Χωρίς τσιγκουνιές, ολόκληρη η σκηνή. Πρώτα σε μετάφραση Ερρίκου (του μοναδικού και αείμνηστου) Μπελιέ:
...
ΕΡΡΙΚΟΣ
Εμπρός, φίλοι μου, για το ρήγμα που ανοίξαμε, αλλιώς
το χάσμα ας βουλώσει με τα πτώματά μας. Σε καιρό ειρήνης
μεγάλα προτερήματα του άντρα είναι η ψυχραιμία και η ταπεινότητα·
όμως, όταν πολεμική σάλπιγγα ηχεί στ’ αυτιά μας, τότε πρέπει
σαν τίγρεις να γινόμαστε τεντώνοντας τα νεύρα, σφίγγοντας
την καρδιά και αγριεύοντας από τη λυσσασμένη οργή· τότε
το μάτι γίνεται φοβερό και κοιτάζει μέσα από τις θυρίδες
του κεφαλιού σαν μπρούντζινο κανόνι, ενώ από πάνω του
δεσπόζει το φρύδι, τρομαχτικό σαν βράχος ξεφτισμένος,
κρεμασμένος πάνω σε βάση μισοφαγωμένη, που ροκανίζει
ο μανιασμένος, αχανής ωκεανός· μετά τα δόντια σφίγγονται
και τα ρουθούνια ανοίγουν, η ανάσα συγκρατείται και η ψυχή
ανεβαίνει όσο πιο ψηλά μπορεί. Εμπρός, γενναίοι Άγγλοι,
που καταγόσαστε από πατέρες με πείρα τεράστια στον πόλεμο,
πατέρες που σαν άλλοι Αλέξανδροι έχουνε πολεμήσει σε τούτα εδώ
τα μέρη απ’ το πρωί ώς το βράδυ χωρίς να βάλουνε ποτέ
σπαθί στη θήκη προτού κατατροπώσουν τον εχθρό. Μην ατιμάσετε
τις μάνες σας, δείξτε πως είσαστε γνήσια παιδιά των πατεράδων σας
και γίνετε παράδειγμα σ’ εκείνους που έχουν χαμηλότερη καταγωγή,
μαθαίνοντάς τους πώς να πολεμάνε. Αλλά κι εσείς, απλοί στρατιώτες,
που η ίδια χώρα σας ανάθρεψε, δείξτε εδώ όλη τη ζωντάνια
των αγρών που μεγαλώσατε, όρκο να παίρνουμε πως είσαστε
άξια τέκνα των χωμάτων μας — που και γι’ αυτό εγώ
από τώρα είμαι σίγουρος, γιατί δεν βλέπω ανάμεσα σας κανέναν
άθλιο και τιποτένιο, αντίθετα βλέπω ότι όλοι έχετε
τη λάμψη της ευγένειας και της γενναιότητας στα μάτια.
Σας βλέπω σαν λαγωνικά έτοιμα να ορμήσουνε στο θήραμα.
Ε, ναι, λοιπόν, τώρα αρχίζει το κυνήγι! Δώστε όλη σας την ψυχή,
αναφωνήστε, «Για το Θεό, τον Ερρίκο, την Αγγλία
και τον Άγιο Γεώργιο!» Έφοδος!
(Βγαίνουν)
Το πρωτότυπο, με εξήγηση:
http://nfs.sparknotes.com/henryv/page_88.html