Για οποιοδήποτε κείμενο, ευνόητα συμφωνώ με τον Νικέλ.
Αρκεί να ακούγεται σχετικά καθαρά το raison, να γίνεται δηλαδή η ηχητική σύνδεση, αλλιώς ο θεατής θα ξύνει το κεφάλι. Εσύ που το ακούς, μπορείς να κρίνεις.
Αν είναι ντιβιντί που μπορεί να το ξαναδεί αν του καρφωθεί η ιδέα, έχει καλώς. Αλλά στο σινεμά ή την τηλεόραση το grapto prepei na einai eykola antilipto, optika. Η λατινογραφή μειώνει την ταχύτητα ανάγνωσης και δυσκολεύει τον μέσο θεατή - ιδίως αν ο υπότιτλος περιέχει πολύ ή δυσνόητο κείμενο, άρα υπάρχει η απαίτηση να κατανοήσει κι άλλα στον λιγοστό χρόνο που διαθέτει (4 ή 5 δευτερόλεπτα μέγιστο υποθέτω, Πιτ). Ευτυχώς εδώ, και στις δύο περιπτώσεις, δεν έχεις πολλά ή δύσκολα στον ίδιο υπότιτλο με το raison (d'être), οπότε...