Bubble Act

[drsiebenmal]

Bubble Act of 1720 (6 Geo I, c. 18) was an Act of the Parliament of Great Britain that forbade all joint-stock companies not authorised by royal charter. It was passed on 9 June 1720, and was also known as the Royal Exchange and London Assurance Corporation Act 1719, because those companies were incorporated under it.

Various motivations have been suggested for the Act. These include the desire to prevent speculation such as that which produced the contemporary South Sea Bubble; an attempt to prevent smaller non-charter from forming and so reduce the importance of Parliament in regulating businesses; or that the South Sea Company itself wanted to prevent other bubbles from forming that might have decreased the intensity of its own. Recent scholarship indicates that the last of these was the cause: it was passed to prevent other companies from competing with the South Sea Company for investors' capital. In fact, the Act was passed in June 1720, before the peak of the bubble. The Act was repealed in 1825.​

Από τη wikipedia. Ξέρετε αν υπάρχει καθιερωμένη απόδοση στα ελληνικά; Αν όχι, κάποια καλή ιδέα;

 

[nickel]

Χωρίς εύρημα (και δεν προτείνει απόδοση το Οικονομικό): Νόμος για τις σαπουνόφουσκες.

 

[nickel]

Recent scholarship indicates that the last of these was the cause: it was passed to prevent other companies from competing with the South Sea Company for investors' capital. In fact, the Act was passed in June 1720, before the peak of the bubble. The Act was repealed in 1825.

Επειδή είχα κάποιες απορίες και μου τράβηξε το ενδιαφέρον η παραπάνω πληροφορία (δηλαδή, η Μεγάλη Απάτη, η Τεράστια Σαπουνόφουσκα, φρόντισε να ψηφιστεί ο νόμος για να μη μαζεύουν τα λεφτά οι μικρές σαπουνόφουσκες που είχαν ζηλέψει και ήθελαν να φάν' κι αυτές), έριξα μια ματιά στην ιστορία της South Sea Company, όπου γράφει:

A large number of other joint-stock companies were then floated on the stock market, making extravagant claims (sometimes fraudulent) about foreign or other ventures or bizarre schemes. These were nicknamed "Bubbles".

In June, 1720, an Act of Parliament was passed to control the Bubbles, requiring all new joint-stock companies to be incorporated by Act of Parliament or Royal Charter. This was commonly known as the "Bubble Act". It authorised incorporation of Royal Exchange Assurance and the London Assurance Corporation, so that the short title given to the act was the Royal Exchange and London Assurance Corporation Act 1719. The prohibition on unauthorised joint stock ventures was not repealed until 1825.

The passing of the Act added a boost to the South Sea Company, its shares leaping to £890 in early June. This peak encouraged people to start to sell; to counterbalance this the company's directors ordered their agents to buy, which succeeded in propping the price up at around £750.​

Με ενδιέφερε όμως και το καθαρά γλωσσικό. Και εκεί βοήθησε ο Ron Harris («recent scholarship» στο πρώτο κείμενο):

The full title of the so-called Bubble Act (6 Geo. 1 c.18 (1720)) was "An Act for better securing certain Powers and Privileges, intended to be granted by His Majesty by Two Charters, for Assurance of Ships and Merchandize at Sea, and for lending Money upon Bottomry; and for restraining several extravagant and unwarrantable Practices therein mentioned." It is evident that only the latter part of the title refers, and only implicitly, to the phenomena at which the act is assumed to be directed, bubbles and speculations. The term "Bubble Act" is rarely found in eighteenth-century sources, and the nickname became popular only in the early nineteenth century. Modern use of the term "Bubble Act" led many to assume that this title indicates that the framers of the act perceived it as dedicated solely to fighting the bubbles. In addition, the use of the singular form, "Bubble," gave the mistaken impression that the act was specifically directed against the most famous bubble of 1720, that of the South Sea Company, rather than the small bubbles.(σελ. 66-67)​

Νόμος για τις σαπουνόφουσκες. Τελεσίδικο.

 

[drsiebenmal]

The Act was repealed in 1825.​

Αφού έκανες τόσον κόπο (ευχ! :)) να εμπλουτίσω γι' αντίδωρο το νήμα με μερικές ακόμη συνοπτικές πληροφορίες (για να μη νομίζουμε δηλαδή ότι κάποια πράγματα είναι πρωτοφανή ).

Λίγο μετά την αναίρεση/ανάκληση/κατάργηση του νόμου το 1825, η Τράπεζα της Αγγλίας άρχισε να ρίχνει τα επιτόκιά της, αυξάνοντας τη ρευστότητα στην αγορά. Έτσι, όταν τη δεκαετία του 1830 άρχισε η εμπορική εκμετάλλευση σιδηροδρομικών γραμμών στην Αγγλία για μεταφορά φορτίων και επιβατών, η οποία άρχισε τα αμέσως επόμενα χρόνια να δίνει πλούσια κέρδη στους πρωτοπόρους επενδυτές/κεφαλαιοκράτες/κερδοσκόπους/τραπεζίτες δεν άργησε να στηθεί το σκηνικό για την επόμενη (σαπουνό-)φούσκα: τη μανία των σιδηροδρόμων (railway mania).

Υπό την επίδραση και των πρώτων ΜΜΕ (η κυκλοφορία των εθνικών και τοπικών εφημερίδων είχε αρχίσει επίσης να διαδίδεται εκείνη την εποχή), το αποτέλεσμα ήταν --λίγο πριν σκάσει η φούσκα στα μέσα της δεκαετίας του 1840-- να επενδύει ο καθένας ό,τι είχε και δεν είχε στην οποιαδήποτε απάτη ή παλαβομάρα βαφτιζόταν dotcom σίγουρο στο XAA railway.

Όταν διαλύθηκαν οι καπνοί από την αντάρα (ή, όπως λέγεται κομψά, όταν επέστρεψε η λογική στην αγορά), οι μικροεπενδυτές {ποιοι άλλοι;} είχαν χάσει βέβαια τα πάντα...

 

[Themis†]

Πολύ διδακτικό νήμα! Για λόγους προώθησης της συγκριτικής φουσκολογίας, δεν κρατιέμαι να μη βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου (Briggs and Jordan, Economic History of England, 1967, p. 148):

All kinds of foolish companies were started - to import asses from Spain, to extract silver from lead, to introduce perpetual motion; one promoter, with sublime impudence, invited subscriptions to a secret undertaking "which shall be made public hereafter".

Το βρίσκω εξίσου θεσπέσιο με τα πολλά γκολ που δεν φέρνουν την ευτυχία.

 

[nickel]

Ήμουν σεμνός και δεν πρότεινα Νόμο περί σαπουνοφουσκών, αλλά μόλις ξεστόμισε τη γενική πληθυντικού ο Πρετεντέρης, οπότε οφείλω να καταγράψω ότι μπορεί το Λεξισκόπιο να ισχυρίζεται ότι η φούσκα και η σαπουνόφουσκα δεν έχουν γενική του πληθυντικού, αλλά άλλα κελεύει η αγορά. Μου αρέσει πολύ η «μητέρα όλων των φουσκών».

Και να προσέχουμε να μην το μπερδεύουμε με τον φούσκο και τη γενική των φούσκων.

 

[Themis†]

Αν θέλουμε να δώσουμε μια κάπως καθαρευουσιάνικη χροιά (για λόγους ιστορικής πατίνας, υποθέτω), δεν είναι καλύτερα να αποφύγουμε οποιαδήποτε γενική και να πούμε Nόμος για τις Πομφόλυγες; Έχω άλλωστε την εντύπωση ότι αυτή ήταν η μόνη καθαρευουσιάνικη βερσιόν για το Βubble.

 

[nickel]

Η αλήθεια είναι ότι απέρριψα τις «φούσκες» για να του δώσω την ελάχιστα παλιότερη χροιά, αλλά οι «πομφόλυγες» το παρακάνουν. Δεν ξέρω να είπαμε ποτέ «πομφόλυγες» τις εταιρείες-φούσκες. Ίσως μόνο τα λόγια του αέρα.

 

[drsiebenmal]

Εγώ πάντως (να μην ξαναγράφω πραγματείες :)), χρησιμοποίησα μεν το νόμο για τις σαπουνόφουσκες, αλλά κατά τα λοιπά, μπόλικες φούσκες (έχω και περιορισμούς χώρου, οπότε με δυο κιβώτια σαπούνι αγοράζω μια παράγραφο).