Ανέκδοτο

Αυτό τώρα μου θυμίζει αληθινή ιστορία:

Εγώ, η φίλη μου, η ας την πούμε Μαρία, κι ο αρραβωνιαστικός της, ας τον πούμε Γιώργο, έχουμε πάει για καφέ. Η Μαρία μιλάει με κάποιον γνωστό κι εμείς αρχίζουμε τις γνωστές υπερβολές για τις επιδόσεις μας στο τάβλι και πώς θα σκίσουμε τον αντίπαλο. Τάβλι έχει το μαγαζί αλλά είναι κι η Μαρία στη μέση οπότε αποφασίζουμε να αποδείξουμε την μαεστρία μας στα γρήγορα.

Εγώ: Μαρία, σε πειράζει να παίξουμε ένα ταβλάκι στα τρία;
Μαρία: Αφού ξέρεις ότι δεν παίζω τάβλι. Παίξτε οι δυο σας.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Εγώ: Μαρία, σε πειράζει να παίξουμε ένα ταβλάκι στα τρία;
Μαρία: Αφού ξέρεις ότι δεν παίζω τάβλι. Παίξτε οι δυο σας.
Ανέκδοτα βγαλμένα απ' τη ζωή! :)
 

Zazula

Administrator
Staff member
Εντωμεταξύ ευτυχώς που οι ταβλοκόντρες δεν παίζονται σε ζυγά νούμερα, διότι οι Ό,τι να 'ναι έχουν κάνει τόσο δημοφιλές το ΑΝΕΛικό «στα τέσσερα» (που είναι η ψύχωση Νικολόπουλου-Καμμένου et cie), που όταν πιχί σε ρωτάνε στο σούπερ στα πόσα θα σου κόψουν το κοτόπουλο που αγόρασες, όλη η ουρά απαγγέλλει μουρμουρηδόν σε γρηγοριανό μέλος: «στα τέσσερα, στα τέσσερα...» https://www.youtube.com/watch?v=s6UG_KO-tRA&t=116
 

FotisKart

New member
Μια ξανθιά αποφασίζει να δοκιμάσει ιππασία χωρίς όμως να έχει προγενέστερη εμπειρία ή να έχει κάνει κάποια μαθήματα. Ανεβαίνει στο άλογο χωρίς βοήθεια και το άλογο αμέσως αρχίζει και κινείται. Καλπάζει με σταθερό και ρυθμικό ρυθμό, αλλά η ξανθιά αρχίζει να γλιστράει από τη σέλα.

Με τρόμο προσπαθεί να αρπάξει τη χαίτη του αλόγου, αλλά δε μπορεί να την πιάσει γερά. Προσπαθεί να αγκαλιάσει το λαιμό του αλόγου αλλά γλιστράει στο πλάι του. Το άλογο συνεχίζει να καλπάζει αδιάφορα παρά τον αναβάτη που κρέμεται από το λαιμό του. Η ξανθιά κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να απελευθερωθεί από τον κίνδυνο και να πέσει όσο το δυνατόν ασφαλέστερα και ανώδυνα.

Δυστυχώς για αυτήν, το πόδι της μπλέκεται στον αναβατήρα και είναι τώρα στο έλεος του καλπασμού του αλόγου. Το κεφάλι της κτυπά στο έδαφος ξανά και ξανά. Είναι στα πρόθυρα της αναισθησίας όταν... ο κυρ Νίκος, ο περιπτεράς, βγάζει το αλογάκι από την πρίζα!
 

FotisKart

New member
Η ακόλουθη είναι μια πραγματική ιστορία από την υπηρεσία τεχνικής εξυπηρέτησης πελατών της εταιρείας Word Perfect (ηλεκτρονικοί υπολογιστές).
Είναι αυτονόητο ότι ο υπάλληλος απολύθηκε, παρ' όλα αυτά ο ίδιος έχει κάνει αγωγή για αναίτια απόλυση.
Ο διάλογος προέρχεται από τη μαγνητοφώνηση που οδήγησε στην απόλυση:

"Τεχνική εξυπηρέτηση Word Perfect, πώς μπορώ να σας βοηθήσω;"
"Ναι, ξέρετε, έχω πρόβλημα με το Word Perfect."
"Τι είδους πρόβλημα;"
"Να, καθώς δακτυλογραφούσα, ξαφνικά όλες οι λέξεις χάθηκαν."
"Χάθηκαν;"
"Εξαφανίστηκαν."
"Μμμ. Τι σας δείχνει η οθόνη τώρα;"
"Τίποτα."
"Τίποτα;;;;"
"Είναι κενή. Δεν δέχεται οτιδήποτε και να γράψω."
"Είστε ακόμα μέσα στο Word Perfect ή έχετε βγει;"
"Πώς μπορώ να το καταλάβω;"
"Βλέπετε το σήμα C: στην οθόνη;" (Ελεύθερη μετάφραση του "Can you see the C: prompt on the screen?")
"Τι σημασία έχει η οθόνη;" (Ελεύθερη μετάφραση του "What's a sea-prompt?")
"Ξεχάστε το. Μπορείτε να κινήσετε τον δρομέα (cursor) στην οθόνη;"
"Δεν υπάρχει δρομέας. Σας είπα, δεν δέχεται οτιδήποτε και να γράψω!"
"Έχει ένδειξη λειτουργίας το μόνιτορ σας;"
"Τι είναι μόνιτορ;"
"Είναι το πράγμα με την οθόνη που μοιάζει με τηλεόραση. Μήπως έχει ένα μικρό λαμπάκι που σας λέει πότε είναι αναμμένο;"
"Δεν ξέρω."
"Τότε κοιτάξτε πίσω από το μόνιτορ και βρείτε από πού βγαίνει το καλώδιο. Μπορείτε να το δείτε;"
"Ναι, νομίζω."
"Ωραία. Ακολουθήστε το καλώδιο μέχρι το φις και πέστε μου αν είναι συνδεδεμένο στην πρίζα."
"...Ναι, είναι."
"Όταν κοιτούσατε πίσω από το μόνιτορ, προσέξατε αν έβγαιναν δύο καλώδια και όχι μόνο ένα;"
"Όχι."
"Τέλος πάντων, βγαίνουν. Θα ήθελα να κοιτάξετε και να βρείτε το άλλο καλώδιο."
"Εντάξει, το βρήκα."
"Ακολουθήστε το και πέστε μου αν είναι καλά συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του υπολογιστή σας."
"Δεν μπορώ να φτάσω εκεί."
"Καλά. Τουλάχιστον μπορείτε απλώς να δείτε αν είναι;"
"Όχι."
"Ακόμα κι αν πατήσετε πάνω σε κάτι και τεντωθείτε λίγο;"
"Δεν μπορώ να δω, όχι γιατί δεν φτάνω, αλλά γιατί είναι σκοτάδι."
"Σκοτάδι;"
"Ναι. Το φως του γραφείου είναι σβηστό και το μόνο φως που έχω έρχεται από το παράθυρο."
"Τότε ανάψτε το φως."
"Δεν μπορώ."
"Γιατί όχι;"
"Γιατί υπάρχει διακοπή ρεύματος."
"Διακοπή... Διακοπή ρεύματος; Αχά! Λοιπόν, το βρήκαμε. Έχετε ακόμα τα κουτιά, τα βιβλία, και τα υπόλοιπα υλικά συσκευασίας του υπολογιστή σας;"
"Βέβαια, τα κρατάω στην ντουλάπα."
"Ωραία. Φέρτε τα, αποσυνδέστε το σύστημα σας και συσκευάστε το όπως ήταν όταν το πήρατε. Μετά επιστρέψτε το στο κατάστημα απ' όπου το πήρατε."
"Αλήθεια; Είναι τόσο σοβαρό;"
"Δυστυχώς ναι."
"Καλά, αφού είναι έτσι. Και τι θα τους πω;"
"Πέστε τους ότι με την ******* που σας δέρνει, δεν μπορείτε να έχετε υπολογιστή."
 

Earion

Moderator
Staff member
 

Earion

Moderator
Staff member
Ο Μότσαρτ πεθαίνει [το 1791], ανυψώνεται στους ουρανούς και, φτάνοντας στις πύλες του Παραδείσου, βλέπει τον Θεό να τον υποδέχεται και να του λέει:
«Καλώς ήρθες, Μότσαρτ, σε ορίζω αμέσως διευθυντή της Ουράνιας Ορχήστρας μου».
Ο Μότσαρτ σαστίζει και του απαντά:
«Με τιμάς πολύ, Θεέ μου, αλλά τι συνέβη με τον Μπαχ [ήδη 41 χρόνια πεθαμένο];
Και ο Θεός απαντά:
«Εγώ είμαι ο Μπαχ».
 

nickel

Administrator
Staff member
Ο Μότσαρτ πεθαίνει [το 1791], ανυψώνεται στους ουρανούς και, φτάνοντας στις πύλες του Παραδείσου, βλέπει τον Θεό να τον υποδέχεται και να του λέει:
«Καλώς ήρθες, Μότσαρτ, σε ορίζω αμέσως διευθυντή της Ουράνιας Ορχήστρας μου».
Ο Μότσαρτ σαστίζει και του απαντά:
«Με τιμάς πολύ, Θεέ μου, αλλά τι συνέβη με τον Μπαχ [ήδη 41 χρόνια πεθαμένο];
Και ο Θεός απαντά:
«Εγώ είμαι ο Μπαχ».
Βαθιά συστημικό ανέκδοτο! ;-)
 
Top