Search results

Α, πολύ το ζήλεψα αυτό το βίδεο (την ιδέα, την εκτέλεση αλλά και την ουσία) των Πορτογάλων! Αντιγράφω από το fb, όπου και το είδα, τον σχετικό σχολιασμό: "Πρόκειται για το βίντεο, του οποίου την προβολή εμπόδισε η γερμανική κυβέρνηση ως "πολιτικά επιζήμιου", με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθεί ο...

Ε, ήμουν σίγουρη! :D

Μιλάνο: Το Book-Block. Διαδηλωτές με αυτοσχέδιες ασπίδες που έχουν πάνω τους τίτλους βιβλίων! (Τι σου θυμίζει, Αστεριξομανή Δαεμάνε; ;) )

Εξαιρετική!

Κι εγώ νόμιζα πως είναι τουτουνού, σαν πρωτοπόρος και επαναστάτης στον τομέα του. :p

Αυτό το πουλάκι πολύ χαζό μου φαίνεται, δεν μπόρεσα να το δω όλο, αντίθετα με το δικό μας Παζάρι που μοιάζει αγέραστο από τότε που μου το τραγουδούσε ο παππούς μου κι ο πατέρας μου. Άλλο ένα παρόμοιο τραγουδάκι που μου αρέσει πολύ, είναι η ταραντέλα Eh Cumpari, που πρωτοάκουσα σε συναυλία του...

Drugs giant Roche accused of sitting on trial data for flu treatment

Πάντως, εγώ αναφερόμουν αρχικά στην εντελώς διαφορετική περίπτωση του τύπου «δεν ασχολούμαι, δεν με αφορούν αυτά, η πολιτική είναι για τους πολιτικούς», κι όχι για την περίπτωση «καταλαβαίνω τι συμβαίνει, αλλά δεν μιλάω μπροστά στο παιδί για να μην του ξεφύγει παραέξω» :s

Με μια μικρούτσικη διαφορά στη χρονολογία, θα μπορούσα να το έχω γράψει ακριβώς έτσι κι εγώ!

Τι εννοείς; Πώς δεύτερο χέρι; Όπως λέει κι η Μπέρνι, μέχρι το '74, κάποιος που γεννήθηκε περί το '60 έχει μπόλικα χρόνια να πάρει μυρωδιά.

Πάω λίγο πίσω στην κουβέντα: Πριν από πολλά χρόνια, που ήμουν μικρή κι αψίκορη :rolleyes:, είχα άθελά μου στενοχωρήσει μιαν αγαπημένη μου φίλη τώρα, συμφοιτήτριά μου τότε, κόρη συντηρητικών δασκάλων από την επαρχία. Είχε κυκλοφορήσει μόλις το Υπάρχει λόγος σοβαρός των Φατμέ, και χωρίς να το...

Όχι, αποδεικνύει τη διαβρωτική δύναμη της διαφήμισης -ακόμα και στις γιαγιάδες. Η δικιά μου δεν έβλεπε (γιατί δεν είχε, βασικά, για αρκετά χρόνια) τηλεόραση.

Η γιαγιά μου δεν πετούσε ούτε τις σακούλες (σπάνιες τότε, και μη διασπώμενες), τις έπλενε, τις στέγνωνε και τις ξαναχρησιμοποιούσε. Κι όταν κάτι χάλαγε, το μεταποιούσε για να κάνει κάτι άλλο. Για να μείνουμε στις σακούλες, τις έκοβε λουρίδες κι έφτιαχνε πλεχτά αδιάβροχα χαλάκια για το μπάνιο!

Ακριβώς! Έλα, μην το καθυστερήσεις τόσο, πλιιιζ! :-)

Στα Φάληρα είχαμε λιώσει σόλες και σόλες περπατώντας και συζητώντας ατέρμονα. Πέρα-δώθε, από Έδεμ μέχρι μπλόκια, σε λούπα. :-) Θυμάμαι και μανιακές βόλτες με αγωνιστικό ποδήλατο. Αυτά στην περι-εφηβική ηλικία. ... (Κι όπως κάθομαι τώρα δα απέναντι από τον άντρα μου, με ένα λάπτοπ αγκαλιά εγώ κι...

+2! (απαντάω και για τον άντρα μου :cool:) Κι έτσι, τώρα τα παιδιά μου δεν έχουν κανένα άλλο πρότυπο :confused:. Και τους παππούδες ακόμα, στον υπολογιστή τους έβλεπαν όλη μέρα!

Χαχαχα! Τον άτιμο! :D

+1, βρε Κώστα... :(

Το θυμάμαι με τρόμο αυτό που λες για τις κολόνες!

(από εδώ)