Το ελληνική θρησκεία δεν με χαλάει, άλλωστε υπάρχει γενικότερα το δίλημμα όταν λέμε Έλληνες αν εννοούμε τους οικουμενικής σημασίας προγόνους μας ή τους σύγχρονους βαλκανικής σημασίας εαυτούς μας. Οπότε μέσα εκεί εντάσσεται και το ελληνική θρησκεία, και από κει και πέρα καταλαβαίνεις σε τι αναφέρεται ο όρος ελληνική θρησκεία με βάση τα συμφραζόμενα (φαντάζομαι η σχέση αρχαία-νέα είναι 99% vs. 1%). Δεν βαραίνουν το ίδιο οι Theoi και οι καλλικάντζαροι. Και άλλωστε η ίδια η προσθήκη του επιθέτου "λαϊκή" δείχνει ότι χωρίς αυτή την προσθήκη η αυτόματη ταύτιση του όρου "ελληνική θρησκεία" με τα ξωτικά κλπ. είναι αδύνατη. Η (νεο)ελληνική θρησκεία (χωρίς το "λαϊκή" μπροστά) είναι ο χριστιανισμός.
Να τα πω κάπως καλύτερα: στη ρίζα του προβλήματος βρίσκεται το γνωστό αιώνιο πρόβλημα που ταλαιπωρεί εμάς τους Νεοέλληνες: το επίθετο Greek, έτσι σκέτο, για τους έξω σημαίνει «αρχαίος ελληνικός». Για να προσδιορίσει κανείς το νέο ελληνικό, πρέπει να βάλει μπροστά το modern (Modern Greek). Επομένως Greek religion (ή, ακόμα εμφανέστερα, Hellenic religion) για τους ξένους είναι αποκλειστικά η αρχαία ελληνική θρησκεία (οι Theoi). Το ancient είναι περιττό. Που σημαίνει ότι οι ξένοι δεν επαφίενται στα συμφραζόμενα. Το δίπολο γι’ αυτούς είναι εξαρχής σαφές: Greek και Modern Greek. Άρα οι παγανιστές ή δωδεκαθεϊστές ή όπως αλλιώς είναι οπαδοί της Greek religion (και βεβαίως είναι revivalists, βλ. #12). Οι καλικάντζαροι είναι Modern Greek religion (στο βαθμό που δεν επιθυμεί κανείς να τους πει ακριβέστερα Modern Greek folklore).
Όταν μεταφερόμαστε στη νεοελληνική γλώσσα χρειάζεται να προστεθεί το «αρχαίος». Βεβαίως
η αυτόματη ταύτιση του όρου «ελληνική θρησκεία» με τα ξωτικά (κλπ.) είναι αδύνατη —αλλά όχι για μας, για τους ξένους.
Η (νεο)ελληνική θρησκεία (χωρίς το "λαϊκή" μπροστά) είναι ο χριστιανισμός, ναι, υπό την προϋπόθεση ότι φεύγει η παρένθεση. Για τους ξένους δεν υπάρχει η ταύτιση ελληνική θρησκεία = χριστιανισμός.