Δεν ξέρω για τους Σκύθες, αλλά πάντως οι σύγχρονοι σου λένε όταν παλιώσει το χαλί σου (σε 50-100 χρόνια, ανάλογα με τη χρήση) να το κρεμάσεις στον τοίχο για διακόσμηση. Εννοείται όχι το Βιοκαρπέτ, αλλά το χειροποίητο χωριάτικο κεντροασιατικό συλλεκτικής αξίας.
Θυμάμαι επίσης ότι στα χωριά (και στην πόλη), στον τοίχο έβαζαν όχι το χαλί δαπέδου αλλά διάφορα φτιαγμένα για αυτή τη δουλειά, με παραστάσεις κλπ. Και η στάνταρ θέση του ήταν στον τοίχο δίπλα στο κρεββάτι, για το κρύο.
Προφανώς οι εικονιζόμενοι βάζουν τα χαλιά για το κρύο, όχι για την εικονογράφηση ή τη συλλεκτική τους αξία.
Α, και κάτι που έμαθα περί χαλιών: γιατί τόσα πολλά χαλιά από την κεντρική Ασία έχουν σχήμα στενόμακρο, τελείως άβολο για πολλά σύγχρονα δωμάτια, π.χ. 2χ1,35, 2,20χ1,40, 2,40χ1,45 κλπ; Απάντηση: γιατί παραδοσιακά τα χρησιμοποιούσαν για στρωσίδια (ύπνος στο πάτωμα), οπότε έχουν διαστάσεις στρώματος.