Εντοπισμός μεταφραστή του ησιόδειου Έργα και ημέραι

[unique]

Σε ένα κείμενο πρέπει να αναφερθώ στον (άγνωστο σε μένα) μεταφραστή των εξής αποσπασμάτων από το Έργα και ημέραι του Ησίοδου:

479: Μ' αν καρτεράς το λιοτρόπι την άγια τη γη για να οργώσεις, ε, καθιστός θα θερίσεις το λίγο που η χούφτα θ' αδράχνει […].

564: και όταν περάσουν ημέρες εξήντα μετά το λιοτρόπι, τότε τελειώνει ο θεός τον Χειμώνα και τοτ' ο Αρκτούρος, τ' άστρο, αφήνοντας πια το ιερό το ωκεάνιο το ρέμα, πρωτ' ανατέλλει και λάμπει στην άκρη του σύθαμπου […].

663: Πενήντα μέρες μετά το λιοτρόπι, που ο ήλιος γυρίζει, πιάνει τελειώνει το θέρος μαζί και ο καιρός του καμάτου […].

Πιθανώς, πρόκειται για έναν εκ των: Γιάννη Γ. Παπαγεωργίου, Παναγή Λεκατσά, Σωτήρη Σκίπη.
Σε περίπτωση που κάποιος διαθέτει μια παλιά μετάφραση αυτού του έργου θα ήμουν ευγνώμων αν έριχνε μια ματιά.

 

[daeman]

...
Πενήντα μέρες μετά το λιοτρόπι, που ο ήλιος γυρίζει,
πιάνει τελειώνει το θέρος μαζί κι ο καιρός του καμάτου,
τότε ο καιρός για θνητούς ν' αρμενίζουνε. Ούτε το πλοίο
τότε τσακίζεται, ούτε κι η θάλασσα τρώει τους ανθρώπους·
έξω κι αν πρόθυμος ο Ποσειδώνας ο κοσμοταράχτης,
είτε κι ο Δίας ο αφέντης θελήσουνε να σε ξεκάμουν·
τι 'ναι δικό τους μαζί και καλών και κακώνε το τέλος.
Τότε στρωτοί 'ναι οι αέρηδες, δίχως η θάλασσα πάθος,
ξένοιαστος τότε μπιστέψου σ' ανέμους, το γλήγορο πλοίο
ρίχ' το στη θάλασσα, φόρτωσε μέσα καλά το φορτίο
κι όσο πιο γλήγορα κάμε για να 'ρθεις στο σπίτι σου πάλι·
μην περιμένεις τα νέα κρασιά και τις πρώτες βροχάδες,
μη σε πλακώσει ο χειμώνας και η άγρια μανία του Νότου,
που αναταράζει τη θάλασσσα, ρίχνει αποπάνω κι ο Δίας
χινοπωριάτικες μπόρες και κάνει τρομάρα τον πόντο.

Ησιόδου Έργα και Ημέραι, 663-677, μτφρ. Βασίλης Ρώτας


ἤματα πεντήκοντα μετὰ τροπὰς ἠελίοιο,
ἐς τέλος ἐλθόντος θέρεος καματώδεος ὥρης,
ὡραῖος πέλεται θνητοῖς πλόος: οὔτε κε νῆα
καυάξαις οὔτ᾽ ἄνδρας ἀποφθείσειε θάλασσα,
εἰ δὴ μὴ πρόφρων γε Ποσειδάων ἐνοσίχθων
ἢ Ζεὺς ἀθανάτων βασιλεὺς ἐθέλῃσιν ὀλέσσαι:
ἐντοῖς γὰρ τέλος ἐστὶν ὁμῶς ἀγαθῶν τε κακῶντε.
τῆμος δ᾽ εὐκρινέες τ᾽ αὖραι καὶ πόντος ἀπήμων:
εὔκηλος τότε νῆα θοὴν ἀνέμοισι πιθήσας
ἑλκέμεν ἐς πόντον φόρτον τ᾽ ἐς πάντα τίθεσθαι,
σπεύδειν δ᾽ ὅττι τάχιστα πάλιν οἶκόνδε νέεσθαι:
μηδὲ μένειν οἶνόν τε νέον καὶ ὀπωρινὸν ὄμβρον
καὶ χειμῶν᾽ ἐπιόντα Νότοιό τε δεινὰς ἀήτας,
ὅστ᾽ ὤρινε θάλασσαν ὁμαρτήσας Διὸς ὄμβρῳ
πολλῷ ὀπωρινῷ, χαλεπὸν δέ τε πόντον ἔθηκεν.

www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Hes.+WD+663&fromdoc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0131


Fifty days after the solstice,
when the season of wearisome heat is come to an end,
is the right time for me to go sailing. Then you will not wreck your ship,
nor will the sea destroy the sailors,
unless Poseidon the Earth-Shaker be set upon it,
or Zeus, the king of the deathless gods, wish to slay them;
for the issues of good and evil alike are with them.
At that time the winds are steady, and the sea is harmless.
Then trust in the winds without care,
and haul your swift ship down to the sea and put all the freight on board;
but make all haste you can to return home again
and do not wait till the time of the new wine and autumn rain
and oncoming storms with the fierce gales of Notus
who accompanies the heavy autumn rain of Zeus
and stirs up the sea and makes the deep dangerous.

translated by Hugh G. Evelyn-White, 1914

 

[unique]

Daeman, πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ! Πιστεύω ότι και τα άλλα δύο αποσπάσματα προέρχονται από την ίδια μετάφραση, γιατί το ύφος είναι παρόμοιο.

 

[sarant]

Ασφαλώς από την ίδια μετάφραση θα προέρχονται, αφού όλοι οι στίχοι είναι στον ίδιο 17σύλλαβο. Πολύ ωραία μετάφραση.

 

[unique]

Πράγματι, είναι πολύ καλή.