...
Ladies and gentlemen, tonight this show is going live all around the world of San Seriffe, amazingly enough... including Arial, Baskerville, Port Clarendon, Ems, the capital Bodoni of course, all over Upper Caisse and Lower Caisse. On TV and film, so wherever you're watching, would you please all join us, all the way around the Lexiworld, in saying «Many happy returns» to us by singing this little ditty:
Η ζωή έχει στραβά
Άσχημα και θλιβερά
Κι άλλα που σε κάνουνε να βρίζεις
Αν τα βρεις μπροστά σου σκούρα
Άσ’ τη γκρίνια, τη μουρμούρα
Σφύρα κι όλα θα πάνε μια χαρά
Και
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Βλέπεις;
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Αν τα βλέπεις όλα μαύρα
Σίγουρα κάτι ξεχνάς
Να χορεύεις, να γελάς, να τραγουδάς
Αν ποτέ σου πιάσεις πάτο
Γιατί να το βάλεις κάτω;
Σφύρα κι ό,τι είναι νά ‘ρθει θέ’ να ‘ρθεί
Και ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Πολύ ωραία.
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Η ζωή παράλογη έξη
Θάνατος, ύστατη λέξη
Στην αυλαία υποκλίσου γελαστός
Ξέχνα πια τις αμαρτίες
Στο κοινό ευχαριστίες
Να χαρείς τις τελευταίες σου στιγμές
Μην παίρνεις και το θάνατο πολύ στα σοβαρά
Ώσπου ν’ ανασάνεις μια τελευταία φορά
Η ζωή είναι σκατά
Άμα το σκεφτείς καλά
Ζωή και θάνατος είναι κωμικά
Ένα θέαμα στημένο
Και το γέλιο ευλογημένο
Μα θυμήσου πως το θύμα είσαι εσύ
Και
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Αλλάζουμε κλίμακα.
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις
Τη ζωή πολύ
Σοβαρά
Ωχ, αμάν.
Δεν ήθελα να είμαι Ρωμαίος, τυγαννικά να πεγιογίζω εξτγεμιστές καθημεγινά όλα μου τα χγόνια.
Δεν ήθελα να βρίσκομαι σε συναυλία για την 40ή επέτειο στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ. Όχι, όχι, όχι. Όχι.
Ήθελα να 'μουνα... ξυλοκόπος!
[Not the Messiah (He's a Very Naughty Boy), 17 Μαρτίου 2010]
Ladies and gentlemen, tonight this show is going live all around the world of San Seriffe, amazingly enough... including Arial, Baskerville, Port Clarendon, Ems, the capital Bodoni of course, all over Upper Caisse and Lower Caisse. On TV and film, so wherever you're watching, would you please all join us, all the way around the Lexiworld, in saying «Many happy returns» to us by singing this little ditty:
Η ζωή έχει στραβά
Άσχημα και θλιβερά
Κι άλλα που σε κάνουνε να βρίζεις
Αν τα βρεις μπροστά σου σκούρα
Άσ’ τη γκρίνια, τη μουρμούρα
Σφύρα κι όλα θα πάνε μια χαρά
Και
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Βλέπεις;
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Αν τα βλέπεις όλα μαύρα
Σίγουρα κάτι ξεχνάς
Να χορεύεις, να γελάς, να τραγουδάς
Αν ποτέ σου πιάσεις πάτο
Γιατί να το βάλεις κάτω;
Σφύρα κι ό,τι είναι νά ‘ρθει θέ’ να ‘ρθεί
Και ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Πολύ ωραία.
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Η ζωή παράλογη έξη
Θάνατος, ύστατη λέξη
Στην αυλαία υποκλίσου γελαστός
Ξέχνα πια τις αμαρτίες
Στο κοινό ευχαριστίες
Να χαρείς τις τελευταίες σου στιγμές
Μην παίρνεις και το θάνατο πολύ στα σοβαρά
Ώσπου ν’ ανασάνεις μια τελευταία φορά
Η ζωή είναι σκατά
Άμα το σκεφτείς καλά
Ζωή και θάνατος είναι κωμικά
Ένα θέαμα στημένο
Και το γέλιο ευλογημένο
Μα θυμήσου πως το θύμα είσαι εσύ
Και
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Αλλάζουμε κλίμακα.
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά
Ποτέ μην παίρνεις
Τη ζωή πολύ
Σοβαρά
Ωχ, αμάν.
Δεν ήθελα να είμαι Ρωμαίος, τυγαννικά να πεγιογίζω εξτγεμιστές καθημεγινά όλα μου τα χγόνια.
Δεν ήθελα να βρίσκομαι σε συναυλία για την 40ή επέτειο στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ. Όχι, όχι, όχι. Όχι.
Ήθελα να 'μουνα... ξυλοκόπος!
[Not the Messiah (He's a Very Naughty Boy), 17 Μαρτίου 2010]
