Αν κάποιος παρατηρήσει ότι την ώρα που γράφει πατάει κάθε τρεις και λίγο ctrl+S και, μετά, συνειδητοποιήσει ότι γράφει με... στυλό σε χαρτί, πόσες μέρες άδεια του πρέπουν;
Θέλει τόνο αυτό το "τού", έτσι δεν είναι;
Ωαριοπρήχτες
- Thread starter cythere
- Start date
Θέλει τόνο αυτό το "τού", έτσι δεν είναι;
stathis
¥
Ποια άδεια; Εδώ μιλάμε για γιώτα πέντε ψυχολογικό! (Πες μου ότι κάνεις πλάκα, σε παρακαλώ...)Αν κάποιος παρατηρήσει ότι την ώρα που γράφει πατάει κάθε τρεις και λίγο ctrl+S και, μετά, συνειδητοποιήσει ότι γράφει με... στυλό σε χαρτί, πόσες μέρες άδεια του πρέπουν;
Σύμφωνα με το γράμμα του νόμου δεν θέλει.
Και όμως, έχει συμβεί σε συνάδελφο. Με το δεξί έγραφε, με το αριστερό πάταγε τη συντόμευση στην κάτω δεξιά γωνία του χαρτιού! :)
Σωστά, μάλλον επειδή δεν πάρχει περίπτωση σύγχυσης, αφού σε αντίθετη περίπτωση θα έπαιρνε διπλό τόνο η λέξη άδεια..
peacock
¥
Εμένα γιατί μου συμβαίνουν τα εντελώς αντίθετα και καταντώ "τσουρεκοπρήχτρα"...;
Εγώ είμαι αυτή που αναστατώνει το σύμπαν, που ψάχνει να βρει μονά πράγματα από ζεύγη, δε βλέπει μπροστά της, πετάει τα πράγματά της αποδώ κι αποκεί (σε ράχες, μπράτσα και ό,τι άλλο μπορεί να έχει μία καρέκλα, αγαπητέ Κόντε...)
Πριν από καιρό βγάζοντας το δαχτυλίδι μου πριν να πέσω για ύπνο, αυτό έπεσε και χώθηκε κάτω από το κρεβάτι. "Καλά!" είπα. "Θα το βρω αύριο το πρωί." (Κλασική περίπτωση αναβλητικού ατόμου!). Την επόμενη μέρα σιγά μη θυμήθηκα το δαχτυλίδι... Για μία εβδομάδα έψαχνα το δαχτυλίδι μου ρωτώντας γνωστούς και φίλους αν το έχω ξεχάσει στο σπίτι τους (συμβαίνει πολλές φορές να το βγάζω μηχανικά επειδή με ενοχλεί και να το παρατάω κυριολεκτικά όπου βρίσκω/με βολεύει).
Αφού συνεχίστηκε η αναζήτηση για μέρες, μία ωραία πρωία κι ενώ δούλευα μου ήρθε αναλαμπή ότι το δαχτυλίδι βρίσκεται κάτω από το κρεβάτι όπου είχε πέσει και από όπου είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να το βγάλω την επόμενη ημέρα. Πήγα, το βρήκα κι έτσι απλά το φόρεσα!
Παρόλα αυτά νιώθω υπέροχα μέσα στην αταξία του μικρόκοσμού μου! :)
Εγώ είμαι αυτή που αναστατώνει το σύμπαν, που ψάχνει να βρει μονά πράγματα από ζεύγη, δε βλέπει μπροστά της, πετάει τα πράγματά της αποδώ κι αποκεί (σε ράχες, μπράτσα και ό,τι άλλο μπορεί να έχει μία καρέκλα, αγαπητέ Κόντε...)
Πριν από καιρό βγάζοντας το δαχτυλίδι μου πριν να πέσω για ύπνο, αυτό έπεσε και χώθηκε κάτω από το κρεβάτι. "Καλά!" είπα. "Θα το βρω αύριο το πρωί." (Κλασική περίπτωση αναβλητικού ατόμου!). Την επόμενη μέρα σιγά μη θυμήθηκα το δαχτυλίδι... Για μία εβδομάδα έψαχνα το δαχτυλίδι μου ρωτώντας γνωστούς και φίλους αν το έχω ξεχάσει στο σπίτι τους (συμβαίνει πολλές φορές να το βγάζω μηχανικά επειδή με ενοχλεί και να το παρατάω κυριολεκτικά όπου βρίσκω/με βολεύει).
Αφού συνεχίστηκε η αναζήτηση για μέρες, μία ωραία πρωία κι ενώ δούλευα μου ήρθε αναλαμπή ότι το δαχτυλίδι βρίσκεται κάτω από το κρεβάτι όπου είχε πέσει και από όπου είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να το βγάλω την επόμενη ημέρα. Πήγα, το βρήκα κι έτσι απλά το φόρεσα!
Παρόλα αυτά νιώθω υπέροχα μέσα στην αταξία του μικρόκοσμού μου! :)
Last edited:
To 1983 ετοιμαζόμουν για μπάνιο. Έβγαλα το ρολόι μου και το άφησα στο πρώτο ράφι της βιβλιοθήκης. Τελείωσα το ντους, βγήκα, πήγα να πάρω το ρολόι, πουθενά. Έψαξα τριγύρω, τίποτα.
Το 1994 το βρήκα δύο ράφια παραπάνω, αναζητώντας κάτι άλλο. (Σημείωση: έπρεπε να βάλω καρέκλα για να φτάσω στο τρίτο ράφι).
peacock
¥
Ά, μιλάμε για περιπτωσάρα! Στο μεταξύ αγόρασες άλλο ρολόι;
Τώρα που μίλησες για ρολόγια, διάβασε κι αυτό:
Πριν από χρόνια, όταν πηγαινοερχόμουν με τα ΜΜΜ(οουού) στη σχολή, με την τσίμπλα στο μάτι κάθε πρωί ήμουν σα ζόμπι.
Ξυπνάω ένα πρωί και μηχανικά φοράω το ρολόι με το μεταλλικό μπρασελέ. Το ανεβάζω ψηλά στο χέρι για να μη το βρέξω πλένοντας το πρόσωπό μου. Σκουπίζομαι και μετά από λίγο αρχίζω να το ψάχνω στο δωμάτιό μου. Μη μπορώντας να το βρω, φοράω το άλλο με το δερμάτινο λουράκι. Βάζω το μπουφάν μου και φεύγω. Μπαίνω μέσα στο λεωφορείο και πιάνοντας τη χειρολαβή ψηλά με το δεξί χέρι κατεβαίνει τα μανίκι και αποκαλύπτεται μία ωραιότατη συλλογή ρολογιών στο χέρι μου... Κατέβασα όπως-όπως το χέρι μου κι έβγαλα το ένα.
Τι έγινε;! Γέννησαν τα ράφια;!
Ένα σενάριο για το τι έγινε: το βρήκε στο μεταξύ η γυναίκα του, και για να εκδικηθεί τα άπειρα "πού είναι;" που είχε ακούσει τόσα χρόνια, το ανέβασε στο τρίτο ράφι για να του το κρύψει. Εναλλακτικά, το έκανε η μαμά του ή όποια άλλη γυναίκα του σπιτιού τότε.Τι έγινε;! Γέννησαν τα ράφια;!
Elsa
¥
Άλλη περίπτωση: Το είχε βάλει στο 3ο ράφι εξ αρχής αλλά βγαίνοντας από το μπάνιο είχε μπει από το πλύσιμο και δεν το έφτανε...
Κακεντρεχής παρατήρηση: Κάθε δεκαετία ξεσκονίζονται αυτά τα ράφια;
και εγώ που νόμιζα οτι μόνο σε μένα την κακονοικοκυρά συμβαίνουν αυτά...
peacock
¥
Άλλη περίπτωση: Το είχε βάλει στο 3ο ράφι εξ αρχής αλλά βγαίνοντας από το μπάνιο είχε μπει από το πλύσιμο και δεν το έφτανε...
Κακεντρεχής παρατήρηση: Κάθε δεκαετία ξεσκονίζονται αυτά τα ράφια;
Κι εγώ αυτό σκεφτόμουν! Το πάνω-πάνω μέρος της βιβλιοθήκης μου να δεις! Κανονική πανωπορτιανή!
Απαντήσεις για όλους!
1. Ναι, στο μεταξύ αγόρασα άλλο ρολόι. Και από το 1993 σταμάτησα να φοράω ρολόι γενικώς. Οπότε όταν το 1996 βούτηξα στις Σπέτσες με μάσκα (χωρίς βατραχοπέδιλα) και ψάρεψα άλλο ένα ρολόι, έμεινα με τρία (ρολόγια!!!!!).
2α. Τότε δεν υπήρχε "γυναίκα μου".
2β. Στη μάνα μου απαγορευόταν ΚΑΙ από την αδερφή μου να τακτοποιήσει το δωμάτιο. Ήταν κοινή μας απόφαση να μην της επιτρέπεται να καθαρίζει και να τακτοποιεί. Μόνο ηλεκτρική σκούπα στα πολύ εμφανή σημεία.
3. Ως εκ τούτου, αποκλείεται να ήταν πλάκα της αδερφής μου. Χώρια που, γνωρίζοντας τον χαρακτήρα της, ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να μη μου πετάξει στα μούτρα (χαχανίζοντας αναλόγως) ότι είχε κάνει κάτι τέτοιο.
4. Ναι, ειδικά τα πάνω ράφια ήταν άβατο. Απαγορευόταν ρητώς το ξεσκόνισμά τους. Και το ρολόι βρέθηκε επειδή τελικά έπρεπε να βαφτεί το σπίτι.
5. Εντός των ημερών θα ακολουθήσει εκτενές πόστι για το τι θεωρώ καθαριότητα και τι τσαπατσουλιά. Στον δικό μου κόσμο, φυσικά. (Στην κοσμάρα μου, δηλαδή).
1. Ναι, στο μεταξύ αγόρασα άλλο ρολόι. Και από το 1993 σταμάτησα να φοράω ρολόι γενικώς. Οπότε όταν το 1996 βούτηξα στις Σπέτσες με μάσκα (χωρίς βατραχοπέδιλα) και ψάρεψα άλλο ένα ρολόι, έμεινα με τρία (ρολόγια!!!!!).
2α. Τότε δεν υπήρχε "γυναίκα μου".
2β. Στη μάνα μου απαγορευόταν ΚΑΙ από την αδερφή μου να τακτοποιήσει το δωμάτιο. Ήταν κοινή μας απόφαση να μην της επιτρέπεται να καθαρίζει και να τακτοποιεί. Μόνο ηλεκτρική σκούπα στα πολύ εμφανή σημεία.
3. Ως εκ τούτου, αποκλείεται να ήταν πλάκα της αδερφής μου. Χώρια που, γνωρίζοντας τον χαρακτήρα της, ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να μη μου πετάξει στα μούτρα (χαχανίζοντας αναλόγως) ότι είχε κάνει κάτι τέτοιο.
4. Ναι, ειδικά τα πάνω ράφια ήταν άβατο. Απαγορευόταν ρητώς το ξεσκόνισμά τους. Και το ρολόι βρέθηκε επειδή τελικά έπρεπε να βαφτεί το σπίτι.
5. Εντός των ημερών θα ακολουθήσει εκτενές πόστι για το τι θεωρώ καθαριότητα και τι τσαπατσουλιά. Στον δικό μου κόσμο, φυσικά. (Στην κοσμάρα μου, δηλαδή).
Ξέρεις πόσες φορές έφαγα τον κόσμο για να βρω τα γυαλιά μου, τα οποία φορούσα to begin with;
Να πω το κορυφαίο;
Κάποια στιγμή με παίρνει συνεργάτης στο κινητό. Υπόψη ότι βρίσκομαι εκτός σπιτιού. Απαντάω και αρχίζουμε να μιλάμε. Μιλάμε για κάνα δεκάλεπτο όταν ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι δεν βρίσκω πουθενά το κινητό μου. Ψάχνω δεξιά, ψάχνω αριστερά, κάτω από τα καθίσματα του αυτοκινήτου (παρκαρισμένος ήμουν!). Και τότε κατάλαβα...
Κάποια στιγμή με παίρνει συνεργάτης στο κινητό. Υπόψη ότι βρίσκομαι εκτός σπιτιού. Απαντάω και αρχίζουμε να μιλάμε. Μιλάμε για κάνα δεκάλεπτο όταν ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι δεν βρίσκω πουθενά το κινητό μου. Ψάχνω δεξιά, ψάχνω αριστερά, κάτω από τα καθίσματα του αυτοκινήτου (παρκαρισμένος ήμουν!). Και τότε κατάλαβα...
Λίγη υπομονή, κορίτσια, και σε λίγο οι ωαριοπρήχτες θα σας απαλλάξουν απ' την παρουσία τους!
Είδος προς εξαφάνιση το χρωματόσωμα Υ:
Ανθρωπολόγοι επισημαίνουν ότι σε 900 εκατομμύρια χρόνια το Υ χρωματόσωμα, που χαρακτηρίζει τα αρσενικά όντα στον πλανήτη γη, θα εξαφανιστεί [...].
Άντε λοιπόν να μείνετε μόνες σας να δούμε τι θα καταλάβετε! (Που 'μαι σίγουρος ότι θα φαγωθείτε μεταξύ σας...)
Είδος προς εξαφάνιση το χρωματόσωμα Υ:
Ανθρωπολόγοι επισημαίνουν ότι σε 900 εκατομμύρια χρόνια το Υ χρωματόσωμα, που χαρακτηρίζει τα αρσενικά όντα στον πλανήτη γη, θα εξαφανιστεί [...].
Άντε λοιπόν να μείνετε μόνες σας να δούμε τι θα καταλάβετε! (Που 'μαι σίγουρος ότι θα φαγωθείτε μεταξύ σας...
)
Τώρα όπου να 'ναι, δηλαδή. Κορίτσια, βιαστείτε, τους χάνουμε! Κάπα, άσε κάτω τον Κλάιβ, σε βλέπω!
Θες να μας πεις δηλαδή ότι μαζί σας δεν τρωγόμαστε, επικρατεί αέναη ομόνοια, σύμπνοια απόψεων, ομοψυχία και ηρεμία. Α, α, α: και απόλυτη συνεννόηση και ταύτιση απόψεων!Που 'μαι σίγουρος ότι θα φαγωθείτε μεταξύ σας...
Όχι, κάθε άλλο — θέλω να πω ότι το να τρώγεστε το 'χετε στο αίμα σας (κι εμείς απλώς πληρώνουμε τα σπασμένα)...
curry
New member
Όχι, κάθε άλλο — θέλω να πω ότι το να τρώγεστε το 'χετε στο αίμα σας (κι εμείς απλώς πληρώνουμε τα σπασμένα)...
Ναι μωρέ, τα ταλαίπωρα... πόσο σας νιώθω δεν φαντάζεσαι. Γιατί ως γνωστόν οι άντρες είναι φιλήσυχα πλάσματα που ουδέποτε τρώγονται, βρίζονται ή τσαμπουκαλεύονται, ποτέ μα ποτέ δεν πλακώνονται στις μπουνιές, την επιθετικότητα δεν την γνωρίζουν καν ως όρο, είναι δε τόσο μα τόσο αθώοι - τύφλα να'χει ο Γουίνι δε Που - που δεν σκέφτηκαν καν να κηρύξουν πόλεμο (πάντα κάποιο παλιοθήλυκο κρύβεται από πίσω, εξάλλου). Α, και ποτέ μα ποτέ δεν κουτσομπολεύουν ασυστόλως, είναι σπαθί στη συμπεριφορά και στις εξηγήσεις τους και κυρίως, δεν την πέφτουν ποτέ στη γκόμενα του φίλου τους (αυτά τα κάνουν μόνο οι γυναίκες). 
Ωραιοπρήχτες
Ενδιαφέρον νήμα! Αλλά δεν μπορεί κάποιος μοντ να διορθώσει τον προφανώς εσφαλμένο τίτλο του με τον σωστό (αυτόν που έβαλα εδώ, ντε...)
Flattery can get you anywhere... :) :) :)
Ενδιαφέρον νήμα! Αλλά δεν μπορεί κάποιος μοντ να διορθώσει τον προφανώς εσφαλμένο τίτλο του με τον σωστό (αυτόν που έβαλα εδώ, ντε...)
Flattery can get you anywhere... :) :) :)
