Search results

Έτσι, έτσι. :p Η πλάκα είναι πως οι Τούρκοι, όπως και οι Άραβες, πίνουν πιο πολύ τσάι . Πάντως στην Τύνιδα, πριν από χρόνια, σε έναν πολύ ωραίο καφενέ μέσα στο σουκ, δοκίμασα αραβικό/τούρκικο/ελληνικό καφέ αρωματισμένο με κάρδαμο και άλλον αρωματισμένο διακριτικά με πορτοκάλι και ήταν μια πολύ...

Χρόνια πολλά, Ζαζουλάκο! Έψαξα να σου βρω μια καλή παρωδία του Call me maybe αλλά ήταν όλες μάπα.:s

Αυτή τη μετατροπή κάνω πάντα όταν μεταφράζω τέτοιου είδους προτάσεις. Αλλιώς βγαίνει ένα αποτέλεσμα άθλιο, εντελώς αλλαντάλλων για ελληνικά. :)

Ναι, αυτό λέει το ίδιο πράγμα, αλλά με μια σύνταξη πολύ πιο κοντινή στα ελληνικά. :)

Χεχεχε. Στα ίδια μέρη κάνουμε διάλειμμα. :devil: Φάτε μάτια ψάρια, γμτ! :cry::cry:

Κι όμως διαφέρει. Όχι στο ότι το led by και το looked at απέχουν πολύ, αλλά στο ότι δεν έχουν τη σχέση αιτιότητας που υπάρχει ανάμεσα στο seen from above και το it looks like a teapot. Γι΄αυτό χαρακτήρισα αυτή τη σύνταξη χαλαρή. Πάντως είναι πολύ πιο συχνή απ' όσο έχει αντιληφθεί ο Ελληγενής.

Πράγματι! :)

Πολύ σ' ευχαριστούμε, Κάδμιε. Διάβασα (ξανά ;) ) τις πρώτες σελίδες απνευστί και το αποθήκευσα για τα περαιτέρω! Να, πάρε κι εσύ ένα αντίδωρο μέχρι να εμφανιστεί ο γιουτουμπάρχης και δώσ' μας την παραγγελία σου! :)

Ευχαριστώ, καλέ μου δόκτορα! Δεν θα έλεγα όχι για ένα kleiner Schwarzer με ένα κομμάτι Esterházy torte. :drool: Και σιγά μη δεν είχε κάτι σχετικό η Λέξι. ;)

Εγώ υποψιάζομαι τι είναι αυτό που ξενίζει τον Ελλη χωρίς να μπορεί να το προσδιορίσει. Στα αγγλικά υπάρχει μια πολύ χαλαρή σύνταξη, όπου δύο εντελώς άσχετες μεταξύ τους προτάσεις συνδέονται με ένα κόμμα. Εννοεί, μάλλον ότι εκείνο το Led by δεν κολλάει με το it looked at που ακολουθεί. Αυτό...

Λοιπόν, για όποιον ενδιαφέρεται, μια σύντομη ανιστόρηση της προσωπικής μου σχέσης με τον καφέ. Έμαθα να ψήνω ελληνικό στα πέντε μου, χάρη στη μερακλού γιαγιά Μαρία που με μύησε από νωρίς στα μυστικά του: πώς γίνεται ο μέτριος, πώς ο γλυκός, πώς ο βαρύς, πώς ο σκέτος για κάποιους θειούς που...

Το πόσο σε νιώθω δε λέγεται. Ή μάλλον, έχει λεχθεί ήδη. :D Εμπρός, λοιπόν, κάνε την απουσία ποίημα, τον καημό μικρό διήγημα, την έλλειψη απόφθεγμα. Και, πού ξέρεις, ίσως νιώσεις καλύτερα. Or not... :whistle:

Πιστεύω εις Έναν Καφέ Πατέρα, χαρμανοκράτορα, ποιητήν εγέρσεως και εγρηγόρσεως, ανοιχτών οφθαλμών τε και ώτων. Και εις έναν Κύριον, τον ελληνικόν, τον εκ του τουρκικού γεννηθέντα προ πάντων των ντελβέδων. Μέτριον εκ μετρίου, πολλά βαρύ γλυκόν εκ βαρέος χαρμανίου αληθινού, καβουρδισθέντα, ουχί...

Αν σας ξενίσουν τα γερμανικά, παραβλέψτε τα και ακούστε μόνο αυτή τη θεϊκή φωνή. Fritz Wunderbar Wunderlich. Granada Με αφορμή εκείνο εκεί.

Ο Τζο Στράμερ έγινε πλατεία της Γρανάδας Γι' αυτό:

Αν δεν με απατούν τα λίγα περσικούλια που έμαθα στο δημοτικό, με το ας συντάσσεται η προστακτική του μέλλοντα (που κανονικά δεν υπάρχει). Αλλά επειδή πάνε... καμιά δεκαριά χρόνια από τότε που τέλειωσα, :whistle::inno: ας μας το διευκρινίσει κάποιος που θυμάται καλύτερα.

Μα αυτή είναι προστακτική! :blink:

Να πάρει! Θέλω κι άλλο...

Καφόπιν τούτου, προτείνω το νήμα να μετονομαστεί σε Καφελάγνοι όλου του κόσμου, ενωθείτε! :laugh: Ή, έστω, να καφενομηθεί από τη μέση και κάτω.

Εκείνο το παλιό καλό ας τι έγινε ρε παιδιά; Γιατί όχι ας εκτίσεις πρώτα την ποινή σου και βλέπουμε;