Στη ροή της υψηλού ( ; ) επιπέδου συζήτησης που διεξάγεται τους τελευταίους μήνες από τις σελίδες των Νέων για την ελληνικότητα, διάβασα σήμερα το κειμενίδιο του Κώστα Γεωργουσόπουλου, το οποίο δεν μεταφέρω στο (μικρό) σύνολό του για λόγους κοπιράιτ, αν και αξίζει να διαβαστεί σαν υπόδειγμα γραφής. 
Παραθέτω μόνο την αρχή και το τέλος.
Τα χαμαντράκια
Για δύο πράγματα αρχίζω να νιώθω ευτυχής. Που με κάποιες θέσεις μου άρχισαν να ξεσκαρίζουν σαν τα σαλιγκάρια τα μεταμοντέρνα μειράκια και ασύστολα πια να εκθεσιάζονται.
...Και να εθνική υστερία τα Ελγίνεια και να αβάντα στην σκοπιανή εθνοκαπηλία και να θεωρίες μια δεκάρα η βιολέτα τσιγκολελέτα τσιγκολελέτα.
Ο δεύτερος λόγος να αισθάνομαι ευτυχής είναι πως τα χαμαντράκια με συγκαταλέγουν στους παραπάνω εθναρχικούς!
Όπως καταλαβαίνετε, ο λόγος που έσυρα αυτό το κείμενο εδώ μέσα είναι επειδή στα λεξικά ούτε το αντράκι δεν μεταφράζεται καλά καλά. Μόνο στον Σταφυλίδη βρήκα ένα whippersnapper.
Ο Peter Bien, στη μετάφραση του Τελευταίου πειρασμού του Καζαντζάκη, δίνει τα παρακάτω (τα αντιγράφω από την αξιόλογη αν και σύντομη μελέτη που υπάρχει εδώ αφού τα διασταύρωσα στο amazon.com):
—Πόσοι είμαστε; είπε· δώδεκα· ένας από την κάθε φυλή του Ισραήλ. Διαόλοι, αγγέλοι, αντράκια, χαμαντράκια, όλες οι γέννες κι οι αποβολές του Θεού, διαλέγετε και παίρνετε!
"How many are we?" he asked. "Twelve — one from each of the tribes of Israel. Devils, angels, imps, dwarfs: all the births and abortions of God. Take your pick."
...
Αντράκια, χαμαντράκια λαχανιασμένα, ξεπνεμένα...
They were panting dwarfs, imps gasping for breath...
Αποφεύγω να διαλέξω (αν και υπάρχουν) άλλες μεταφραστικές ιδέες από τα συνώνυμα αυτής της σελίδας και, κατά το πρότυπο του γερμανικού από το επονομαζόμενο «Ευρετήριο ετυμολογίας» του rizitiko.org «χαμαντράκι το, ανδράριον χθαμαλόν, ein kleines Männchen», προτείνω κι εγώ για το αγγλικό το εξίσου δισήμαντο small man.
Παραθέτω μόνο την αρχή και το τέλος.Τα χαμαντράκια
Για δύο πράγματα αρχίζω να νιώθω ευτυχής. Που με κάποιες θέσεις μου άρχισαν να ξεσκαρίζουν σαν τα σαλιγκάρια τα μεταμοντέρνα μειράκια και ασύστολα πια να εκθεσιάζονται.
...Και να εθνική υστερία τα Ελγίνεια και να αβάντα στην σκοπιανή εθνοκαπηλία και να θεωρίες μια δεκάρα η βιολέτα τσιγκολελέτα τσιγκολελέτα.
Ο δεύτερος λόγος να αισθάνομαι ευτυχής είναι πως τα χαμαντράκια με συγκαταλέγουν στους παραπάνω εθναρχικούς!
Όπως καταλαβαίνετε, ο λόγος που έσυρα αυτό το κείμενο εδώ μέσα είναι επειδή στα λεξικά ούτε το αντράκι δεν μεταφράζεται καλά καλά. Μόνο στον Σταφυλίδη βρήκα ένα whippersnapper.
Ο Peter Bien, στη μετάφραση του Τελευταίου πειρασμού του Καζαντζάκη, δίνει τα παρακάτω (τα αντιγράφω από την αξιόλογη αν και σύντομη μελέτη που υπάρχει εδώ αφού τα διασταύρωσα στο amazon.com):
—Πόσοι είμαστε; είπε· δώδεκα· ένας από την κάθε φυλή του Ισραήλ. Διαόλοι, αγγέλοι, αντράκια, χαμαντράκια, όλες οι γέννες κι οι αποβολές του Θεού, διαλέγετε και παίρνετε!
"How many are we?" he asked. "Twelve — one from each of the tribes of Israel. Devils, angels, imps, dwarfs: all the births and abortions of God. Take your pick."
...
Αντράκια, χαμαντράκια λαχανιασμένα, ξεπνεμένα...
They were panting dwarfs, imps gasping for breath...
Αποφεύγω να διαλέξω (αν και υπάρχουν) άλλες μεταφραστικές ιδέες από τα συνώνυμα αυτής της σελίδας και, κατά το πρότυπο του γερμανικού από το επονομαζόμενο «Ευρετήριο ετυμολογίας» του rizitiko.org «χαμαντράκι το, ανδράριον χθαμαλόν, ein kleines Männchen», προτείνω κι εγώ για το αγγλικό το εξίσου δισήμαντο small man.
