Ελλάδα 2015

[drsiebenmal]

Η δική μου εξήγηση βρίσκεται σε μια ιστορία που διηγιόταν, καταπώς διάβασα, ο Σπ. Λυκούδης για μια εμπειρία του στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο, όταν μια γιαγιά του είπε:

«Αυτός (ο Αλέξης) είναι μικρό παιδί. Πώς είναι δυνατόν να έκανε τόση καταστροφή όσο λέτε μέσα σε έξι μήνες;»

Προσωπικά, όταν μου έκαναν τέτοιες ερωτήσεις, χρησιμοποιούσα μέχρι τώρα το παράδειγμα του γεμάτου ποτηριού που ξεχειλίζει με τη μια σταγόνα. Σήμερα διάβασα και άλλο ένα καλό, με το φορτηγό που τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρείται ολοένα και περισσότερο, σε όλο και πιο κακοτράχαλους δρόμους αλλά κάπως κάνει τη δουλίτσα του και περπατάει στον δρόμο, έστω και με μικρή ταχύτητα, και ξαφνικά, πάνω σε μια διασταύρωση, αλλάζει ο οδηγός, μπαίνει ένα νέο και άπειρο παλικάρι που κάνει μια στραβοτιμονιά και το στουκάρει. Ποιος φταίει;

Όμως όλα αυτά, τα περί διαγραμμάτου και περί 6 μονάδων του ΑΕΠ που πήγαν χαμένες μέσα ένα επτάμηνο και όλα τα υπόλοιπα, που δεν τα καταλαβαίνουν κιόλας, αφήνουν πολύ κόσμο αδιάφορο. Συνεπώς, Αλέξη και ξερό ψωμί. Προσεχώς και κυριολεκτικά.

 

[Alexandra]

Μία κοινωνία έχει ηττηθεί όταν:

*Αρνείται να δει την ουσία του προβλήματος και την αιτία της ασθένειάς της και μένει στα συμπτώματα
*Αρνείται να συζητήσει με όρους λογικής και ερμηνεύει τα προβλήματα της πολιτικής με όρους συναισθήματος
*Κατασκευάζει εχθρούς για να μπορέσει να προσδιοριστεί αρνητικά έναντι αυτών
*Θεωρεί ότι υπάρχει εκεί έξω μία μαγική λύση που κάποια στιγμή θα εμφανιστεί και θα την επαναφέρει στην «κανονικότητα»
*Επενδύει στον διχαστικό λόγο
*Παραλύει κάθε παραγωγική και δημιουργική διαδικασία
*Βυθίζεται στην προσμονή της πληρότητας και των δικαίων που κάποια στιγμή θα ικανοποιηθούν
*Είναι κολλημένη στην ιδεοληψία του ιστορικού παρελθόντος
*Πιστεύει σε ήρωες και προδότες
*Έχει αποδεχτεί τη μοίρα της, γιατί δεν μπορεί να την ορίσει διαφορετικά και να παλέψει πραγματικά για να την αλλάξει

H συνέχεια εδώ: Μια κοινωνία που επιλέγει την ήττα

 

[rogne]

"Μία" κοινωνία στον τίτλο, άλλη "μία" κοινωνία συν "μία" προσμονή παρακάτω (ας πούμε ότι η "μία" μαγική λύση είναι όντως μία και όχι δύο): Αν μία κοινωνία δεν μπορεί να αλλάξει και να μετασχηματιστεί, σε αυτή τη μορφή της πρέπει να «πεθάνει» για να ξαναγεννηθεί. Μόνο που αυτό χρειάζεται συλλογικό και ατομικό θάρρος. Η διατήρηση στην εντατική με μία προσμονή κάποιας δικαίωσης και μαγικής επιστροφής στην κανονικότητα δεν είναι επιλογή με μέλλον.

 

[Alexandra]

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το λάθος το κάνουν πάρα πολλοί άνθρωποι. Και είναι δεδομένο ότι όταν μάθαινα εγώ γράμματα δεν ήταν καν λάθος. Βέβαια, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό και το διόρθωσα όταν έκανα την αντιγραφή του τίτλου στο λινκ.

 

[rogne]

Πράγματι, συνηθισμένο. Για μένα πάντως γίνεται ενοχλητικός σουσουδισμός όταν παραϋπάρχει σ' ένα κείμενο που θέλει να είναι βαρυσήμαντο. Σκέφτομαι δηλαδή αυθόρμητα ότι ο άλλος το έκανε επίτηδες, ότι του φάνηκε πως η χρήση του "μια" θα του χάλαγε τα υψηλά νοήματα (που μπορεί και να υπάρχουν στο κείμενο, αλλά...).

 

[nickel]

Σε μια μεγάλη μεταφραστική εργασία μου που δημοσιεύτηκε στον τύπο, μου είπαν ότι όλα τα «μια» μου τα έκαναν «μία». «Βρε παιδιά», τους λέω, «εδώ με εκθέτετε. Θα μου λένε “Δάσκαλε που δίδασκες”...» (σχετικό νήμα) «Είναι πολιτική της εφημερίδας να έχουμε μόνο το “μία”» ισχυρίστηκαν. «Μα τι λέτε τώρα!» απάντησα — και έστειλα ένα μάτσο κείμενα της εφημερίδας με δέκα μάτσα «μια». Απλώς κάποιοι δεν το έχουν ξεμπερδέψει μέσα τους το θέμα.

 

[Palavra]

Με τις υγείες μας, παιδιά:
Στα 100 ευρώ το ελάχιστο «χαράτσι» για τους ελευθέρους επαγγελματίες υπερ του ασφαλιστικού
Νέο χαράτσι σε επαγγελματίες και μισθωτούς για το ασφαλιστικό

 

[drsiebenmal]

Επειδή άκουσα (τμηματικά όμως) τον υφυπουργό, δεν είμαι βέβαιος κατά πόσο αποδίδονται σωστά αυτά που είπε. Η εντύπωσή μου είναι ότι αυτό το ελάχιστο 100άρικο θα είναι το υποχρεωτικό και από εκεί και πέρα θα υπάρχει παρακράτηση στην πηγή υπέρ του ασφαλιστικού. Με άλλα λόγια, προσπαθούν να επαναφέρουν στα γκισέ τους ΕλΕπ που έχουν σταματήσει εντελώς να πληρώνουν τις υπερβολικές απαιτήσεις του ΟΑΕΕ. Παραμένει βέβαια το πρόβλημα με την εταιρεία που λειτουργεί με παθητικό ή τον ουσιαστικά άνεργο ΕλΕπ.

Ουσιαστικά, αν το κατάλαβα σωστά, ορίζει το πάγιο ελάχιστο ετήσιο κόστος άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος στα 1800 ευρώ (600 φορολογικά και 1200 ασφαλιστικά) συν τα αναλογικά ποσά φόρου και ασφαλιστικής εισφοράς που θα προκύπτουν από το ύψος του εισοδήματος.

 

[rogne]

Αν και κανονικά θα έσπευδα απ' τους πρώτους να κατακρίνω τα σκουπιδοσάιτ που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, προκύπτει εδώ το εξής εύλογο ερώτημα: τι είναι πιθανότερο να γίνει εντός του έτους, μια πλήρης μεταρρύθμιση των εισφορών στον ΟΑΕΕ ή να εφαρμοστεί μια πρωτομνημονιακή διάταξη που είχε μείνει ανενεργή και να βρεθούμε άμεσα με νέο χαράτσι στην καμπούρα (και για τη μεταρρύθμιση, έχει ο Αλλάχ...);

 

[drsiebenmal]

Χωρίς να έχω το θράσος κάποιων πολιτικών που έχουν φτάσει στο σημείο να μιλάνε για «συγκεκριμένο μέτρο στη σελίδα 1200 τάδε του μνημονίου», έχω την εντύπωση ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση (καταβολή ασφαλιστικής εισφοράς από τους ΕλΕπ με κάποια αναλογική σύνδεση με τον τζίρο τους) αποτελεί τριτομνημονιακή υποχρέωση και είναι ένδειξη της άτυπης παραδοχής ότι ο συγκεκριμένος κλάδος έχει κυριολεκτικά αποστραγγιστεί τα 2-3 τελευταια χρόνια (μια άλλη ένδειξη είναι η μεγάλη ελάφρυνση των φορολογικών προστίμων για τη μη έκδοση φορολογικών στοιχείων).

Όμως το ουσιαστικό πρόβλημα παραμένει: ποιος θα πληρώσει τις μεταβολές; Όταν ο Υφυπ δηλώνει ότι υπάρχουν χρέη ύψους 12 δις προς τον ΟΑΕΕ και «αν είχαμε τα μισά θα...» συνειδητοποιούμε ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτά τα χρήματα δεν θα πληρωθεί ποτέ και είναι ένα ζητούμενο ποιος θα πληρώσει αυτά από τα οποία θα απαλλαγούν οι μικρότεροι ΕλΕπ.

Οπότε, επί της ουσίας της ερώτησής σου rogne, η μοναδική εύλογη απάντηση αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να είναι κτγμ παρά «τρέχα γύρευε τι θα γίνει τελικά». :)

 

[Alexandra]

Η σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με τον τζίρο είναι κάτι που ισχύει στο ΗΒ. Κάτω από ορισμένο τζίρο, οι εισφορές σου είναι μηδέν. Και όταν πληρώνεις, υπολογίζονται ως ποσοστό του τζίρου, δεν είναι ένα σταθερό χαράτσι είτε έβγαλες 10.000 ευρώ είτε 500.000. Σαν τις εισφορές στο ΙΚΑ που είναι ποσοστό επί των αποδοχών.
Νομίζω ότι είναι ο πιο δίκαιος τρόπος υπολογισμού, αλλά μάλλον πρέπει πρώτα να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Γιατί αν εφαρμοστεί αυτό και ξαφνικά το 80% των ελεύθερων επαγγελματιών εμφανιστούν να ανήκουν στο κλιμάκιο μηδέν, ζήτω που καήκαμε. Απλώς θα έχει δοθεί άλλο ένα κίνητρο για να πληρώνεσαι με μαύρα: όχι μόνο γλιτώνεις φόρο εισοδήματος, γλιτώνεις και το ποσό που αντιστοιχεί στις ασφαλιστικές εισφορές.

 

[drsiebenmal]

Three days to save the euro (Guardian)

 

[drsiebenmal]

Council of Europe, Group of States against corruption (GRECO)

GREECE urged to secure integrity in parliament and in the judiciary, a new anti-corruption report says

Strasbourg, 22 October 2015 – A report focusing on parliament, judges and prosecutors, by the Council of Europe’s Group of States against Corruption (GRECO), calls on Greece to enact rules for MPs on their acceptance of gifts – and on contacts with third parties including lobbyists, among other recommendations.

Greece is at an “early stage of integrity policies for parliamentarians” as such rules do not yet exist, according to the report.

GRECO stresses that corruption has been one of the problems that contributed to Greece’s financial crisis. The report pointed out allegations of legislative and institutional manipulation exempting authors of illegal acts from liability, facilitated by an opaque legislative process.

GRECO is hopeful that an anti-corruption strategy and action plan – adopted in 2013-2014 – will bring about desirable changes. For example, the report praises supervision undertaken (as of this year) for the declaration of assets and interests, by the independent Committee for the Investigation of Declarations of Assets, or CIDA. CIDA supervision is a “promising development” according to the report, since supervision carried out previously by the Greek Parliament itself proved “ineffective”.

Secretary General Thorbjørn Jagland stressed that the report “illustrates cooperation between Greece and the Council of Europe, to reduce corruption as one of the root causes of the ongoing economic crisis.”

The report also calls on Greece to review its system of immunities and to make parliamentarians aware of their obligations.

Although judges and prosecutors are subject to career-related mechanisms and procedural rules which protect their integrity, Greece still needs to codify rules of conduct and to streamline general supervision over judges and prosecutors. Such supervision is currently performed by too many bodies composed of peers designated for a short period.

Severe backlogs in the judiciary create additional vulnerabilities. Adequate guarantees are needed against both undue delays and interventions of third parties seeking to speed up decisions. Moreover, the justice system needs to be assessed in its overall functioning and made more accountable through periodic reporting.

An inter-connected IT system to support workload management and communication is still missing.

Greece also needs to review the selection process and the term of tenure of most senior positions of judges and prosecutors to improve their independence from the executive.

The implementation of 19 recommendations for Greece in this report will be assessed by GRECO in the first half of 2017 through its compliance procedure.

Η έκθεση, εδώ.

 

[nickel]

Το ντοκιμαντέρ του καναλιού arte, Grèce, le jour d'après.

Έχει ελληνικούς υπότιτλους, που μπορείτε να ενεργοποιήσετε στις ρυθμίσεις, κάτω δεξιά.

 

[SBE]

«Να πάτε να γκρεμίσετε αλλού!»
Εικόνες κατεδάφισης αυθαίρετου. Αποσπάσματα:

Το σπίτι έχει κριθεί από χρόνια αυθαίρετο (σύμφωνα με το δασαρχείο Πεντέλης, βρίσκεται σε δασική έκταση) και για να γλιτώσει τα πρόστιμα, η κ. Μαγγιδά παρέδωσε από το 2004 τα κλειδιά στο κράτος. Τώρα ήρθε η ώρα της κατεδάφισης.

Άμα "παρέδωσε τα κλειδιά στο κράτος", τότε τί δουλειά έχει εκεί; Το σπίτι είναι του κράτους, είναι ακατοίκητο, και το κράτος το κάνει ό,τι θέλει. Εκτός αν τα παράδωσε στο κράτος σε περίπτωση που κλειστεί έξω να της ανοίξουν.

Λίγο μετά θα προστεθεί... ένα γκρουπ 15χρονων από το τοπικό λύκειο [...] Ξαφνικά, φτάνει σε έξαλλη κατάσταση ένας γονέας. «Ποιος έδωσε εντολή να φέρουν τα παιδιά εδώ;», φωνάζει. «Ηρθε πούλμαν του δήμου και τους πήρε από το σχολείο!».

Δηλαδή μπορώ εγώ να πάρω ένα πούλμαν του δήμου και να περάσω από το σχολείο και να ζητήσω να έρθουν μαζί μου τα παιδιά κι οι δάσκαλοι θα πουν περιπεράστε περικαλώ, ποιά παιδιά προτιμάτε για τη δουλειά σας; Τα φωνακλάδικα ή τα τσαχπίνικα; Γιατί τα παιδιά δεν είναι ευθύνη των δασκάλων τις ώρες του σχολείου.

«Να πάρετε το παιδί σας και να φύγετε», τον αποδοκιμάζουν κάποιοι άλλοι.

Άει σιχτίρ γονιέ, που προσπαθείς να το παίξεις γονιός.

Η εισαγγελέας αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί και αρχίζει να αγριεύει. Ζητάει να αποχωρήσουν τα παιδιά. «Να πάτε τα παιδιά μας πίσω στην κατάληψη!», φωνάζει ο εξοργισμένος γονέας. Σουρεαλισμός.

Τελικά ο γονιός τί θέλει; Αν και νομίζω ότι έχει ένα επιπρόσθετο ο, άλλος γονιός πρέπει να φωνάζει μάλλον, αυτός που ξέρει ότι προέχει να μάθουν τα παιδιά από καταλήψεις κι όχι να χάνουν το χρόνο τους με μαθήματα.

Και το κερασάκι, επωδός για κάθε τι στην Ελλάδα:
Γιατί δεν πάτε άλλου να γκρεμίσετε;

 

[nickel]

Την ανάγκη να υπάρξει «μια στοιχειώδης πολιτική συνεννόηση» τόνισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην αρχή της συνάντησής του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, από τον οποίο ζήτησε να συμβάλει σε αυτήν την προσπάθεια.

«Στα κρίσιμα και στρατηγικής σημασίας θέματα, στο Προσφυγικό, στα μεγάλα εθνικά μας θέματα, στο Κυπριακό, στα Ελληνοτουρκικά, στο Ονοματολογικό και σε κρίσιμα κοινωνικά θέματα —ασφαλιστικό-παιδεία— πρέπει να υπάρχει μια στοιχειώδης πολιτική συνεννόηση και θα ήθελα να σας ζητήσω, μέσω του πολιτειακού σας ρόλου, να συμβάλετε σε αυτήν την προσπάθεια» υπογράμμισε.

Ο κ. Τσίπρας κατέκρινε τη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «αυτοί που έριξαν το κάρο από την κορυφή στους πρόποδες τώρα κάθονται στη γαλαρία και κάνουν κριτική σε αυτούς που προσπαθούν να το ανεβάσουν ξανά».

Σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό, στόχος πλέον είναι να ανακτήσουμε τη χαμένη κυριαρχία της πατρίδας «μετά από αυτήν την πολύχρονη οικονομική κρίση που έχει οδηγήσει σε πολύ δύσκολη θέση τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού».

«Πρέπει να σφίξουμε τα δόντια με αποφασιστικότητα για τον τόπο σε αυτές τις τελευταίες δύσκολες στροφές, τις ανηφορικές», πρόσθεσε και εμφανίστηκε αισιόδοξος: «Θα μπορέσουμε να περάσουμε τη δύσκολη ανηφόρα και να φθάσουμε σε ένα μεταμνημονιακό ξέφωτο».
http://www.naftemporiki.gr/story/1033128/al-tsipras-xreiazetai-stoixeiodis-politiki-sunennoisi

Αν τα 'χαμε ακούσει αυτά απ' όλους πριν από έξι-εφτά χρόνια...

 

[drsiebenmal]

Ο κ. Τσίπρας κατέκρινε τη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «αυτοί που έριξαν το κάρο από την κορυφή στους πρόποδες τώρα κάθονται στη γαλαρία και κάνουν κριτική σε αυτούς που προσπαθούν να το ανεβάσουν ξανά».

Μάλιστα. Αυτό ακριβώς.

 

[Alexandra]

Αν τα 'χαμε ακούσει αυτά απ' όλους πριν από έξι-εφτά χρόνια...

Όλο και κάποιοι τα λέγανε κατά καιρούς, αλλά έτρωγαν το απόλυτο φτύσιμο.

 

[SBE]

Το κυπριακό, τα ελληνοτουρκικά κλπ είναι τα μόνα θέματα στην ελληνική πολιτική σκηνή που έχουν σταθερή και (σχετικά) σοβαρή αντιμετώπιση από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, και τα μόνα που υπάρχει στοιχειώδης στρατηγικός σχεδιασμός (σε όλα τα άλλα είμαστε ό,τι πει η ΕΕ ή βλεποντας και κάνοντας). Πότε ακριβώς "ρίξανε το κάρο της εξωτερικής πολιτικής στο γκρεμό" τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Και τί σχέση έχει η εξωτερική πολιτική με την οικονομική κρίση;Λόγω οικονομικής κρίσης τώρα κάνουμε το δικηγόρο της Τουρκίας στο Κυπριακό;

 

[Paradiper_Du]

Καλέ τι λέτε; Θα συνεννοηθούν οι καταξιωμένοι αγωνιστές του αντιμνημονιακού αγώνα με τους προδότες γερμανοτσολιάδες; Για ποιο λόγο; Αφού η κυβέρνησή μας τα καταφέρνει περίφημα σε όλα. Ξεχάσατε κιόλας το αποστομωτικό σύνθημα «Αλλιώς μαζεύει τα σκουπίδια ένας μνημονιακός και αλλιώς ένας αντιμνημονιακός». Έτσι είναι, με το ηθικό της πλεονέκτημα η ΠΦΑ κυβέρνησή μας γράφει νέες σελίδες δόξας ΚΑΙ στην εξωτερική πολιτική.