Πώς να το πω, μου φαίνεται πως αυτοί οι κιτσάτοι τύποι που τα φτιάχνουν όλα αυτά είναι σούι γκένερις ως προς το γούστο, ξεφεύγουν από τη νόρμα, γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια το τι θα πει ο κόσμος, το πώς θα τους κρίνουν, μολονότι το κάνουν χωρίς να υποπτεύονται το τερατώτες του γούστου τους, με απόλυτη δηλαδή φυσικότητα. Το ότι τινάζουν στον αέρα οποιαδήποτε έννοια ενστάλαξης του τι είναι ωραίο και γουστόζικο δια της διδασκαλίας, του σχολείου, της γενικής καλλιέργειας και εντέλει δια του κοινωνικού ελέγχου του γούστου, μου φαίνεται πως ανοίγει ένα παράθυρο ελευθερίας κι ότι αποδεικνύει περίτρανα ότι 'ποτέ καμιά ζαριά δε θα καταργήσει το τυχαίο'. Είναι λίγο σαν τις μεταλλάξεις, που ανοίγουν παράθυρα ελευθερίας στην ιστορία των ειδών.