Ενδολεξιλογικά - Λεξιγέλωτες και λεξικλαυθμοί

[Themis†]

Μερικές φορές κάποια ποστ με διεγείρουν ενδολεξιλογικώς (μην το πάρετε στραβά!), αλλά η έμπνευση δεν χωράει στο εκάστοτε νήμα υπό τύπο μπονσάι. Σκέφτηκα λοιπόν να ανοίξω ένα νήμα όπου θα βάζουμε αυτοαναφορικές ενδολεξιλογικές εμπνεύσεις, όταν αυτές δεν χωράνε αλλού. Να αλληλοπειραζόμαστε, να αλληλοσχολιαζόμαστε, να αλληλο-ό,τι-θέλετε, χωρίς καμία δέσμευση μεγέθους ούτε μορφής (πεζό, ποιητικό, μικτό, ό,τι να 'ναι). Κάνω λοιπόν την αρχή με μια ακατάσχετη έμπνευση που μου δημιούργησε κάποιο νήμα και που η οκνηρία μου δεν απέτρεψε την αποτύπωσή της σε γραπτό λόγο. Κι όσο για τη συνέχεια –τι άλλο να πούμε;– το μέλλον θα δείξει.

 

[Themis†]

Και τα βραβεία μαχαιριά δώκανε στην καρδιά μου

[Βασική βιβλιογραφία: Νήμα «Επειδή μερικοί πάνε με χίλια», ποστ 267-283]

Ήτανε χάρμα οφθαλμών να βλέπεις τον Νίκελ κοστουμαρισμένο του κουτιού, με τα παπιγιονάκια του και τα όλα του. Επίσημη περίσταση γαρ, και ένιωθε τρόπον τινά οικοδεσπότης. Μετά από ένα κομψότατο αποφρακτικό βηχαλάκι (μη σας λέω τώρα ποια έννοια της απόφραξης εννοώ, τι λεξιλόγοι είσαστε, θα το βρείτε μόνοι σας), πέρασε στο αβάντι μαέστρο:

– Με μεγάλη μου χαρά σας βλέπω όλους μαζεμένους σήμερα ... Ζάζουλα, μπορείς σε παρακαλώ να αφήσεις ήσυχο το ποπκόρν όσο μιλάω; ... Τι έλεγα; Α, ναι. Με μεγάλη μου χαρά λοιπόν ... Ζάζουλααα! ... θα ανακοινώσω ... Δαεμάνε, η ρακή μπορεί να περιμένει! ... το βραβείο λεξιμαντινάδας, σύμφωνα με τη γνώμη που σχημάτισε ... Δόκτορα και Θέμη, αν είναι να λέτε ανέκδοτα μεταξύ σας, μπορείτε παρακαλώ να ξεκινήσετε με τα πιο κρύα; ... σύμφωνα λοιπόν με τη γνώμη της κριτικής επιτροπής που προεδρεύεται από την ειδική μαντιναδολόγα Αλεξάνδρα...

– Μαντιναδολόγο! ακούστηκε μια τρισχιλιετώς φρονηματισμένη φωνή ανεξιχνίαστης προέλευσης.

– Και γιατί όχι μαντιναδολόγα; πετάχτηκε ο Σαράντ.

– Ε, ας πούμε ειδική μελετήτρια των μαντινάδων, το αβγάτισε ο Ρογήρος.

Η απόγνωση χόρεψε δυο-τρία βαλσάκια στην έκφραση του Νίκελ, αλλά η χαλύβδινη θέλησή του άναψε πράσινο φως και η παροιμιώδης σύνεσή του παραχώρησε καλού-κακού προτεραιότητα στη συμφιλίωση.

– Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία, μπορούμε να ανοίξουμε νήμα στη Λεξιλογία να το συζητήσουμε ... Μπέρνι! Εννοούσα μετά τη μάζωξή μας, όχι τώρα. Αν αυτό το κορίτσι δεν φτάσει τα οχτώ εκατομμύρια ποστ, δεν θα ησυχάσει ... Λοιπόν, το βραβείο απονέμεται...

Το βλέμμα του Δαεμάνου καρφώθηκε στα χείλη του Νίκελ γεμάτο δικαιωματική προσμονή. Το μιμήθηκαν και άλλα βλέμματα – εκείνα με σκέτη προσμονή. Η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε. Σιγά-σιγά απλώθηκε σιγή στη σιγαλιά. Ώς κι ένα υπέρ του δέοντος θα μπορούσε να σουλατσάρει στην αίθουσα χωρίς να ακουστεί κιχ.

– Το βραβείο απονέμεται...

Τα δάχτυλα του Δαεμάνου σφίχτηκαν πάνω στο ρακομπούκαλο.

– ...στον Χαρβάτη!

Οι ασυγκράτητες επευφημίες των παρισταμένων πρόσφεραν επαρκή κάλυψη στον Δαεμάνο, που έσυρε τα κουρασμένα βήματά του προς την έξοδο. Τον ακολούθησαν ο Δόκτορας και ο Θέμης, κάτω απ' τα συμπονετικά και συμπάσχοντα βλέμματα της Παλάβρας, του Εαρίωνα και της Μπέρνης (αρχικά κίνησε κι αυτή για την έξοδο, αλλά οι γυναίκες είναι περίεργα πλάσματα: ενίοτε έχουν τρόπους).

Η τελετή συνεχίστηκε αδιατάρακτα με την απονομή και των ησσόνων βραβείων:
– Διηγήματος: Παλάβρα, για το «Κουκαράτσα αγάπη μου» (σας ορκίζομαι ότι το πρωτότυπο δεν είχε κόμμα μετά την κουκαράτσα, δεν φταίω εγώ)
– Λογοτεχνικής μετάφρασης: Ζάζουλας, για το «Ιπτάμενη και σέξι»
– Γλωσσογνωσίας: Κώστας, για το «Τη γλώσσα τούς έδωσαν κινεζική»
– Δοκιμίου: Εαρίωνας, για το «Οι συνέπειες της οινοποσίας των αντιγραφέων στη διαμόρφωση των σύγχρονων γλωσσών»
– Ιστορικού δοκιμίου: Ρογήρος, για το «Λουκρητία Βοργία – Μύθοι και καυτές αλήθειες»
– Φιλοσοφικού δοκιμίου: Συνεστραμμένη Όλιβερ, για το «Παρουσία και απουσία – Εγκαταβυθίσεις στη διαλεκτική» (η βραβευθείσα απουσίαζε και η βράβευση θα της κοινοποιηθεί ηλεδρομικώς)
– Κριτικής υποτιτλολογίας: Αλεξάνδρα, για το σύνολο του έργου της
– Πατριδογνωσίας: Κάδμιος, για το «Από τον Κάδμο στον Κάδμιο – Η βοιωτική γη στο διάβα των αιώνων»
– Σεξολογίας: Αόρατη Μελάνη, για το «Σπαγγετίνη Νο 8 – Η σεξουαλική ζωή και το Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας»
– Μελλοντολογίας: Έλσα, για το «Πράσα, ραπανάκια και μαρούλι – Δομικά υλικά του μέλλοντος»
– Ολιστικής πολιτικής: Άνεφ, για το «Το μποζόνιο του Χιγκς και το μπατσόνιο του μνημονίου»
– Λεξιλογικής εξωαδμινιστρατομοδερατορικής ποστοπαραγωγής: SBE, Μπέρνη και Ελληγεννής ex aequo.

Ρίγη ενθουσιασμού προκαλούσε κάθε ανακοίνωση, και ο βραβευθείς μαντιναδολόγος την εξωθούσε στα όρια του ντελίριουμ τρέμενς σκαρώνοντας επιτόπου κατάλληλες μαντινάδες. Κανείς δεν φάνηκε να προσέχει ιδιαίτερα την αποχώρηση των συντετριμμένων μαντιναδοπλαστών. Ουαί τοις ηττημένοις!

Ωστόσο, όταν τέλειωσε η τελετή και καταλάγιασε ο θορυβώδης ενθουσιασμός του λεξιλογικού κοινού, κάποιες περίεργες φωνές ακούστηκαν να αντηχούν από το φουαγιέ:

– Στα Τρίκαλα στα δυο στενά κείτομαι πληγωμένος
κι από τη Μεγαλόνησο – χικ! – είμαι εξορισμένος
– Γαμώ τα εφτά μου ντοκτορά, π’ απόμεινα χωριάτης
και από με καλύτερα τσ’ έπλεκε ο Χαρβάτης
– Ποιος είδε ψάρι κορδωτό να περπατά στη ρούγα
ποιος είδε και τον πόνο μου – χικ! χικ! – να κάνω ταρταρούγα
– Είναι για σουρεαλισμούς τα μαύρα μας τα χάλια
οπού λεβέντες ήρθαμε και μείναμε ρετάλια;
– Όφου! Εντροπιαστήκαμε και θα μας περγελούσι
μόν’ φέρε δα κειες τσι ρακές οπού τον πόνο σβιούσι.

Ένας λεξιλόγος ορκίζεται ότι είδε τη Μπέρνη δακρυσμένη να αντιγυρίζει σιγοψιθυριστά:

– Κάστρο κι αν πέσει μια και δυο, γερά ’ναι τα τειχιά του
της αξοσύνης αστοχιά δεν είναι του θανάτου.

ΣΗΜ.: Η παρούσα διήγηση καλύπτεται από λεξιλογικό απόρρητο. Παρακαλείσθε να μην τη διαρρεύσετε (– Ενεργητικό διαρρέω; – Ναι, γιατί, σου ρίχνει τα καράβια έξω;) στους δημοσιογράφους.

 

[daeman]

Παρόραμα: σωποδήποτε > πωσοδήποτε, αποτέτοιος > πωστονλέν.

 

[Cadmian]

Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ θερμά. Γιατί ναι, το Κάδμιο είναι εντέλει τεκμήριο της αδιάκοπτης τρισχιλιετούς παρουσίας των Ελλήνων στην Βοιωτική γη.

Δυο τσουβάλια πατάτες στον Θέμη από εμένα [(ψιθυριστά) μικρέ, δώσε από τις αιγυπτιακές, μη γίνουμε και ρόμπες].

 

[Zazula]

– Λογοτεχνικής μετάφρασης: Ζάζουλας, για το «Ιπτάμενη και σέξι»

H αλήθεια είναι πάντως πως η έκπληξή μου όταν ανακοινώθηκα ως ο νικητής του βραβείου λογοτεχνικής μετάφρασης δεν ήταν διόλου προσποιητή. :blush: Άλλωστε εγώ το έργο το είχα αναλάβει ευελπιστώντας πως θα 'ναι εικονογραφημένο. :inno: Τελοσπάντων, να 'ναι καλά το Google Translate και η αρχή "όσο πιο ακατανόητο τόσο πιο βαθυστόχαστο μου φαίνεται" που διέπει το αναγνωστικό κοινό, κι όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στην Ιστορία. :devil:

Κι έτσι με την ευκαιρία επιβεβαίωσα την παρατεταμένη κι αύτανδρη υποψία μου αφετέρου μεν για την τρέχουσα τάση που σταδιακά ανάγει την τεχνική μετάφραση στη νέα μορφή σουρεαλιστικής λογοτεχνίας, αφετέρου δε για το πόσο βολικά υποπόδια βρίσκει ο μάγκας μεταθραστύς. Βέβαια πήγαν χαμένες όλες οι επαναστατικές μου δράσεις —«κροτίδες» τις λέγαμε τότε— που 'χα αριστοτεχνικά φυτέψει στο γκλουγκλομεταφρικασέ (ακυρολογίες, παρανοήσεις, πραγματολογικά λάθη, περισσότερες παύλες απ' όσες θ' άντεχε ο Νίκελ σε πέντε ζωές, αμερικανοεπείς αγγλισμούς που να περνιούνται για προχώ αυτοπαθή γλωσσοκομειακά επισκαπτήρια —sic— κ.π.ά.) διότι τα αθυρματικά αναγνωστάκια μου είναι η αποθέωση του μυρωδιά. Τεσπά, ας δείξω κι εγώ την εκτίμησή μου στην επιτροπή που με θεωρεί με —κυριολεκτικά κυριολεκτικά— κλειστά μάτια τον υπέρτατο μεγιστοτιτανοτεραστιότερο λογοτεχνικό μεταφραστή, καταθέτοντας στο καθόλα έγκριτο φόρουμ σας μια απ' τις φωτό που σκρινάραμε για το εξώκυλλο της βιβλιάρας μου:

 

[azimuthios]

Ωραίο, Θέμη! Να 'σαι καλά! Γέλασα πρωινιάτικα...

 

[Elsa]

– Μελλοντολογίας: Έλσα, για το «Πράσα, ραπανάκια και μαρούλι – Δομικά υλικά του μέλλοντος»

Με συγκίνησες, βρε! Πώς να σε ευχαριστήσω; Να σε φιλέψω ένα βέγκαν μουσακά ή προτιμάς μια δαγκωματιά από το σπίτι του μέλλοντος;
Να 'σαι καλά, μας έφτιαξες το κέφι! :)

 

[oliver_twisted]

:lol: :lol: :lol:Ρισπέκτ, ρισπέκτ, Θέμη! :clap: :clap: :clap: Πρόσεχε, όμως, γιατί το γλέντι στο μικρό γαλατικό χωριό είχε επεισοδιακή συνέχεια!

Το καλοκαιράκι
στην ακρογιαλιά
σκάει το κυματάκι
στου Σαν Σέριφ τα νησιά

Σ’ ένα βαθύ μπουντρούμι
θ’ ακούσεις σαματά
Δεμέν’ οι Λεξιλόγοι
Μες τα κεντρικά

Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, μόνοι σ’ ένα κελί
ω-ωω, σ’ ένα κελί
Εγώ κι εσύ, κι άλλοι εφτά, μέσα στα κεντρικά
ω-ωω, σ’ ένα κελί

Κύριε εισαγγελέα
είναι καλά παιδιά
Δεν έχουνε κουκούλες
ούτε βαράν τα ΜΑΤ

Μονάχα στίχους πλέκουν
πίνουν κανα κρασί
το πάρτι συνεχίζουν
και μέσα στο κελί

Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, μόνοι σ’ ένα κελί
ω-ωω, σ’ ένα κελί
Εγώ κι εσύ, κι άλλοι εφτά, μέσα στα κεντρικά
ω-ωω, σ’ ένα κελί

 

[Palavra]

:clap::clap::clap:

Εγώ ζηλεύγω τα πουλιά
γιατί ψηλά πετούνε
και κατσαρίδες κι άλλα οζά
από μακριά θωρούνε

Όφου κι αγγελοσκιάζομαι
όντε τσι δω στο σπίτι
δυο ζάλα κάμω και γλακώ
ντροπιάζω και την Κρήτη

Θέμη [κόμμα] κοντύλι είσαι ζηλευτό
και παινεμένη πέννα
τη Λέξι γέμισες πλουμιά
κι όλοι θωρούν εσένα

πώς γράφεις λόγια ολόπλουμα
ποίματα ένα κι ένα
τ' απλώνεις και τα χαίρονται
όλοι μαζί με σένα

Κοίτα μόνο που θα σου πω
ορμήνεια θα σου δώσω
που του Χαρβάτη του 'δωκες
ένα βραβείο τόσο

Μια αδικία σαν κι αυτή
δεν τηνε νταγιαντίζω
ντρέτα λοιπόν θα σου το πω
θα σου τ' ομολογήσω

Πως αδικία σαν κι αυτή
μ' αίμα θε να ξεπλύνω
Μα αίμα σαν δε σου βρίσκεται
και με ρακή τη σβήνω [για δωροδοκίες, πληροφορίαι εντός] :twit:

 

[drsiebenmal]

Βαβαί, παπαί, ιαταταταί
μας τον σαρώσαν τον μπουφέ
μας πήραν όλον τον λουφέ
μας άφησαν πικρό καφέ.

Βαβαί, παπαί, ιαταταταί
πώς σας θωρούν τρεις ποιηταί
τους βραβευθέντες επιτέ-
που σπεύσατ' αύθις στον ΟΤΕ.

Βαβαί, παπαί, ιαταταταί
ελάτε όλοι οι αδικημέ-
και όπως οι αρχαίοι Ρωμαί-
στο φόρουμ να σκεφτούμε.

Και να πειστούμε, αδελφέ
πως δεν χρειάζονται βαβαί
παπαί, οίμοι, ωιμέ, ιαταταί·
μόν' ζήτω και hip hip hooray!

 

[bernardina]

Δακρύσανε τα μάτια της και κύλησ' ένα δάκρυ
-να ταν χαράς; Συγκίνησης;- εκεί στην άκρη άκρη
σαν διάβασε τα λόγια του τα καλοζυγιασμένα
που τα 'χει λιγομοίραστα κι ακριβομετρημένα.

Κάτι σαν αγαλλίαση κομμάτιασε τη λήθη,
ο νους της εφωτίστηκε και όλα τα θυμήθη:
αλήθεια, έτσι έγιναν, όπως ο Θέμης γράφει
(μωρέ, καλά που τα 'γραψε και δεν επήγαν στράφι).

Σαν να ταν χτες -άντε, προχτές- τα 'δ' όλα με τη μία
καθάρια, ολοζώντανα, τεχνικολόρ ταινία:
Τον Νίκελ με το παπιγιόν, την Άλεξ παραδίπλα
και την Παλάβρα λαίμαργα να τρώει μία δίπλα,

την Έλσα με τα πράσα της να δείχνει στο Ρογήρο
πώς είν' ο βέγκαν μουσακάς κι η πίτα δίχως γύρο.
Και λίγο πιο αριστερά, βλέπει τον Δαεμάνο
να πίνει δυο και τρεις ρακές και τέταρτη από πάνω.

Και δεξιά τον δόκτορα σαν προβληματισμένο
-να 'ναι το σκάκι που τον τρώ', τ' αναθεματισμένο;-
τον Ζάζουλα περιχαρή το gangnam να χορεύει
και τη Μελάνη παρακεί σεμνά να αγορεύει.

Σαν απαρτία να 'χανε θαρρείς οι Λεξιλόγοι
και προφανώς ήταν πολλοί και σοβαροί οι λόγοι.
Στο πρώτο γκουχ π' ακούστηκε λύσαν το πηγαδάκι,
όλοι εκάνανε σιωπή και πιάσαν στασιδάκι.

Λοιπόν, the rest is history, το χρονικό εγράφη
κι ό,τι ο Θέμης έγραψε, ο χρόνος δεν ξεγράφει
Σε πεζό λόγο κι έμμετρο, λίνκια και μαντινάδες
δυο πράγματα τ' αξίζουνε: ρισπέκτ και τεμενάδες.

 

[nickel]

Κατάλαβα, δεν θα έχει Καζαμία φέτος. Θα έχουμε όμως μια διεθνή πρωτοτυπία. Πρώτα δώσαμε τα βραβεία και ύστερα θα πρέπει ο κάθε βραβευμένος να αποδείξει ότι το άξιζε το βραβείο του. Τα όσα αναγγέλθηκαν πρέπει ν’ ακολουθήσουν. Όχι μόνο να γράψει ο Ζάζουλας το «Ιπτάμενη και σέξι», αλλά να καταθέσει ο Χαρβάτης μαντινάδα καλύτερη από τις παραπάνω. Εγώ νιώθω πανευτυχής που έκανα τις απονομές και δεν προδιαγράφτηκε το μέλλον μου, οπότε μπορώ να κάτσω στη γωνιά μου και να μοιράζω κόμματα.

Όσο για αυτή τη μόδα με τα στιχουργήματα, είπα να προσπαθήσω κι εγώ. Και μου βγήκε μόνο μια στροφή. Άμα δεν είσαι εύστροφος…

Διάλε τσ’ απολυμάρες σας
μ’ έχετε καταγχώσει.
Μ’ αυτές τις άρες-μάρες σας
θα χάσουμε τη δόση.


Σας ευχαριστώ, από την ψυχή μου.

 

[AoratiMelani]

– Σεξολογίας: Αόρατη Μελάνη, για το «Σπαγγετίνη Νο 8 – Η σεξουαλική ζωή και το Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας»

Ευχαριστώ την Χρύσα Παραδείση, βασική βιβλιογραφία από την οποία αντλώ την ειδική επιστημονική ορολογία για τα έργα μου. Ευχαριστώ επίσης τον σύντροφό μου, που καταβρόχθισε όλα τα μακαρόνια με κιμά που έφτιαξα για πειραματικούς λόγους και έκανε εποικοδομητική κριτική μετά. Ευχαριστώ τους Λεξιλόγους, που με ανέχονται παρά το γεγονός ότι τα 9 στα 10 ποστ μου δεν έχουν καμιά σχέση με γλώσσα (όχι αυτήν που μιλάμε, τουλάχιστον). Ευχαριστώ τη μαμά μου που με γέννησε - μαμά, με βλέπεις; Με παίρνει η κάμερα;

 

[Themis†]

Θέμη [κόμμα]

Έστι Νίκελ οφθαλμός ός τα πάνθ' ορά

Πως αδικία σαν κι αυτή
μ' αίμα θε να ξεπλύνω
Μα αίμα σαν δε σου βρίσκεται
και με ρακή τη σβήνω [για δωροδοκίες, πληροφορίαι εντός]

Αυτή είναι η μία πιθανή εξήγηση που έχει γίνει άφαντος ο βραβευθείς μαντιναδοπλάστης. Ψάχνει να βρει ρακή, για να γλυτώσει τη ζωή του δωροδοκώντας αυτό το αιμοβόρικο πλάσμα τη γλυκιά μας την Παλάβρα. Η άλλη πιθανή εξήγηση προκύπτει από τα λόγια του Νίκελ:

Τα όσα αναγγέλθηκαν πρέπει ν’ ακολουθήσουν. Όχι μόνο να γράψει ο Ζάζουλας το «Ιπτάμενη και σέξι», αλλά να καταθέσει ο Χαρβάτης μαντινάδα καλύτερη από τις παραπάνω.

Χρειάζεται σκληρή προπόνηση για να περάσει κανείς πάνω από έναν πήχη που έχει τοποθετηθεί τόσο ψηλά.
Α, και να μην ξεχάσω: Ζάζουλα, κράτησέ μου οπωσδήποτε ένα αντίτυπο της βιβλιάρας σου. Έστω και μόνο το εξώκυλλο, δεν με πειράζει.
Τελικά πέτυχα τους λεξιλόγους στις γενναιοδωρίες τους. Ήδη έχω αποκομίσει δύο τσουβάλια πατάτες και γευσιγνωσία από βέγκαν μουσακά ή σπίτι του μέλλοντος. Καθόλου άσχημα.

 

[Alexandra]

Τελικά πέτυχα τους λεξιλόγους στις γενναιοδωρίες τους. Ήδη έχω αποκομίσει δύο τσουβάλια πατάτες και γευσιγνωσία από βέγκαν μουσακά ή σπίτι του μέλλοντος. Καθόλου άσχημα.

Χμμ... Μη βιάζεσαι, μίστερ. Να προσεύχεσαι να μη χρειαστεί να βάλεις το δαχτυλάκι σου σε υπότιτλο. Ο πέλεκυς της κριτικής θα πέσει βαρύς! Εκεί να δεις "πανθορά"!
:devil::lol:

 

[nickel]

Εκεί να δεις "πανθορά"! :devil::lol:

Ωχ, το μαύρο πανθορά!

 

[Palavra]

Έστι Νίκελ οφθαλμός ός τα πάνθ' ορά

Το κόμμα μπήκε αυτοβούλως και οικειοθελώς από τη συντάξασσα, γι' αυτό είναι ροζ

 

[Themis†]

Είδα έναν υποτιτλισμό λάγνα να με ξανοίγει
μα έσερνε και πανθορά κι εγώ όπου φύγει-φύγει :)

 

[SBE]

H πανθορά είναι η πεθερά που επισημαίνει τα λάθη;

 

[dharvatis]

Αίσχος! Καταγγέλλω την κριτική επιτροπή για μεροληψία και διαφθορά! Μα είναι δυνατόν να απονείμει βραβείο μαντιναδολογίας σ' αυτόν που δεν έχει γράψει ούτε ένα στίχο στη ζωή του, σ' αυτόν τον... πώς τον λένε.. κάτσε να δεις... ε; ποιος είναι; α! εχμ... εεεεεεεε... Συγχαίρω την κριτική επιτροπή για την ευθυκρισία και την εντιμότητά της... :-D :-D :-D :-D