Η Α.Θ.Π., ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος

[drsiebenmal]

Με αφορμή μια φεϊσμπουκική συζήτηση που χρησιμοποίησε και στοιχεία από τη δική μας, εδώ, επισημαίνω ότι η απορία (που διατυπώνεται και στο ΦΒ) για την εποχή που άρχισε αυτή η χρήση του «εκκλησιαστικού» κ.κ. έχει μείνει πρακτικά αναπάντητη.

 

[Earion]

Όπως είπα και εκεί, είναι από εκείνα τα γραφικά λάθη που έχουν πίσω τους τόσο βαριά παράδοση ώστε να καταντά σχολαστικισμός η διόρθωση! Η παράδοση είναι χιλιόχρονη. Μέχρι και στην αναγεννησιακή Ιταλία βρίσκονται παρόμοια παραδείγματα.

Ας πούμε (από πρόχειρη έρευνα στον κατάλογο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, που βάζει τώρα πια συστηματικά και σκαναρισμένο εξώφυλλο του βιβλίου σε κάθε εγγραφή):

1757, αφιέρωση σε κοσμικό άρχοντα (τω κυρίω κυρίω Κωνσταντίνω τω Μαυροκορδάτω)

 

[Earion]

Αρχιεπισκόπω Κερκύρας κυρίω κυρίω Ευσταθίω (1884–1895)

τω οικουμενικώ πατριάρχη κυρίω κυρίω Νεοφύτω Η΄ (1891-1894)

Πατριάρχη Ιεροσολύμων κυρίω κυρίω Χρυσάνθω τω Νοταρά (1791)

τω ευγενεί άρχοντι κυρίω κυρίω Στεφάνω Καραϊωάννη (1773)

... και επειδή μίλησα για Ιταλία της Αναγέννησης, ιδού κάτι παράλληλο:

 

[Earion]

Ο Ζάζουλας (που τον ευχαριστούμε) ανακάλυψε κάτι που μας οδηγεί εκεί που (από διαίσθηση μάλλον παρά από γνώση) παρέπεμπα κι εγώ.
Ιδού ελληνικό μετάφρασμα-αντιγραφή (calque), στα χνάρια δυτικότροπης έκφρασης της εποχής της Αναγέννησης:

"τω ευγενεστάτω αφέντη, αφέντη"

Το ποιος ήταν ο τιμώμενος θα μας το εξηγήσει ο ίδιος ο Ζάζουλας.