Η σοφία του λαού αναφερόταν σε παλιότερες εποχές, πριν την έλευση της επιστήμης, όταν αυτό σήμαινε σωρευμένη, εμπειρική γνώση· εμπειρία στις σχέσεις, στην διαπαιδαγώγηση, στην φαρμακολογία, κτλ. Βέβαια οι επιστήμες απέδειξαν ότι η συστηματική μελέτη και μέθοδος είναι πιο αποτελεσματικές από την λαϊκή σοφία και χρειάζονται χιλιάδες φορές λιγότερο χρόνο για να παραγάγουν δεκάδες φορές πιο βάσιμα συμπεράσματα.
Η πιο εκνευριστική γενίκευση: "Ο λαός είναι σοφός"
- Thread starter nickel
- Start date
Είναι γιατί η οικονομολογία και η πολιτική δεν είναι επιστήμες. Το έχουμε ξανασυζητήσει αυτό. Αν θέλετε, είναι "επιστήμες". Δεν υπάρχει δεδομένη μεθοδολογία που να δίνει συγκεκριμένα αποτελέσματα. Η οικονομική πρόβλεψη είναι τόσο ασφαλής όσο η πρόβλεψη ζαριάς με τέσσερα ζάρια, όταν μιλάμε για το διεθνές οικονομικό σύστημα. Η πολιτική είναι τέχνη, όχι επιστήμη. Η οικονομία τουλάχιστον βασίζεται σε ένα θεωρητικό υπόβαθρο, απλά το πρόβλημά της είναι η αδυναμία πρόβλεψης σε πολύπλοκα συστήματα· ιδιαίτερα ανάμεσα σε πολύπλοκα, μη συμβατά και μη ισότιμα οικονομικά συστήματα.
Και μάλιστα, έχει λεχθεί ότι είναι η τέχνη του εφικτού: http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?8942
Marinos
¥
Τείνω να υποθέσω ότι η έκφραση (ή τουλάχιστον το πνεύμα της) ξεκινάει από την υπεράσπιση της δημοκρατίας, καναδυό αιώνες πριν ή ίσως και πολύ περισσότερους, σε αντιδιαστολή με τον πλατωνικό "σοφό βασιλιά" και τις διάφορες μορφές που πήρε, στον 20ό αιώνα π.χ. ή και τώρα (οι "αγορές", η "οικονομική επιστήμη". Με αυτή την έννοια, θα την ενστερνιζόμουν κι εγώ, ή τουλάχιστον θα δεχόμουν άνετα ότι δεν είναι λιγότερο σοφός από τους ανταγωνιστές του.
LostVerse
Member
Σωστή μόνο η διαπίστωση. Όλα τα υπόλοιπα συνιστούν στην χειρότερη περίπτωση φαρισαϊσμό και υποκρισία και στην καλύτερη, απλή όψιμη «ανακάλυψη της Αμερικής».
panadeli
¥
Παρόμοιο και εξίσου εκνευριστικό ευφυολόγημα με το "ο λαός είναι σοφός" είναι και το "ο λαός ψήφισε..." ή "ο λαός με την ψήφο του ζήτησε...",
όπου στις τρεις τελίτσες μπορείτε να βάλετε ό,τι θέλετε, ανάλογα με το γούστο σας: μνημόνιο, αντιμνημόνιο, ευρωπαϊκή προοπτική, εθνική ανεξαρτησία, καθαρό κούτελο, ευρώ, δραχμή, κυβερνήσεις συνεργασίας κ.ο.κ.
Μέρες τώρα βλέπω διάφορους πολιτικούς -από τους οποίος ορισμένοι είναι αρκετά σοβαροί- να περιδιαβαίνουν στα κανάλια και να ερμηνεύουν το αποτέλεσμα των εκλογών με λόγια όπως "ο λαός αποφάσισε ότι θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας", "ο λαός μάς ζήτησε να τα βρούμε", λες και ο λαός είναι ένα ενιαίο πράγμα με ενιαία βούληση, την ώρα που είναι αυτονόητο ότι άλλα πράγματα θέλουν όσοι ψήφισαν ΝΔ, άλλα όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, άλλα όσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, άλλα όσοι ψήφισαν ΚΚΕ, άλλα όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή, κ.ο.κ.
Παραδοσιακά οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, από τους προέδρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μέχρι τη γ.γ. του ΚΚΕ, βγαίνουν και μιλούν εξ ονόματος του "λαού". Υποψιάζομαι ότι αν οι πολιτικοί μας αποδέχονταν κάποτε ανοιχτά και απερίφραστα ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο πράγμα που λέγεται "λαός", τον οποίον οι ίδιοι βαυκαλίζονται ότι εκπροσωπούν, αλλά ότι ο λαός απαρτίζεται από ένα καθ' όλα ετερόκλητο σώμα ψηφοφόρων με εντελώς διαφορετικές επιθυμίες ο καθένας, ίσως τότε η ανοχή στη διαφορετική άποψη του πολιτικού αντίπαλου να ερχόταν ευκολότερα, και να μπορούσαν να προκύψουν στέρεες κυβερνήσεις συνεργασίας -που θα βασίζονταν στον αναγκαίο συγκερασμό των διαφορετικών επιθυμιών του ετερόκλητου εκλογικού σώματος, και όχι στην ξαφνική, μεταφυσική επιθυμία του "λαού" για κυβερνήσεις συνεργασίας.
όπου στις τρεις τελίτσες μπορείτε να βάλετε ό,τι θέλετε, ανάλογα με το γούστο σας: μνημόνιο, αντιμνημόνιο, ευρωπαϊκή προοπτική, εθνική ανεξαρτησία, καθαρό κούτελο, ευρώ, δραχμή, κυβερνήσεις συνεργασίας κ.ο.κ.
Μέρες τώρα βλέπω διάφορους πολιτικούς -από τους οποίος ορισμένοι είναι αρκετά σοβαροί- να περιδιαβαίνουν στα κανάλια και να ερμηνεύουν το αποτέλεσμα των εκλογών με λόγια όπως "ο λαός αποφάσισε ότι θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας", "ο λαός μάς ζήτησε να τα βρούμε", λες και ο λαός είναι ένα ενιαίο πράγμα με ενιαία βούληση, την ώρα που είναι αυτονόητο ότι άλλα πράγματα θέλουν όσοι ψήφισαν ΝΔ, άλλα όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, άλλα όσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, άλλα όσοι ψήφισαν ΚΚΕ, άλλα όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή, κ.ο.κ.
Παραδοσιακά οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, από τους προέδρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μέχρι τη γ.γ. του ΚΚΕ, βγαίνουν και μιλούν εξ ονόματος του "λαού". Υποψιάζομαι ότι αν οι πολιτικοί μας αποδέχονταν κάποτε ανοιχτά και απερίφραστα ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο πράγμα που λέγεται "λαός", τον οποίον οι ίδιοι βαυκαλίζονται ότι εκπροσωπούν, αλλά ότι ο λαός απαρτίζεται από ένα καθ' όλα ετερόκλητο σώμα ψηφοφόρων με εντελώς διαφορετικές επιθυμίες ο καθένας, ίσως τότε η ανοχή στη διαφορετική άποψη του πολιτικού αντίπαλου να ερχόταν ευκολότερα, και να μπορούσαν να προκύψουν στέρεες κυβερνήσεις συνεργασίας -που θα βασίζονταν στον αναγκαίο συγκερασμό των διαφορετικών επιθυμιών του ετερόκλητου εκλογικού σώματος, και όχι στην ξαφνική, μεταφυσική επιθυμία του "λαού" για κυβερνήσεις συνεργασίας.
LostVerse
Member
Τυπική πρακτική λαολαγνείας (sic).