Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα

curry

New member
Σε άρθρο της Telegraph μάς προτείνεται να στήσουμε άγαλμα στον Έλγιν...

The Elgin Marbles will never return to Athens – the British Museum is their rightful home
The Greeks should erect a statue of Lord Elgin near the Parthenon to express their nation's gratitude to him for saving the Marbles.


By Richard Dorment

Having built this new museum for the Elgin Marbles, the Greeks have managed to rustle up one or two British journalists credulous or naïve enough to write articles calling for their return. But if anyone thinks the building is ever going to house anything other than the plaster casts that are on display there now, they are hopelessly out of touch with reality. There is virtually no chance that the director or trustees of the British Museum, now or in the future, will comply with this outlandish demand.

Let’s review the facts. Lord Elgin paid the enormous sum of £39,000 to acquire the marbles, and was careful to obtain documents from the Turkish Government approving their removal from Greece, which had then been part of the Ottoman Empire for 350 years. Since Parliament legally purchased the marbles from Lord Elgin in 1816, the British Museum’s title to them is unassailable. The Greeks know this perfectly well – otherwise, instead of pulling this PR stunt, they would be suing Britain in the European courts.

What those calling for the return of the marbles can’t seem to get through their heads is that, even if it wished to, the British Government cannot simply transfer their ownership to another European state. Objects in our national museums belong in law not to parliament but to their trustees. This ensures that no government can sell works from our museums to raise revenue (as happened in Russia in the 1920s), or give them away for short- term political advantage. Were the trustees of the British Museum to comply with the Greek proposal, they would be in breach of their obligation to use the objects in their care for maximum public benefit, and could therefore expect a lawsuit of their own from members of the public, such as me, compelling them to fulfil the trust that was placed in them when they were appointed.

So here are a few ideas for the Greeks: first, why not erect a statue of Lord Elgin near the Parthenon to express their nation’s gratitude to him for saving the marbles? After the Ottoman conquest of Athens in 1458, the Turks used the Parthenon as a mosque and then as a powder magazine. In 1687, when the building took a direct hit from a Venetian cannon, most of its interior walls were destroyed, bringing much of the frieze down with them. By the time Lord Elgin became ambassador to Istanbul in 1798, the Parthenon was a ruin. Turkish soldiers used the marbles for target practice, and the locals burned statues to make lime for the mortar to build their houses. His purchase of the marbles was motivated by the real risk to their survival.

Second, instead of whining about events that happened more than two centuries ago, perhaps the Greek ambassador should formally thank Britain for displaying the marbles in those beautiful galleries at the British Museum, where 4.6 million visitors a year from all over the world can view them free of charge.

Of course that won’t happen, because the “controversy” over the marbles is largely a matter of Greek politics. Remember that until very recently, it had not seriously occurred to anyone that they should be given back to Greece. For most of the 19th and 20th centuries, the defining element in Greek identity was membership in the Greek Orthodox Church. When in the 1980s the socialist minister of culture Melina Mercouri noisily campaigned for the return of the marbles, the actress skilfully turned them into a symbol of Greek identity. Since her time, no Greek politician has ever lost a vote echoing her demand. But the marbles no more “belong” to Greece than do the plays of Euripides.

Let the new museum stand as a monument to the futility of cultural nationalism — in this case trying to claim back something that by now belongs to the whole world.


Oh dear, someone's really losing his temper here...
 
Η αλήθεια είναι ότι το άρθρο βρίθει χαρακτηριστικής αλαζονείας. Προσωπικά, βρίσκω τον τόνο του ενοχλητικό. Αλλά πέρα από τον τόνο, έχει 1-2 επιχειρήματα που είναι μάλλον γερά. Όντως, τα μάρμαρα κατά πάσα πιθανότητα επιβίωσαν μέχρι σήμερα χάρη στο Λόρδο Έλγιν. Τα άλλα περί Greek identity και την Μερκούρη, ας τα κρίνει ο καθένας όπως θέλει.
 

curry

New member
Διαφωνώ ως προς το θέμα της επιβίωσης των μαρμάρων, γιατί ο Έλγιν τα γκρέμισε από τον Παρθενώνα, δεν τα βρήκε χάμω (sic). Επίσης, από όσο γνωρίζω, ο Παρθενώνας δεν έχασε τίποτα άλλο (που να βρισκόταν κολλημένο πάνω του) από την εποχή του Έλγιν και δώθε :)
Πέρα από ενοχλητικός, δεν είναι όμως και πολύ αστείος; Σαν κακιασμένη γεροντοκόρη δεν κάνει το χρυσούλι μου; :D
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Let the new museum stand as a monument to the futility of cultural nationalism — in this case trying to claim back something that by now belongs to the whole world.

Το επιχείρημα της πατάτας. Πώς ανήκει σε όλο τον κόσμο αφού λίγο παραπάνω λέει ότι ανήκει στο Βρετανικό Μουσείο; Μπας και φοβάται ότι θα τους κλέψει η Αθήνα τους τουρίστες; Για φανταστείτε όλα τα μάρμαρα μαζί σε ένα μέρος και να μην μπορείς να δεις πουθενά αλλού ούτε ένα τοσοδούλικο κομματάκι τους...


Επίσης, όπως λέει και η Κάρι, να μας πει ο κυριούλης πώς ακριβώς γίνεται τα μάρμαρα που έσπασε ο Έλγιν να τα προστάτεψε κιόλας. Πώς τα προστάτεψε; Με το σκεπάρνι;
Βρε άι σιχτίρ, όπως θα του έλεγαν και οι αρχαίοι ημών της επίμαχης εποχής.
 
Επίσης, από όσο γνωρίζω, ο Παρθενώνας δεν έχασε τίποτα άλλο (που να βρισκόταν κολλημένο πάνω του) από την εποχή του Έλγιν και δώθε :)

Όχι; Ίσως επειδή δεν είχαν μείνει και πολλά για να χάσει... :)
 

curry

New member
Αμβρόσιε, τα παραλές, όχι και δεν έμειναν πολλά για να χάσει!! Τι διάολο έρχονται τόσοι τουρίστες κάθε χρόνο; Ολόγραμμα βλέπουν; :)
Άλλα ακόμα κι αν είναι έτσι, και πάλι ο Έλγιν δεν προστάτεψε κάτι που θα διασωζόταν έτσι κι αλλιώς, αν κρίνουμε από όσα έδειξε η ιστορία.
 

curry

New member
Το επιχείρημα της πατάτας. Πώς ανήκει σε όλο τον κόσμο αφού λίγο παραπάνω λέει ότι ανήκει στο Βρετανικό Μουσείο;

Να αλλάξω λίγο την πρόταση που παραθέτεις;

Let the British museum stand as a monument to the futility of cultural colonialism...
:D :D :D
 
τη στήλη της Ροζέτας

Άλλη εγγλέζικη αθλιότητα αρπαγής με τα όπλα... σε σκηνικό δυο γάιδαροι αποικιοκράτες μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα.
Πριν από λίγα χρόνια τη ζήτησε επισήμως πίσω η Αίγυπτος και απέσπασε τελικά ένα αντίγραφό της από το Βρετανικό, αυτό το τελείως οικουμενικό μουσείο, τέλος πάντων.
 
Οπότε, για να καταλάβω... τι ζητάμε; Να αδειάσουν τα ανά τον κόσμο Βρετανικά από τα εκθέματά τους; Αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Θέλουμε να τα κλείσουμε;
 
Οπότε, για να καταλάβω... τι ζητάμε; Να αδειάσουν τα ανά τον κόσμο Βρετανικά από τα εκθέματά τους. Αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Θέλουμε να τα κλείσουμε;
Αυτό το ερώτημα το βάζεις εσύ. Εγώ δεν ακούω από τα επίσημα χείλη μέχρι τον κύριο Ριχάρδο Αουτλάντις, που παρέθεσε η curry, να λένε τίμια αυτό - το μόνο δηλαδή - που τους καίει: μας συμφέρει εμάς τους Βρετανούς να τα έχουμε - τελεία και παύλα. Πουλάνε ανοησίες για παγκόσμιο πολιτισμό που ανήκει σε όλους, φτάνει να τον διαφεντεύουν οι Βρετανοί. Έ, θα εισπράττουν το κόστος της ψευτιάς και της προσβολής. Μετά τα ξανασυζητάμε.
 
Όχι, δεν βάζω εγώ κανένα ερώτημα. Εσύ το έβαλες το ερώτημα :

Άλλη εγγλέζικη αθλιότητα αρπαγής με τα όπλα... σε σκηνικό δυο γάιδαροι αποικιοκράτες μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα.
Πριν από λίγα χρόνια τη ζήτησε επισήμως πίσω η Αίγυπτος και απέσπασε τελικά ένα αντίγραφό της από το Βρετανικό, αυτό το τελείως οικουμενικό μουσείο, τέλος πάντων.

...κι εγώ ζήτησα διευκρίνιση, εφόσον βέβαια ήθελες να την δώσεις. Δεν θέλεις να τη δώσεις, οπότε άστο...

Όσο για τα περί εντιμότητας (τα θέλουμε, τα πουλάτε; ), αυτό είναι ένα ζήτημα που είχα θέσει όταν παρέθεσα τις απόψεις Cuno και έμεινε ασχολίαστο. Τώρα, από εκεί και πέρα, ο κάθε ένας έχει την επίσημη πολιτική του. Όπως εμείς δεν παραδεχόμαστε ότι θέλουμε τα έτοιμα πίσω, για να μην αναγκαστούμε να φτιάξουμε δικά μας σήμερα, ε, έτσι κι αυτοί δεν λένε το ίδιο.

Προσωπικά, θεωρώ ότι η προσκόλληση των Άγγλων στα μάρμαρα, μας τιμάει (εφόσον δεχτούμε ότι είναι δικά μας).

Η τραγική ειρωνία όλης αυτής της υπόθεσης όμως, είναι ότι βρισκόμαστε στην ίδια ακριβώς θέση με αυτούς. Δηλαδή, εμείς είμαστε ο καθρέφτης των Βρετανών και αυτοί ο δικός μας. Όταν το συνειδητοποιήσουμε αμφότεροι, πιστεύω ότι θα έχει γίνει μεγάλο βήμα.
 
Το άρθρο της Telegraph είναι αλαζονικό, επιθετικό και ειρωνικό. Δεν χωρά αμφιβολία. Το ίδιο όμως δεν ισχύει και για τα περισσότερα άρθρα ελλήνων δημοσιογράφων πάνω στο ίδιο ζήτημα; Πόσοι και πόσοι δεν επιτίθενται στους Άγγλους και δεν τους ειρωνεύονται;

Εγώ βλέπω όμως και μία ουσιώδη διαφορά. Από την πλευρά των Άγγλων, υπάρχουν ορισμένοι δημοσιογράφοι που επιχειρηματολογούν υπέρ της ελληνικής θέσης. Ένας θυμάμαι είχε γυρίσει και ντοκιμαντέρ. Από την ελληνική πλευρά, υπάρχει κανείς που να επιχειρηματολογεί υπέρ των αγγλικών θέσεων; Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω, γιατί δεν το έχω παρακολουθήσει στενά το όλο ζήτημα. Δεν έχει τύχει πάντως να διαβάσω κάποιο άρθρο που να προσπαθεί καν να τηρήσει αποστάσεις, πόσο μάλλον να υπερασπιστεί τις θέσεις των εχθρών του έθνους.
 
The lighter side

Στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης ξεναγήθηκε ο Τομ Χανκς

Η αγάπη του για τη χώρα μας και ο θαυμασμός του για τον ελληνικό πολιτισμό είναι γνωστά σε όλους μας, όπως και η εξ αγχιστείας συγγένειά του με τους Έλληνες.
Δεν πρέπει, λοιπόν, να εξέπληξε η επίσκεψη που έκαναν την Τετάρτη στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης ο διάσημος Αμερικανός ηθοποιός Τομ Χανκς και η Ελληνοαμερικανίδα σύζυγός του, επίσης ηθοποιός, Ρίτα Γουίλσον.
Το διάσημο ζευγάρι ξεναγήθηκε στις αίθουσες του μουσείου από τον υπουργό Πολιτισμού Αντώνη Σαμαρά και τον διευθυντή του μουσείου Δημήτρη Παντερμαλή.
Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός δεν έκρυψε το θαυμασμό του, τόσο για το χώρο, όσο και για τα εκθέματα του Μουσείου.
Μετά την ολοκλήρωση της ξενάγησης ο Τομ Χάνκς και η Ρίτα Γουίλσον ανηφόρησαν προς τον Ιερό Βράχο, όπου δεν σταμάτησαν να χαιρετούν και να μοιράζουν χαμόγελα στους έκπληκτους επισκέπτες του χώρου.
Η επίσκεψη έγινε χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων και τηλεοπτικών συνεργείων.


http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1029366&lngDtrID=253
 

SBE

¥

Η επίσκεψη έγινε χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων και τηλεοπτικών συνεργείων.


http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1029366&lngDtrID=253


Αλλά με ανακοίνωση τύπου, γιατί αλλιώς πώς το μάθανε οι εφημερίδες;

Απορία: με ποιά ιδιότητα του ζεύγους Χανκς έγινε η ξενάγηση;
Περιμένουμε η επόμενη δόση από Νταν Μπράουν μεριά να γυριστεί στο Μουσείο μήπως;
Ποιές μέρες ξεναγεί τους επισκέπτες ο Παντερμαλής, να πάω κι εγώ;
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Ο Παντερμαλής ξεναγούσε τις τρεις πρώτες μέρες όλο τον κόσμο, όχι μόνο διασήμους. Υποθέτω ότι τώρα ξεναγεί μόνο επισήμους (όπως θέλεις ερμήνευσέ το αυτό), γιατί αλλιώς θα πάθει υπερκόπωση.

Όσο για το ζεύγος Χανκς, βλέπω τα εξής: έρχεται ένας διάσημος σταρ του σινεμά, που τυχαίνει να έχει και κάποια συμπαθητική εικόνα, δεν είναι ο Μίκι Ρουρκ, φερειπείν. Ο υπουργός Πολιτισμού συμπεριφέρεται σαν οποιοσδήποτε star-struck απλός πολίτης. Συνοδεύει ο ίδιος το ζεύγος στο Μουσείο. Εννοείται ότι όταν εμφανίζεται ο υπουργός συνοδεύοντας κάποιους, θα σπεύσει ο διευθυντής του μουσείου να τους ξεναγήσει.
 

SBE

¥
Ο υπουργός θα έπρεπε να έιναι λίγο πιο οσβαρός.

Από την άλλη δεν έιναι ο μόνος. Από τους πολιτικούς της διεθνούς σκηνής ο μόνος που αρνήθηκε να δεί τον Μπόνο ήταν ο πρωθυπουργός του Καναδά με το σκεπτικό ότι ο πρωθυπουργός δεν συζητάει ζητήματα πολιτικής με μη-πολιτικούς και με μη-πολίτες του Καναδά. Λογικότατο κατά τη γνώμη μου, αλλά πολλοί θαυμαστές του Μπόνο θα διαφωνήσουν.
 
Ο αλλά πολλοί θαυμαστές του Μπόνο θα διαφωνήσουν. [/COLOR]

Μήπως διαφωνήσουν και οι θαυμαστές της καθηγήτριας του καθηγητή-διευθυντή; :)
 
Από το/τον/τη σημερινό/ή Guardian:

Best-read lists on websites are disconcertingly revealing things. In a week where the Guardian's list might have been dominated by, say, Michael Jackson's demise or the demonstrations in Iran, one small element of our arts coverage persistently ranked in the top-two best-read pieces on the site: a poll that asked, simply, "Is it time to return the Parthenon marbles?" No fewer than 380,000 people clicked on it, and an unprecedented 129,974 felt strongly enough to vote - an overwhelming 94.8% voting yes, and a puny 5.2% voting no.

Now, the Parthenon marbles aren't exactly breaking news: Lord Elgin began removing them from Greece in 1801. True, the new Parthenon museum had just opened, with its pointed gaps where the missing marbles ought to go - but still. The opening of even the snazziest of museums can't usually compete with one of the biggest celebrity exits in the obituaries calendar. Or the biggest demonstration in Iran since the fall of the Shah.

In short, it went viral. It appeared on Flickr, on digg, on twitpic (a picture-sharing version of Twitter), on Greek tourist websites, on a Christian forum and on dedicated Elginist sites such as Elginism.com. Some 6,000 page views were generated by the passing on of just one email link. But by far the largest number - 40,000 - came from Facebook, where various campaigns steered viewers towards doing the right thing.

Most respondents were, unsurprisingly, Greek: Greece usually accounts for 0.4% of the Guardian's monthly traffic, but more than half of respondents to the poll were from Athens (second place went to London, at 6%. That's how much we care). The Athenian respondents felt so strongly about exercising their democratic rights that they visited the page an average of twice each. They did invent the concept, after all.

[http://www.guardian.co.uk/artanddesign/2009/jul/08/parthenon-marbles-guardian-poll]
 
Top