Ο ένας τύπος είναι μπαρμπαδάκι (από γενίκευση του μπάρμπας στην έννοια "άνθρωπος", οπότε το υποκοριστικό εννοεί το "ανθρωπάκι" με την κυριολεκτική σημασία κι όχι τον ασήμαντο ή τον τιποτένιο, οπότε δεν υπάρχει χώρος για παρεξήγηση), ενώ υπάρχει παράλληλα το μπαρμπαδέλι (για το σχηματισμό του οποίου βλ. λήμμα -ουδέλι στο ΛΚΝ - το "ου" εδώ δεν υπάρχει για λόγους ευφωνίας). Από συμφυρμό αυτών των δύο προκύπτει επιτατικός τύπος μπαρμπαδελάκι.
-ουδέλι [uδéli] : (σπάν.) υποκοριστικό επίθημα ουδέτερων ουσιαστικών παράγωγων από ουσιαστικά· (πρβ. -έλι): (μωρό) μωρουδέλι. [σύνθετο επίθημα -ούδ(ι) -έλι]
Θυμάμαι που παίζαμε παιδιά τα πρώτα ηλεκτρονικά παιχνίδια, και λέγαμε "φτου να πάρει, έχασα κι άλλο μπαρμπαδ(ελ)άκι!" :)