Ακριβώς αυτό που σκέφτηκα κι εγώ (γεν. 1968) που το χρησιμοποιούσαμε πολύ ήδη από τη δεκαετία του 1980, μαζί με το παιδί-βιολί.
Η σημασία είναι αυτή της ιδιαιτερότητας (που περιγράφει ο daeman στο #4), αν και το ΧΛΝΓ το περιορίζει μόνο στο “χαζό, ανόητο”.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ιδιολεκτική...