Χωρίς συμφραζόμενα, σε πίνακα που αναφέρει διάφορα sales enablement assets.
Μια ιδέα για τα battle cards μπορεί να πάρει κανείς εδώ. (Εγώ ομολογώ ότι δεν πολυκατάλαβα, αλλά το είδα πολύ βιαστικά...)
Μα η «κάρτα μάχης» δεν λέει τίποτα στον Έλληνα, ενώ το battle card νομίζω ότι προϋπήρχε και ότι οι marketeers απλώς το οικειοποιήθηκαν. Λέω «νομίζω» γιατί εξακολουθώ να μην έχω κάνει διεξοδική έρευνα ελλείψει χρόνου (αύριο μάλλον).
Είναι βοήθημα πώλησης, ένας τυποποιημένος τυφλοσούρτης για το "μέτωπο" των πωλήσεων (όταν δηλ. ο πωλητής βρίσκεται αντιμέτωπος με τον δυνητικό πελάτη και πρέπει να έχει συγκεντρωμένη στο χέρι του, άμεσα και συνοπτικά, όλην την επιχειρηματολογία που θα τον βοηθήσει να κερδίσει τη μάχη και να επιτύχει την πώληση). Πραγματικό παράδειγμα: http://www.mraymond.com/mraymondresume/samples/battlecard.pdf.
Δεν ξέρω πώς λέγεται, αν υπάρχει όρος.
Οι μαρκετίστες θα χαίρονταν την κάρτα στρατηγικής πωλήσεων για την γκλαμουριά της, αλλά ο Μήτσος θα τη λέει λυσάρι, όπως έλεγε πάντα τους τυφλοσούρτες/μπούσουλες που λέει ο Ζαζ.
Σωστά, αλλά η στρατηγική έχει άλλη γκλαμουριά. ;)
Πέρα από την πλάκα, η τακτική, εκτός του ότι είναι το σωστό, πλησιάζει περισσότερο στη μάχη του πρωτότυπου, αφού οι μαχόμενοι πωλητές καλούνται να εφαρμόσουν τακτικές για να υλοποιηθεί η στρατηγική πωλήσεων που χάραξαν οι "εγκέφαλοι" της εταιρείας, συντάσσοντας τις κάρτες. Ενισχύεται έτσι και η επιθυμητή διάκριση μεταξύ των πωλητών* που παλεύουν στο πεδίο της μάχης (μια νοοτροπία που η εταιρεία θέλει να περάσει στους πωλητές της) και των "στρατηγών" που κάνουν σχέδια θρονιασμένοι στα γραφεία τους.
*Theirs is not to reason why, theirs is but to do and die. The Charge of the Light Brigade Alfred, Lord Tennyson