Το νήμα του εφτά

[drsiebenmal]

Προς τιμήν του Χρήστη7

7​

Αντιγράφω από το ΛΚΝ

εφτά [eftá] & επτά [eptá] (άκλ.) αριθμτ. επίθ. απόλ.: 1. που δηλώνει ένα σύνολο από εφτά (7) μονάδες: ~ παιδιά / άλογα / σπίτια / μήνες / λέξεις. Ένα παιδί ~ ετών. Tα ~ χρώματα της ίριδας. Οι επτά σοφοί. Tα επτά θαύματα του κόσμου. Tα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Tο ~ είναι συμβολικός αριθμός. Kονιάκ ~ αστέρων, πρώτης ποιότητας. || (αντί του τακτικού έβδομος): Στη σελίδα ~ , στην έβδομη σελίδα. Στις ~ του μηνός / στις ~ Iουλίου. 2. (ως ουσ.) το εφτά: α. ο αριθμός και το σύμβολό του: Έξι και ένα κάνουν ~. || (ως ένδειξη βαθμολογίας): Πήρε ~ / ένα ~. β. καθετί που έχει ως διακριτικό τον αριθμό εφτά: Tο ~ , λεωφορείο, τρόλεϊ κτλ. Mένει στο ~ της οδού τάδε. γ. χαρτί της τράπουλας (που φέρει εφτά σημεία): Tο ~ σπαθί. δ. το ~ (΄07), αντί 1907: Γεννήθηκε το ~. || για τη χρονολογία άλλων αιώνων. ε. στα / τα ~, για ηλικία εφτά χρόνων: Είναι / μπαίνει στα ~. ​

Στο εφτά, το φυσικό αριθμό μεταξύ του 6 και του 8, έχει αποδοθεί από τα αρχαία χρόνια μυστικιστική δύναμη. Από τους επτά σοφούς και τα επτά θαύματα της αρχαιότητας μέχρι την έβδομη ημέρα, κατά την οποία ξεκουράστηκε ο Δημιουργός στην Παλαιά Διαθήκη, ο αριθμός εφτά έδινε και δίνει διαρκώς το παρών στη ζωή του ανθρώπου.

Ως Dr7x σκέφτηκα να ανοίξω αυτό το νήμα για να συγκεντρώσουμε εδώ γνωστές (και λιγότερο γνωστές) εφτάδες ή άλλους συμβολισμούς ή χρήσεις του αριθμού εφτά. Για αρχή:

Οι εφτά μέρες της εβδομάδας (σε εφτά γλώσσες), από εδώ:

Ελληνικά | Αγγλικά | Γαλλικά | Γερμανικά | Ισπανικά | Ιταλικά | Ρωσικά
Δευτέρα | Monday | Lundi | Montag | Lunes | Lunedì | Понедельник
Τρίτη | Tuesday | Mardi | Dienstag | Martes | Martedì | Вторник
Τετάρτη | Wednesday | Mercredi | Mittwoch | Miércoles | Mercoledì | Среда
Πέμπτη | Thursday | Jeudi | Donnerstag | Jueves | Giovedì | Четверг
Παρασκευή | Friday | Vendredi | Freitag | Viernes | Venerdì | Пятница
Σάββατο | Saturday | Samedi | Samstag¹ | Sábado | Sabato | Суббота
Κυριακή | Sunday | Dimanche | Sonntag | Domingo | Domenica | Воскресенье

¹ και Sonnabend (ιδίως στα νότια ιδιώματα)

 

[drsiebenmal]

Το εφτά στην αρχαιότητα

(Ενδεικτικά...)

Εφτά πόλεις της αρχαιότητας έριζαν για την καταγωγή του Ομήρου. Σύμφωνα με το επίγραμμα, «Επτά πόλεις μάρνανται σοφήν δια ρίζαν Ομήρου...»:

Κύμη
Χίος
Κολοφών
Σμύρνη
Πύλος
Άργος
Αθήνα ​

Εφτά στρατηγοί εκστράτευσαν εναντίον της Θήβας στο λεγόμενο «Θηβαϊκό κύκλο». Οι «επτά επί Θήβας» ήταν:

Ετεοκλής
Πολυνείκης
Αμφιάραος
Καπανεύς
Ιππομέδων
Παρθενοπαίος
Τυδεύς​

Εφτά ουράνια σώματα ήταν γνωστά στην αρχαιότητα:

Ήλιος
Σελήνη
Ερμής
Αφροδίτη
Άρης
Ζευς
Κρόνος​

Οι εφτά σοφοί της αρχαιότητας ήταν (κατά «γενικότερη ομολογία»):

Θαλής ο Μιλήσιος
Πιττακός ο Μυτιληναίος
Βίας ο Πριηνεύς
Κλεόβουλος ο Ρόδιος
Σόλων ο Αθηναίος
Περίανδρος ο Κορίνθιος
Χίλων o Λακεδαιμόνιος​

Ακόμη και στην αρχαιότητα όμως υπήρχαν μεγάλες αντιρρήσεις γι’ αυτόν τον κατάλογο. Κάποιοι έλεγαν πως (με δικά μου λόγια) εκτός από τον Θαλή είναι απλώς καλοί νομοθέτες και όχι φιλόσοφοι· άλλοι πίστευαν πως (πάντα με δικά μου λόγια) οι τρεις τελευταίοι της λίστας ήταν απλώς οι καλύτεροι των ελληνικών υπερδυνάμεων της εποχής...

Εφτά λόφους είχε η Ρώμη (που γι’ αυτό επονομάστηκε και Επτάλοφος. Οι λόφοι ονομάζονται (ελληνικά/λατινικά):

Αβεντίνος (Aventinus)
Βιμινάλιος (Viminalis)
Εσκυλίνος (Esquilinus)
Καίλιος (Caelius)
Καπιτωλίνος (Capitolinus)
Κυρινάλιος (Quirinalis)
Παλατίνος (Palatinus) ​

Επτάλοφος ονομάστηκε αργότερα και η Κωνσταντινούπολη, και πολλές άλλες πόλεις ισχυρίζονται ότι είναι επτάλοφες.

...και βέβαια, δεν πρέπει από εδώ να λείπουν τα εφτά θαύματα της αρχαιότητας (κατά χρονολογική σειρά από το αρχαιότερο προς το νεότερο):

H μεγάλη πυραμίδα στην Γκίζα
Οι κρεμαστοί κήποι στη Βαβυλώνα
Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός στην Ολυμπία
O ναός της Αρτέμιδας (Αρτεμίσιο) στην Έφεσο
Το μαυσωλείο (τάφος του Μαύσωλου) στην Αλικαρνασσό
O Κολοσσός της Ρόδου και
O φάρος της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο. ​

 

[drsiebenmal]

Τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα (και όχι μόνο)

Για τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα έγινε πολλή συζήτηση και στην Ελλάδα πριν από μερικά χρόνια εξαιτίας του θρίλερ Seven --ή Se7en-- (όποιος δεν το έχει δει, μπορεί να διαβάσει εδώ αναλυτικά την πλοκή του).

Πρόκειται για μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την καθολική εκκλησία, την οποία εισήγαγε ο Πάπας Γρηγόριος Α' κατά τη διάρκεια της θητείας του (590-604 μ.Χ.) στην εργασία του Magna Moralia. Επειδή ακριβώς είναι της «καθολικής» εκκλησίας, είναι λιγότερο γνωστό σε εμάς ότι ο Πάπας Γρηγόριος Α' βασίστηκε στους «Λογισμούς», τη γραπτή επεξεργασία που είχε κάνει σε προϋπάρχον σχετικό κείμενο (στις Παροιμίες της Παλαιάς Διαθήκης) ο μοναχός και θεωρητικός Ευάγριος ο Ποντικός (από τον Πόντο).
Ο Ευάγριος, που έζησε το 345-399, σε μια εποχή κατά την οποία οι μοναχοί και ο κλήρος δεν διακρίνονταν για τη μόρφωσή τους, έγραψε μια σειρά από «πρακτικά εγχειρίδια» για τους πιστούς και τους μοναχούς όπως θα λέγαμε με τη σημερινή ορολογία. Ήταν συνομιλητής και έμπιστος φίλος με τους Πατέρες της Εκκλησίας (το [Μέγα] Βασίλειο από την Καισάρεια, το Γρηγόριο το Ναζιανζηνό, το Γρηγόριο από τη Νύσσα κ.ά.). Δυστυχώς για την υστεροφημία του, ήταν επίσης και μαθητής του Ωριγένη του Αλεξανδρινού και είχε αναπτύξει θεωρίες όπως για την προϋπάρχουσα ψυχή, οι οποίες καταδικάστηκαν ως αιρετικές στην Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδο (Δεύτερη Κωνσταντινουπόλεως) το 553. Μαζί με τις ιδέες τους, καταδικάστηκαν τότε ως αιρετικοί ο Ωριγένης και ο Ευάγριος.

Τα αμαρτήματα ονομάζονται «θανάσιμα» επειδή σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία μπορούν να στερήσουν τη θεία χάρη και να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής του ανθρώπου, εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομολόγηση. Σύμφωνα με την παράδοση, κάθε αμάρτημα εκπροσωπείται και από ένα δαίμονα. (Απορία: Αφού όλες είναι θηλυκές λέξεις, μήπως θα έπρεπε να τις λέμε εφτά θανάσιμες αμαρτίες);

αμαρτία | λατινικά | αγγλικά | δαίμονας
λαγνεία | luxuria | lust | Ασμοδαίος
λαιμαργία | gula | gluttony | Βελζεβούλ
απληστία | avaritia | greed | Μαμμωνάς
οκνηρία | acedia | sloth | Βηλφεγώρ
οργή | ira | wrath | Σατανάς
ζήλεια | invidia | envy | Λεβιάθαν
αλαζονεία | superbia | pride | Εωσφόρος

Σύμφωνα με την κατάταξη αυτή, «η μητέρα όλων των αμαρτιών» θεωρείται η αλαζονεία. Επίσης, σε αντιστοιχία με τα θανάσιμα αμαρτήματα, ορίζονται και οι εφτά αρετές που τα καταπολεμούν, «κατά αντίστροφη σειρά»:

ταπεινότητα (humility) εναντίον της αλαζονείας
ευγένεια (kindness) εναντίον της ζήλειας
καρτερία (patience) εναντίον της οργής
ζήλος (diligence) εναντίον της οκνηρίας
απλοχεριά (liberality) εναντίον της απληστίας
εγκράτεια (abstinence) εναντίον της λαιμαργίας και
αγνότητα (chastity) εναντίον της λαγνείας

Όμως σε όλες τις μεγάλες θρησκείες ο αριθμός εφτά έχει τεράστια συμβολική αξία. Εντελώς ενδεικτικά, θα αναφέρω επίσης εδώ τα εφτά μυστήρια της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας (βάπτισμα, χρίσμα, μετάνοια, θεία ευχαριστία, ιεροσύνη, γάμος, ευχέλαιο), τα εφτά τσάκρα του ινδουισμού --σε μια από τις πολλές αποδόσεις τους στα ελληνικά, για τα σανσκριτικά πρέπει να περιμένω τους ειδικούς (κορόνα, τρίτο μάτι, λαιμός, καρδιά, ρίζα, ηλιακό πλέγμα, ιερό οστό), την εφτάφωτη λυχνία (μενορά) του ιουδαϊσμού, τους εφτά ουρανούς του ισλάμ (και υπάρχουν πραγματικά πολλά ακόμη...)

 

[nickel]

Ο Αλέξανδρος γιορτάζει, ο Χρήστης 7 παίρνει δώρα — και ευχαριστεί θερμά.

However, the first sense of "trivial" in English, in the fifteenth century, referred to a quite different matter. In the educational system of medieval times, learning was organised in seven aspects, the liberal arts, where "liberal" meant study suitable for a free man, a gentleman, a person not tied to a trade. It was divided into two groups. The first part —you might call it Liberal Arts 101— was called the trivium. This comprised grammar, logic and rhetoric; a more advanced set, the quadrivium[/COLOR] [κυριολεκτικά, τετράοδος, σταυροδρόμι], consisted of the mathematical sciences —arithmetic, geometry and astronomy— together with music. The Latin names for these two divisions of learning likewise came from "via", and you might translate them as "the threefold way" and "the fourfold way". "Trivial" was the usual adjective applied to the trivium. Because the quadrivium was thought to be more difficult to learn than the trivium and dealt with matters that were less commonly met with in daily life, the subjects of the trivium came to be thought of as ordinary or of lesser status.

Και οι επτά ελευθέριες τέχνες, λοιπόν.

Η αλληγορία των επτά ελευθέριων τεχνών υπό Marten de Vos (1532–1603).

 

[Philip]

Seven ages of man: (As You Like It)

All the world's a stage,
And all the men and women merely players;
They have their exits and their entrances;
And one man in his time plays many parts,
His acts being seven ages. At first the infant,
Mewling and puking in the nurse's arms;
And then the whining school-boy, with his satchel
And shining morning face, creeping like snail
Unwillingly to school. And then the lover,
Sighing like furnace, with a woeful ballad
Made to his mistress' brow. Then a soldier,
Full of strange oaths, and bearded like the pard,
Jealous in honour, sudden and quick in quarrel,
Seeking the bubble reputation
Even in the cannon's mouth. And then the justice,
In fair round belly with good capon lin'd,
With eyes severe and beard of formal cut,
Full of wise saws and modern instances;
And so he plays his part. The sixth age shifts
Into the lean and slipper'd pantaloon,
With spectacles on nose and pouch on side;
His youthful hose, well sav'd, a world too wide
For his shrunk shank; and his big manly voice,
Turning again toward childish treble, pipes
And whistles in his sound. Last scene of all,
That ends this strange eventful history,
Is second childishness and mere oblivion;
Sans teeth, sans eyes, sans taste, sans everything

Χθές αγόρασα παντόφλες. Πρέπει να είμαι στην στ΄ ήλικία - τα πιο πολλά δόντια τάχω ακόμα.

 

[Costas]

Εφτά αιτήματα αναπέμπει το Πάτερ Ημών.
Εβδομήντα μαθητές είχε ο Χριστός. Εβδομήντα οι μεταφραστές της Παλαιάς Διαθήκης στα ελληνικά.

 

[SBE]

Μην ξεχνάμε και τα

(ή αλλως φαγούρα της επταετίας)

 

[daeman]

Τρεις κορυφαίοι του μπλουζ, Muddy Waters, Junior Wells, Buddy Guy:

On the seventh hour
Of the seventh day
Of the seventh month
The seven doctors say
He was born for good luck

 

[Zazula]

Για τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα έγινε πολλή συζήτηση και στην Ελλάδα πριν από μερικά χρόνια εξαιτίας του θρίλερ Seven --ή Se7en-- (όποιος δεν το έχει δει, μπορεί να διαβάσει εδώ αναλυτικά την πλοκή του).

Να επισημάνω πάντως ότι το 7 στη leet (1337) δηλώνει το Τ, όχι το V (δηλ. το Se7en διαβάζεται Seten).

Πρόκειται για μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την καθολική εκκλησία, την οποία εισήγαγε ο Πάπας Γρηγόριος Α' κατά τη διάρκεια της θητείας του (590-604 μ.Χ.) στην εργασία του Magna Moralia. Επειδή ακριβώς είναι της «καθολικής» εκκλησίας, είναι λιγότερο γνωστό σε εμάς ότι ο Πάπας Γρηγόριος Α' βασίστηκε στους «Λογισμούς», τη γραπτή επεξεργασία που είχε κάνει σε προϋπάρχον σχετικό κείμενο (στις Παροιμίες της Παλαιάς Διαθήκης) ο μοναχός και θεωρητικός Ευάγριος ο Ποντικός (από τον Πόντο).

Και να φανταστεί κανείς ότι την εποχή τού Πάπα Γρηγόριου Α' δεν υπήρχε ακόμη η καθολική εκκλησία με τη σημερινή έννοια...

Να μην ξεχάσουμε επίσης τις Εφτά Θάλασσες (Περσικός Κόλπος, Εύξεινος Πόντος, Κασπία, Ερυθρά, Μεσόγειος, Αδριατική, Αραβική Θάλασσα). Βέβαια πλέον οι Εφτά Θάλασσες έχουν σχεδόν εγκαταλειφθεί (επιβιώνουν μόνο στη φράση «των πέντε ηπείρων και των εφτά θαλασσών») και χρησιμοποιούνται οι Πέντε Ωκεανοί (και προς τιμήν αυτών το παντελόνι των ναυτών μας έχει πέντε ευδιάκριτες οριζόντιες τσακίσεις). Από την άλλη τώρα (μια που μπήκαν στην κουβέντα και οι ήπειροι), τα παιδιά στο σχολείο μαθαίνουν ότι οι ήπειροι είναι πλέον έξι (προστέθηκε η Ανταρκτική), αλλά το πέντε επιβιώνει κατά σύμβαση επειδή μόνον οι πέντε κατοικούνται σε μόνιμη βάση (εξ ου και το σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων) — ωστόσο οι αγγλόφωνοι (σαν να μην τους έφταναν οι ίντσες, οι λίμπρες και τα μίλια τους), σπάνε την Αμερική στα δύο κι επομένως για εκείνους οι ήπειροι είναι πάλι εφτά (βρε μανία!).

Από τις ατελείωτες εμφανίσεις τού 7 στη μυθοπλασία, προσωπικά μου 'ρχονται αμέσως στο μυαλό οι Εφτά Νάνοι (Bashful, Doc, Dopey, Grumpy, Happy, Sleepy, Sneezy). Εκείνο που ήξερα είναι ότι το 7 αντιστοιχεί στο ουδέτερο pH. Εκείνο που δεν ήξερα είναι ότι όλες οι πασχαλίτσες (Coccinella septempunctata) έχουν εφτά μαύρες βούλες. Άντε με το καλό και νήμα για τα Windows 7! :)

 

[drsiebenmal]

Οι εφτά νότες του μουσικού πενταγράμμου

στα τέσσερα πιο συνηθισμένα συστήματα που μπορεί να συναντήσουμε είναι:

λατινικό¹ | «βυζαντινό» | αγγλικό | γερμανικό
ντο * | νη | C | C
ρε | πα | D | D
μι | βου | E | E
φα | γα | F | F
σολ | δη | G | G
λα | κε | A | A
σι | ζω | B | H

* αρχικά: ουτ

όμως...
¹λατινικό ή ιταλικό;

Γράφει ο Νίκος Σαραντάκος, εδώ (Oι λέξεις της μουσικής):

Οι εφτά νότες που χρησιμοποιούμε, δεν είναι ακριβώς ιταλικές, αν και ιταλός εμπνεύστηκε τα ονόματά τους, και συγκεκριμένα ο Guido d’Arezzo, ο οποίος, το 1025, ενώ δίδασκε εκκλησιαστική μουσική, πήρε τις πρώτες συλλαβές από έναν ύμνο προς τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, και ονόμασε έτσι τις εφτά νότες:

Ut queant laxis
Resonare fibris
Mira gestorum
Famuli tuorum
Solve polluti
Labii reatum
Sancte Iohannes

(στην έβδομη νότα δεν παίρνει την πρώτη συλλαβή, αλλά τα αρχικά γράμματα).

Το ut επειδή δεν είναι πολύ ηχηρό, αργότερα αντικαταστάθηκε από το do, ίσως σαν πρώτη συλλαβή της λέξης Domine (Κύριε). Αρχικά όμως, η πρώτη αυτή νότα ονομάστηκε gamma, από το ελληνικό γάμμα, και μετά ο όρος gamma έφτασε να σημαίνει όλη την οκτάβα –με τον καιρό, η σημασία διευρύνθηκε, κι επέστρεψε και στα ελληνικά σαν αντιδάνειο, όταν λέμε ότι ένα προϊόν διατίθεται σε μεγάλη γκάμα χρωμάτων, ας πούμε.

Όσο για τις βυζαντινές νότες, πα, βου, γα, δη, κε, ζω, νη, το μυστικό των ονομάτων τους λύνεται εύκολα αν προσέξουμε λίγο: είναι βασισμένα στα αντίστοιχα γράμματα του αλφαβήτου. Στο Καπλάνι της Βιτρίνας της Άλκης Ζέη, αν θυμάμαι καλά, τα κορίτσια έλεγαν πως ο παππούς τους μιλούσε «βυζαντινά», επειδή έλεγε τις νότες πα-βου-γα-δη-κε-ζω-νη. Λίγοι ξέρουν ότι οι βυζαντινές νότες επινοήθηκαν πολύ αργότερα, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Χρύσανθο, περί το 1825, καταμεσίς δηλαδή στην επανάσταση.​

 

[panadeli]

 

[drsiebenmal]

Seven Seconds

Youssou N'Dour featuring Neneh Cherry

Πώς αλλάζω το You Tube από τον τίτλο;
Ευχαριστώ Παλ Αύρα! :)

 

[tsioutsiou†]

Η Επταετία

 

[Palavra]

Τα εφτά κακά της μοίρας του/της κτλ
Το Επταπύργιο

 

[Palavra]

http://www.youtube.com/watch?v=6yUGDKDOoV0

Πώς αλλάζω το You Tube από τον τίτλο;

Πας ανάμεσα από τις αγκύλες και γράφεις τον τίτλο. Η πρώτη αγκύλη είναι αυτή: [ URL = (εδώ μπαίνει το βιντεάκι σου) ]

Η δεύτερη είναι αυτή: [ /URL ]

Ντε ριαν! (αν μπορεί κανείς να παρακολουθήσει αυτό το νήμα, θαύμα θα είναι )

 

[drsiebenmal]

Έβδομη τέχνη...

...λέγεται ο κινηματογράφος. Και προφανώς, υπάρχουν άλλες έξι που αναγκαστικά δεν είναι οι εφτά ελευθέριες τέχνες. Στη σειρά αυτή προηγούνται γλυπτική, ζωγραφική, λογοτεχνία, αρχιτεκτονική, μουσική και ο χορός.

Άλλη μια διάσημη ταινία με εφτά:

Οι εφτά (που) ήταν υπέροχοι (the Magnificent Seven), κατά σειρά από δεξιά:

Γιουλ Μπρίνερ («Κρις Άνταμς»),
Στιβ Μακουίν («Βιν»),
Χορστ Μπούχολτς («Τσίκο»),
Τσαρλς Μπρόνσον («Μπερνάρντο Ορέιλι»),
Ρόμπερτ Βον («Λη»),
Μπραντ Ντέξτερ («Χάρι Λακ»),
Τζέιμς Κόμπερν («Μπριτ»)​

Η ταινία ήταν αρκετά πιστό remake των Εφτά Σαμουράι του Ακίρα Κουροσάβα.

 

[daeman]

Τεράστια παράλειψή μου, κοντά 700 μηνύματα και δεν έχω ποστάρει ούτε ένα κλιπ του καλύτερου γκρουπ που έβγαλε η δεκαετία του '70-'80. Ασυγχώρητος! Ιδού

 

[Costas]

στα τέσσερα πιο συνηθισμένα συστήματα που μπορεί να συναντήσουμε είναι:

λατινικό¹ | «βυζαντινό» | αγγλικό | γερμανικό
ντο * | νη | C | C
ρε | πα | D | D
μι | βου | E | E
φα | γα | F | F
σολ | δη | G | G
λα | κε | A | A
σι | ζω | B | H

* αρχικά: ουτ

όμως...
¹λατινικό ή ιταλικό;

Γράφει ο Νίκος Σαραντάκος, εδώ (Oι λέξεις της μουσικής):

(...) Όσο για τις βυζαντινές νότες, πα, βου, γα, δη, κε, ζω, νη, το μυστικό των ονομάτων τους λύνεται εύκολα αν προσέξουμε λίγο: είναι βασισμένα στα αντίστοιχα γράμματα του αλφαβήτου. Στο Καπλάνι της Βιτρίνας της Άλκης Ζέη, αν θυμάμαι καλά, τα κορίτσια έλεγαν πως ο παππούς τους μιλούσε «βυζαντινά», επειδή έλεγε τις νότες πα-βου-γα-δη-κε-ζω-νη. Λίγοι ξέρουν ότι οι βυζαντινές νότες επινοήθηκαν πολύ αργότερα, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Χρύσανθο, περί το 1825, καταμεσίς δηλαδή στην επανάσταση.​

Δόκτορ (και sarant), η ορθή γραφή της νότας *δη είναι δι. Περαιτέρω, το έτος έκδοσης του "Μεγάλου Θεωρητικού της Μουσικής" είναι μεν το 1832, αλλά η λεγόμενη Νέα Μέθοδος διδάσκεται από τον Χρύσανθο εκ Μαδύτων (από τη Μάδυτο) συστηματικά, με πατριαρχική στήριξη, από το 1814 κιόλας, και επομένως η επινόηση των ονομάτων των νοτών πρέπει λογικά να ανάγεται σε ακόμα προγενέστερα χρόνια, τοποθετείται δηλαδή στην προεπαναστατική περίοδο. Τέλος, ο Χρύσανθος ήταν στην ουσία κοσμικός, ο οποίος στα πενήντα του (το 1820) ανταμείφθηκε για τις υπηρεσίες του στην εκκλησιαστική μουσική με το αρχιερατικό αξίωμα και χρίστηκε μητροπολίτης Δυρραχίου. Οικουμενικός πατριάρχης, πάντως, δεν ήταν. Πέθανε το 1843.

Τέλος, να διευκολύνω λίγο την κατανόηση της αλφαβητικής προέλευσης (Α-Η) των ονομάτων των νοτών:
πΑ, Βου, Γα, Δι, κΕ, Ζω, νΗ.

 

[tsioutsiou†]

Σωστά, και πλήθος οι αναφορές. Το ανέκδοτο μάλιστα χειρόγραφο ήταν έτοιμο, λέει, από το 1816. Δεν κάνεις και τον κόπο να διορθώσεις και την προφανή πηγή της παραπληροφόρησης που πρωτομπέρδεψε τους δύο σύγχρονους Χρυσάνθους;

 

[drsiebenmal]

Ευχαριστώ για τη διόρθωση Κώστα και Τσιουτσίου. Επίσης δεν έχω μπορέσει να βρω περισσότερα στοιχεία για τα «εφτά κακά της μοίρας μας» (℅ Παλ Αύρα) --δηλαδή ποια είναι αυτά και πώς προήλθε η φράση-- ούτε βρήκα πουθενά για τις εφτά τέχνες (με έβδομη τον κινηματογράφο) πέρα από μια ισχνή αναφορά εδώ, εδώ, στην ισπανική βίκι: "Las siete artes: pintura, escultura, arquitectura, literatura, música, danza, cine" χωρίς άλλες λεπτομέρειες.