Βωβοί στον Ελαιώνα

[Elsa]

Από το Ριζοσπάστη οι εικόνες:

Από την Ελευθεροτυπία το κείμενο:
Η εταιρεία [Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.] έχει παραμελήσει το Κωπηλατοδρόμιο (το οποίο βρίσκεται εντός του πάρκου) με το πρόσχημα ότι οι περιβαλλοντικοί όροι είναι πολύ αυστηροί. «Στην πραγματικότητα, έχει μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης. Θα μπορούσε να προσελκύσει αθλητές που θα προπονούνται τον χειμώνα, όταν τα δικά τους κωπηλατοδρόμια είναι παγωμένα», τονίζει ο πρόεδρος του Φορέα. Πιστεύει ότι ο λόγος που το κρατούν ακόμη λειτουργικό είναι γιατί η Ελλάδα οφείλει να διατηρεί σε καλή κατάσταση τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις έως και την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου. «Μετά θα ρημάξουν...». Πέρυσι τον Ιούλιο, «γνωστοί-άγνωστοι» παραβίασαν την περίφραξη και κατέστρεψαν το ρυθμιστικό σύστημα (βάνες) απόληψης νερού από τη Μακαρία Πηγή, που τροφοδοτεί με νερό το κωπηλατοδρόμιο και, εν συνεχεία, τον υγρότοπο. Προκλήθηκε ο θάνατος εκατοντάδων υδρόβιων οργανισμών. Τα Ολυμπιακά Ακίνητα, ενώ είχαν υποχρέωση άμεσης επισκευής, καθυστέρησαν επί 11 μήνες να προχωρήσουν στην αποκατάσταση της βλάβης.

Το κωπηλατοδρόμιο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως θαυμάσιος χώρος αναψυχής για τους κατοίκους της Αττικής (περίπατοι, πικ νικ, ποδήλατο κ.ά.). Σήμερα, απαγορεύεται η είσοδος. Ακόμη και ο πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης θα πρέπει πρώτα να ζητήσει από τα Ολυμπιακά Ακίνητα άδεια εισόδου. Οι απλοί πολίτες ...ας αναμείνουν στο ακουστικό τους.

 

[Elsa]

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη κάνει συλλογή υπογραφών (petition που λέμε στα Ελληνικά )
Ο τίτλος είναι: Εξαιρέστε μας από το ένα εκατομμύριο κ. Δήμαρχε!
Αναφέρονται ασφαλώς στην γνωστή -Bushικής λογικής- δήλωση του δημάρχου:

[...]«Αυτό που θέλω να πω όμως από σήμερα είναι ότι η διπλή ανάπλαση θα γίνει. Αργά η γρήγορα θα γίνει. Και όταν θα έρθει η ώρα που θα εγκαινιαστεί, γιατί θα γίνει και αυτό, το γήπεδο του Παναθηναϊκού, θα στηθούν δύο στήλες. Στη μία στήλη θα αναγράφονται αυτοί που βοήθησαν για να γίνει η διπλή ανάπλαση και στην άλλη θα αναγράφονται αυτοί που την πολέμησαν. Και αυτή η δεύτερη στήλη θα είναι χωρισμένη στα δύο.
Στο ένα μέρος θα είναι οι φυσικοί αυτουργοί που πολέμησαν την ανάπλαση και τους ξέρουμε - αυτός ο περιοδεύων θίασος που κάνει ενστάσεις επί παντός επιστητού - και οι ηθικοί αυτουργοί, που κρύβονται πίσω από τους φυσικούς αυτουργούς, και για τους οποίους όταν έρθει η ώρα θα μιλήσουμε και για αυτούς».
[...]«Θα υπάρξει η αντίδραση του δήμου της Αθήνας. Και θα είναι αντίδραση που πρέπει να γίνει όχι σαν δήμος, αλλά σαν πόλη και σαν ένα εκατομμύριο κάτοικοι αυτής της πόλης»[...]
(Ν. Κακλαμάνης, 14/01/09).

Απόσπασμα από το κείμενο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη:
Κύριε Δήμαρχε, ζητούμε να μας εξαιρέσετε από το ένα εκατομμύριο των οργισμένων συμπολιτών μας. Οι δηλώσεις σας ενείχαν οργή αναντίστοιχη προς τον ευγενή σας σκοπό να αναπλάσετε τμήματα αυτής της πόλης και μας γέμισαν ανησυχία. Επιλέγουμε συνειδητά λοιπόν να αναμένουμε με ενδιαφέρον και σεβασμό την απόφαση της Δικαιοσύνης και δηλώνουμε βαθύτατα προσβεβλημένοι από το αρνητικό κλίμα που επιχειρείται να δημιουργηθεί για τους δικαστές του ΣτΕ και τους πολίτες που προσέφυγαν στο δικαστήριο, κλίμα στο οποίο δυστυχώς πρωτοστατείτε. Γνωρίζουμε βέβαια πως έτσι κλείνει για εμάς η λεωφόρος της αιώνιας υστεροφημίας και τα ονόματά μας θα απουσιάζουν από τις δύο στήλες που θα κατασκευάσετε αφού, φευ, δεν επιθυμούμε να μας κατατάξετε ούτε στους ευεργέτες ούτε στους πολεμίους του έργου. Προτιμούμε να διαμορφώσουμε τη δική μας άποψη η οποία υπερβαίνει αυτούς τους χονδροειδείς διαχωρισμούς.
[...] Κατόπιν αυτών θα θέλαμε κ. Δήμαρχε να κάνετε τους αριθμητικούς σας υπολογισμούς χωρίς εμάς και να μας εξαιρέσετε από το ένα εκατομμύριο. Εξάλλου, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα υπεράνω αριθμών, είτε μετρά κανείς τις ψήφους των δημοτών είτε τα προσδοκώμενα κέρδη όσων επενδύουν στην εμπορική εκμετάλλευση της διπλής ανάπλασης.

 

[Costas]

Με την άδειά σου, Έλσα, να συμπληρώσω τα αποσιωπητικά σου:

Αδυνατούμε κ. Δήμαρχε να αντιληφθούμε πώς είναι δυνατόν να αποκαλείτε «περιοδεύοντα θίασο που κάνει ενστάσεις επί παντός επιστητού» πολίτες που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, άσκησαν δηλαδή ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους. Αγανακτούμε με την έντεχνη προσπάθεια να παρουσιαστεί αυτό το δικαίωμα ως αντιτιθέμενο στην ιερή αγανάκτηση του «πράσινου λαού» από όλους εκείνους που επιδιώκουν την απόκτηση λαϊκού ερείσματος δια της δοκιμασμένης μεθόδου της οικειοποίησης οπαδικών αισθημάτων. Σας θυμίζουμε κ. Δήμαρχε ότι το ΣτΕ είναι το θεσμικό αντίβαρο στη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία και ο πρωτοποριακός ρόλος του για την προστασία του περιβάλλοντος έχει ενοχλήσει όσους συνειδητά υπονομεύουν θεμελιώδεις εγγυήσεις της δημοκρατίας με πολιορκητικό κριό την επίκληση της πλειοψηφίας. Σημειώνουμε με απογοήτευση πως πίσω από την επιλεκτική επίκληση της πλειοψηφίας κρύβονται το τελευταίο διάστημα φοβισμένοι πολιτικοί μας και επιφανείς δημοσιογραφικές γραφίδες. Μεταξύ τους και ορισμένοι που ειρωνικά αναφέρονται στους κορμοράνους του Βοτανικού. Αγνοούμε αν υπάρχουν όντως κορμοράνοι στον Βοτανικό, υποθέτουμε όμως ότι υπάρχουν πολλοί κροκόδειλοι, αν κρίνουμε από την ποσότητα των δακρύων που χύθηκαν για τις καθυστερήσεις της ανάπλασης. Δυστυχώς δεν έχει επιδειχθεί η ίδια ευαισθησία για το γεγονός ότι η αναγόρευση του ζητήματος αυτού σε κεντρικό άξονα της διαχείρισης του Δήμου απορροφά πολλή ενέργεια που θα έπρεπε να διατίθεται για την επίλυση άλλων, λιγότερο φαντασμαγορικών προβλημάτων.

 

[tsioutsiou†]

Και η άποψη του Δημάρχου (Τα Νέα):

Σχετικά με την κόντρα που προκλήθηκε από την κοπή δένδρων για την κατασκευή του πάρκιγνκ στην Κυψέλη, ο κ. Κακλαμάνης λέει: «Κατ' αρχήν δεν επρόκειτο περί πάρκου. Επρόκειτο περί ενός χώρου που είχε 45 όλα και όλα δέντρα. Κόπηκαν τα 12, τα υπόλοιπα μεταφυτεύτηκαν. Είχαν αγοράσει τον χώρο από τις αρχές της δεκαετίας του '90, με σκοπό να γίνει πάρκινγκ. Επί Έβερτ, ελήφθη η απόφαση να γίνει υπόγειο τετραώροφο πάρκινγκ, με χώρο πρασίνου από πάνω. Οι φωνασκούντες έχασαν και τα ασφαλιστικά μέτρα. Αυτό όμως το αποκρύπτουν. Όπως αποκρύπτουν ότι όταν τελειώσει το πάρκο, θα φυτευθούν 140 δέντρα».

Σε ερώτηση εάν έπρεπε να είχε υπάρξει συνεννόηση με τους κατοίκους απαντά πως η κατασκευή του πάρκινγκ υπήρχε στο προεκλογικό πρόγραμμά του και προσθέτει: «Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή που κάποιοι 50 βοηθούμενοι από μερικούς ‘μπαχαλάκηδες’ λένε ότι ‘δεν θα αφήσουμε να γίνει το έργο’»;

Αναφορικά με το γήπεδο του ΠΑΟ στον Ελαιώνα κάνει λόγο για πόλεμο εταιρειών real estate στην περιοχή και τονίζει πως το σχέδιο προβλέπει διπλή ανάπλαση με 135 στρέμματα πρασίνου, ένα γήπεδο και ένα εμπορικό κέντρο.

Για το εμπορικό κέντρο λέει πως ο νόμος έδωσε τη δυνατότητα να διπλασιαστεί ο συντελεστής δόμησής του και ο δήμος πήρε δωρεάν 56 στρέμματα από το εμπορικό κέντρο.

«Και όπως υπάρχει μεταφορά συντελεστή δόμησης, υπάρχει και μεταφορά συντελεστή πρασίνου. Επειδή φυτεύεται εκεί ένα κομμάτι οικοδομήσιμο, το αντάλλαγμα είναι ότι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στη θέση του γηπέδου του Παναθηναϊκού φυτεύεται πράσινο. Και γίνεται υπόγεια η Λεωφόρος Αλεξάνδρας» προσθέτει.

 

[Costas]

Σε μια περιοχή που πνίγεται από το τσιμέντο και σ' ένα δρόμο (την Πατησίων) που δεν έχει πράσινο από την Ομόνοια ως το πάρκο του Φιξ στην Κλωναρίδου, η ύπαρξη αυτού του πράσινου χώρου είναι πάρκο. Δεν ξέρω πού κατοικεί ο Κακλαμάνης, και μπορεί με βάση τα στάνταρ της Εκάλης το περί ού να είναι μια κουτσουλιά πρασίνου κατάλληλη μόνο για να χέζουν τα σκυλιά τους. Για την περιοχή όμως, ήταν από τους ελάχιστους χώρους που μπορούσες να πας να καθίσεις, να παίξει το παιδί σου (παρά την υποβάθμισή του, για την οποία επίσης γίνονταν συνεχώς παραστάσεις στο δήμο). Ναι, 45 δέντρα "όλα κι όλα". Για φαντάσου! Από τα πόσα και πάνω καταδέχεται να μιλά για πάρκο; Άλλωστε και ο συνηθισμένος όρος γι' αυτό είναι "το παρκάκι". Ξέρουμε τα χάλια μας, δε μας χρειάζεται ο Κακλαμάνης για να μας ανοίξει τα μάτια ότι δεν έχουμε αρκετό πράσινο. Το θέμα είναι τι κάνει ο ίδιος για το υπάρχον πράσινο. Το αν θα κάνουν μητροπολιτικό πάρκο στο Ελληνικό (σιγά μην κάνουν!) λίγο ενδιαφέρει την Κυψελιώτισσα μάνα και το παιδί της.
Τα περί πρασίνου πάνω από το πάρκιν, τα έχουμε δει και αλλού. Πλατεία Πρωτομαγιάς = τσιμέντο. Πλατεία Αιγύπτου = τσιμέντο. Πλατεία Βαρβακείου Αγοράς = τσιμέντο. Ποιον κοροϊδεύει; Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις σερβίριζαν μακέτες με πράσινο. Στη συνέχεια "ανακαλύπτουν" και "διαπιστώνουν", πάντα εκ των υστέρων, ότι δεν είναι "εφικτή" η δεντροφύτευση γιατί οι στέγες των υπόγειων πάρκιν δε σηκώνουν το βάρος. Δεν ξέρω για "δημοκράτες", πάντως συνειδητοί ψεύτες σίγουρα είναι.

 

[curry]

Δεν είμαι κάτοικος Κυψέλης αλλά είναι αρκετοί φίλοι κι έτσι έχω μια εξοικείωση με την περιοχή. Είναι γνωστά στο πανελλήνιο τα χάλια της και μέσα σε αυτά και η έλλειψη πάρκινγκ που ταλαιπωρεί τους κατοίκους. Αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι σε μια τόσο "ριγμένη" από τον Δήμο συνοικία, ο οποιοσδήποτε θα πάει να κόψει τα 5-10-40 δέντρα που υπάρχουν για οποιονδήποτε λόγο, ακόμα και για να λύσει ένα από τα πολλά προβλήματα της Κυψέλης (τώρα, κατά πόσον λύνει το πρόβλημα ένα ακόμα ιδιωτικό πάρκινγκ σε μια μάλλον εργατική συνοικία είναι άλλου παπά ευαγγέλιο).

Πέρα από όλα όσα έχουν ειπωθεί, νομίζω ότι καταλήγουμε στο χρόνιο πρόβλημα της Αθήνας αλλά και της Ελλάδας γενικώς. Ο Δήμος μας είναι μεγάλος αλλά ουσιαστικά έργα γίνονται μόνο στη μόστρα του (συνεπής και τακτική καθαριότητα, φροντισμένο πράσινο, βελτίωση πεζοδρομίων, φωτισμός κλπ). Αλλά ο δήμος μας δεν είναι μόνο οι συνοικίες Μακρυγιάννη, Φιλοπάππου, Μετς και λοιπές "προνομιούχες".
Δείτε πώς έχουν καταντήσει το ιστορικό κέντρο -δυο βήματα από εκεί που τα ακουμπάει όλη η Αθήνα τα Σαββατοκύριακα- που είναι ντροπή για ολόκληρη τη χώρα (τρομάρα στον πολιτισμό μας μην πω καμιά πιο βαριά κουβέντα). Δείτε πώς είναι, για παράδειγμα, τα Εξάρχεια, μέσα στην κατσαρίδα και τη βρόμα (ενώ στη γειτονιά μου έχουμε οδοκαθαριστές που σκουπίζουν τα πεσμένα φυλλαράκια ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!).

Σκασίλα τους των δημοτικών αρχών για την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Εκεί που πρέπει να φαίνεται ότι κάνουν κάτι, κάνουν το ελάχιστο δυνατό (ή σπαταλούν ασκόπως) κι αυτό για μην γίνουμε εντελώς ρόμπα στους τουρίστες (λέμε τώρα). Εκεί που δεν φαίνεται, κάνουν ό,τι έκαναν πάντα: αδιαφορούν και με πρόσχημα τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, λένε θα κάνω πάρκινγκ ή τσιμεντοπλατεία αλλά για να τα πιάσουν οι ίδιοι και οι εκάστοτε ημέτεροι επιχειρηματίες, όχι για να βοηθήσουν κανέναν. Ιδέες υπάρχουν, όπως υπάρχουν και ρεαλιστικές λύσεις. Αλλά είναι πιο δαπανηρές, λέει (=δεν μπορούμε να πάρουμε μίζα, δεν μπορούμε να βάλουμε τραπεζοκαθίσματα, θα χάσουμε ψηφαλάκια από τους κοντόφθαλμους δυσαρεστημένους κλπ κλπ).

Κανονικά δεν θα έπρεπε να απαγορεύεται ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο μιας πόλης να μένουν σε άλλον δήμο;

 

[Lexoplast]

Αντιγράφω for your information:

Το περιοδικό Re-public σας προσκαλεί στο εργαστήρι με θέμα ‘Ο δημόσιος χώρος ως κοινό αγαθό‘, το Σάββατο 7 Φεβρουρίου, στις 11 πμ. Στόχος του εργαστηρίου είναι να εισάγει την ιδέα των κοινών αγαθών ερωτήματα το πως μπορεί να λειτουργεί ένας ‘δημόσιος’ χώρος, τους τύπους χρήσης του, το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, το σε τι χρησιμεύει, το πώς και σε τι μπορεί να μεταμορφωθεί. Περισσότερα...

(Δεν έχω καμία σχέση με το re-public, ούτε και με πολιτικούς φορείς με τους οποίους ενδεχομένως συνδέεται.)

 

[Elsa]

Σε πρόσφατο ποστ ο panadeli, πολύ σωστά, είπε:
[...] ένα 30-40% των ερωτηθέντων αδυνατεί να αντιληφθεί το περιεχόμενο μιας απλής πρότασης και να το επεξεργαστεί λογικά, ή αδυνατεί να αντιληφθεί ότι η απάντηση που έδωσε στη μία ερώτηση έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την απάντηση που έδωσε στην αμέσως επόμενη.
Έτσι, η εμπιστοσύνη μου στις έρευνες δημοσκόπησης είναι πια μηδαμινή. Αν είναι καλά σχεδιασμένες μπορούν να αποκαλύψουν ορισμένες τάσεις, αλλά ως εκεί.

Δείτε παρακάτω τις απαντήσεις σε δύο αντικρουόμενα ερωτήματα από τη δημοσκόπηση της VPRC με θέμα Η «Διπλή Ανάπλαση», το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού και η εικόνα της Αθήνας που έγινε κατά παραγγελία της παράταξης «Ανοιχτή πόλη» :

 

[Costas]

Μια υπόθεση εργασίας είναι ότι ο/η απαντών/ώσα τείνει πάνω απ' όλα να συμφωνήσει, να απαντήσει "ναι", γιατί αυτό τον/την κάνει να αισθάνεται μέλος της ιδεατής κοινότητας την οποία δημιουργεί το ερώτημα άμα τη εκφωνήσει του (-- Είσαι μαζί μας ή εναντίον μας; -- Μαζί σας!). Αυτό λέγεται και κομφορμισμός. Πόσο μάλλον αν το ερώτημα ξεπερνά τις 10 λέξεις, και περιέχει και δευτερεύουσες αιτιολογικές προτάσεις...
Μήπως το ερωτηματολόγιο είναι υπερβολικά δύσκολο; Μήπως το ερώτημα έπρεπε να είναι απλά: είσαστε υπέρ ή κατά του Mall; Και κατόπιν να υπήρχε άλλο ερώτημα: το Mall θα αναπτύξει την περιοχή ή θα την επιβαρύνει; Να μην ξεκινά δηλ. με μια ήδη σχηματισμένη θέση, αλλά να τη χτίζει επαγωγικά, μέσα από απλούστερα ερωτήματα; Αναρωτιέμαι. "Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ", όπου Μωάμεθ είναι ο/η δημοσκοπούμενος/η και βουνό ο δημοσκόπος και/ή η Ανοιχτή Πόλη.

 

[tsioutsiou†]

Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση του Βωβού να ανακληθεί η προηγούμενη απόφαση του δικαστηρίου, με την οποία ανεστάλησαν οι εργασίες κατασκευής του εμπορικού κέντρου.

 

[kapa18]

Πουρ λιτλ Βωβός... Τώρα τι του μένει; Η Χάγη;

 

[Zazula]

[Μικρά αποσπάσματα είναι αυτά που παραθέτω — να διαβάσετε τα πλήρη κείμενα για να πάψει πια ο εμετικός μονόλογος του Συνασπισμού των Κηνσόρων και των Τελείων.]


http://www.oakke.gr/posters2009/afisergat_vot0209.htm

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΛΥΝΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ​

Ο ΣΥΝ με τις 131 υπογραφές δικών του ανθρώπων από άλλες περιοχές εμφανίζεται σαν εκπρόσωπος της περιοχής. Όμως υπάρχουν 3600 υπογραφές κατοίκων της περιοχής που θέλουν το έργο. Και το θέλουν γιατί τώρα στη θέση του υπάρχουν μόνο μπάζα, μόλυνση και εγκατάλειψη. Επίσης εκτός από τις 2500 εργαζόμενους που θα δουλέψουν σε αυτό το συγκρότημα θα δημιουργηθούν με αυτό και αρκετές περιφερειακές δουλειές στην περιοχή. Εμείς θέλουμε μεροκάματα για τους άνεργους του Βοτανικού που διαρκώς θα αυξάνονται από την πελώρια κρίση, και όχι αυτοί να φυλάνε τα μπάζα του ΣΥΝ και του ΣτΕ. Για εμάς τους εργάτες μεγαλύτερη μόλυνση από την ανεργία δεν υπάρχει.
Λέει ο ΣΥΝ ότι με το εμπορικό κέντρο θα πληγούν οι μικρομεσαίοι. Είναι απύθμενο θράσος να το ισχυρίζεται αυτό ο ΣΥΝ που θεωρούσε το κάψιμο και τη λεηλασία των μαγαζιών της Αθήνας μέρος μιας λαϊκής εξέγερσης και όχι μια καταστροφική προβοκάτσια σε βάρος κάθε εξέγερσης και έτσι ενθάρρυνε και κάλυπτε πολιτικά τους εμπρηστές και πλιατσικολόγους. Είναι επίσης γνωστό ότι εκείνοι που κατηγορούν τα μεγάλα μαγαζιά ότι κλείνουν τα μικρά και ξεσηκώνουν τους μικρέμπορους για να τα κλείσουν είναι πάντα οι λαϊκιστές και οι φασίστες. Οι προοδευτικοί άνθρωποι ξέρουν ότι η κίνηση της ιστορίας είναι προς τις μεγάλες μονάδες τόσο στο εμπόριο όσο και στην παραγωγή και ξέρουν ότι η μόνη λύση για τους μικρομεσαίους είναι μέτρα για τη συνεταιριστική ένωσή τους και ακόμα περισσότερο η απόχτηση από όλο τον εργαζόμενο λαό αυτών των μεγάλων μονάδων. Η προοδευτική απάντηση δεν είναι ποτέ το γκρέμισμα των μεγάλων μονάδων αλλά η κοινωνικοποίησή της παραγωγής.
Ψιθυρίζει ο ΣΥΝ ότι εμείς οι εργάτες που διαμαρτυρόμαστε δεν παλεύουμε για τη δουλειά μας αλλά για το Βωβό. Όμως ο ΣΥΝ που παριστάνει το μαρξιστικό κόμμα ξέρει ότι η δουλειά των εργατών εκτός από το κέρδος για τον επιχειρηματία παράγει και το μισθό των εργατών. Γι αυτό και οι συνειδητοί εργάτες δεν ζητούν να κλείνουν οι επιχειρήσεις αλλά ζητούν καλύτερους μισθούς, καλύτερες συνθήκες δουλειάς και καλύτερα μέσα προστασίας του περιβάλλοντος από τους εργοδότες τους. Άλλωστε χωρίς επιχειρήσεις δεν υπάρχουν ούτε εργάτες, ούτε ταξική πάλη, ούτε κοινωνική πρόοδος. Τις επιχειρήσεις τις κλείνουν μόνο οι αντίπαλοι καπιταλιστές και οι αντίπαλοι ιμπεριαλισμοί. Ας πει ο ΣΥΝ με ποιους από αυτούς είναι.


http://www.oakke.gr/na439_440/votanikos440.htm

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ.Τ.Ε​

Το παραγωγικό σαμποτάζ γίνεται με τη γενική πολιτικο-ιδεολογική θέση ότι οι μεγάλες επενδύσεις γίνονται για τα κέρδη των μεγάλων καπιταλιστών και σε βάρος του λαού, οπότε είναι καλό να ματαιώνονται. Όποιος τις υποστηρίζει κατηγορείται από τον ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ ότι είναι όργανο του καπιταλιστή-επενδυτή. Αυτή είναι μια αντεργατική, αντιμαρξιστική και προβοκατόρικη θέση. Από την καπιταλιστική επιχείρηση δεν παράγεται μόνο το κέρδος αλλά και ο μισθός των εργατών. Γι αυτό οι συνειδητοί εργάτες δεν ζητάνε ποτέ να κλείσει μια επιχείρηση ή να ματαιωθεί μια επένδυση. Σε επαναστατικές εποχές ζητάνε να περάσει η επιχείρηση στα χέρια των εργατών. Σε άλλες εποχές ζητάνε καλύτερες συνθήκες δουλειάς και ψηλότερη αμοιβή από τον καπιταλιστή ιδιοκτήτη και να μην καταστρέφεται το περιβάλλον και η υγεία του λαού. Χωρίς να υπάρχει άλλωστε η μεγάλη επιχείρηση δεν υπάρχει σύγχρονη εργατική τάξη, ούτε ταξική πάλη, ούτε σοσιαλιστική επανάσταση. Οι μόνοι που θέλουν να κλείνει μια οποιαδήποτε επιχείρηση είναι οι αντίπαλοι καπιταλιστές ή οι αντίπαλοι ιμπεριαλισμοί. Στην Ελλάδα ο ιμπεριαλισμός που θέλει να κλείνει επιχειρήσεις είναι ο ρώσικος σοσιαλιμπεριαλισμός. Αυτός και οι άνθρωποί του που διοικούν τον ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ επιτρέπουν επενδύσεις και μάλιστα σκανδαλωδώς χαριστικές μόνο από ενός είδους καπιταλιστές, αυτούς που έχουν σχέση με τη Ρωσία, όπως τους Κόκκαλη, Μπόμπολα, Γερμανό, Μυτιληναίο, ή επενδύσεις απ ευθείας από τη Ρωσία και τη φιλική της Κίνα (αγωγός πετρελαίου, λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης). Όλες τις άλλες επενδύσεις από ιδιώτες ή από το κράτος τις καταργούν.


http://www.oakke.gr/posters2009/pao_vovos100209.htm

ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣτΕ ΜΕ ΠΑΟ- ΒΩΒΟ ​

Έτσι όλοι τους ποδοπάτησαν και το νόμο και τις μαχητικές διαθέσεις των εργατών και των φιλάθλων ενώ ο Βαρδινογιάννης σύρθηκε στα γραφεία του ΣΥΝ μετατρέποντας το μικρό αυτό τραμπούκικο κόμμα σε ύψιστο νομοθέτη και τον Τσίπρα σε πρωθυπουργό. Αυτή είναι η δίχως χαρακτήρα και δημοκρατική παράδοση ελληνική μεγαλοαστική τάξη. Από δω και μπρος όλοι τους θα είναι όμηροι των ραδιουργιών του ΣΥΝ που λειτουργεί σαν εκβιαστής για λογαριασμό όλου του ανατολικού μπλοκ. Ο άμεσος στόχος του ΣΥΝ είναι να αρχίσει να χτίζεται το γήπεδο – που όχι τυχαία έχει κατασκευαστή τον Μπόμπολα - πάνω σε μια νομικά κινούμενη άμμο που την οικοδομησιμότητα της θα κρατάει στα χέρια του «απ’ έξω» ο ΣΥΝ και «από μέσα» ο Βγενόπουλος. Αν για παράδειγμα ο Βωβός, στριμωγμένος οικονομικά και πολιτικά υποχρεωθεί να παραχωρήσει τα δικαιώματα του στη γη, ο Βγενόπουλος θα είναι ο καλύτερα οικονομικά και πολιτικά πλασαρισμένος για να τα αποκτήσει και έτσι να γίνει κύριος ενός ΠΑΟ που θα μπορεί και αυτός να κατακτάει πλαστικά πρωταθλήματα. Αυτό δεν θα ήταν τόσο τραγικό αν δεν αποτελούσε το θρίαμβο μιας μαφιόζικης πολιτικής που παραδίδει όλη τη χώρα σε ανθρώπους μιας υπερδύναμης που καταστρέφει ότι δεν μπορεί αγοράσει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η μόνη λύση για να βρουν οι 800 εργάτες τη δουλειά τους, οι φίλαθλοι ένα γήπεδο αλλά διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους, και οι πολίτες της Αθήνας λίγο πράσινο με την εφαρμογή της προοδευτικής στις δοσμένες συνθήκες διπλής ανάπλασης είναι η εξής: δικός τους μαζικός αγώνας ενάντια σε ΣΥΝ και ΣτΕ. Δικός τους αγώνας σημαίνει ανεξάρτητος και από τους δυτικούς καπιταλιστές που σέρνονται και εκλιπαρούν τους σοσιαλφασίστες για να μπορούν να συμμετέχουν στο υπό την ηγεμονία των τελευταίων σκληρό εκμεταλλευτικό καθεστώς.​

http://www.oakke.gr/na410/podosfero_410.htm​

Πώς ο σοσιαλφασισμός χειρίζεται το ζήτημα του ποδοσφαίρου και ειδικότερα το ζήτημα του Παναθηναϊκού​

Από τότε όμως μέχρι σήμερα, ο βασικός αντίπαλος του Παναθηναϊκού, δηλαδή ο Ολυμπιακός του πρώην πράκτορα της Στάζι Κόκκαλη, απόκτησε γήπεδο για πενήντα χρόνια. Μέσα από ένα όργιο παρανομιών και με δικαιολογία τους ολυμπιακούς αγώνες, το ρωσόδουλο καθεστώς δώρισε κυριολεκτικά τζάμπα ένα τεράστιο γήπεδο και με τεράστιους εμπορικούς χώρους μέσα και γύρω από αυτό στον εκλεκτό του άνθρωπο. Ο Κόκκαλης δεν πλήρωσε ούτε το χαρτόσημο με ειδική ρύθμιση της Βουλής. Αυτό το σκάνδαλο τόλμησε να το φέρει στη δημοσιότητα ο δημοσιογράφος Συρίγος πράγμα που του κόστισε μια δολοφονική απόπειρα. Οι ελάχιστες αντιδράσεις των σοβινιστών της ελληνικής ολυμπιακής επιτροπής γρήγορα σταμάτησαν. Ποιος θα τολμήσει να σηκώσει ανάστημα ενάντια σε όλο το τετρακομματικό καθεστώς; Πού το βρήκαν άλλωστε οι σοβινιστές κάτι τέτοιο;​

 

[sarant]

Ναι, αλλά δεν λέει τι πίνουν.

 

[Elsa]

Άμα φτάνουμε να δίνουμε βάση στα παραληρήματα της οακκε, τι να πει κανείς πια...

 

[Zazula]

Για μένα οι θέσεις του ΣΥΝ στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι πολύ πιο παραληρηματικές απ' ό,τι της ΟΑΚΚΕ.

 

[nickel]

Πάντως, η κόντρα ανάμεσα στην προστασία του περιβάλλοντος και τις δουλειές που δίνει το τσιμέντο είναι υπαρκτή. Και ξέρουμε ότι ως τώρα κέρδιζε το τσιμέντο. Δεν ξέρω αν θα επιζήσει ο καπιταλισμός (ή κάποια σαχλαμπούχλα που [θα] λέγεται καπιταλισμός), αλλά, αν θέλει να επιζήσει ο άνθρωπος, θα πρέπει να βρει ισορροπίες και μοντέλα «ανάπτυξης» που θα δίνουν δουλειές χωρίς να καταστρέφεται το περιβάλλον. Κανένα από τα δύο σκέλη δεν είναι αμελητέο, και τη διαχείριση της κρίσης του Ελαιώνα δεν θα την άφηνα ούτε στον Συνασπισμό ούτε στον Βωβό ούτε στην (τι είναι αυτό;) ΟΑΚΚΕ. Αλλά δεν ξέρω και πού θα την άφηνα.

 

[curry]

Πρόσφατα βρέθηκα σε μια τεχνητή πόλη στο Ίλιον. Έχει σύμπλεγμα κινηματογραφικό, φαστ-φουντ και καφετέριες (όλα αλυσίδες), καταστήματα (δεν πρόσεξα αν ήταν όλα αλυσίδες) και λοιπά και λοιπά. Έχει πάρκινγκ, γιγάντιες πινακίδες νέον, ωραίες τσιμεντένιες κολώνες και κάτι δεντράκια που μοιάζουν να έχουν μπει με λογική μακέτας (δηλ. εκεί θα μπει το πράσινο, βάλε ένα δεντράκι για σημάδι). Ήταν τόσο μίζερο, ψεύτικο, άχαρο, απρόσωπο που με έπιασε κατάθλιψη.
Το ζήτημα της αισθητικής μοιάζει πολυτέλεια στις μέρες μας, κακώς βέβαια κατά τη γνώμη μου. Και επειδή δηλαδή ο Ελαιώνας έχει το κακό του το χάλι από άποψη μόλυνσης κλπ, η μόνη διέξοδος είναι ένα ψεύτικο μίζερο κατασκεύασμα; Αντί να παίζουν τα παιδιά του κόσμου στις λακκούβες, η μόνη άλλη λύση είναι να παίζουν στα τσιμέντα; Αντί να βολτάρει κανείς μέσα στο πράσινο, προτιμά να βολτάρει μέσα στα τσιμέντα και να χαζεύει βιτρίνες με προϊόντα που δεν μπορεί να αγοράσει; (γιατί είναι εντελώς αλλού όποιος νομίζει ότι θα πλουτίσουν οι περίοικοι από το γήπεδο/εμπορικό κέντρο. Οι τζαμάδες και ασφαλιστές θα πλουτίσουν, να 'ναι καλά τα χουλιγκάνια). Προσωπικά αν μου έλεγαν ότι στη γειτονιά μου θα γίνει γήπεδο, δεδομένης της σημερινής κατάστασης, θα οργάνωνα εξέγερση - πώς τσιρίζουν κάτι αχαρακτήριστοι για τα κέντρα του ΟΚΑΝΑ; Έτσι θα έκανα και χειρότερα.
Αλλά όπως και να έχει, το γήπεδο είναι δεδομένο, για το εμπορικό μιλάμε. Και επιστρέφω στο θέμα μου: όταν κάτι ξεκινά από το μηδέν σε αυτή τη χώρα, πρέπει αποκλειστικά να γίνεται τσιμέντο; Δεν υπάρχει μέση λύση;

Και μια απορία: εργάτες δεν θα απασχοληθούν για να μετατραπεί σε πάρκο αντί για εμπορικό κέντρο η περιοχή; Δεν θα απασχολείται μόνιμα κόσμος για τη φροντίδα και τη φύλαξή του; Τι νομίζουν δηλαδή; Ότι θα περάσει ο Πανοραμίξ και θα σπείρει μαγικά βελανίδια;

 

[Costas]

Ενδιαφέρουσα μεθοδολογία, πάντως: έχω έναν αντίπαλο (Α). Βρίσκω έναν αντίπαλο του αντιπάλου μου (Β), εντελώς παραληρηματικό, και τσιτάρω τα επιχειρήματά του εκτενέστατα, για να χτυπήσω τον αντίπαλό μου, τον Α. Όταν μου λένε πως ο αντίπαλος του αντιπάλου μου, ο Β, είναι σε παραλήρημα, αυτός και τα επιχειρήματά του, εγώ δεν απαντώ ότι ναι μεν αυτός είναι παραληρηματικός αλλά τα επιχειρήματά του στη συγκεκριμένη περίπτωση με βρίσκουν σύμφωνο, παρά απαντώ ότι τα επιχειρήματα του αντιπάλου μου, του Α, είναι ακόμα παραληρηματικότερα από τα επιχειρήματα του Β, τα οποία ωστόσο δεν δίστασα να παραθέσω εκτενώς, χωρίς να αποστασιοποιηθώ καθόλου απ' αυτά. Κούκος σε πόσα ταμπλό; Φαίνεται τελικά ότι όλα τα επιχειρήματα καλά είναι, αρκεί να χτυπάνε τον ΣΥΝ.

 

[Zazula]

Απαντάς στο ύφος και το επίπεδο που σου απαντάνε. Όταν δεν ασχολούνται καθόλου με τα επιχειρήματα του Β (και στην τελική, κανείς δεν είπε να ασχοληθείτε με την όλη γραμμή τού Β και να του κάνετε συνολική κριτική, αλλά με δυο-τρία πράγματα από όσα λέει εδώ για το συγκεκριμένο θέμα και αξίζουν να προβληματιστούμε με αυτά) αλλά με το ποιος είναι αυτός ο Β (αγνοώντας ότι τα δύο από τα τέσσερα τσιταρισμένα κείμενα είναι των εργατών του Βοτανικού κι όχι της ΟΑΚΚΕ, απλώς τα φιλοξενεί ο ιστότοπος της ΟΑΚΚΕ — κι οι εργάτες δηλαδή ψυχή δεν έχουν· θα 'πρεπε να τους ακούμε μοναχά αν ήταν λ.χ. κάτοικοι της Κυψέλης;). Πόσοι είδατε τι και πόσες υπογραφές έχουν μαζευτεί από τους πραγματικούς κατοίκους του Ελαιώνα (εκεί είναι, μέσα στο «παραλήρημα»); Πώς όμως να μιλήσουμε με επιχειρηματολογία όταν το μόνο που λαμβάνεις είναι μια με τη μία διαγραφή τού συνόλου των επιχειρημάτων τού Β «επειδή είναι παραληρηματικός»; Γι' αυτό ακριβώς κι εγώ απάντησα έτσι (σαν νήπιο). Ποτέ δεν ήμουν κατά τού Συν — αλλά τη στιγμή που γέμισε ο Ελαιώνας κορμοράνους και μπήκε άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα μιας συγκεκριμένης φάμπρικας από μια συγκεκριμένη ομάδα πολιτών, έγινε και ο Συν μια γραφικά παραληρηματική ομάδα, που η μόνη της διαφορά με την ΟΑΚΚΕ είναι ότι δεν είναι εξωκοινοβουλευτική. Αν λοιπόν θέλετε να μιλήσουμε επί της ουσίας, εγώ εδώ είμαι — όχι όμως με προαπαιτούμενα για το τι «ιερά και όσια» δεν μπορούμε να αγγίξουμε κατά τη συζήτησή μας.

 

[Costas]

Η γενική θέση της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (ΟΑΚΚΕ) είναι εδώ και χρόνια γνωστή: ο μεγάλος εχθρός του πλανήτη είναι η Ρωσία, που σήμερα είναι η Ρωσία του Πούτιν. Η μεγαλοαστική τάξη της Ελλάδας είναι πουλημένη στους Ρώσους. Κλπ. κλπ., όποιος έχει γερό στομάχι ή πάλι διάθεση για γέλιο ας διαβάσει τα "πλήρη κείμενα", αν και το εκτενές δείγμα που μας προσφέρθηκε είναι αρκετά εύγλωττο.

Εγώ προσωπικά δεν έχω πρόθεση να συζητήσω επί της ουσίας, πρώτον γιατί δεν είμαι γνώστης του θέματος, δεύτερον γιατί με χωρίζει χάσμα αγεφύρωτο από τους "φίλους" εκείνους των εργατών που τους λένε: "Ποιος σας δίνει ψωμί; όποιος σας δίνει ψωμί, αυτός είναι ο φίλος σας. Οι άλλοι, οι οικολόγοι κλπ., είναι μπουρζουάδες βολεμένοι. Μην τους ακούτε." Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης κατάντησε την Αθήνα όπως είναι σήμερα. Μπουλντόζα και τσιμέντο. Τρίτον, δεν έχω ειδική συμπάθεια για τους εργάτες, ούτε είπα ποτέ πως είμαι εργάτης. Άρα αυτά τα περί "εργατών της Κυψέλης" με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Ας μονοπωλήσουν το φιλεργατισμό οι εργοδότες τους, που τόσο τους αγαπούν, απ' ό,τι φαίνεται.

Ανεξάρτητα όμως από αυτό, θεωρώ ότι το ξεδιάλεγμα της ήρας από το στάρι στις συγκεκριμένες απόψεις της ΟΑΚΚΕ οφείλει να το κάνει ο αναρτών, και όχι να καλείται να το κάνει (δι' υπερσυνδέσμων) αυτός που διαβάζει τις αναρτήσεις. Αν υπάρχουν "δύο τρία πράγματα" που είναι σωστά, αυτός πρέπει να τα βρει και να τα παρουσιάσει. Και αν το βασικό "φιλεργατικό" επιχείρημα είναι "δώστε δουλειά στους εργάτες", τότε αρκούσε μια παραπομπή στις δηλώσεις Κακλαμάνη για το "λαό του Παναθηναϊκού", που όταν ξυπνήσει θα τα παρασύρει όλα, καθώς και στις θέσεις Βωβού. Εγώ μάλιστα προτείνω επίσης την ίδρυση ανθηρής βιομηχανίας όπλων, που θα προσφέρει δουλειά στους ανέργους (προτού τους βάλει έπειτα να 'καταναλώσουν' τα προϊόντα που παρήγαγαν). Σε όλα αυτά, το μαρξιστικό προπέτασμα καπνού της ΟΑΚΚΕ ποιαν ακριβώς πολιτική λογική εξυπηρετεί;