Search results

Ωραία τα Αρμενάκια, ωραίες και οι παγκόσμιες αναφορές στο χορό τους (μέχρι και αυτό που εμείς ονομάζουμε "ποντιακά" χόρεψαν, και γιατί όχι εδώ που τα λέμε, αφού δεν είναι οι Αρμένιοι αμέτοχοι), ωραίο και το πουθενιάτικο πλήθος, αλλά δεν κατάλαβα με ποιο ειδικό τρόπο γιόρταζαν τη Γιορτή του...

+1 στο "φυτευτό" του Δόκτορα.

Στα πλαίσια της πρότυπης Κοινής Νέας Ελληνικής, Ζάζούλα. Αυτής που διδάσκει το σχολείο. Αυτής που χρησιμοποιεί η διοίκηση του κράτους. Αυτής που διαδίδουν τα εθνικής εμβέλειας μέσα ενημέρωσης...

Αυτό ακριβώς με εντυπωσίασε κι εμένα, Μπερναρντίνα, όταν το είδα, και το μετέφερα σε μια από τις πρώτες (θορυβώδεις) παρουσίες μου στο φόρουμ. Ότι είναι πιεστική ανάγκη να παρασταθεί γραφικά με δικό του τρόπο το σύμπλεγμα |nt| της νέας ελληνικής, για να γίνει διάκριση από τα άλλα που...

R.E.M. - Man on the Moon Πάρα πολύς κόσμος (δεν θα πω οι περισσότεροι, αν και έτσι το διαισθάνομαι) παρακολούθησαν το κοσμοϊστορικό (Δαεμάνε) γεγονός όρθιοι, σε δρόμους και σε γωνίες, μπροστά στις βιτρίνες των καταστημάτων που πουλούσαν τηλεοράσεις. Μια εικόνα που, αν δεν την έχει ζήσει...

Λέω να σφραγίσουμε αυτό το νήμα με ένα σημείωμα του Nίκου Γ. Ξυδάκη, από τη στήλη του Ένα βλέμμα (Καθημερινή 18 Ιουλίου 2010), που το επισήμανε ο Νίκελ τότε που δημοσιεύτηκε αλλά για κάτι άλλο και όχι για το περιεχόμενό του. Το καλοκαίρι το μυρίζεις Το καλοκαίρι το αισθάνεσαι στο σώμα· το...

Γιατί το ρωτάς αυτό Ρογέριε; Προφανές δεν είναι; Το κείμενο χρονολογείται στα 1694, δηλαδή εποχή που έχει αναπτυχθεί η ιεραρχία των αξιωματικών και υπαξιωματικών στα συντάγματα, που είναι στη ρίζα της η ίδια με τη σημερινή. Σε ένα λόχο, όπως έχουμε εδώ, προΐσταται ο λοχαγός (καπιτάνος) και...

Είπα, υπομονή, δεν τα έχω απάνω μου, από μνήμης γράφω. Γι' αυτό και τα λέω έτσι ξερά. :mad:

Αφού η Αόρατη Μελάνη μας ταξίδεψε στη Μάνη, κι ακόμα ειδικότερα στον Κελεφά, εκμεταλλεύομαι την ευκαιρία να επισημάνω το εξής: Σύμφωνα με βενετική απογραφή στρατευσίμων της Μάνης (τσέρνιδων) με ημερομηνία 10 Μαρτίου 1694, στο κάστρο του Κελεφά υπηρετεί ο λοχίας (sergente) Nicola Mitarachi...

επί τον τύπον των ήλων

θρίαμβος (αρχαϊκά λατινικά triumpus) = τρεις πόδες διθύραμβος = δύο πόδες ίαμβος = ένας πους Έχουν όλα να κάνουν με έμμετρους τελετουργικούς χορούς, όπου όλη η κοινότητα (χωριό, πόλη, φυλή) λατρεύει τη θεότητα σωματοποιώντας τον παλμό του χορού. (Τεκμηρίωση από Σεπτέμβριο):s

1. Αλαφούζος, Αλουφούζος, Αλουφού(ν)τζος από το Αλφόνσος. 2. Τα οικογενειακά σε --έας εντοπίζονται στην Έξω Μάνη. 3. Τοπωνύμια σε --ιάνικα, λίγα, υπάρχουν και στο άλλο πόδι της Λακωνίας, στα Βάτικα (Παπαδιάνικα, Μανολαριάνικα) 4. Καλόποθος, ως βαφτιστικό, εντοπίζεται ήδη από τα 1571. Χωρίς...

Ε, τότε πάρε κι αυτό Δόκτορα! Mike Oldfield, Portsmouth Στο ίδιο στιλ, ίδιο κέφι, αλλά μικρότερη επιτυχία. Υ.Γ. Πάντως τώρα που τα ξαναβλέπω αντιλαμβάνομαι κάτι: όλα αυτά μας προετοίμαζαν σιγά σιγά για τον μινιμαλισμό. Ο Φίλιπ Γκλας και το Κογιαανισκάτσι ακούστηκαν, λέει, το 1982!

Βλέπεις τη Δεληγιάννη και τα κεντρικά της Τροχαίας.

Ευχαριστώ, Νίκελ, αλλά θυμάσαι κάτι που είχα γράψει πρόσφατα στου Σαραντάκου και δεν έχει τύχει να το γράψω εδώ. Αντιγραφή από το ιστολόγιο του Σαραντάκου: Προστίθεμαι σ’ αυτούς που γράφουν το κτήριο με ήτα, αλλά για ένα λόγο εντελώς διαφορετικό από την ετυμολογία. Για την ακρίβεια δεν...

Και,προσοχή, ο ποταμός που κυλά μες απ' την Πράγα, αυτός που έδωσε τον τίτλο στο συμφωνικό ποίημα του Σμέτανα (# 4532) λέγεται στα ελληνικά Μολδάβας, και όχι (Παναγία μου) *Βλτάβας.

Όχι, απλώς μου φάνηκε ότι δεν ήταν και τα δύο στον ίδιο βαθμό μαυράκια. Η κοπελίτσα ήταν μιγάδα ή κάνω λάθος;

Να πω κι εγώ τι μου άρεσε και τι όχι. Γράφω χωρίς να έχω διαβάσει τι έχει γραφτεί έξω από τη Λεξιλογία. Μου άρεσε η ακομπλεξάριστη περιδιάβαση στο ιστορικό κοινωνικό παρελθόν της κάποτε κοσμοκράτειρας. Και ειδυλλιακή Αγγλία (Merry England) και Τρικυμία και κατάμαυρη Βιομηχανική Επανάσταση, και...

Επιτέλους! Τελειώνει η κρίση! Και πόσο όμορφα. Με πανέμορφο ολόλευκο τρίχωμα...

Αποσιώπησης της γενικής θέλεις να πεις. Κρίμα, γιατί προς στιγμή νόμιζα ότι συζητούσαμε για το ίδιο πράγμα. Όντως συμφωνώ ότι πρόκειται για δύο εντελώς μα εντελώς ξεχωριστές (και άσχετες μεταξύ τους) εκφάνσεις.