Και αυτό που δεν έχει γίνει ακόμα ευρύτερα κατανοητό για την ΕΕ και γενικώς για το πώς λειτουργούν τα πράγματα σε διεθνές επίπεδο νομίζω ότι είναι το εξής: πρώτα λαμβάνεται η πολιτική απόφαση και μετά βρίσκεται το πώς θα υλοποιηθεί. Γι' αυτό και μου κάνει εντύπωση όταν ακούω, ας πούμε, «δεν...
Επίσης, το ξαναδιαβάζω αυτό το γαλλικό αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να υπάρχουν εργοδοτικές εισφορές και να μην έχει δικαιώματα επιδομάτων ο εργαζόμενος. Ή έχω κάνει κανένα λάθος κατανόησης, ή ο συντάκτης του κειμένου δεν τα γράφει και πολύ καθαρά.
Μετάφραση του πλαισίου που μας δίνει ο rogne:
Πλαίσιο 2 : mini-Jobs, midi-Jobs, ein euro Jobs
Οι όροι «μικροαπασχόληση» και «μεσοαπασχόληση» προσδιορίζουν συμβάσεις με χαμηλό μισθό, που αντιστοιχούν σε μικρό αριθμό ωρών απασχόλησης. Η μικροαπασχόληση πριν από τους νόμους Hartz, με το νόμο...
Θα ήθελα να προσθέσω στα παραπάνω ότι στο βαθμό που δε με απατά η μνήμη μου, η ζωή σε κάποιες πόλεις* της Γερμανίας είναι φτηνότερη από ό,τι είναι στην Ελλάδα, ιδίως σε ό,τι αφορά βασικά αγαθά όπως σουπερμάρκετ. Το κοινωνικό κράτος επίσης βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση. Δεν σημαίνει βέβαια αυτό...
Πώς θα μεταφέραμε στα αγγλικά τον όρο του τίτλου; Τι λέτε για το private tutoring centre; Με ενδιαφέρει συγκεκριμένα η απόδοση του κέντρου υποστηρικτικής διδασκαλίας για την εκπαίδευση, όχι, ας πούμε, η έκφραση «του κάνω φροντιστήριο».
Εγώ πάλι ακούω ότι πολλοί έχουν κάνει ακριβές αγορές (αυτοκίνητα και κοσμήματα π.χ.), έχοντας στο μυαλό τους να διασφαλίσουν τα χρήματά τους. Τώρα βέβαια πώς γίνεται αυτό από τη στιγμή που ό,τι και να αγοράσεις χάνει αμέσως τη μεταπωλητική του αξία, δεν μπορώ να καταλάβω.
Διαβάζω ότι στα νέα μέτρα προβλέπονται περικοπές αλλά διατηρείται η ετήσια επιδότηση των 600 εκατομμυρίων του ταμείου της ΔΕΗ. Ξέρει κανείς αν αληθεύει;
Ή, για να επαναδιατυπώσω: εφόσον αυτό που λείπει από τον καταναλωτή είναι χρήμα, και όχι χρόνος, τότε γιατί διαμαρτύρεται η μισή αγορά που δεν μπορεί να ανοίγει τις Κυριακές που θα ανοίγει η υπόλοιπη μισή;
Και μη δημόσιες: ο τύπος, τα περίπτερα, οι καφετέριες, τα εστιατόρια, τα ΜΜΜ, τα ζαχαροπλαστεία, οι φούρνοι, τα ταξί κ.ο.κ. Ίσως είναι προσφορότερο να γράψουμε εδώ όσους δεν δουλεύουν τις Κυριακές, όχι όσους δουλεύουν.
Και αυτό: Revolution by proxy
These modern-day wannabe Lord Byrons come to the country for a few days, thoughtlessly invade our everyday lives and try to describe it in broad brushstrokes and stereotypes drawn from their often-scant knowledge of our mythology and history. And it is a reality...
Διάβασα αυτό και το μεταφέρω εδώ. Σε ό,τι αφορά τις προτροπές που δέχονται έξωθεν οι Έλληνες να τα κάνουν όλα ρημαδιό, να αυτοκτονήσουν ηρωικά και να βγουν από την Ευρώπη, τα όσα λέει με εκφράζουν μέχρι κεραίας. Ιδίως όταν οι προτροπές αυτές έρχονται από ανθρώπους που ζουν σε δυτικές...
Να έχουμε όμως στο μυαλό μας και το Catch-22 ότι αν το χρέος δεν είναι βιώσιμο, το καταστατικό του ΔΝΤ του απαγορεύει να μας δανείσει και νομίζω πως κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.