Η βιβλική έκφραση είναι συνηθισμένη στην Ελλάδα, όχι τόσο συνηθισμένη στους Αγγλοσάξονες. Να ’ναι από τη θέση που έχει η φράση στη δική μας γαμήλια τελετή, το ότι είμαστε πιο ανδροκρατούμενη κοινωνία, το ότι την κάναμε ταινία που παίζεται κάθε δέκα μεσημέρια σε κάποιο κανάλι;
Η φράση έρχεται στο τέλος του αποστολικού αναγνώσματος της γαμήλιας τελετής (από την Επιστολή προς Εφεσίους, 5:33) και είναι «ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα». Έτσι την αναφέρουν το ΛΝΕΓ και το ΛΚΝ, αλλά παραγνωρίζουν το γεγονός ότι η καθιερωμένη έκφραση είναι «η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» ή, όπως στον τίτλο της ταινίας, «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα». Δεν θα έπρεπε να προστεθεί αυτή η εκδοχή στα λεξικά; Οι κινηματογραφιστές φαίνεται να το αντιλαμβάνονται καλύτερα από τους λεξικογράφους.
Επίσης, προσοχή στην ορθογραφία. Όχι: «να φοβείται τον άνδρα». Αφού υπάρχει το «να» και η διατύπωση είναι λόγια, πρέπει να διατηρήσουμε την ορθογραφία της παλιάς υποτακτικής, φοβήται, αλλιώς θα πούμε ένα νεοελληνικό «η γυναίκα να φοβάται τον άνδρα». Ή μήπως «να σέβεται»;
Αντιγράφω την άποψη κάποιων που ασχολούνται με τα θρησκευτικά για τη διαφορά ανάμεσα σε φόβο και σεβασμό, κάτι που φαίνεται στις αγγλικές αποδόσεις. (Εγώ θεωρώ ολόκληρη τη γαμήλια τελετή μια ξεπερασμένη υπόθεση, οπότε η γνώμη μου δεν μετράει.)
Η φράση έρχεται στο τέλος του αποστολικού αναγνώσματος της γαμήλιας τελετής (από την Επιστολή προς Εφεσίους, 5:33) και είναι «ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα». Έτσι την αναφέρουν το ΛΝΕΓ και το ΛΚΝ, αλλά παραγνωρίζουν το γεγονός ότι η καθιερωμένη έκφραση είναι «η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» ή, όπως στον τίτλο της ταινίας, «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα». Δεν θα έπρεπε να προστεθεί αυτή η εκδοχή στα λεξικά; Οι κινηματογραφιστές φαίνεται να το αντιλαμβάνονται καλύτερα από τους λεξικογράφους.
Επίσης, προσοχή στην ορθογραφία. Όχι: «να φοβείται τον άνδρα». Αφού υπάρχει το «να» και η διατύπωση είναι λόγια, πρέπει να διατηρήσουμε την ορθογραφία της παλιάς υποτακτικής, φοβήται, αλλιώς θα πούμε ένα νεοελληνικό «η γυναίκα να φοβάται τον άνδρα». Ή μήπως «να σέβεται»;
Αντιγράφω την άποψη κάποιων που ασχολούνται με τα θρησκευτικά για τη διαφορά ανάμεσα σε φόβο και σεβασμό, κάτι που φαίνεται στις αγγλικές αποδόσεις. (Εγώ θεωρώ ολόκληρη τη γαμήλια τελετή μια ξεπερασμένη υπόθεση, οπότε η γνώμη μου δεν μετράει.)
35. Το πάτημα του ποδιού, του γαμπρού ή της νύφης κατά το μυστήριο του γάμου. Τι σημαίνει αυτή η πράξη;
Κατά το χρόνο που διαβάζεται το Αποστολικό Ανάγνωσμα του γάμου και συγκεκριμένα κατά την τελευταία φράση: «η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα» συνηθίζουν κάποιες νύφες να πατάνε το πόδι του γαμπρού. Με τον τρόπο αυτό θέλουν επιπόλαια να δείξουν μέσα σε πλήθος προσκεκλημένων ανθρώπων, ότι είναι χειραφετημένες γυναίκες και δεν φοβούνται τους άνδρες, αλλά τους υποτάσσουν με το πάτημα που κάνουν κάτω από τη δική τους εξουσία. Η πράξη αυτή αποτελεί μια διαστρέβλωση της παραπάνω φράσεως. Το ρήμα «φοβούμαι» δε σημαίνει στο αποστολικό ανάγνωσμα φόβο, αλλά σεβασμό. Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στους Εφεσίους, εννοεί τη βαθιά υπόληψη και τιμή που οφείλει να τρέφει η γυναίκα απέναντι στον άνδρα. Πολλοί μάλιστα, δυστυχώς, και πολλές μητέρες νυφών και φίλες περιμένουν εναγωνίως, πότε θα γίνει το πάτημα για να γελάσουν. Συμβαίνει κάποιες φορές το πάτημα να το κάνει ο γαμπρός προς τη νύφη θέλοντας να δείξει στους οικείους του ότι είναι άνδρας και ότι αυτός θα κατεξουσιάζει τη γυναίκα του ως τύραννος. Νομίζω ότι η πράξη αυτή καθεαυτή διακωμωδεί το μυστήριο του γάμου. Αντί οι νεόνυμφοι να προσεύχονται κατά την ιεροτελεστία του μυστηρίου, είναι εντελώς απαράδεκτο να προκαλούν οι ίδιοι και τους προσκεκλημένους του μυστηρίου σε περισπασμό και θόρυβο. [...]
http://www.orthmad.gr/node/262#35
Κατά το χρόνο που διαβάζεται το Αποστολικό Ανάγνωσμα του γάμου και συγκεκριμένα κατά την τελευταία φράση: «η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα» συνηθίζουν κάποιες νύφες να πατάνε το πόδι του γαμπρού. Με τον τρόπο αυτό θέλουν επιπόλαια να δείξουν μέσα σε πλήθος προσκεκλημένων ανθρώπων, ότι είναι χειραφετημένες γυναίκες και δεν φοβούνται τους άνδρες, αλλά τους υποτάσσουν με το πάτημα που κάνουν κάτω από τη δική τους εξουσία. Η πράξη αυτή αποτελεί μια διαστρέβλωση της παραπάνω φράσεως. Το ρήμα «φοβούμαι» δε σημαίνει στο αποστολικό ανάγνωσμα φόβο, αλλά σεβασμό. Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στους Εφεσίους, εννοεί τη βαθιά υπόληψη και τιμή που οφείλει να τρέφει η γυναίκα απέναντι στον άνδρα. Πολλοί μάλιστα, δυστυχώς, και πολλές μητέρες νυφών και φίλες περιμένουν εναγωνίως, πότε θα γίνει το πάτημα για να γελάσουν. Συμβαίνει κάποιες φορές το πάτημα να το κάνει ο γαμπρός προς τη νύφη θέλοντας να δείξει στους οικείους του ότι είναι άνδρας και ότι αυτός θα κατεξουσιάζει τη γυναίκα του ως τύραννος. Νομίζω ότι η πράξη αυτή καθεαυτή διακωμωδεί το μυστήριο του γάμου. Αντί οι νεόνυμφοι να προσεύχονται κατά την ιεροτελεστία του μυστηρίου, είναι εντελώς απαράδεκτο να προκαλούν οι ίδιοι και τους προσκεκλημένους του μυστηρίου σε περισπασμό και θόρυβο. [...]
http://www.orthmad.gr/node/262#35
