Εδώ τώρα καλούμαι να φιλοσοφήσω.
Όπως έγραφα και αλλού, θα μπορούσαμε όλοι να μιλάμε με τρεις μόνο λέξεις, συν λίγα άρθρα και συνδέσμους. Όλα τα ρήματα θα μπορούσαν να αντικατασταθούν με το «κάνω», όλα τα ουσιαστικά με τη λέξη «τέτοιος», και όλα τα επίθετα με το «έτσι». Κατ' αυτό τον τρόπο θα παύαμε να παιδευόμαστε με τη σύνταξη προτάσεων, αφού η μόνη πρόταση που θα χρειαζόταν να γνωρίζουμε για να πούμε οτιδήποτε θα ήταν «Κάνε έτσι το τέτοιο» και μερικές παραλλαγές αυτής.
Αυτό που θέλω να δείξω μέσω αυτού του reductio ad absurdum είναι ότι η πολυπλοκότητα της γλώσσας είναι επιθυμητό πράγμα, και υπάρχει όφελος στο να έχουμε διαφορετικές λέξεις για διαφορετικές έννοιες.
Είναι γνωστό σε όλους ότι η νεοελληνική γλώσσα, έτσι όπως αυτή εκ των πραγμάτων διαμορφώνεται από τη χρήση της οποίας τυγχάνει, πάσχει από μεγάλη φτώχεια. Ειδικός δεν είμαι, αλλά φαντάζομαι πως ο κύριος παράγοντας πτώχευσης της γλώσσας πρέπει να ήταν η τουρκοκρατία. (Ή ίσως και πριν από αυτή, η γενική παρακμή που σχετίζεται με την αντικατάσταση του αρχαίου κόσμου από τον χριστιανισμό.) Επίσης φαντάζομαι πως ο κύριος παράγοντας επανεμπλουτισμού της γλώσσας έχει υπάρξει η επαφή με την εσπερία, από τον διαφωτισμό και μετά, είτε άμεσα, με την εισαγωγή ξένων όρων, είτε έμμεσα, με την ανάγκη δημιουργίας νέων όρων για την έκφραση ξενόφερτων εννοιών, είτε ακόμα πιο έμμεσα, με την ανάγκη επανενθύμισης όρων που είχαν πέσει σε αχρηστία για την έκφραση εννοιών που είχαν πέσει σε αχρηστία. (Η εφεύρεση νέων εννοιών και αντίστοιχων όρων έχει βέβαια πρακτικά σταματήσει σε τούτο τον τόπο από την εποχή των Πελοποννησιακών πολέμων.)
Μείζονα ρόλο στην επαφή της Ελλάδας με την εσπερία παίζει η μετάφραση. Κατά συνέπεια, εμείς ως μεταφραστές έχουμε μια μεγάλη ευθύνη: να συμβάλλουμε εποικοδομητικά, αντί για καταστροφικά, στη διαδικασία επανεμπλουτισμού της γλώσσας. (Το να συμβάλλουμε ουδέτερα δεν παίζει, καθότι αν δεν κάνουμε εμείς κάτι, δεν υπάρχει κανείς άλλος να το κάνει.)
Κάθε φορά που αποτυγχάνουμε να μεταφέρουμε στα ελληνικά με χρήση ξεχωριστού όρου μια έννοια για την οποία οι δυτικοί έχουν ξεχωριστό όρο, σημειώνεται μια ήττα. (Για να μην πω τι σημειώνεται όταν μεταφέρουμε μια έννοια χρησιμοποιώντας αυτούσιο τον ξένο όρο, αλλάζοντάς του μόνο την προφορά επί το ελληνικότερο.)
Αυτός είναι ο λόγος που θα χρησιμοποιήσω τη λέξη βολίδα για το probe, κι ας είναι, εκτιμώ, όρος άγνωστος για το μεγαλύτερο μέρος του ακροατηρίου της συγκεκριμένης μετάφρασης, και αυτός είναι ο συλλογισμός πίσω από τη (σφοδρή, όπως καταλάβατε) επιθυμία μου να χρησιμοποιήσω κάποιον ειδικό όρο (ανάπτυξη ή καθέλκυση) για το deployment.