Όντως, ο όρος animation "καρέ-καρέ" δεν είναι σωστός, γιατί τα περισσότερα είδη animation που βλέπουμε στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, καρέ-καρέ είναι. Συγκεκριμένα: τα παραδοσιακά κινούμενα σχέδια του Ντίσνεϋ, είναι σχέδια και εικόνες που ζωγραφίζονται πάνω σε ζελατίνα και τα οποία αλλάζουν ελαφρά από ζελατίνα σε ζελατίνα και στη συνέχεια φωτογραφίζονται καρέ-καρέ ή καρέ ανά καρέ, δίνοντας έτσι την ψευδαίσθηση της κίνησης. Ή τεχνικές όπως η φωτογράφιση αντικειμένων, μαριονετών, πηλού ή ακόμα και ηθοποιών καρέ ανά καρέ (και σπανιότερα καρέ-καρέ) για να δώσουν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Το animation στην πλειοψηφία του γίνεται καρέ-καρέ και αυτή είναι η βασική αρχή πάνω στην οποία λειτουργεί, εκμεταλλευόμενη το φαινόμενο του
μετεικάσματος (persistence of vision). Αν δείτε και τη συζήτηση στην Wikipedia (στο
λήμμα stop-motion), θα δείτε ότι κάποιοι αντιδρούν στον όρο "frame-by-frame animation" που ο συντάκτης τον δίνει ως συνώνυμο του stop-motion. Ακόμα και στον υπολογιστή καρέ-καρέ γίνεται η δουλειά, αν και πλέον όχι μόνο.
Από εκεί και πέρα, οι περισσότεροι όταν μιλάνε για stop-motion animation εννοούν animation μαριονετών ή αντικειμένων (όπως π.χ. Ο εφιάλτης πριν από τα Χριστούγεννα του Τιμ Μπέρτον, οι Wallace & Gromit ή οι ταινίες του Σβάνκμάγιερ), όπου οι κούκλες κινούνται πόντο-πόντο και και ενδεχομένως και η κάμερα. To σχετικό λήμμα της Wikipedia συμπεριλαμβάνει και άλλες τεχνικές στο stop-motion, οι οποίες έχουν τη δική τους ονομασία και οι οποίες είναι stop-motion, αλλά γενικά αναφερόμαστε σε αυτές με τα δικά τους ονόματα.
Νομίζω ότι ο όρος
animation stop-motion (στοπ μόσιον) ή πιο χαλαρά
animation αντικειμένων, είναι επαρκής.
Μερικά παραδείγματα:
1. με αντικείμενα
2. με πλαστελίνη
3. με cut-outs (ντεκουπαρισμένα χαρτιά)
4. με ηθοποιούς (pixillation), είχε πάρει και Όσκαρ
Προσθήκη: και κάποια παραδείγματα άμμου ή μπογιάς πάνω σε γυαλί που φωτογραφίζεται καρέ-καρέ και δίνει την ψευδαίσθηση της κίνησης: