To κόντεξτ είναι ότι, σύμφωνα με τη γνώμη κάποιου, τα παιδιά των γονιών που έχουν drinking problem γίνονται eager to please επειδή δεν ξέρουν τι θ' αντιμετωπίσουν κάθε μέρα που γυρίζουν σπίτι τους -- σε τι φάση θα βρίσκεται ο γονιός που έχει το πρόβλημα.
Εγώ στο συγκεκριμένο κοντέξτ με τα παιδιά δεν θα έβαζα μονολεκτική απόδοση.
Πάντως, το eager to please είναι από τις λίγες μεταφραστικές απορίες που φιγουράρουν σε διήγημα, και συγκεκριμένα στο "Ο νέγρος του Λαυράκη" του Θεόφιλου Φραγκόπουλου:
-- Τον γνώρισα πέρσι, συνέχισε εκείνος απτόητα. Ένα μελαγχολικό παιδί. Τα' χε χαμένα. Ήταν τόσο eager to please, πώς το λέτε στη γλώσσα σας;
-- «Πρόθυμος να γίνει ευάρεστος».
-- Α, όχι «έτοιμος να αρέσει»;
-- Όχι. Αυτό σημαίνει κάτι άλλο στα ελληνικά.
Αλλά δεν ξέρω αν μ' αρέσει η λύση που προτείνει ο Φραγκόπουλος.
Λίγο καθυστερημένη η απάντηση, αλλά μήπως σου ταιριάζει το "συγκαταβατικά"; Επειδή δεν φέρνουν καμία αντίρρηση και ενδίδουν σε όλα, για να μην αγριεύουν τους αλκοολικούς γονείς τους;
Για τη γενική χρήση τού eager to please προτιμώ το υποχρεωτικός που 'πε κι ο daeman.
Για τη συγκεκριμένη περίπτωση, πάντως, είμαι με το πειθήνιος του nickel, αν και ομολογώ ότι με τη συγκεκριμένη απόδοση προβαίνουμε από μόνοι μας σε μία αποκωδικοποίηση του τι ενδεχομένως να εννοεί εδώ: ότι δηλαδή τα εν λόγω παιδιά «δεν θέλουν να δίνουν λαβές» — ενώ μπορεί τελικά να χρειάζεται το κυριολεκτικό «(είναι) πρόθυμα να ευχαριστήσουν».