Costas
¥
Μέρες που είναι, ολίγη γλαφυρότης, ολίγον glitter δεν βλάπτει. Εκφράσεις από τους κανόνες Πεντηκοστής - Αγίου Πνεύματος:
Θείος γνόφος
Γαληνόμορφος καρδία
Γλωττήματα πυρός
Πανσθενουργόφωτον άφθιτον σέλας
Λουτρόν της παλιγγενεσίας
Ομβροβλυτώ
Τριφεγγής ουσία
Πυρσολαμπώ
Πυρίπνοος δρόσος
Φωτόμορφα τέκνα
Γλωσσοπυρσόμορφος χάρις
Φερέσβιος Λόγος
Ομοσθενές και συνουσιούμενον Πνεύμα
Ποντούμαι συμπλόοις αμαρτίαις
Σύμφωνον εθρόησεν οργάνων μέλος
Φωνή προφητόφθεγκτος
Οινότευκτος μέθη
Ξενακούω ρήσεις
Νεουργός του σύμπαντος
Τρισσοφεγγόφωτος φύσις
Πατρακουσθείς
Γλωσσοπύρσευτος θέα
Αυτοδεσπότως
Φως αυτολαμπές
Πνευματέμφορον στόμα
Ακτιστοσυμπλαστουργοσύνθρονον Πνεύμα (εδώ το πρόγραμμα κόβει από μόνο του τη λέξη!)
Δοχείον του αστέκτου (Πλαστουργού)
Χωρίον του απείρου Πλαστουργού
Μητροπάρθενον κλέος
Ευδίνητον εύλαλον στόμα
Και ένας συσχετισμός Βαβέλ και Πεντηκοστής (καθότι είμαστε γλωσσικό φόρουμ!):
Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος· ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα πάντας εκάλεσε· και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα.
Κι άλλος ένας:
Γλώσσαι ποτέ συνεχύθησαν, δια την τόλμαν της πυργοποιίας· γλώσσαι δε νυν εσοφίσθησαν, δια την δόξαν της Θεογνωσίας... Τότε κατειργάσθη η αφωνία, προς τιμωρίαν· άρτι καινουργείται η συμφωνία, προς σωτηρίαν...
Να κι ένα κρεσέντο αποφατικής θεολογίας (γονατιστά, παρακαλώ!):
Άχραντε, αμίαντε, άναρχε, αόρατε, ακατάληπτε, ανεξιχνίαστε, αναλλοίωτε, ανυπέρβλητε, αμέτρητε, ανεξίκακε Κύριε...
Τέλος, φτάνουμε στην Εδέμ:
Η αενάως βρύουσα ζωτική και φωτιστική πηγή...
Βοήθειά σας!
Θείος γνόφος
Γαληνόμορφος καρδία
Γλωττήματα πυρός
Πανσθενουργόφωτον άφθιτον σέλας
Λουτρόν της παλιγγενεσίας
Ομβροβλυτώ
Τριφεγγής ουσία
Πυρσολαμπώ
Πυρίπνοος δρόσος
Φωτόμορφα τέκνα
Γλωσσοπυρσόμορφος χάρις
Φερέσβιος Λόγος
Ομοσθενές και συνουσιούμενον Πνεύμα
Ποντούμαι συμπλόοις αμαρτίαις
Σύμφωνον εθρόησεν οργάνων μέλος
Φωνή προφητόφθεγκτος
Οινότευκτος μέθη
Ξενακούω ρήσεις
Νεουργός του σύμπαντος
Τρισσοφεγγόφωτος φύσις
Πατρακουσθείς
Γλωσσοπύρσευτος θέα
Αυτοδεσπότως
Φως αυτολαμπές
Πνευματέμφορον στόμα
Ακτιστοσυμπλαστουργοσύνθρονον Πνεύμα (εδώ το πρόγραμμα κόβει από μόνο του τη λέξη!)
Δοχείον του αστέκτου (Πλαστουργού)
Χωρίον του απείρου Πλαστουργού
Μητροπάρθενον κλέος
Ευδίνητον εύλαλον στόμα
Και ένας συσχετισμός Βαβέλ και Πεντηκοστής (καθότι είμαστε γλωσσικό φόρουμ!):
Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος· ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα πάντας εκάλεσε· και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα.
Κι άλλος ένας:
Γλώσσαι ποτέ συνεχύθησαν, δια την τόλμαν της πυργοποιίας· γλώσσαι δε νυν εσοφίσθησαν, δια την δόξαν της Θεογνωσίας... Τότε κατειργάσθη η αφωνία, προς τιμωρίαν· άρτι καινουργείται η συμφωνία, προς σωτηρίαν...
Να κι ένα κρεσέντο αποφατικής θεολογίας (γονατιστά, παρακαλώ!):
Άχραντε, αμίαντε, άναρχε, αόρατε, ακατάληπτε, ανεξιχνίαστε, αναλλοίωτε, ανυπέρβλητε, αμέτρητε, ανεξίκακε Κύριε...
Τέλος, φτάνουμε στην Εδέμ:
Η αενάως βρύουσα ζωτική και φωτιστική πηγή...
Βοήθειά σας!