metafrasi banner

Φανταστικά όντα (του Μπόρχες και όχι μόνο)

Earion

Moderator
Staff member
Titivillus introduced himself thus ...: “I am a poor devil, and my name is Titivillus ...

Ε, μα το προφανές:

Please allow me to introduce myself

Pleased to meet you
Hope you guessed my name, oh yeah

 

daeman

Administrator
Staff member
Ε, μα το προφανές:

Please allow me to introduce myself

Pleased to meet you
Hope you guessed my name, oh yeah
Well, my version of the lyrics starts like this:

Sympathy for the Gerbil

Please let me introduce myself
I'm a man of pen and ink
I've been around here for long, long years
Made many a man's writings stink

I was 'round when
that Brian chap
Had his moment of doubt and paint
Made damn sure that the Centurion
Pulled his ear and sealed his fate
«Μάθε ορθογραφίτσα, αγόρι μου!»

Pleased to
*meat you
Hope you guess my
*mane
But what's puzzling you
Is the nature of my
*fame

Don't believe me? See for yourself what Godard filmed in One Plus One:


~ Tittyvirilus the Daemon


Ο δαίμων του τυπογραφείου (εδώ: του Ηρακλή Κακαβάνη)
 

daeman

Administrator
Staff member
Μέχρι να βρει το κομμάτι ο Δαεμάνος να αφήσω εδώ μια σημείωση για τον ισλαμικό Κεμπικέτς, τον δαίμονα που θεωρείται βασιλιάς των σκόρων. Γράφουν το όνομά του στα χειρόγραφα, ώστε να μην τα φάνε οι σκόροι από σεβασμό στο βασιλιά του. Είναι και ένα ωραίο τούρκικο περιοδικό με το ίδιο όνομα.

Εδώ βιβλιογραφία, εδώ μια πολύ σύντομη σημείωση στα αγγλικά που μοιάζει να είναι το μόνο ίχνος του δαίμονα στο αγγλόφωνο ίντερνετ. Εδώ λέει ότι επίσης είναι όνομα από βοτάνι.

Υπάρχει κι ένα φόρουμ που το λένε... Πώς το λένε, να δεις πώς το λένε... Α, ναι! Λεξιφαγία :-):

...
Και βέβαια τα ξέρουν όλα, αφού έχουν από παλιά τη φήμη βιβλιοφάγων, ιδίως ο βασιλιάς τους ο Kabi:Kaj :huh::
...
In Arabic and other eastern societies, sometimes a traditional method to protect books and scrolls was a metaphysical appeal to “Kabi:Kaj,” the “King of the Cockroaches.” By appealing to the king to protect a manuscript, cockroaches of less nobility (or lesser insects) would refrain from intruding on documents which could be eaten by the king only. Since many manuscripts were made with fish-glue, starch-paste, leather and other tasty substances, insect appetites were a constant and never ending problem to Arabic books and scrolls. A similar technique from Syria was to name the first and last page of a document or manuscript “The Page of the King of the Cockroaches”, in the hope that the Cockroach King will control all other insects. Translated appeals include “O Kabi:kaj, save the paper!”, “O Kabi:kaj, save this book from the worms!” and “O Kabi:kaj, do not eat this paper!” “In Maghribi manuscripts, the word appears in its evidently corrupt form, "Kaykataj" and is clearly used as a talisman... and mentions, after a certain Muhammad al-Samiri, that when one writes “Kaytataj” on the first and last folio of the book, one can be sure that worms will not attack it.”

Gacek, Adam. "The Use of Kabikaj in Arabic Manuscripts." Manuscripts of the Middle East. Volume I, 1986. Page 49.


Out of My House, Roach - The Shuffle Demons


Daeman's the name, demonology the game. :devil: Playing with fire.
 

Earion

Moderator
Staff member
Adam Gacek. “The Use of ‘kabikaj’ in Arabic Manuscripts”. Manuscripts of The Middle East 1 (1986), pp. 49-53.
 

Attachments

  • Adam. Gacek. The Use of ‘kabikaj’ in Arabic Manuscripts.pdf
    592 KB · Views: 305

daeman

Administrator
Staff member
«Φασὶ δὲ καὶ τὸ κιννάμωμον ὄρνεον εἶναι οἱ ἐκ τῶν τόπων ἐκείνων, καὶ τὸ καλούμενον κιννάμωμον φέρειν ποθὲν τοῦτο τὸ ὄρνεον, καὶ τὴν νεοττιὰν ἐξ αὐτοῦ ποιεῖσθαι. Νεοττεύει δ᾿ ἐφ᾿ ὑψηλῶν δένδρων καὶ ἐν τοῖς θαλλοῖς τῶν δένδρων· ἀλλὰ τοὺς ἐγχωρίους μόλιβδον πρὸς τοῖς ὀϊστοῖς προσαρτῶντας τοξεύοντας καταβάλλειν, καὶ οὕτω συνάγειν ἐκ τοῦ φορυτοῦ τὸ κιννάμωμον.»

~Αριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν


«τὸ δὲ δὴ κινάμωμον ἔτι τούτων θωμαστότερον συλλέγουσι· ὅκου μὲν γὰρ γίνεται καὶ ἥτις μιν γῆ ἡ τρέφουσά ἐστι, οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν, πλὴν ὅτι λόγῳ οἰκότι χρεώμενοι ἐν τοῖσδε χωρίοισί φασί τινες αὐτὸ φύεσθαι ἐν τοῖσι ὁ Διόνυσος ἐτράφη. ὄρνιθας δὲ λέγουσι μεγάλας φορέειν ταῦτα τὰ κάρφεα τὰ ἡμεῖς ἀπὸ Φοινίκων μαθόντες κινάμωμον καλέομεν, φορέειν δὲ τὰς ὄρνιθας ἐς νεοσσιὰς προσπεπλασμένας ἐκ πηλοῦ πρὸς ἀποκρήμνοισι ὄρεσι, ἔνθα πρόσβασιν ἀνθρώπῳ οὐδεμίαν εἶναι. πρὸς ὦν δὴ ταῦτα τοὺς Ἀραβίους σοφίζεσθαι τάδε, βοῶν τε καὶ ὄνων τῶν ἀπογινομένων καὶ τῶν ἄλλων ὑποζυγίων τὰ μέλεα διαταμόντας ὡς μέγιστα κομίζειν ἐς ταῦτα τὰ χωρία καί σφεα θέντας ἀγχοῦ τῶν νεοσσιέων ἀπαλλάσσεσθαι ἑκὰς αὐτέων· τὰς δὲ ὄρνιθας καταπταμένας [αὐτῶν] τὰ μέλεα τῶν ὑποζυγίων ἀναφορέειν ἐπὶ τὰς νεοσσιάς, τὰς δὲ οὐ δυναμένας ἴσχειν καταρρήγνυσθαι ἐπὶ γῆν, τοὺς δὲ ἐπιόντας συλλέγειν. οὕτω μὲν τὸ κινάμωμον συλλεγόμενον ἐκ τούτων ἀπικνέεσθαι ἐς τὰς ἄλλας χώρας.»

Ηροδότου Ιστορίαι, Βιβλίο Γ΄: Θάλεια, 3.111.1 - 3.111.3

Την κανέλα όμως την μαζεύουν με τρόπο ακόμη πιο παράξενο από τούτον· το πού βγαίνει ωστόσο και ποιός είναι ο τόπος που την τρέφει, δεν ξέρουν να το πουν, παρεκτός μερικοί που υποστηρίζουν ότι φυτρώνει στους τόπους εκείνους όπου ανατράφηκε ο Διόνυσος, αλλά αυτοί μιλούν με εικασίες, αν και πιθανές. Και λένε ότι πουλιά μεγάλα κουβαλούν τα ξυλάκια αυτά που εμείς μάθαμε από τους Φοίνικες να τα λέμε κανέλα, και τα κουβαλούν στις φωλιές τους, που είναι πλασμένες από λάσπη και κολλημένες σε απόκρημνα βουνά, όπου δεν υπάρχει πρόσβαση για τον άνθρωπο. Απέναντι σε όλα αυτά οι Άραβες σκαρφίζονται τα εξής: κόβουν σε κομμάτια όσο γίνεται μεγαλύτερα τα μέλη των βοδιών, των γαϊδουριών και των άλλων υποζυγίων όταν ψοφήσουν, τα κουβαλούν σ᾽ αυτά τα σημεία, τα απιθώνουν κοντά στις φωλιές και ξεμακραίνουν· τα πουλιά τώρα πετούν και κατεβαίνουν ώς τα μέλη των υποζυγίων και τα ανεβάζουν επάνω στις φωλιές, αλλά αυτές δεν μπορούν να τα σηκώσουν, οπότε γκρεμίζονται και πέφτουν, και τότε αυτοί πηγαίνουν και μαζεύουν την κανέλα. Αφού λοιπόν μαζέψουν την κανέλα μ᾽ αυτόν τον τρόπο οι Άραβες, τη στέλνουν στις άλλες χώρες.

μτφ. Λ. Ζενάκος, 1992

Cinnamologus.jpg


Cinnamologus
 

SBE

¥
Από τη Βικι: In the year 1992 the Salento writer and poet Carlo Stasi created a story (mistakenly believed a legend) on the siren Leucasia imagining that he had fallen in love with a handsome messapian, the shepherd Melìsso, who rejected her because he was in love with the beautiful Arìstula.
 
Top