À bas le sommaire, vive l'éphémère

[Costas]

Εγώ πάλι από το 'συνοπτικό' προτιμώ το 'πάγιο' ή και (λιγότερο) το 'στέρεο'. Κάτω το πάγιο ή το στέρεο, ζήτω το εφήμερο. Γιατί; γιατί το ζεύγος συνοπτικό-εφήμερο δεν μου ηχεί αντιθετικό. Ερμηνεύω δηλ. το sommaire κάπως σαν figé, λέξη που τη χρησιμοποιούσαν συχνά-πυκνά οι καταστασιακοί, ή σαν solide. Πάγιο-στέρεο vs. ρέον-εφήμερο, κεφάλαιο vs. ζωντανή εργασία, θέαμα vs. ζωή-δράση.

Γιατί τότε δεν έγραψε ο χριστιανός solide ή καλύτερα figé ; Να αποτολμήσω τη σκέψη ότι έψαξε λέξη που να φτιάχνει ρίμα; sommaire...éphémère? Στο κάτω-κάτω, δεν έγραφε και διατριβή...

Την ερμηνεία του Θέμη, ότι "το sommaire μάλλον παραπέμπει στο κοινωνικά επικυρωμένο αποτέλεσμα, σε ό,τι τελικά καταγράφεται στο ισοζύγιο της εμπορευματικής κοινωνίας", τη δέχομαι, αλλά όχι και την απόδοση 'συνοπτικό' για να την εκφράσει, παρότι βέβαια τυπικά η λέξη αυτή έτσι μεταφράζεται. Η χρήση του sommaire εδώ, όμως, είναι αρκούντως ιδιότυπη, ώστε να επιτάσσει κτγμ μιαν αποσκίρτηση από την πιστή απόδοση της λέξης προς μιαν απόδοση με βάση το (ελαφρώς ακυρολογούμενο ή έστω ασαφώς διατυπωμένο) νόημα, με τα συνακόλουθα ερμηνευτικά ρίσκα βεβαίως.

 

[sadebeg]

μια ερώτηση που ίσως βοηθήσει, ξέρει κανείς αν το sommaire χρησιμοποιείται σε πολιτικές διαδικασίες, κάτι σαν να ανακεφαλαιώσουμε σύντροφοι κλπ;

Σε κάθε περίπτωση το εφήμερο νομίζω ότι μπορούμε να το κρατήσουμε σαν λέξη. Για μένα είναι το εφήμερο του κινήματος, της δράσης. Και βλέπω το sommaire να παραπέμπει στους επαναστατικούς σχεδιασμούς με βάθος δεκαετίας. Τώρα όλα αυτά τελείως διαισθητικά και μπορεί να πέφτω τελείως έξω.

Σε αυτή την περίπτωση θα ήταν : Κάτω ο προγραμματισμός, ζήτω το εφήμερο
αλλά αυτό δεν αποδίδει το παιχνιδιάρικο του συνθήματος.

 

[nickel]

αλλά αυτό δεν αποδίδει το παιχνιδιάρικο του συνθήματος.

Το οποίο φοβάμαι ότι σε επίπεδο ρίμας θα αποδιδόταν από:

Κάτω το εξαήμερο, ζήτω το εφήμερο.
Κάτω το ήμερο, ζήτω το εφήμερο.
Κάτω το ενήμερο, ζήτω το εφήμερο.

Ελπίζω να μη δω κανένα απ' αυτά να κοσμεί τοίχο των Εξαχρείων. (anagram intentional)

 

[sadebeg]

ή κάτι σαν.... είμαι θεριό ανήμερο, ζήτω το εφήμερο... καλό πάντως για σκυλάδικο

 

[Costas]

Ελπίζω να μη δω κανένα απ' αυτά να κοσμεί τοίχο των Εξαχρείων. (anagram intentional)

Μπα, η δουλική αναπαραγωγή της μετάφρασης συνθημάτων τέτοιου είδους δεν έχει τύχη. Πιο εμπνευσμένο εκείνο του Δεκέμβρη: Fuck May '68 / Fight now!

Το νηματεπώνυμο σύνθημα είχε κοσμήσει το εξώφυλλο της πρώτης ελληνικής έκδοσης της Κοινωνίας του Θεάματος, του Γκυ Ντεμπόρ (εκδ. Διεθνής Βιβλιοθήκη). (Πάντως δεν συμφωνώ με τον αναγραμματισμό)

 

[nickel]

(Πάντως δεν συμφωνώ με τον αναγραμματισμό)

Μπήκε μόνο για τη γλωσσική του αξία. Δεν είχα άλλωστε αναγραμματισμό σε κάτι που να σημαίνει παλιά αθηναϊκή συνοικία που έχει μετατραπεί σε έκθεση τοιχογραφημάτων. :)

 

[drsiebenmal]

Τα προγράμματα με κάνουν θεριό ανήμερο,
κάτω τα προγράμματα, ζήτω το εφήμερο

(υπογραφή: Γ.Σ. )

 

[Themis†]

Αναμφισβήτητα σωστός ο συλλογισμός του Κώστα για το πώς μπορεί να μας προέκυψε το sommaire. Αναμφισβήτητα επίσης παραμένει συζητήσιμη η ερμηνεία του sommaire. Νομίζω ότι το θέμα μας αποτελεί textbook case μεταφραστικού προβλήματος. Προσπαθώ να συνοψίσω τι βγήκε από τη συζήτηση:
- Το éphémère πρέπει να κρατηθεί. Το "εφήμερος" έχει άμεση και αναγνωρίσιμη αντιστοιχία με το πρωτότυπο. Πόσο μάλλον αν η ερμηνεία μάς απομακρύνει από το sommaire.
- Η "συντηρητική" μετάφραση (κάτω το συνοπτικό, ζήτω το εφήμερο) έχει το πλεονέκτημα ότι παραπέμπει άμεσα στο (ήδη ιστορικό) πρωτότυπο, αλλά και το μειονέκτημα ότι είναι ίσως ακόμα σκοτεινότερη απ' αυτό.
- Η κατάληξη μιας "εξομάλυνσης" της μετάφρασης μπορεί να είναι η δημιουργία ενός εμφανώς αντιφατικού ζεύγους. Εδώ υπάρχει η πρόταση του Κώστα για το "πάγιο" (ίσως το "μόνιμο" να ρέει κάπως καλύτερα, αλλά η ουσία είναι ίδια). Ομολογώ ότι προτιμώ το σκεπτικό του Κώστα (figé) από την απόδοση στην οποία καταλήγουμε. Θα έπρεπε να φέρνει πιο πολύ σε "μουμιοποιημένο". Από την άλλη, ο Δόκτορας, σαν θεριό ανήμερο , μάς δίνει μια πολύ τολμηρή αλλά λογική εκδοχή: κάτω τα προγράμματα, ζήτω το εφήμερο. Το κακό είναι ότι η λέξη "πρόγραμμα" έχει πολύ συγκεκριμένη φόρτιση στο πλαίσιο του παλιού εργατικού κινήματος, των διάφορων μορφών λενινισμού/ αριστερισμού κτλ.
- Η δική μου τάση ερμηνείας δίνει έμφαση σε ένα άλλο στοιχείο, το οποίο ομολογουμένως δεν είναι ασύμβατο με την ερμηνεία του Κώστα αλλά σίγουρα δεν μας οδηγεί στην ίδια απόδοση. Τείνω να θεωρήσω το sommaire σαν μια επιτομή της πρακτικής όπως αυτή κατακυρώνεται στα κατάστιχα της υπάρχουσας κοινωνίας - με άλλα λόγια, χωρίς το geste gratuit, το άσκοπο, το εφήμερο, εκείνο που τη μόνη του σκοπιμότητα την έχει στον ίδιο τον εαυτό του και την εξαντλεί στο γίγνεσθαι, χωρίς να βρίσκει καμία αναγνώριση στο δούναι και λαβείν της εμπορευματικής κοινωνίας. Απ' όπου η τάση μου να μιλήσω για "σκόπιμο". Απ' όπου επίσης (λόγω υπερερμηνείας) και η διστακτικότητά μου να παρεκκλίνω από τη συντηρητική απόδοση.
- Ένα παραλειπόμενο της διαδικασίας είναι ότι ο Νίκελ οφείλει να γράψει τρεις φορές σε τοίχους των Εξαρχείων το εύστοχα μεταφερμένο στα καθ' ημάς: Κάτω το ήμερο, ζήτω το εφήμερο.

 

[nickel]

Μάλιστα, κύριε.

 

[nevergrown]

@ Τhemis : Μ'αρέσει που δέχεσαι όλες τις γνώμες και τις απόψεις. Πάντα βρίσκεις κάτι καλό να πεις. Ούτε διπλωμάτης να ήσουνα

@ Symeonidis : Αναρωτιέμαι που βρήκες αυτό το σλόγκαν μιας και δεν ξέρεις παρά ελάχιστα γαλλικά. Αν δεν είναι αδιάκριτη η ερώτηση μήπως θα μπορούσες να μας πεις;


Τελικά από το συνοπτικό, πάγιο, στέρεο, (και πιο συγκεκριμένο) περάσαμε στο (πιο ελεύθερο ή... ελευθεριάζων) εξαήμερο, ενήμερο και ήμερο μετά την παρέμβαση κατά των προγραμμάτων του Δόκτορα.

 

[Costas]

Συνοψίζω κι εγώ: Περί του sommaire του εν Σορβόννηι ή Στρασβούργωι...

 

[simeonidis]

@ Symeonidis : Αναρωτιέμαι που βρήκες αυτό το σλόγκαν μιας και δεν ξέρεις παρά ελάχιστα γαλλικά. Αν δεν είναι αδιάκριτη η ερώτηση μήπως θα μπορούσες να μας πεις;

nevergrown, ο Costas έδωσε την απάντηση.

Το νηματεπώνυμο σύνθημα είχε κοσμήσει το εξώφυλλο της πρώτης ελληνικής έκδοσης της Κοινωνίας του Θεάματος, του Γκυ Ντεμπόρ (εκδ. Διεθνής Βιβλιοθήκη).

Έψαχνα τη βιβλιοθήκη μου και... (επισυνάπτω).
Όμως, εσύ πώς έγραψες το simeonidis symeonidis;

 

[nevergrown]

...Όμως, εσύ πώς έγραψες το simeonidis symeonidis;

Aπό κεκτημένη ταχύτητα ή...έτσι μου βγήκε σωστότερο και βέβαια δεν θυμόμουν καλά. Όταν το αντιλήφθηκα ήταν ήδη αργά. Μετά από ψάξιμο στο Ίντερνετ βρήκα "Συμεών" http://www.google.fr/search?hl=el&source=hp&q=συμεών&aq=f&aqi=g10&aql=&oq=&gs_rfai= και "Συμεωνίδης" http://www.google.fr/search?hl=el&&sa=X&ei=duDPTImuDc2KswaMlsyYAg&ved=0CBQQBSgA&q=συμεωνίδης&spell=1 Σχεδόν όλα γράφονται με ύψιλον. Εσύ γιατί το γράφεις με i;

Διαβάζω τώρα με την ευκαιρία και για τον Συμεών Α΄ της Βουλγαρίας - Βικιπαίδεια :)

Συνοψίζω κι εγώ: Περί του sommaire του εν Σορβόννηι ή Στρασβούργωι...

Κάτω η συμπίεση, ζήτω η αποσυμπίεση
À bas la compression, vive la décompression

 

[simeonidis]

Σχεδόν όλα γράφονται με ύψιλον. Εσύ γιατί το γράφεις με i; :)

Θεωρώ ότι είναι απλούστερη η γραφή αυτή με τους λατινικούς χαρακτήρες (και ας αποποιούμαι το ί-γκρεκ, που θα απέδιδε καλύτερα τη γραφή του)

 

[nevergrown]

Kαταλαβαίνω, έτσι είναι λιγότερο κομπλικέ και περισσότερο ελεγκάν

 

[nevergrown]

Ξέχασα να τονίσω ότι είμαι και κατά των ζήτω. Θυμίζουν δικτατορία, κραυγές, ντουντούκες, ανούσια χειροκροτήματα...