Για να καταλάβω: τις λαϊκές ονομασίες του ευνουχισμού ψάχνουμε (κι εγώ μόνο το μουνουχίζω ξέρω) ή του οργάνου (στέκας, νάρθηκα κτό);
Μπρρρρρ, τα γράφω κι ανατριχιάζω.
Κι όταν το διάβασα (το σενάριο), κατενθουσιάστηκα με τον τρόπο που αυτό το ψυχολογικοαστυνομικό θρίλερ κάνει τέτοιες ακροβασίες από το ένα είδος στο άλλο, που σε πιάνει ζαλάδα.
Τα δύο "που" δεν μου πολυαρέσουν, για να πω την αλήθεια...:glare:
Λοιπόν, άκου να δεις: ισχύει και για μένα. Για πολλά πολλά χρόνια, μόλις άκουγα το πρώτο λεωφορείο να περνάει, χαλάρωνα, νύσταζα, και με ξανάπαιρνε ο ύπνος...:D
Χμ... μήπως να μετακόμιζα κοντά σε κανα αμαξοστάσιο; Σκεψ σκεψ... :confused:
Από παιδί είχα δύσκολο ύπνο, κοιμόμουν λίγο, ξυπνούσα εύκολα... Ειδικά αν ξυπνούσα κατά τις 4 τα ξημερώματα δεν ξανάκλεινε το μάτι με τίποτα. Βρε τι χαμομήλια, τι πασιφλόρες, τι εναλλακτικές θεραπείες...
Και όχι μόνο από άγχος· και από δημιουργικό οίστρο. Λες και οι καλύτερες ιδέες μού...