Να τη μεταχειριστούμε όπως τα Σεμίραμις και Άμνερις, ή (για αρσενικούς θεούς) Όσιρις και Άπις. Αν η Σεμίραμη, της Σεμίραμης, τότε και η Σούλη, της Σούλης.
Οι Ρωμαίοι αντιλαμβάνονταν το τοπωνύμιο σε πτώση γενική Aquae Sulis, δηλαδή τα Λουτρά της Sulis. Πώς το έλεγαν στην ονομαστική δεν βρίσκω. Το μεταχειρίζονταν άραγε σαν ουσιαστικό της τρίτης συζυγίας, ισοσύλλαβο, με ονομαστική ίδια με τη γενική, κατά το civis, civis; Άγνωστο. Φαίνεται ότι είχε και πληθυντικό: Sulei. Όλα αυτά πάντως είναι ερωτήματα χωρίς αντίκρισμα. "Σούλη" ή κάτι άλλο άσχετο, για να μην προκαλέσει ακατάσχετο γέλιο στον Έλληνα αναγνώστη.