζονται από τα πρότυπα που έχουμε και από τους λήπτες αποφάσεων. Από τη στιγμή όμως που συζητάμε για τη λειτουργία μιας συγκεκριμένης εφεύρεσης, αυτό δεν παίζει κανέναν ρόλο. Μιλάμε για το πώς θα ήταν αυτή η εφεύρεση αν είχε εφευρεθεί σε άλλο τόπο και χρόνο - όχι για το ποιες άλλες εφευρέσεις μπορεί να είχαν γίνει αντ' αυτής.

Το ότι μπορεί να είχαμε αναγνώριση φωνής ή εικόνας πριν την αναγνώριση έντυπων στοιχείων ενδεχομένως και να ισχύει, δεν ξέρω, αν και αμφιβάλλω: οι Κινέζοι καταγράφουν πληροφορία με έντυπα στοιχεία εδώ και χιλιάδες χρόνια, θα ήταν λίγο παράξενο να αγνοήσουν την αναγνώριση έντυπων στοιχείων στην κατασκευή ενός συστήματος οργάνωσης πληροφορίας.

Ωστόσο αυτό δεν έχει καμιά σημασία για το πώς θα ήταν οργανωμένα τα εντόσθια των υπολογιστών.

Επειδή όμως, όπως είπα, δεν ξέρω και πολλά από εντόσθια υπολογιστών, μάλλον θα αρκεστώ να παρακολουθώ τη συζήτηση από εδώ και μπρος (και ελπίζω κάποιος γνώστης να μας διαφωτίσει περισσότερο).

 

[SBE]

Οι Κινέζοι έχουν γραφή εδώ και χιλιάδες χρόονια, αλλά έχουν ή μάλλον είχαν και μεγάλο μέρος του πληθυσμού που δεν ήταν εγγράμματο ή που μιλάει άλλη διάλεκτο κλπ. Οπότε αν θέλεις να περιλάβεις στην κατανόηση όσο γίνεται περισσότερους το κάνεις με εικόνες ή με σύμβολα (όπως τα σήματα κυκλοφορίας, π.χ.).

Τώρα, σχετικά με το μέσα των υπολογιστών, ΟΚ, δέχομαι ότι δεν φτιάχνεται αλλιώς ΜΕΣΑ. Το σημείο που εμείς εισάγουμε δεδομένα/ εντολές/ πληροφορίες είναι το ίδιο που και εκατό χρόνια νωρίτερα χρησιμοποιούσαν για να γράφουν. Άρα στηρίζεται σε ένα interface που προϋπάρχει. Αν δεν υπήρχε αυτό, τότε δεν είναι δεδομένο ότι θα έπρεπε να το εφέυρουμε. Μπορεί να ήταν τελείως διαφορετικό. Θα μου πει τώρα κανείς μα αφού η αναγνώριση φωνής εμφανίστηκε χάρη την ανάπτυξη των υπολογιστών και της υπολογιστικής τους ικανότητας. Ναι, αλλά η αναγνωριση και η μετάδοση τόνων προϋπήρχε (π.χ. τηλεγραφος, τηλεφωνία), οπότε δεν είναι απίθανο να κατασκευάσει κανείς ένα σύστημα που "αναγνωρίζει" έναν αριθμό τονικών συνδιασμών (σύστημα χαμηλής τεχνολογίας). Ακόμα κι οι οθόνες επαφής που έχουμε σήμερα είναι εφέυρεση της δεκαετίας του '60.

 

[Hellegennes]

SBE, δεν είναι δυνατόν να έχει πρώτα αναγνώριση εικόνας και φωνής, διότι είναι εξαιρετικά πολύπλοκοι μηχανισμοί που απαιτούν να έχεις ήδη γλώσσες προγραμματισμού υψηλού επιπέδου και μεγάλη "γραμματεία" πίσω σου, πράγμα που δεν είναι δυνατόν να γίνει αν δεν έχεις πρώτα ένα σύστημα αναγνώρισης πιο απλών πραγμάτων, όπως μια σειρά συμβόλων που δεν χρειάζεται μάθηση εκ νέου. Τέτοιο πράγμα είναι τα αλφάβητα.

Ας ξεχάσουμε για λίγο το πρόβλημα της χωρητικότητας και της επεξεργαστικής ισχύος. Όταν χρειάζεσαι εκατομμύρια γραμμές κώδικα γραμμένη σε αλφάβητο, φαντάσου πώς θα έπρεπε να είναι δομημένο ένα πρόγραμμα που ο κώδικάς του αποτελείται από σχήματα που θα εισάγονται ας πούμε μέσω ενός συστήματος φωτοευαίσθητων κυττάρων. 'Η θα μπορούσε να δουλεύει όπως ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Αλλά εκτός από δύσχρηστα αυτά τα συστήματα δεν είναι και καθόλου αποδοτικά*. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ότι ένα σύστημα που θα βασιζόταν στην εικόνα (π.χ. σε νοήματα) για να κωδικοποιήσει ένα πρόγραμμα θα παρείχε πολύ μικρή ελευθερία στην κωδικοποίηση σε βάρος της χρηστικότητας ή η διαδικασία προγραμματισμού θα γινόταν εξαιρετικά πολύπλοκη σε χρόνο dt αν παρείχε μεγάλη ελευθερία.



* ο εγκέφαλός μας είναι πολύ καλός σε γενικεύσεις αλλά είναι για τα μπάζα όταν πρέπει να γίνει συγκεκριμένος, το οποίο δεν είναι καθόλου καλό για υπολογιστές. Δεν θέλω σαν απάντηση "περίπου 2" ή "κάτι που μοιάζει με γάτα".

 

[SBE]

Έλλη, η έρευνα για την αναγνώριση τόνων (όχι φωνής) ξεκίνησε τη δεκαετία του ’30 και τα συστήματα αφής τη δεκαετία του ’60 (επομένως γιατί όχι επικοινωνία με πιάνο ή φλογέρα;).
Ο προγραμματισμός με αλφάβητο και λέξεις είναι για δική μας διευκόλυνση, οι υπολογιστές αντιλαμβάνονται μηδέν και ένα. Επομένως θα μπορούσαμε να έχουμε φτάσει σε υψηλό επίπεδο υπολογιστικής δύναμης μόνο με τη χρήση κάποιου μαθηματικού συστήματος. Αυτό βεβαίως θα σήμαινε ότι ίσως αντί για πενήντα χρόνια να μας έπαιρνε εκατό ή ότι ο Μπάμπης ο σερβιτόρος δεν θα έφτιαχνε app στο διάλειμμά του. Ή μπορεί να σήμαινε ότι όλοι θα μαθαίναμε στο σχολείο κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι μαθαίνουμε σήμερα.
Επίσης υπάρχει έρευνα και μελέτη σε κλάδους που ακόμα δεν έχουν βρει εφαρμογές (όπως π.χ. τα παιχνίδια των μαθηματικών του 18ου αιώνα με τους αριθμούς βρήκαν εφαρμογή στην κρυπτογραφία δύο αιώνες μετά). Επομένως μπορεί κάτι που δεν το έχουμε εφαρμόσει ακόμα να είχε ήδη εφαρμοστεί με άλλα αποτελέσματα από αυτά που έχουμε τώρα.
Και για να τελειώνουμε, ένα παράδειγμα: αν διαβάσεις παλιά επιστημονική φαντασία θα δεις π.χ. ότι κάποια από τα πράγματα που νομίζουν ότι θα είχαμε σήμερα δεν τα έχουμε γιατί η επιστήμη πήγε σε άλλη κατεύθυνση· κυρίως για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με την επιστημονική έρευνα αλλά με τη λήψη αποφάσεων για την έρευνα.
Οι αστοχίες είναι γιατί έκαναν προβλέψεις με βάση τις εμπειρίες τους και τις γνώσεις τους και τελικά κάποια δεδομένα άλλαξαν την κατεύθυνση που φαινόταν να πηγαίνουν τα πράγματα. Π.χ. η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ οδήγησε στην ανάπτυξη της κινητής τηλεφωνίας γιατί οι ΗΠΑ (κυρίως) ακύρωσαν πολλά ερευνητικά προγράμματα που χρηματοδοτούσαν, με αποτέλεσμα πολλές εταιρίες για να επιβιώσουν να στραφούν στον καταναλωτή. Ομοίως οι αλλαγές στη χρηματοδότηση της δικτύωσης τη δεκαετία του ’80 (αποτέλεσμα της γενικότερης τάσης για ιδιωτικοποίηση) έφερε το ίντερνετ στο σπίτι σου ενώ πρώτα ήταν καθαρά υπόθεση των πανεπιστημίων.

Επομένως δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τίποτα από το πολιτιστικό, πολιτικό, κοινωνικό πλαίσιό του. Αυτό περιέργως το απορρίπτεις απόλυτα, και δεν ξέρω αν έχει νόημα η επανάληψη.

 

[Hellegennes]

Αυτά που γράφεις δεν έχουν σχέση με την ανάπτυξη της πληροφορικής. Άλλο η πολιτική και κοινωνική επιρροή στο είδος του πολιτισμού που έχουμε σήμερα άλλο το τι είδους τεχνολογικές δυνατότητες προϋποθέτουν άλλες τεχνολογίες.

Η επιστημονική φαντασία λέγεται έτσι γιατί δεν είναι πραγματικότητα. Υπάρχουν πράγματα που δεν αναπτύχθηκαν είτε γιατί δεν ήταν πρακτικά είτε γιατί δεν ήταν τεχνολογικά εφικτό. Σπάνιες είναι στην πραγματικότητα οι περιπτώσεις που κάτι πήγε άπατο απλώς γιατί δεν άρεσε στις σημερινές κοινωνίες (βιντεοκλήση, παπούτσια που δένονται μόνα τους και λοιπές χαζομαρίτσες). Ο συγγραφέας που οραματιζόταν βάσεις στο φεγγάρι και ιπτάμενα αυτοκίνητα μάλλον δεν είχε επαρκείς γνώσεις για να προβλέψει τις απίστευτες τεχνικές και πρακτικές δυσκολίες τέτοιων πραγμάτων. Και δεν λύνονται αυτά με ένα απλό "δίνουμε χρήματα για έρευνα και βρίσκουμε νέες λύσεις". Μακάρι να λύνονταν έτσι όλα μας τα προβλήματα.

Στην ερώτησή σου "γιατί όχι επικοινωνία με πιάνο" η απάντηση έχει δοθεί: είναι αρκετά αφηρημένη για να οργανωθεί σε μεγάλου μήκους προγράμματα και περιορισμένη για να περιγράψει ό,τι χρειαζόμαστε. Έχεις ιδέα πόσο δύσκολο είναι να γράψεις κώδικα 3D χρησιμοποιώντας τόνους αντί αριθμούς; Δεν μιλάω για debugging, που πρέπει να εξετάσεις τον κώδικα με την ακοή σου και μόνο εφόδιό σου την -αδύνατα- απύθμενη μνήμη σου.

Φυσικά και ο προγραμματισμός με αλφάβητο είναι για δική μας διευκόλυνση. Αυτό ακριβώς είπα στο προηγούμενο ποστ μου. Δεν υπάρχει λόγος να μην χρησιμοποιήσεις κάτι που σου είναι γνώριμο και δεν χρειάζεται να το αποκωδικοποιήσεις καθώς το διαβάζεις. Ο προγραμματισμός με οτιδήποτε άλλο, συνεπάγεται αποκωδικοποίηση αυτού που χρησιμοποιείς· τι αναπαριστά αυτό το σχήμα, αυτός ο ήχος, αυτή η εικόνα, αυτό το άρωμα ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να είναι.

 

[AoratiMelani]

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφεις, Hellegenes. Εγώ τουλάχιστον κατάλαβα κάποια πράγματα παραπάνω για τους υπολογιστές και την τεχνολογία. Ευχαριστώ για την προσπάθεια που κάνεις να τα γράψεις συγκροτημένα, με σαφήνεια, απλά και κατανοητά για εμάς που δεν έχουμε τεχνικές γνώσεις.

 

[SBE]

Έλλη, μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαινόμαστε.
Λες:
Φυσικά και ο προγραμματισμός με αλφάβητο είναι για δική μας διευκόλυνση. Αυτό ακριβώς είπα στο προηγούμενο ποστ μου. Δεν υπάρχει λόγος να μην χρησιμοποιήσεις κάτι που σου είναι γνώριμο και δεν χρειάζεται να το αποκωδικοποιήσεις καθώς το διαβάζεις.

Επομένως, φαντάσου τώρα έναν πλανήτη που αντί για αλφάβητο έχει επικρατήσει η χρήση ιδεογραμμάτων γιατί η Κίνα μας έχει όλους υπηρέτες εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια και ό,τι είναι Κινέζικο είναι αυτόματα σπουδαίο. Πώς αλλάζει ο προγραμματισμός που λες, από τη στιγμή που το σύστημα γραφής της Κίνας είναι ένα πολύπλοκο σύστημα που δεν ενδεικνυται για τη σύνθεση; Παίρνεις ένα υποσύνολο των συμβόλων, π.χ. είκοσι σύμβολα και τα χρησιμοποιείς σα να είναι γράμματα; Φτιάχνεις αλφάβητο; Για μια στιγμή όμως. Αυτή η λύση είναι σα να λέει η μεγάλη και σπουδαία Κίνα ώπα, κάναμε λάθος τόσες χιλιάδες χρόνια, δεν έχουμε το καλύτερο σύστημα στον πλανήτη. Χώρια το ότι είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστεί κανείς ένα σύστημα που το ξέρει καλά και τον βολέυει. Άρα κάποια άλλη λύση θα πρέπει να βρει κανείς. Η οποία λυση θα είναι αποτέλεσμα των πολιτισμικών/ κοινωνικών κλπ.

Οι μηχανές είπαμε, καταλαβαίνουν μόνο μηδέν και ένα. Εμείς, για να διευκολυνθούμε αντιστοιχίζουμε τους συνδιασμού του μηδέν και του ένα είτε με γράμματα του αλφαβήτου μας, είτε με αριθμούς είτε και τα δύο και χρησιμοποιούμε αριθμητικά συστήματα κλπ.

Και λέω: η λύση στο πιο πάνω ερώτημα είναι ότι πιθανόν να χρησιμοποιηθεί κάποιο άλλο σύστημα με αντιστοιχηση ένα προς ένα σε κάποιο βασικό σύστημα. Υπάρχουν τέτοια συστήματα; Ναι. Αριθμοί, τόνοι κλπ. Το καθένα έχει και μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Όπως έχει και το αλφαβητο. Ίσως το μεγαλύτερο μειονέκτημα να είναι η δυσκολία στη χρήση, αλλά δεν βλέπω η δυσκολία στα ιδεογράμματα να έχει καταργήσει τη χρήση τους, που σημαίνει ότι ο άνθρωπος βρίσκει τρόπους να παρακάμψει τι δυσκολίες χωρίς να χρειαστεί να αλλάξει.
Υπάρχει άλλη λύση; Πιθανόν, αλλά το δικό μου πολιτιστικο-κοινωνικό-μορφωτικό υπόβαθρο με εμποδίζει να τη σκεφτώ (όπως εμποδίζει και τον Ελλη το δικό του).

(και μη με βάλεις να τα επαναλάβω όλα αυτά, τα λέω από την αρχη)


ΥΓ Αμφισβητώ το ότι δεν υπάρχει κανένας κλάδος της γνώσης που δεν "χρησιμοποιείται". Πρώτα πρώτα ο ορισμός της primary research είναι αυτός: έρευνα για την έρευνα στην καθαρή και άδολη επιστήμη (μαθηματικά, φυσική) και τις εφαρμογες θα τις βρούμε κάποια στιγμή ή ίσως και όχι (γιάυτό άλλωστε με δυσκολία βάζει το χέρι στην τσέπη να χρηματοδοτήσει τέτοια έρευνα κάποιος). Έδωσα ήδη το παράδειγμα της κρυπτογραφίας η οποία χρησιμοποιεί θεωρία αριθμών και όλα τα παιχνίδια που έφτιαχναν οι μαθηματικοί του 18ου αιώνα για να περάσει η ώρα τους. Όταν τα έφτιαχναν δεν είχαν υπόψη τους κάποια εφαρμογή. Για να σε προλάβω, το ξέρω ότι αυτό δε σημαίνει ότι δεν ήταν γνωστά και δεν υπήρχαν μαθηματικοί που τα μελέτησαν στα ενδιάμεσα.

 

[Hellegennes]

Αν θέλεις, να πιάσουμε την υπόθεσή σου σχετικά με το τι θα γινόταν αν η Κίνα ήταν αυτή που ήταν οδηγός των εξελίξεων και όλοι μετατρέπαμε την γραφή μας σε ιδεογράμματα. Ή, για να το απλοποιήσουμε, ας υποθέσουμε ότι η Κίνα είναι ο μόνος πολιτισμός στον πλανήτη. Ας υποθέσουμε ότι είναι μόνοι τους στην Γη, δεν υπήρξε ποτέ κανείς άλλος, κανένα αλφάβητο.

Αυτή είναι η πιο απλουστευμένη μορφή της υπόθεσης και θα την χρησιμοποιήσω σαν υπόθεση ελέγχου. Φτάνουμε λοιπόν στην εποχή της πληροφορικής και ο πολιτισμός μας αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να χρησιμοποιήσει μια μέθοδο επικοινωνίας με τον υπολογιστή, που να κάνει την οργάνωση της πληροφορίας εύκολη, να μην χρειάζεται τεράστια εξειδίκευση και να είναι «οικονομική».

Πριν πάμε στην λύση, να χωρέσω σ' αυτό το σημείο κάτι σημαντικό. Οι αριθμοί που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι ινδοαραβικοί. Θα έχεις παρατηρήσει ότι στην Δύση επικράτησε από την μία η αλφαβητική γραφή που εξαπλώθηκε αρχικά από τους Έλληνες και μετά από τους Ρωμαίους κι από την άλλην ούτε η ελληνική ούτε η λατινική γραφή των αριθμών επικράτησε. Πρόκειται για πολιτισμική επιρροή; Όχι. Απλώς με το που έφτασαν στην Ευρώπη οι ινδοαραβικοί αριθμοί κατέστη σαφές ότι αποτελούν μακράν πιο πρακτικό σύστημα αναπαράστασης αριθμών. Αυτό το σύστημα απεικόνισης χρησιμοποιείται σήμερα παντού και δεν έχει να κάνει με πολιτισμική επιρροή. Νομίζω ότι αυτό είναι εμφανές, δεδομένης της όχι και τόσο μεγάλης συμπάθειας που έτρεφαν οι Ευρωπαίοι προς τους Άραβες όταν εισήχθη το σύστημα.

Θα μπορούσα να πω ότι το ίδιο ισχύει και για το αλφάβητο, αλλά αυτό είναι πιο δύσκολο να αποδειχθεί, οπότε ας δεχτούμε ότι ο μόνος λόγος που ο Δυτικός κόσμος έχει αλφάβητα είναι η ελληνορωμαϊκή επιρροή.

Μετά απ' αυτήν την παρένθεση, ας πάμε στην λύση του προβλήματος. Όταν έχεις μια γλώσσα που αναπαρίσταται με 3-4 χιλιάδες σύμβολα, πώς θα προγραμματίσεις μια μηχανή που χρειάζεται κάθε επίπεδο επικοινωνίας να απέχει έναν συγκεκριμένο βαθμό από το προηγούμενο; Δεν θέλω να εισέλθω σε λεπτομέρειες για το πώς λειτουργεί ο προγραμματισμός ενός υπολογιστή γιατί είναι αρκετά πολύπλοκο θέμα και δεν αναλύεται εύκολα σε μερικές γραμμές. Θα το πάω απλουστευτικά. Η επικοινωνία του υπολογιστή με τον άνθρωπο γίνεται σε διάφορα επίπεδα και μεταξύ τους υπάρχουν «μεταφραστές». Οι μεταφραστές αναλαμβάνουν τον ρόλο της αποκωδικοποίησης της πληροφορίας του υψηλότερου επιπέδου σε χαμηλότερου επιπέδου «κώδικα». Βάζω τους μεταφραστές και τον κώδικα σε εισαγωγικά γιατί δεν είναι περιγραφικοί όροι εν προκειμένω.

Έχεις λοιπόν μια επικοινωνία όπου γράφεις σε κανονική γλώσσα με πλήρη σύνταξη και ο μεταφραστής αναλαμβάνει να το αναλύσει αυτό σε χαμηλότερο επίπεδο, το οποίο προηγουμένως το έχεις δημιουργήσει πάλι εσύ (γιατί ούτε αυτό είναι σε γλώσσα μηχανής). Αυτό συμβαίνει γιατί με υψηλότερου επιπέδου γλώσσες φτιάχνεις πιο πολύπλοκα πράγματα με λιγότερο κόπο, χρησιμοποιώντας προκατασκευασμένες "εντολές", ολόκληρα τμήματα κώδικα, έννοιες, ακόμα και σχήματα.

Για να φτάσεις όμως στο επίπεδο να γράφεις σε κανονική γλώσσα, θα πρέπει πρώτα να έχεις δημιουργήσει χαμηλότερα επίπεδα επικοινωνίας και προφανώς αυτό δεν μπορεί να γίνει με ένα σύστημα 4 χιλιάδων συμβόλων. Ούτε μπορείς να καθυστερήσεις την πρόοδο των υπολογιστών για κάναν αιώνα μέχρι να φτάσεις μαγικά στο επίπεδο να μεταφράζει ο υπολογιστής από ιδεογράμματα κατευθείαν σε κώδικα μηχανής, γιατί ο κώδικας μηχανής εκτελεί απλές εντολές όπως "βάλε αυτήν την τιμή εκεί", δηλαδή κάτι σαν 10110001 10100101 (το οποίο κυριολεκτικά σημαίνει "βάλε την 8μπιτη τιμή 10100101 στον καταχωρητή BL" σε αρχιτεκτονική Intel 80386). Για να το πεις αυτό στον υπολογιστή θα χρησιμοποιήσεις αρχικά αντιστοίχιση των ψηφίων σε κάτι απλό αλλά ένα επίπεδο πάνω από γλώσσα μηχανής. Αν ο πολιτισμός σου δεν έχει τέτοιο πράγμα, θα πρέπει να το επινοήσεις.

Το σετ συμβόλων που θα χρησιμοποιήσεις πρέπει να είναι αρκούντως μικρό. Για διάφορους λόγους, το δεκαεξαδικό σύστημα αριθμών και γραμμάτων είναι πολύ βολικό κι απο εκεί το επόμενο βήμα είναι ένα αλφάβητο. Δεν έχει σημασία τι σχήμα θα έχουν τα σύμβολα του αλφάβητου που θα δημιουργήσεις, σημασία έχει ότι πρέπει να ξεκινήσεις με μικρό σετ.

Καταλαβαίνω πως κάνεις την υπόθεση ότι θα μπορούσαν να καθυστερήσουν την δημιουργία εμπορικών υπολογιστών μέχρι να φτάσουν στο επίπεδο να φτιάχνουν π.χ. 64μπιτους επεξεργαστές, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι τεχνικά εφικτό. Η δημιουργία ένος σύγχρονυ 64μπιτου επεξεργαστή απαιτεί ειδικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό που -μάντεψε- βασίζεται σε εμπορικές υπολογιστικές μηχανές χαμηλότερου επιπέδου. Το να υποθέσεις ότι για 70 χρόνια θα έφτιαχνε ένας τέτοιος πολιτισμός ολόκληρα εργοστάσια -με κρατικά κονδύλια;- που θα κατασκεύαζαν ολοένα και πιο εξελιγμένους υπολογιστές, χωρίς ποτέ να τους διαθέτουν για εμπορική χρήση μέχρι να φτάσουν στο σημείο να μπορούν να χρησιμοποιήσουν 4 χιλιάδες χαρακτήρες για επικοινωνία, είναι τραβηγμένο απ' τα μαλλιά. Δεν υπάρχει καν κίνητρο για τέτοιο πράγμα. Ας μην αρχίσουμε να υποθέτουμε τι θα συνέβαινε σε έναν εξωγήινο πολιτισμό με κίνητρα που δεν αντιλαμβανόμαστε λόγω διαφορετικής βιολογίας. Μιλάμε για τον δικό μας κόσμο.

Και επιστρέφουμε στον κόσμο με πολλαπλούς πολιτισμούς. Σε έναν κόσμο λοιπόν που οι υπολογιστές έχουν συστήματα αναπαράστασης που ξεκινάνε από μικρό σετ συμβόλων, δεν υπάρχει καμμιά δυσκολία να φτιάξεις απλώς άλλου είδους πληκτρολόγια που αντί για το κινέζικο σετ να χρησιμοποιούν το ελληνικό ή το λατινικό ή το κυριλλικό.