Ολοκαύτωμα και σύγχρονο Ισραήλ

[Costas]

Σχετικά με τη διπλή φύση του σιωνισμού (οργανική ιδεολογία που βοηθήθηκε παράλληλα αποφασιστικά από τις Μεγάλες Δυνάμεις, κυρίως τις Δυτικές), έχει ενδιαφέρον το παρακάτω αρθράκι για την ιστορία της εξόδου των Εβραίων από τη Σοβιετική Ένωση από τη δεκαετία του 1970 και μετά, ανεξάρτητα από τις αστείες αμετροέπειες των δύο τελευταίων παραγράφων του (NYT).

 

[Ambrose]

Να μην ανοίγω νέο νήμα. Το Ιράν φαίνεται ότι θα τα αποκτήσει τα πυρηνικά του κι εγώ πολύ φοβάμαι ότι η κατάσταση στη Μέση Ανατολή ποτέ δεν ήταν τόσο κρίσιμη.

"Μόλις μια ημέρα μετά την επικύρωση από τον Ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, νόμου που διευκολύνει τις πυρηνικές δραστηριότητες της χώρας, ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Τζον Μπόλτον, με δηλώσεις του στο τηλεοπτικό δίκτυο Fox Business Network, ανεβάζει τους τόνους της έντασης, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο επιδρομής του Ισραήλ στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Ο πυρηνικός σταθμός του Μπουσέρ στο νότιο Ιράν, αναμένεται να λειτουργήσει στις 21 Αυγούστου και ο κ. Μπόλτον δήλωσε ότι: «Το Ισραήλ έχει οκτώ ημέρες για να εξαπολύσει στρατιωτικό πλήγμα εναντίον του πυρηνικού σταθμού του Μπουσέρ και να εμποδίσει την Τεχεράνη να αποκτήσει ένα πυρηνικό σταθμό σε κατάσταση λειτουργίας. Θα είναι τότε πολύ αργά, για να εξαπολύσει το Ισραήλ στρατιωτική επίθεση εναντίον της εγκατάστασης, καθώς μια επίθεση θα προκαλούσε ακτινοβολίες που θα έπλητταν τον άμαχο πληθυσμό.
Από τη στιγμή που το ουράνιο, από τη στιγμή που το καύσιμο βρίσκεται πολύ κοντά στον αντιδραστήρα, και αναμφίβολα όταν βρίσκεται μέσα στον αντιδραστήρα, ένα πλήγμα σημαίνει έκλυση ακτινοβολιών. Αν το Ισραήλ πρέπει να επιχειρήσει κάτι κατά του Μπουσέρ, πρέπει να το κάνει μέσα στις οκτώ επόμενες ημέρες».

Με δεδομένο ότι το Ιράν βοηθήθηκε από τη Ρωσία για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού, ο κ. Μπόλτον ανέφερε ότι: «Η Μόσχα έχει πάντα στο νου πώς θα μπορέσει να βάλει το δάχτυλο στο μάτι της Αμερικής», ενώ για το αν τελικά το Ισραήλ θα επιτεθεί στις εγκαταστάσεις, ο κ. Μπόλτον δήλωσε: «Δεν το πιστεύω, πιστεύω ότι έχασαν την ευκαιρία. Αν δεν υπάρξει ισραηλινό πλήγμα, το Ιράν θα διαθέτει κάτι που δεν διαθέτει κανένας άλλος εχθρός του Ισραήλ ή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, δηλαδή έναν πυρηνικό αντιδραστήρα σε κατάσταση λειτουργίας».

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλικό
http://news.ert.gr/el/kosmos/eidiseis/39512-iran-pyrinika-anisyxia-gia-tis-ekselikseis

 

[Costas]

Συνέντευξη Τσόμσκι, πρόσφατη, για το θέμα:

So whatever threat Iran poses, it’s not a military threat; it’s a threat of independence. Well, Israel doesn’t like that, the U.S. doesn’t like that, but to call that a threat — while, Israel has a huge nuclear capacity, has refused to sign the Non-Proliferation Treaty, is rejecting calls from the international agency — International Atomic Energy Agency — to open up it’s facilities to inspection, backed by the U.S. and is, in fact, proceeding to crush Palestinians. I mean, anybody watching this from Mars would break down in hysterical laughter.
(...)
There is an island in the Indian Ocean, Diego Garcia, which is claimed by the African Union; its part of Africa. Britain and the U.S. — it has bases for U.S. nuclear weapons and nuclear submarines, and so on. The population was kicked out by Britain so that the United States could establish a major military base there. That base is used — it’s a major military base — it’s used for bombing of Middle East and Central Asia. Obama is beefing it up very sharply — both its nuclear weapons capacity and its massive ordinance. In fact, he’s just sent there a couple of hundred so-called bunker busters, the biggest weapons in the arsenal, short of nuclear weapons, aimed at Iran. All of that’s going on right now. Diego Garcia is excluded by the U.S. and Britain from the African Union nuclear-weapons-free zone, which means they can’t implement it.

 

[Costas]

Σχετικά με την πρόσφατη ανακίνηση της λύσης του ενός κράτους:

AN ISRAELI VIEW
Panic
by Yossi Alpher

The idea of a one-state solution to the Israeli-Palestinian conflict seemingly never ceases to surprise and even entertain. It used to be official PLO policy, before the PNC adopted the two-state solution over 20 years ago. In recent years, with the two-state solution going nowhere, there has been a revival of interest in the one-state idea in Palestinian intellectual circles and even among some Palestinian citizens of Israel. Most surprisingly, a number of prominent right-wing Israeli politicians have gone on record in the past few months supporting a one-state solution in which the Palestinian Arabs of the West Bank and East Jerusalem ostensibly become equal Israeli citizens.

The two-state solution is still far and away the conventional wisdom. From an option endorsed only by the Israeli communist party in 1967, it is today accepted by the Likud and all parties to its left in Israel, as well as by the PLO and, conceivably, through some form of default or innuendo, even by Hamas on the Palestinian side. The two-state solution is of course the agreed topic of discussion in Washington at the September 2 summit.

If the two-state solution is increasingly so consensual, why the growing discourse about a one-state solution? One explanation is the looming gap between the international consensus regarding two states and the actual feasibility of this approach. After all, we are nowhere near an agreed formula regarding core issues like refugees/right of return and "ownership" of the Holy Basin, and neither PM Binyamin Netanyahu nor President Mahmoud Abbas seems a likely candidate to make and enforce the necessary ideological and political concessions regarding these and additional issues.

Thus for some, honest despair over a two-state solution drives them to "think outside the box" and toy with one-state and related ideas. I recently encountered a serious project that investigates the feasibility of creating two "parallel" or "overlapping" states, Israeli and Palestinian, on the very same territory between the Jordan River and the Mediterranean. This looks like a formula for living in hell and is enough to make both Palestinians and Israelis prefer the current depressing status quo.

Undoubtedly, there are Palestinian advocates of a one-state solution who believe, not without reason, that if it could only be imposed upon Israel it would lay the demographic and political foundations for an Arab-dominated state. They draw encouragement from, and in turn contribute to, the growing international campaign to delegitimize Israel as a necessary precursor to their version of a one-state solution.

It is precisely this Palestinian advocacy of one state that may explain why the Israeli right-wing one-state solution camp appears to have had so little impact on Israeli public opinion. Knesset Speaker Reuven Rivlin and former minister of defense and foreign affairs Moshe Arens both suggest that Israel can somehow swallow up the West Bank and award citizenship rights to the Palestinian population there and in East Jerusalem, yet remain a Jewish state. This does not sell easily to skeptical Israelis.

How do Rivlin and Arens rationalize their solution? First, both engage in willful self-delusion by reducing the West Bank/East Jerusalem Arab population from around 2.5 million to 1.5 million, then assuming it will not grow any faster than the united country's Jewish population, thereby leaving the Jews in the majority forever. In so doing, they buy into totally unprofessional and politicized demographic estimates emanating from the Israeli and American Jewish far right.

Second, they assert in a roundabout way that Palestinians, if just given a chance, would like nothing more than to be productive citizens of Israel as currently constituted--a Jewish and democratic state. Rivlin allows that this may take a generation or that perhaps the West Bank Palestinians will suffice with a condominium setup inside Israel; Arens wants first to "tame" Israel's own Palestinian Arab population of 1.2 million and make them good citizens in order to "prove" the same can be done with the West Bankers. Likud Member of Knesset Tzipi Hotobely also wants to wait a generation and anchor the country's Jewish status constitutionally so that Arabs can't challenge it. But to be on the safe side, she refuses to recognize Palestinian national rights--only individual rights.

All, in short, fall back on patronizing, colonialist thinking that characterized Moshe Dayan's and Menachem Begin's ill-fated experiments in autonomy several decades ago. All these "solutions" smell of condescension, ignorance about Palestinian national aspirations and a refusal to recognize that demography would sooner or later bring about the Palestinization of Israel. Nor, under present circumstances, would even the most egalitarian offer of Israeli citizenship to West Bank Palestinians persuade the international community and Arab world to acquiesce in Israel ignoring Gaza's 1.5 million.

There is only one persuasive explanation for the timing of these bizarre proposals. As they confront the cumulative weight of both Israeli and international opinion regarding a two-state solution, Israeli right-wing circles are also beginning to confront the inevitability of "losing" the West Bank, and consequently to panic. Hence some are dressing up old and discredited autonomy schemes as one-state ideas. In stark contrast, a few prominent West Bank settlers are beginning seriously to contemplate the possibility of remaining in a Palestinian state. While none of this necessarily makes a two-state solution any easier, it should put wind in the sails of those who continue to strive toward that end.- Published 30/8/2010 © bitterlemons.org

Yossi Alpher is coeditor of the bitterlemons family of internet publications. He is former director of the Jaffee Center for Strategic Studies at Tel Aviv University.

 

[Ambrose]

Ωραία τα λέει ο Τσόμσκι, μόνο που ξεχνάει ένα πράγμα: το Ισραήλ δεν έχει ορκιστεί να αφανίσει το Ιράν από το χάρτη (απ' όσο ξέρω τουλάχιστον).

 

[Ambrose]

Φονική επίθεση κατά Ισραηλινών στη Δυτική Όχθη

Τέσσερις Ισραηλινοί σκοτώθηκαν σήμερα, σε επίθεση με πυροβολισμούς κατά του οχήματός τους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, έγινε γνωστό από νοσοκομειακές και αστυνομικές πηγές. «Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι υπάρχουν τέσσερις νεκροί» μετά από τους πυροβολισμούς κατά του οχήματός τους που σημειώθηκαν λίγο πριν νυχτώσει, κοντά στο φυλάκιο της Χεβρώνας στη Δυτική Όχθη, δήλωσε ο εκπρόσωπος της ισραηλινής πρεσβείας Μίκι Ρόζενφελντ. Η επίθεση που έγινε κοντά στον εβραϊκό οικισμό Κιριάτ Αρμπα προς το παλαιστινιακό χωριό Μπάνι Νάιμ και χαρακτηρίστηκε από την αστυνομία «τρομοκρατική επίθεση», σημειώθηκε τη στιγμή που Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι ξεκινούν από αύριο (Τρίτη) άμεσες συνομιλίες.

Η ισλαμιστική παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας εγκωμίασε τους θανάσιμους πυροβολισμούς κατά τεσσάρων Ισραηλινών νωρίτερα σήμερα αλλά δεν ανέλαβε την ευθύνη της επίθεσης αυτής. «Η Χαμάς χαιρετίζει την επίθεση και την θεωρεί φυσική απάντηση στο έγκλημα της κατοχής», ανέφερε ο Σάμι Αμπού Ζούρι, εκπρόσωπος της Χαμάς στη Γάζα, προσθέτοντας ότι η επίθεση αυτή ήταν μια απόδειξη «της αποτυχίας του συντονισμού της ασφάλειας» μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστίνιων. Υπενθυμίζεται ότι η Χαμάς που διοικεί τη Λωρίδα της Γάζας, αντιτίθεται στις ειρηνευτικές συνομιλίες με το Ισραήλ που αρχίζουν στην Ουάσινγκτον και δεν δέχτηκε να μετάσχει σε αυτές.

Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας, Εχούντ Μπαράκ, υποσχέθηκε σε σημερινή του ανακοίνωση ότι το Ισραήλ θα πληρώσει «με το ίδιο ακριβώς τίμημα» αυτούς που πυροβόλησαν θανάσιμα τέσσερις Ισραηλινούς πολίτες στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη νωρίτερα σήμερα. «Επρόκειτο για μια προφανή προσπάθεια τρομοκρατών να σαμποτάρουν την προσπάθεια επίτευξης μιας διπλωματικής προόδου και μια προσπάθεια να πληγεί η ευκαιρία των συνομιλιών που ανοίγουν στην Ουάσινγκτον», αυτή την εβδομάδα, πρόσθεσε ο κ. Μπαράκ σε ανακοίνωσή του.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κι ένα σχετικό άρθρο των NY Times σύμφωνα με το οποίο η Χαμάς ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση. Κι εδώ τα σχόλια του Ιρανού προέδρου για τις ειρηνευτικές συνομιλίες.

 

[Costas]

Η Δυτική Όχθη είναι υπό ξενική κατοχή. Οι δύο αυτές λέξεις τα λένε όλα. Και στην Ελλάδα, δεν σκότωναν όλοι Γερμανούς. Οι περισσότεροι περίμεναν να χάσουν οι Γερμανοί τον πόλεμο και να ξεκουμπιστούν. Φοβόνταν τα φοβερά αντίποινα. Δεν έπαυε όμως η χώρα να είναι υπό ξενική κατοχή.

 

[Ambrose]

Η Δυτική Όχθη είναι υπό ξενική κατοχή. Οι δύο αυτές λέξεις τα λένε όλα.

Και η λέξη "άμαχοι" τι λέει; Υπό ξενική κατοχή ή όχι. Τελευταία φορά που κοίταξα συγκαταλεγόταν στα εγκλήματα πολέμου. Αλλά όλα αυτά φυσικά οι περισσότεροι Έλληνες και η ελληνική "αριστερά" πολύ βολικά τα ξεχνάνε και περιμένουν μέχρι το επόμενο χτύπημα του Ισραήλ για να κάνουν πορείες κατά της πρεσβείας ή του Νετανιάχου. Η συγκεκριμένη είδηση έλαβε ελάχιστη δημοσιότητα από τα ελληνικά ΜΜΕ.

 

[Costas]

Εσύ τους λες αμάχους, κάποιοι άλλοι τους λένε εποίκους που ζουν υπό στρατιωτική προστασία μέσα σε μια θάλασσα Παλαιστινίων, σε μια κατεχόμενη χώρα.

 

[Costas]

Από το Βήμα

Στο μεταξύ εξαγριωμένοι Εβραίοι έποικοι για τη χθεσινή δολοφονία των τεσσάρων δήλωναν ότι δεν πρόκειται να σεβαστούν το πάγωμα της επέκτασης των εποικισμών που ολοκληρώνεται στις 26 Σεπτεμβρίου και θα συνεχίσουν την οικοδόμηση νέων οικιών.

 

[Ambrose]

Εσύ τους λες αμάχους, κάποιοι άλλοι τους λένε εποίκους που ζουν υπό στρατιωτική προστασία μέσα σε μια θάλασσα Παλαιστινίων, σε μια κατεχόμενη χώρα.

Εξακολουθεί να είναι έγκλημα πολέμου. Εκτός κι αν αρχίσουμε να νομιμοποιούμε τις δολοφονίες με σοφιστείες (οπότε κάπου εκεί θα νομιμοποιήσουμε και τον αφανισμό του Ισραήλ με πυρηνικά κλπ.)

 

[Costas]

Μα αν δεν φοβόνταν ότι είναι στόχος δεν θα ζούσαν υπό στρατιωτική προστασία. Ούτε θα οπλοφορούσαν οι ίδιοι. Ξέρουν πολύ καλά ότι καταπατούν ξένη γη, ξένα εδάφη. Είναι όργανα της κρατικής πολιτικής και εκφραστές της πιο ακραίας αρπαγής ξένης γης. Δεν είναι άμαχοι. Είναι οι σκαπανείς του σιωνιστικού σχεδίου κατάληψης ξένης γης και μετατροπής της σε ισραηλινή. Είναι ό,τι πιο μαύρο υπάρχει μέσα στην ίδια την ισραηλινή κοινωνία. Για ποιους αμάχους μιλάς.

 

[Ambrose]

Μιλάω γι' αυτούς που δολοφονήθηκαν σήμερα. Όλα τα άλλα που αναφέρεις είναι γενικεύσεις και ερμηνείες, οι οποίες προσωπικά δεν μ' ενδιαφέρουν. Και αυτό που μου κάνει εντύπωση σε αυτή την ιστορία είναι ότι πέρασε για άλλη μια φορά στα ψιλά γράμματα. Αν το είχε κάνει η άλλη πλευρά, τώρα στην Αθήνα θα είχαμε πορείες και θα ήταν η Κατεχάκη κλειστή. Αν δεις το άρθρο των ΝΥ Times που παρέθεσα, θα διαπιστώσεις ότι ο ίδιος ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός το καταδίκασε. Άλλο πολιτική και διπλωματία και άλλο τρομοκρατία, η οποία μάλιστα λαμβάνει χώρα μια μέρα πριν από την έναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών. Γιατί άραγε; Για να αποτραπεί η σιωνιστική συνωμοσία για την πιθανότητα εξεύρεσης μιας λύσης;

 

[Ambrose]

Και μια κι αυτή η συζήτηση είχε ξεκινήσει από την παρουσίαση του Ολοκαυτώματος στα ΜΜΕ, τις προάλλες έκανα βόλτες στο youtube ψάχνοντας για βιντεάκια με μουσική του αγαπημένου μου Βάγκνερ. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι κάτω από πάρα πολλά βιντεάκια, στις συζητήσεις για το έργο, γινότανε στην κυριολεξία χαμός για τον (υποτιθέμενο) αντισημιτισμό του Βάγκνερ! Μάλιστα, ένας έφτασε στο σημείο να πει ότι τον συγχωρεί (τον Βάγκνερ), γιατί παρόλο που ήταν αντισημίτης είχε γράψει υπέροχη μουσική. Εντάξει, είπαμε, αλλά να μην το παρακάνουμε. Θα τρίζουν τα κόκκαλά του στον τάφο του.

 

[Ambrose]

Και ένα άρθρο από την Wall Street Journal για την πιθανότητα ενός μελλοντικού Παλαιστινιακού κράτους:

"Many contentious issues could bedevil the Israeli-Palestinian negotiations that began Wednesday, but on one subject both sides can largely agree: The state-building program launched last year by Palestinian Authority Prime Minister Salam Fayyad has made measurable progress. While the terrorist group Hamas rules in the Gaza Strip, Palestinians in the West Bank are trying to build the framework of a future state.
[...]
But the important point is that Palestinians have taken up the responsibilities of self-government while pushing for the right of self-determination. As direct Israeli-Palestinian negotiations continue, the U.S. and the rest of the international community have a vital interest in providing the technical, financial and political support needed so that this project succeeds."

 

[Costas]

Το ότι η δολοφονία των 4 εποίκων έγινε για να σαμποταριστούν οι συνομιλίες Νετανιάχου-Αμπάς και να εκτεθεί η PLO, αυτό είναι σαφές. Εγώ δεν είπα ότι στηρίζω την στρατηγική της Χαμάς. Τίθεται όμως το ερώτημα: χτύπησαν "αθώους"; "μη εμπλεκόμενους"; π.χ. πολίτες του Ισραήλ που ζουν στο Ισραήλ και που μπορεί στο κάτω-κάτω να ήταν και υπέρ της αποχώρησης του Ισραήλ από τη Δυτική Όχθη; Όχι. Χτύπησαν εποίκους, καταπατητές, ληστές της γης των άλλων. Και όχι "οργανικούς" εποίκους της περιόδου 1880-1950 αλλά εποίκους σταλμένους εκεί με τις ευλογίες του κράτους, εποίκους-τρομοκράτες. Αυτός ο έποικος δεν είναι "μη εμπλεκόμενο πρόσωπο" σ' αυτή την ιστορία. Είναι εμπόλεμος ο ίδιος, είτε κρατάει όπλο είτε ζει "άοπλος" αλλά προστατευόμενος από έναν από τους ισχυρότερους στρατούς του κόσμου. Ξέρει πού έχει πάει, ξέρει τους κινδύνους, ξέρει ποιος είναι. Αποτελεί επομένως ηθικά νόμιμο, νομιμότατο στόχο για όποιον αγωνίζεται ενάντια στην κατοχή με δυναμικά μέσα· άλλο θέμα βέβαια το πόσο πολιτικά τελεσφόρος είναι αυτός ο αγώνας. Ο δε Αμπάς είναι διάδοχος του Αραφάτ, ο οποίος Αραφάτ ήταν επικηρυγμένος "τρομοκράτης" ως το τέλος της ζωής του. Τις ταμπέλες του τρομοκράτη τις μοιράζουν οι ισχυροί της γης, οι μεγαλύτεροι δηλ. εγκληματίες, κατά πώς τους συμφέρει.

τον (υποτιθέμενο) αντισημιτισμό του Βάγκνερ! Θα τρίζουν τα κόκκαλά του στον τάφο του.

Ο πρώην φίλος του Βάγκνερ Φρειδερίκος Νίτσε, σ' ένα από τα αντιβαγκνερικά γραπτά του, έλεγε γι' αυτόν ότι (από μνήμης και κατά προσέγγιση, μετά από πολλά χρόνια) "ο Βάγκνερ υπέπεσε σε όλες τις ποταπότητες, ακόμα και σ' εκείνην που περιφρονώ περισσότερο, δηλ. στον αντισημιτισμό". Αυτά από τον "αντισημίτη" Νίτσε, ο οποίος έλεγε για τον Σωκράτη πως ήταν "Εβραίος" (με τη φιλοσοφική έννοια, όποια κι αν ήταν αυτή). Άρα, για να λέει ο Νίτσε τον Βάγκνερ αντισημίτη, λέω εγώ, κάτι θα ήξερε. Δεν μπορεί να το έβγαλε απ' το μυαλό του.

 

[Ambrose]

Κώστα,

ο άμαχος παραμένει άμαχος. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τα κίνητρα, τις προθέσεις και τις συνθήκες της ζωής του καθενός. Αυτό που μ' ενδιαφέρει σ' αυτή την ιστορία είναι το σαμποτάζ της Χαμάς, η οποία προφανώς δεν θέλει να βρεθεί λύση. Μετά ποιος φταίει; Αν το Ισραήλ παραμείνει αδιάλλακτο, θα φταίει. Αν δεν παραμείνει αδιάλλακτο και πάλι θα φταίει. Λυπάμαι, αλλά έτσι δεν λύνονται τα προβλήματα.

Και μας δίνει άραγε αυτό το δικαίωμα να δικαιολογούμε την τρομοκρατία και τον εξτρεμισμό στο όνομα της αντίστασης; Δεν νομίζω. Ειδικά όταν γίνονται προσπάθειες για να λυθεί η κατοχή με ειρηνικό τρόπο από τους ίδιους τους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς;

Και όχι, δεν είναι αυτονόητο ή σαφές ότι έγινε για λόγους σαμποτάζ. Τουλάχιστον, όχι για όλο τον κόσμο, οι οποίοι το δικαιολογούν με τα γνωστά επιχειρήματα.

Όσο για τον Βάγκνερ, ίσως να μην ήμουν σαφής. Το ζήτημα δεν είναι αν ήταν αντισημίτης ή όχι. Αλλά ότι το θεωρώ αστείο να βγαίνουν σήμερα και να τον κατηγορούν για αντισημιτισμό και μετά να τον "συγχωρούν". Έλεος.

 

[Costas]

Five young Jews disrupt Netanyahu speech with call for new Jewish identity

http://www.youngjewishproud.org/

 

[Costas]

Ένα εξαιρετικό κείμενο του μακαρίτη του Tony Judt (από το The NY Review of Books):

The ‘Problem of Evil’ in Postwar Europe (February 14, 2008)

Ενδιαφέρουσα και η ανταλλαγή επιστολών στο τέλος.