Η Αμερική απειλείται...

SBE

¥
Η εντύπωση που έχω από τους Αμερικανούς ειναι ότι έχουν εγωιστική θεώρηση της κοινωνίας. Δηλαδή από τη μία σκίζονται για το civic mindedness και από την άλλη δεν θέλουν με τίποτα να στηρίζουν σαν κοινωνία ο ένας τον άλλον. Απόδειξη η απροθυμία τους να υπάρχει ασφάλιση για όλους γιατί ανέβηκαν τα (ήδη χαμηλά) ασφάλιστρα κατά ένα ελάχιστο ποσοστό.
Ας βάλουμε σε αυτό και το ότι σαν τυπικοί αγγλοσάξωνές θέλουν ντε και καλά να χώνουν τη μύτη τους στις δουλειές των άλλων, παιρνοντας το νόμο στα χέρια τους με τη δικαιολογία ότι προστατεύουν το σύνολο.
Και ας μην ξεχνάμε ότι οι Αμερικανοί είναι εξπέρ στο να φτιάχνουν ιδεολογίες για να ερμηνέυσουν ή να δικαιολογήσουν ό,τι βλακεία τους καπνίσει (ακραίο παράδειγμα: είμαι φοροφυγάς; Όχι, θα φτιάξω μια ιδεολογία στην οποία η φοροδιαφυγή είναι αρετή και θα γράψω και δέκα βιβλία γιάυτό).

ΣΚέψου τώρα Έλλη, ότι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα έχουν και οι αμόρφωτοι, και οι μορφωμένοι, και οι φτωχοί, και οι πλούσιοι. ΟΚ, ίσως όχι και τα 400 εκατομμύρια, αλλά τα 200 και πάλι πολλά είναι.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Κι άλλο ένα άρθρο που εξηγεί το γιατί ψήφισε όπως ψήφισε ένα κομμάτι της αμερικάνικης κοινωνίας (θα μας πει κι η SBE, αλλά έχω την αίσθηση ότι άνετα θα μπορούσε να μιλάει και για τους Άγγλους από εργατικές περιοχές):

How Half Of America Lost Its F**king Mind
 

SBE

¥
Noμίζω το καλύψαμε το θέμα αυτό καιμε άλλο άρθρο πιο πάνω.
Δεν είμαι και τόσο σίγουρη.
Να, σοτ ΗΒ οι αριστοκράτες είναι επαρχιώτες γιατι ο καθένας έιναι στο φέουδό του, περιτριγυρισμένος απο τους παλιούς κολλήγους και σκλάβους του (που πλεόν σημερα μπορεί να μην είναι αγρότες). Αλλά στις ΗΠΑ το Ντητρόιτ π.χ. είναι πόλη. Εργατούπολη μεν, αλλά πόλη. Ομοίως, η Πενσυλβανία και το Οχάιο περιλαμβάνουν πόλεις που ψήφισαν Τραμπ. Η Φλόριδα δεν θα έλεγα ότι είναι αγροτική πολιτεία.

Και γενικά, όλα αυτά έιναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
 

SBE

¥
Ένα από τα πράγματα που με προβλημάτισαν με την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ ήταν οι αντιδράσεις σχετικά με τις απόψεις του περί γυναικών. Όχι γιατί έχω ζήσει σε καμιά γυάλα και δεν έχω ξανακούσει τέτοια. Αντιθέτως, είχα την ας την πούμε ευκαιρία να είμαι συχνά η μόνη γυναίκα σε διάφορες παρέες (επαγγελματικές και φοιτητικές, λόγω επαγγέλματος) και έχω ακούσει και χειρότερα- απλά με αυτούς που λένε τα χειρότερα συνήθως κρατάω αποστάσεις, γιατί σημαίνει ότι έχουν γενικότερη βλάβη στον εγκέφαλο ή τέλος πάντων ότι δεν πρόκειται να βρούμε τρόπο να συνεννοηθούμε.
Ομολογώ ότι και μένα η αντίδρασή μου ήταν "μα καλά, όταν τον βλέπατε να κυκλοφορεί με την ανέκφραστη κούκλα βιτρίνας, 30 χρόνια μικρότερή του κλπ, τί σόι χαρακτήρας νομίζατε ότι είναι στα πάρε δώσε του με τις γυναίκες;". Αλλά δεν περίμενα ότι θα υπήρχαν γυναίκες που θα τον υπερασπίζονταν. Περισσότερο περίμενα οι γυναίκες να αδιαφορήσουν, γιατί το φαινόμενο δεν είναι και τόσο σπάνιο και δεν έχει νόημα να το αναλύουμε.
Το ακόλουθο άρθρο όμως το αναλύει πολύ καλά.
Why misogyny won

Περιληπτικά: το άρθρο επικαλέιτει κοινωνιολόγους και έρευνες και μας λεέι ότι υπάρχει δύο ειδών σεξισμός, ο κακοπροαίρετος τυπου δηλώσεων Τραμπ κι ο καλοπροαίρετος π.χ. ο πατέρας που βγαίνει απο τα ρούχα του με τις δηλώσεις Τραμπ γιατί "έχει κόρες", όχι γιατί είναι απαράδεκτη αυτή η συμπεριφορά προς οποιοδήποτε άτομο. Δηλαδή έχουμε αυτούς που θεωρούν ότι οι γυναίκες είναι αντίπαλοι κι αυτούς που θεωρούν ότι οι γυναίκες χρειάζονται προστασία και σεβασμό. Από την άλλη ο κακοπροαίρετος δείχνει ότι έχει τόλμη, δυναμισμό κλπ, δηλαδή ότι έχει θετικά χαρακτηριστικά, τα οποία αρέσουν στο κοινό, και εν μέρει δικαιολογούν το σεξισμό- καλό παιδί μα κακομαθημένο κλπ. Έρευνες σε διάφορες κοινωνίες δέιχνουν ότι οι γυνάικες που έχουν λιγότερες ευκαιρίες στηρίζουν τον καλοπροαίρετο σεξισμό σε ποσοστά μεγαλύτερα από τους άντρες (γιατί χρειάζονται την προστασία), που εξηγεί γιατί στις γυναίκες χωρίς πτυχίο, δηλαδή με λιγότερες επαγγελματικές ευκαιρίες, πήρε 62%.
 

rogne

¥
Έρευνες σε διάφορες κοινωνίες δέιχνουν ότι οι γυνάικες που έχουν λιγότερες ευκαιρίες στηρίζουν τον καλοπροαίρετο σεξισμό σε ποσοστά μεγαλύτερα από τους άντρες (γιατί χρειάζονται την προστασία), που εξηγεί γιατί στις γυναίκες χωρίς πτυχίο, δηλαδή με λιγότερες επαγγελματικές ευκαιρίες, πήρε 62%.

Σχόλιο για την περίληψη, όχι για το ίδιο το άρθρο: αφού ο σεξισμός του Τραμπ είναι "κακοπροαίρετος", πώς γίνεται αίφνης "καλοπροαίρετος" για να εξηγήσει γιατί τον ψήφισαν οι γυναίκες χωρίς πτυχίο;... Αν και επαναλαμβανόμαστε, δεν πιστεύω καθόλου ότι ο σεξισμός εξηγεί οτιδήποτε για τις κατηγορίες ψηφοφόρων χωρίς πτυχίο: όσοι και όσες νιώθουν "στην απέξω", ρίχνουν ψήφο διαμαρτυρίας, είναι αρκετά απλό.
 

SBE

¥
Ένα άλλο που διάβαζα χτες αλλά δεν το φέρνω εδώ γιατί δεν είναι απο δημοσιογραφική πηγή, ήταν η απόψη ότι δεν υπάρχει έλλειψη κατανόησης από τους κατοίκους της πολης προς τους κατοίκους των εργατο-αγροτο-περιοχών των ΗΠΑ, αλλά το αντίθετο, και ότι το πρόβλημα των περιοχών αυτών είναι ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, ο οποίος είναι τρόπος ζωής κι όχι απλά άποψη περί θρησκείας.
Αν ζεις μεσα σε ένα σύστημα που σου παρέχει τη βεβαιότητα ότι κατέχεις την απόλυτη αλήθεια είναι σχεδόν αδύνατο να δεχτείς τις αποχρώσεις του γκρίζου που έχει η πολιτική και η ζωή σε μια πολύπλοκη κοινωνία. Ανέφερε μάλιστα ο συγγραφέας το ήδη γνωστό, ότι υπάρχει επιφυλακτικότητα ως προς τη μόρφωση- θέλουν να μορφωθεί το παιδί τους, αλλά ως ένα βαθμό*, όχι να αρχίσει να αμφισβητεί την απόλυτη αλήθεια. Και το ότι μέρος του φονταμενταλισμού είναι η πίστη ότι ο λευκός είναι ανώτερος από τις άλλες φυλές, ο άντρας ανώτερος από τη γυναίκα κλπ. Οι περισσότεροι έχουν δει αλλοδαπούς και μαυρους μόνο στην τηλεόραση, αλλά τους εχθρέυονται προληπτικά.
Παρεμπιπόντως, να που κολλάει αυτό και με το προηγούμενο περί σεξισμού: μια τέτοια κοινωνία στην οποία ο καθένας ξέρει τη θέση του γιατί την όρισε ο Θεός του, συντηρείται όταν οι ίδιοι οι παρακατιανοί της κοινωνίας τη συντηρούν. Οι γυναίκες εφαρμόζουν τους κανόνες, γιατί μέσω της εφαρμογής αποκτάνε την εκτίμηση της κοινωνίας. Δεν είναι δηλαδή nasty women σαν τη Χίλαρι**. Είναι μεγάλο ρίσκο να σπάσεις τα δεσμά σου, και χρειάζεται και την υπέρβαση της "απόλυτης αλήθειας", που σημαίνει ότι είναι σχεδόν αδύνατο.
Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα αντί να προσπαθεί να φωτίσει λίγο το σκοτάδι, έχει εκμεταλλευτεί τους φόβους αυτών των ανθρώπων. Τα ΜΜΕ τους προσφέρουν αυτό ακριβώς που θέλουν και δεν προσπαθούν ούτε στο ελάχιστο να τους σκουντήξουν μπας και αρχίσουν να σκέφτονται (πράγμα πολυ δύσκολο, ούτως ή άλλως).

Τέλος πάντων, πολύ τα ανακατέψαμε και όλα στο ίδιο επιστρέφουν τελικά: στο πώς είναι η Αμερικανική ψυχολογία.


* αυτό το έχουν κι οι Άγγλοι, παρεμπιπτόντως, υπάρχει ο φόβος στο ΗΒ ότι αν μορφωθείς πολύ θα μεγαλοπιαστείς και θα γίνεις "too good for your own good", κυρίως σαν φόβος ότι θα μείνεις άστεγος κοινωνικά (δεν θα ανήκεις σε καμία κοινωνική τάξη)
** Ενδαιφέρον βρήκα το ότι θεωρήθηκε ψεγάδι της Χίλαρης το ότι δεν χώρισε τον Μπιλ το '98 που για μένα είναι κουτσομπολίστικό και προσωπικό ζήτημα το οποίο δεν αφορά τους ψηφοφόρους. Σύμφωνα με το χριστιανοταλιμπανικό μοντέλο, δεν υπάρχει συγχώρηση για κάποιον που αθέτησε τους γαμήλιους όρους, μόνο διαζύγιο και ίσως και διαπόμπευση (διότι βεβαίως η γαμήλια τελετή αλά αγγλοσαξωνικά είναι ανταλλαγή όρων συμβολαίου που αναλαμβάνεις ισόβια).
 

rogne

¥
Τι να πω με όλες αυτές τις αναλύσεις για την καθυστερημένη Αμερική... Δεν αρκεί το ότι ο Ομπάμα σάρωσε για δυο τετραετίες στη σειρά; Δεν υπήρχαν τότε όλοι αυτοί (και αυτές), ήταν λίγοι, απείχαν, τι ακριβώς γινόταν δηλαδή; Τέλος πάντων, νομίζω ότι όσο περνάνε οι μέρες επανακάμπτουν τα παλιά μοντέλα, οι παραδοσιακές εξηγήσεις (εντάσσω σε αυτές και τις ψυχολογικού τύπου), πράγμα ανούσιο, κατά την άποψή μου, για να μην πω και στρουθοκαμηλισμός. Βασικά, γιατί να μην το πω, η SBE το έχει πει ήδη κάμποσες φορές παραπάνω ;-)
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά στις αναλύσεις μας πρέπει να ξεκινάμε από τους αριθμούς.

(1) Η Κλίντον πήρε (πολύ) περισσότερες ψήφους συνολικά.
(2) Ο Τραμπ βγήκε πρόεδρος επειδή πήρε περισσότερες ψήφους εκεί όπου έπρεπε να τις πάρει.

Απο ό,τι φαίνεται, στις κρίσιμες πολιτείες ό Τραμπ κινητοποίησε υπέρ του πολλούς που δεν είχαν ψηφίσει τις προηγούμενες φορές και η Κλίντον δεν συγκίνησε όλους εκείνους που είχαν ψηφίσει Ομπάμα.

Το συμπέρασμα είναι ότι η εκστρατεία της Κλίντον έκανε σοβαρά λάθη, θεωρώντας ψηφοφόρους και πολιτείες «δικά της» εκ των προτέρων. Την πάτησαν. Τέλος. Τέσσερα χρόνια Τραμπ (εκτός αν τον βαρεθούν οι Ρεπουμπλικανοί και τον σουτάρουν για κάποιον λόγο που δεν μπορούμε να φανταστούμε τώρα).
 

SBE

¥
Με το σύστημα των ΗΠΑ, αν πάψει να είναι πρόεδρος ο Τραμπ, το δίδυμο Πενς- Ράιαν θα είναι στην ουσία το Tea Party στην εξουσία.
Οπότε, για το καλό των Αμερικανών, εύχομαι στον Τραμπ υγεία και μακροημέρευση.
 

SBE

¥
Αναλύσεων συνέχεια:
Donald Trump Is the Result of White Rage, Not Economic Anxiety

Trump’s pathway into the Oval Office is not really about white economic angst. Rather, Barack Obama’s election —and its powerful symbolism of black advancement— was the major trigger for the policy backlash that led to Donald Trump [...]
Republicans carved out this trench shortly after Obama’s 2008 victory. The GOP pushed through a number of laws at the state level to block as many of his voters, primarily African Americans, from the polls as possible. North Carolina targeted black voters with nearly “surgical precision.” Wisconsin Republicans were “giddy” about disfranchising African Americans, especially in Milwaukee. Florida’s GOP cut particular days of early voting to nullify the political participation of black churchgoers. Texas required certain types of government-issued photo IDs to vote and then ensured that nearly 1.6 million black and Latino citizens would have very limited access. Ohio skewed its early voting laws to diminish the turnout in the cities while also implementing a literacy test that officials applied only to those in urban counties.


Κατά τ άλλα, ο νέος αντιπρόεδρος γιουχάρεται από το κοινό κατά την έξοδό του στο θέατρο στη Νέα Υόρκη.
Αυτό το βρίσκω πιο ανησυχητικό για τους Αμερικανούς. Δηλαδή από τη μια καλό είναι το ότι οι απλοί πολίτες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους, και είναι και πρόθυμοι, όπως λένε, να συνεχίσουν να την εκφράζουν για όλη την επόμενη τετραετία. Αλλά πόσο θα τραβήξει αυτός ο διχασμός και ως πού;
 
Η προσωπική μου ανάλυση είναι λιτή: η νίκη του Τραμπ και το Brexit είναι αποτελέσματα δύο πραγμάτων: α) άνοδος του εθνικισμού και β) ουγκ. :)
 
Κατά τάλλα, ο νέος αντιπρόεδρος γιουχάρεται από το κοινό κατά την έξοδό του στο θέατρο στη Νέα Υόρκη.
Αυτό το βρίσκω πιο ανησυχητικό για τους Αμερικανούς. Δηλαδή από τη μια καλό είναι το ότι οι απλοί πολίτες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους, και είναι και πρόθυμοι, όπως λένε, να συνεχίσουν να την εκφράζουν για όλη την επόμενη τετραετία. Αλλά πόσο θα τραβήξει αυτός ο διχασμός και ως πού;

Σοβαρά τώρα, αυτός ο διχασμός είναι αποτέλεσμα της άνισης εκπαίδευσης και της αδιαφορίας σχεδόν του συνόλου του δυτικού κόσμου να αντιληφθεί τα προβλήματα του υπέργηρου εκπαιδευτικού συστήματος και αντί να δώσουν έμφαση σ' αυτό, δαπανώντας τουλάχιστον τέσσερις φορές παραπάνω απ' ό,τι δαπανούν τώρα*, αναλώνονται σε βραχυπρόθεσμες πολιτικές, θεωρούν μεγαλύτερα προβλήματα τα ισοζύγια και την οικονομική πολιτική, την ανάπτυξη, το συμμάζεμα των δημοσίων εσόδων και τα ρέστα. Σε καμμιά περίπτωση δεν λέω ότι αυτά είναι επουσιώδη προβλήματα. Αλλά μακροπρόθεσμα είναι απείρως σημαντικότερο τι είδους λαούς δημιουργείς παρά το οικονομικό κλίμα μιας δεκαετίας ή ακόμα και δύο. Υπάρχουν τρόποι να διορθωθούν αυτά, ακόμα κι αν δεν είναι εύκολο (αν και κυρίως αυτό που λείπει είναι η βούληση). Το να διορθώσεις την κουλτούρα, την διαπαιδαγώγηση, την μόρφωση και τον τρόπο που σκέφτεται ένας λαός είναι από τιτάνια δύσκολο ως παντελώς ακατόρθωτο και είναι αυτό που οδηγεί σε εμφυλίους και τελικά διεθνείς πολέμους. Δεν λέω ότι οι λόγοι συρράξεων είναι μόνο αυτοί, αλλά σίγουρα η κατάσταση δεν βοηθιέται από το ότι η οικοδόμηση του χαρακτήρα ολόκληρων λαών έχει αφεθεί στην τύχη, στην προσπάθεια να βρεθούν λύσεις για πράγματα που έχουν πρακτικές λύσεις.


* ο μέσος όρος των δυτικών κρατών.
 

Earion

Moderator
Staff member
Συμφωνώ με την ουσία της παρέμβασής σου, Ελληγενή.
 

SBE

¥
Αυτό που λες Έλλη δεν ειναι εύκολα μετρήσιμο και όπως λες κι εσύ, είναι δύσκολο.
Επιπλέον δεν είναι μόνο περίπτωση μορφωμένοι εναντίον αμόρφωτων. Παραείναι απλοικό αυτό το μοντέλο.
 

rogne

¥
Ωραίο άρθρο. Αν και δεν το λέει ξεκάθαρα, υπαινίσσεται, νομίζω, σε διάφορα σημεία ότι ο ρατσισμός (τουλάχιστον σήμερα) τείνει να είναι δομικός, συστημικός ή αντικειμενικός (δεν είμαι σίγουρος ποια είναι η κατάλληλη λέξη, ίσως καμία απ' τις τρεις), επιβάλλεται με διάφορους, χμ, intersectional τρόπους και δεν υιοθετείται κατά κανόνα ως υποκειμενική στάση. Με τρόπο αντίστροφο απ' ό,τι οι Αμερικανοί, ίσως κάτι να έχουν να πουν επ' αυτού και οι κάτοικοι γύρω απ' τα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, των οποίων ο δήμαρχος, αν θυμόμαστε, λέγεται Ναμπίλ Μοράντ και είναι από τη Χομς...
 
Top