Η Κρήτη τον καιρό της Βενετοκρατίας

Earion

Moderator
Staff member
Έγχρωμες καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις του Christopher Rothero από το βιβλίο του David Nicolle, Η Βενετική Αυτοκρατορία, 1200-1670 (Αθήνα: Εκδόσεις Αψίδα, 1996), ένα βιβλίο που δεν πούλησε και που δεν πρόκειται να επανεκδοθεί (σπουδαίοι λόγοι και οι δύο, κατά τη γνώμη μου, για να αναδειχτούν οι εικόνες).

Εικ. 1: Ο πρώιμος 16ος αιώνας



Εικ. 2. Δολοφονική απόπειρα στη Βενετία, περί το 1600




Εικ. 3. Ο θάνατος του Θωμά Μοροζίνη, 1647.
 

daeman

Administrator
Staff member
Κι αν μας κεράσεις δα εσύ που λαχταρούμε κι άλλο
ύστερα πρέπει να σκεφτώ ρεγάλο πιο μεγάλο
ώφου ώφου

Μα ήξυσα την κεφαλή και μου 'ρθε μιαν ιδέα
άλλου καιρού καθρέφτισμα, να κάνουνε παρέα

:-)

Φωτογράφοι στο Ηράκλειο των αρχών του 20ού αιώνα - Μάριος Ψαλιδάκης


Το βίντεο αυτό παρουσιάστηκε στην ΕΦΕ Κρήτης στις 19-3-2014 και περιλαμβάνει τις γνωστότερες φωτογραφίες τριών σπουδαίων φωτογράφων των αρχών του 20ού αιώνα. Όλες οι φωτογραφίες του Behaeddin και του Gerola είναι από το Ηράκλειο. Για τις ανάγκες της παρουσίασης του Boissonnas στην Φωτογραφική Εταιρεία Κρήτης αναγκαστικά προστέθηκαν και φωτογραφίες του από την υπόλοιπη Κρήτη, μιας και ο αριθμός αυτών του Ηρακλείου είναι μικρός (3 ή 4) και δεν μπορούσε να είναι αντιπροσωπευτικός της προσφοράς του μεγάλου αυτού φιλέλληνα.
 

Earion

Moderator
Staff member
Συμπληρωματικά για την καθημερινή ζωή των Κρητικών επί Βενετοκρατίας, επισυνάπτω εδώ ένα άρθρο της Αικατερίνης Μυλοποταμιτάκη, «Η ενδυμασία των Κρητικών στην περίοδο της Βενετοκρατίας (1211-1669)», από το περιοδικό Αρχαιολογία και τέχνες, τεύχ. 84 (Ιούλ.-Σεπτ. 2002), με πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία και αρκετές φωτογραφίες, που συμπληρώνουν εκείνη του #5.
 

Attachments

  • Αικετρίνη Κ. Μυλοπ&#9.pdf
    661.4 KB · Views: 176

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Ο κρητικός πάπας Αλέξανδρος

Τις προάλλες άκουσα τον Δημήτρη Καμπουράκη («Δ.Κ.») να αφηγείται στην εκπομπή του Βήμα FM «Μια σταγόνα ιστορία», με τον συναρπαστικό τρόπο του, τη μυθιστορηματική ιστορία ενός φτωχόπαιδου από τη Σητεία που έφτασε, την εποχή της Βενετοκρατίας, να γίνει σπουδαίος θεολόγος της Καθολικής εκκλησίας και, μάλιστα, να εκλεγεί πάπας με το όνομα Αλέξανδρος Ε’ από μια μεγάλη σύνοδο της Δυτικής εκκλησίας που είχε σκοπό να κλείσει την ιστορία με τους αντιμαχόμενους πάπες στη Ρώμη και στην Αβινιόν, οι οποίοι παραιτήθηκαν, και να επανενώσει τον καθολικισμό. Ο Δ.Κ. έκλεισε την αφήγηση λέγοντας ότι δυστυχώς ο Αλέξανδρος Ε’ πέθανε μετά από έναν χρόνο και δεν μπόρεσε να προσφέρει όσα θα μπορούσε, ίσως και μια καλύτερη επικοινωνία με το Βυζάντιο και γιατί όχι, μια άλλη ιστορική εξέλιξη. Μπορείτε να ακούσετε την εκπομπή ονλάιν (αρχείο mp3).



Ομολογώ ότι έμεινα άφωνος. Δεν είχα ιδέα. Δεν είχα ξανακούσει τίποτε σχετικό. Επομένως, έσπευσα στη Wikipedia για περισσότερες πληροφορίες. Και εκεί άρχισαν τα όργανα...

Υπήρχαν πολλά στοιχεία που συμφωνούν με την αφήγηση του ΔΚ, αλλά και κάποια που δεν ταίριαζαν. Ναι· ο Πέτρος Φίλαργος ή Φιλάργης καταγόταν από την Κρήτη και αναφερόταν συνήθως ως Πιέτρο ντι Κάντια. Ναι, η θητεία του διήρκεσε μόνο έντεκα μήνες και μάλιστα, λέγεται ότι δολοφονήθηκε από τον διάδοχό του. Ναι, εκλέχτηκε από τη Σύνοδο της Πίζας το 1409, αλλά δεν ήταν όμως γενικής αποδοχής, καθώς οι άλλοι δύο πάπες, της Ρώμης και της Αβινιόν δεν τον αναγνώρισαν. Στην ουσία, αποτέλεσε μαζί με τον διάδοχό του μια τρίτη σειρά, δύο παπών, της Πίζας, που θεωρήθηκαν αντίπαπες από τη Σύνοδο της Κωνσταντίας το 1418. Από την άλλη, ο επόμενος πάπας που πήρε το όνομα Αλέξανδρος, ο Ροδρίγο Βοργίας, αριθμήθηκε ως Αλέξανδρος Στ'.

Όταν έχεις δύο διαφορετικές αφηγήσεις, ψάχνεις και για άλλα στοιχεία. Η Θρησκευτική και ηθική εγκυκλοπαίδεια, Αθήνα 1963 (τ. 2, σελ. 127) αφηγείται, πάνω κάτω, ό,τι και η Wikipedia. Ορίστε και το σχετικό λήμμα:



Ως πάπα δεν τον αναφέρει ούτε η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (εδώ το σχετικό λήμμα), που περιγράφει όμως τις ελπίδες που δημιούργησε η εκλογή του και την απογοήτευση από τη σύντομη θητεία του. Επιπλέον, εδώ συναντάμε μια τρίτη εκδοχή:

Whether or not Alexander was a true pope is a question which canonists and historians of the Schism still discuss. The Church has not pronounced a definite opinion nor is it at all likely that she will. The Roman "Gerarchia Cattolica", not an authoritative work, which prior to 1906 contained a chronological list of the popes, designated Alexander V as the 211th pope, succeeding Gregory XII, resigned.

Ωραίο, έτσι; Τουλάχιστον ήταν Έλληνας από την Κρήτη, ο πρώτος ελληνικής καταγωγής πάπας από τα χρόνια του Μεσαίωνα. Σε αυτό συμφωνούν όλοι. Όλοι;

Όχι ακριβώς. Σε αυτήν εδώ τη διαδικτυακή έκδοση της Καθολικής Εγκυκλοπαίδειας, περιλαμβάνεται το εξής σημείωμα του εκδότη:

Editor's Note: A New Advent reader offers this information on Pope Alexander V: "Pope Alexander V was not born in the Island of Crete, which at that time bore the Venetian name of "Candia." He was born in the hamlet of Candia in Lomellina, south of Novara, which exists today in the Italian region of Piedmont, but at that time part of the Duchy of Milan. He was a Crusinallo from the Counts Crusinallo. Crusinallo is today a suburb of Omegna on the northern shore of Lake Orta, which is north of Novara. In the enclosed convent on the Island of S. Giulio, on Lake Orta, there is a fresco depicting Pope Alexander V enthroned, accompanied by the coat of arms of the Crusinallos and encircled by a Latin inscription which describes him as Pope Alexander V of the Crusinallo family."

Όπως θα διαπιστώσει εύκολα ο φιλομαθής και περίεργος αναγνώστης με ένα μόνο κλικ, το βικιπαιδικό λήμμα αναφέρει στα ένδοξα τέκνα της σημερινής κοινότητας τον αντίπαπα Αλέξανδρο Ε’...

Οπότε; Οπότε τίποτε. :) Δεν θα περιμένατε βέβαια να στείλει η Λεξιλογία ερευνητή στο περίκλειστο μοναστήρι στη λίμνη Όρτα, για να ελέγξει με τα μάτια του τον πιο πάνω ισχυρισμό. Προσωπικά, θα αρκεστώ στην ιστορία του φτωχόπαιδου από την ενετοκρατούμενη Κρήτη κι ας λέει το ξυράφι του Όκαμ ότι πιο πιθανό θα ήταν να κατάγεται ένας σπουδαίος θεολόγος που έγινε και πάπας ή αντίπαπας από ένα χωριό 50 χιλιόμετρα έξω από την Παβία, στην καρδία της Λομβαρδίας. Από την άλλη, πάλι...

Ευχαριστώ τους συλλεξιλόγους Bernardina, nickel και Rogerios για τη βοήθειά τους σε αυτή τη μικρή έρευνα.
 

Earion

Moderator
Staff member
Ώστε είναι αμφίβολο αν έχουμε πάπα Κρητικό; Δε μας πειράζει. Έχει τόσα άλλα καμάρια να επιδείξει η βενετοκρατούμενη Κρήτη. Αφήνω έξω τον Πέδρο ντε Κάντια (περ. 1485-1542), γιατί είναι τέκνο του πολέμου, και μνημονεύω μόνο τον Φραγκίσκο Λεονταρίτη (1518;-1572;), τέκνο της ειρήνης και των τεχνών, μουσικοσυνθέτη της Αναγέννησης και οργανίστα στον Άγιο Τίτο του Κάστρου.


Το μουσικό σύνολο Αυλός τραγουδά τη σύνθεση του Φραγκίσκου Lεονταρίτη Così va chi ha ventura.

Ευχαριστούμε, Δόκτορα.
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Πολύ ωραία! :up:

Αντικερνώ με μαντινάδες από κείνα τα μέρη:

Κέρνα και πίνε, σύμπαινε
ν’ ανάψει χοροστάσι
πορτέλα ορθάνοιχτη η καρδιά
ώσπου να κάνει στάση

Ως κάνει η κόρδα καμπανούς
και το δοξάρι σάλτο
θέλει όξω νου η ζήση μας
ώσπου να σβήσει τ’ άστρο


...
Δεν θα περιμένατε βέβαια να στείλει η Λεξιλογία ερευνητή στο περίκλειστο μοναστήρι στη λίμνη Όρτα, για να ελέγξει με τα μάτια του τον πιο πάνω ισχυρισμό. ...

Γιατί; Το χρήμα για τα έξοδα μάς λείπεται; :D Εθελοντίζομαι.

Αν και πιο πολύ μου βολεί να ερευνήσω στις Καρές (στη μεραμπελιώτικη
Νεάπολη, να φάω και καρύδια φρέσκα που τα ορέχτηκα) και στα πέριξ, στα λημέρια μου.
 
Τώρα που το ξανασκέφτομαι: το χωριό Καραί Μιραμπέλου* και το όνομα Πέτρος Φίλαργος πώς προέκυψαν; Μήπως η μούφα αφορά, αυτή τη φορά, την πιεμοντέζικη υπερηφάνεια;

*Αν κρίνω από εδώ [...παρτινέντζια του Καινούργιου χωριού των Καρών (Νεάπολη)] μοιάζει να είναι η Νεάπολη (πρώην Καινούργιο).
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Μαρίνο, τη Νεάπολη σκέφτηκα κι εγώ για τις Καρές:

Κατά την Βενετοκρατία, στη θέση της σημερινής πόλης, ήταν ένα μικρό χωριό που λεγόταν Καρές. Το χωριό αυτό καταστράφηκε από τους Βενετούς και ξαναχτίστηκε από την αρχή. Γι' αυτό κατά την τουρκοκρατία ήταν γνωστό με το όνομα Καινούριο Χωριό. Το Καινούριο Χωριό γρήγορα εξελίσσεται σε πόλη και ονομάζεται Νεάπολις. Ο τούρκος διοικητής του Λασιθίου πασάς Κωστής Αδοσίδης, άνθρωπος τολμηρός και καινοτόμος, έκανε το μικρό χωριό σπουδαία πόλη: εγκατέστησε εκεί την έδρα της διοίκησης και προχώρησε σε αξιόλογα έργα που διαμόρφωσαν το σύγχρονο πρόσωπο της Νεάπολης.

Μέχρι το 1904 η Νεάπολη δέσποζε σαν πρωτεύουσα του νομού Λασιθίου, οπότε η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στον Αγιο Νικόλαο.
Η Νεάπολη είναι γνωστή από τις αρχές του 14ου αιώνα, με τα ονόματα Καρές, Καινούργιο Χωριό, Νεοχώρι, Νεάπολη, συνδέθηκε με την ίδρυση του νομού Λασιθίου. Από τότε η εξέλιξη της είναι ταχύτατη, αναμορφώνεται ριζικά με την τοποθέτηση στη θέση του Τούρκου Διοικητή (Νομάρχη θα λέγαμε σήμερα) του Χριστιανού υπαλλήλου της Υψηλής Πύλης Κώστα Αδοσίδη Πασά.
Το πρώτο Διοικητήριο (σημερινό Πρωτοδικείο), το Νοσοκομείο (μέχρι πρόσφατα Γυμνάσιο), η μεταφορά της Μητρόπολης Πέτρας από τη Μονή του Αρετίου στη Νεάπολη, οι ρυμοτομίες, που επέβαλε με το κύρος του ο Τούρκος Πασάς, αποδεικνύονται ευεργετικά καθώς το χωριό μοιάζει περισσότερο με κωμόπολη.
[...]
www.aghiosnikolaos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=48&Itemid=75&lang=el
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Εκτός από την επίσκεψη στο περίκλειστο μοναστήρι, υπάρχει ίσως άλλο ένα στοιχείο που θα μπορούσε να βοηθήσει την έρευνα, αλλά ομολογώ ότι άκρη δεν έβγαλα. Στη γαλλική (και τη γερμανική βικιπαίδεια) παρουσιάζεται το εξής ανασχεδιασμένο οικόσημο του Αλέξανδρου Ε:



το οποίο περιγράφεται εδώ (αρ. 49), από τον σχεδιαστή του, ως οικόσημο του Έλληνα Πέτρου Φιλάργη. Αν βρίσκαμε το οικόσημα της οικογένειας Crusinallo που αναφέρεται από τον αναγνώστη που ρίχνει την ιδέα για πιεμοντέζικη προέλευση, ίσως βγάζαμε κάποια συμπεράσματα...
 

Earion

Moderator
Staff member
Η πρωιμότερη μελέτη για τον πάπα Αλέξανδρο Ε΄ στα ελληνικά γράφτηκε από τον Μάρκο Ρενιέρη, λόγιο του 19ου αιώνα. Ο τίτλος του είναι Ιστορικαί μελέται: Ο Έλλην πάπας Αλέξανδρος ο Ε΄ - Το Βυζάντιον και η εν Βασιλεία Σύνοδος (Αθήνα, 1881). (Υπάρχει στην Ανέμη). Στο οπισθόφυλλο της σελίδας τίτλου ο συγγραφέας προτάσσει δύο αποσπάσματα λογίων συγχρόνων του Αλέξανδρου:

Nous avons de présent Pape un et certain Pape qui est docteur excellent en théologie: il est Grec de nacion.
Jean de Gerson (1363-1429)

Cunctarum fere nationum consensu in Concilio Alexander natione Graecus ad Pontificatum adsumptus.
Leonardus Aretinus (1369-1444), περισσότερο γνωστός ως Λεονάρντο Μπρούνι, γραμματέας του Αλέξανδρου Ε΄.

Ειδικότερα, ο Ρενιέρης στο σώμα του κειμένου μεταφράζει και σχολιάζει την πανηγυρική ομιλία του θεολόγου Jean de Gerson επί τη αναρρήσει του νέου πάπα, προσωπικού του φίλου. Στη σ. 70 διαβάζουμε:



και στα γαλλικά:



Το επιτύμβιο μνημείο (μαυσωλείο) του Αλέξανδρου Ε΄ στη βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου στη Μπολόνια, όπου πέθανε:



Έργο του Νικολό Αρετίνο, ανεγέρθηκε σε δύο φάσεις, αναστηλώθηκε το 1588, διασκορπίστηκε το 1807, και ανακατασκευάστηκε πάλι το 1887 (κατά το Dizionario Biografico degli Italiani, τόμ. 2ος [1960]) ή το 1893 (κατά την ιταλική Βικιπαίδεια). Στην πρώτη του μορφή έφερε επιγραφή:

SUMMUS PASTORUM ALEXANDER QUINTUS ET OMNIS
SCRIPTURAE LUMEN SANCTISSIMUS ORDO MINORUM
QUEM DEDIT, ET PROPRIO CRETENSIS NOMINE PETRUS.
MIGRAVIT ANNO 1410

Ο Ρενιέρης, σ. 104, παραθέτει από έναν οδηγό της Μπολόνιας: Eletta dei monumenti piu illustri e classici sepolcrali ed onorari di Bologna e suoi dintorni (...), Μπολόνια: Zannoli-Marsigli, τόμος 2 (1840).

Σε μετάφραση:
Ο ύπατος των ποιμένων Αλέξανδρος ο Πέμπτος, και φως πάσης γραφής, τον οποίον έδωσε [στον κόσμο] το αγιότατο τάγμα των Μινοριτών, και φέρων το όνομα Πέτρος ο Κρητικός, μετέστη το έτος 1410.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Να συμφωνήσουμε ότι τα περί πεδεμόντιας προέλευσης μοιάζουν μούφες και τα περί ελληνικής ισχυρότατα, αφού υπάρχει και τεκμηρίωση από συγχρόνους του;
 
Εμ βέβαια. Κρήτες αεί ψεύσται, βέβαια, αλλά και για τους Πιεμοντέζους και τη δική τους μανία για ψευτιά υπάρχει κοτζάμ μυθιστόρημα (Μπαουντολίνο).
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
...Leonardus Aretinus (1369-1444), περισσότερο γνωστός ως Λεονάρντο Μπρούνι, γραμματέας του Αλέξανδρου Ε΄.
Τι ωραία που έρχονται και κολλάνε γλυκά κάποια πράγματα... Από τη γερμανική βίκη, για τον ίδιο:

[...] ο Leonardo Bruni καταγόταν από φτωχή οικογένεια και πήγε στη Φλωρεντία να σπουδάσει. Εκεί μαθήτευσε στον Έλληνα λόγιο Μανουήλ Χρυσολωρά. Καθώς έμαθε από μικρός την ελληνική γλώσσα, προώθησε την αναβίωση των αρχαίων λογοτεχνικών παραδόσεων και έγινε από τους κυριότερους εκπροσώπους της αναγεννησιακής λογοτεχνίας. Το 1405 έγινε παπικός γραμματέας, αξίωμα με το ποίο υπηρέτησε όχι έναν, αλλά τέσσερις πάπες.

Πιο κάτω συνεχίζει με την πληροφορία ότι ήταν ο πρώτος που μετέφρασε μεγάλο αριθμό έργων του Πλάτωνα· επίσης μετέφρασε Πλούταρχο, Δημοσθένη, Αισχίνη και Ξενοφώντα, αλλά έγινε διάσημος με τη μετάφραση των Ηθικών Νικομάχειων του Αριστοτέλη. Επίσης, τάχθηκε υπέρ της χρήσης της λαϊκής φλωρεντίνικης γλώσσας και έτσι ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με το ιταλικό γλωσσικό ζήτημα.
 
Και ο Ζερσόν ήταν σπουδαία μορφή, έχει μάλιστα και θέση στην ιστορία της πολιτικής σκέψης στην Ευρώπη ως υπερασπιστής του συνοδισμού (της άποψης δηλαδή ότι η υπέρτατη εξουσία εντός της εκκλησίας είναι η σύνοδος, το οικουμενικό σύνολο, και όχι ο Πάπας).
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Επιστροφή (και) στην ιταλική εκδοχή, αλλά τα ιταλικά μου δεν βοηθάνε αρκετά (από την ιταλική βίκη, που δίνει και τις δύο εκδοχές, καθώς και δύο ιταλικές πηγές):

Si ritiene comunemente che sia nato a Neapoli di Creta da genitori ignoti, anche se secondo alcune fonti sarebbe nato a Candia Lomellina: il suo stemma e un'antica epigrafe dipinta nell'atrio della sacrestia della Basilica di San Giulio di Orta lo collegano alla famiglia dei Conti signori di Crusinallo, inoltre queste sue origini sarebbero confermate dagli storici Goffredo Casalis e Francesco Bianchini.

Όμως, οι συγκεκριμένοι Ιταλοί ιστορικοί είναι πολύ μεταγενέστεροι· τι πηγές είχαν, άραγε, στη διάθεσή τους;
 

Earion

Moderator
Staff member
Και μια απορία: ποια είναι η γλώσσα του πρωτοτύπου; Μπορούμε να έχουμε κάποιο δείγμα;

Πολύ ωραίο άρθρο του Alfred Vincent (εκδότη του απομνημονεύματος του Παπαδόπουλου) για την κρητική διάλεκτο όπως διαφαίνεται μέσα από το κείμενο (τα δείγματα βέβαια είναι πολύ λίγα).

«Πληροφορίες για την κρητική διάλεκτο στα Απομνημονεύματα του Τζουάνε Παπαδόπουλου (1696)». Κρητικά Χρονικά 32 (2012), σ. 107-118.
 

Attachments

  • Alfred _Vincent.pdf
    874.2 KB · Views: 228
Top