Με κίνδυνο να βγάλω μπόλικο γέλιο όταν περάσει από εδώ ο π2 (γι' αυτό και τα χρωματιστά)
Να γελάσει μαζί σου ο π2 αποκλείεται, γιατί ούτε αυτός βγάζει νόημα εκ πρώτης όψεως (προσέχεις illeism, ε;) και θα έπρεπε να ντρέπεται.
Αν η εικόνα δεν είναι πειραγμένη, πρόκειται προφανώς για μεταλλικό έλασμα, χρυσό ή επιχρυσωμένο, κάτι που εξηγεί την άτσαλη γραφή που αντλεί από την επισεσυρμένη που ξέρουμε από τους παπύρους (τέτοιο ωμέγα σε λίθινη επιγραφή δεν απαντά πριν από τον 3ο μ.Χ., ενώ ο γενικός χαρακτήρας των γραμμάτων εδώ είναι πολύ παλαιότερος). Τα χρυσά ελάσματα συνήθως είναι «ορφικά» / διονυσιακά μυστηριακά νεκρικά κείμενα και χρονολογούνται από τον 5ο έως τον 1ο αι. π.Χ. Έχουν βρεθεί στην Κάτω Ιταλία, τη Σικελία, τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και την Κρήτη. Άλλη χρήση χρυσών ελασμάτων δεν γνωρίζω.
Από κει και πέρα, το κείμενο δεν το καταλαβαίνω. Context ξέρουμε; Ή τουλάχιστον αν η ενεπίγραφη επιφάνεια είναι μόνο αυτή;