Θα χρησιμοποιούσατε στη δουλειά σας έναν νεολογισμό σαν το "ηλεμήνυμα";

[Ambrose]

Με αφορμή το ηλεμήνυμα, αναρωτήθηκα οι περισσότεροι επαγγελματίες μεταφραστές πόσο ανοιχτοί είναι στην καινοτομία και πόσο γρήγορα και εύκολα θα υιοθετούσαν έναν νεολογισμό.

 

[Farofylakas]

Είμαι καθηγητής Πληροφορικής. Ήδη όταν το θέμα μας είναι το διαδίκτυο, εξηγώ στην τάξη πως για συντομία αντί για "μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου" θα λέω ηλεμήνυμα κι αντί για "ηλεκτρονικό ταχυδρομείο" ηλεταχυδρομείο.

Αυτό το κάνω όχι απαραίτητα για να περάσω με το ζόρι τον νεολογισμό στους μαθητές αλλά για να απεγκλωβίσω τον εαυτό μου από τα μακρινάρια όπως αντίστοιχα αντί για τρία ντάμπλγιου λέω το πολύ πιο εύκολο βεβεβέ.

Βέβαια πάντοτε εξηγώ πρώτα στους μαθητές τις ορολογίες ώστε να μπορούν να με παρακολουθήσουν.

 

[drsiebenmal]

Καλημέρα. Καλή ιδέα για σφυγμομέτρηση! :)

Δυστυχώς ψήφισα όχι επειδή η δουλειά μου συνοδεύεται από δεσμευτικά γλωσσικά πρότυπα (κι εδώ θα με διευκόλυνε μια διατύπωση της ερώτησης ως Θα χρησιμοποιούσατε στη δουλειά σας «αν επιτρέπεται /αν μπορείτε» έναν νεολογισμό σαν το "ηλεμήνυμα");

Και αυτό επειδή δεν είμαι μόνο υπέρ της χρήσης αλλά και υπέρ της ανακάλυψης, διατύπωσης, καλλιέργειας κλπ νεολογισμών. Δεν αποφασίζω όμως μόνος μου, πρέπει να το κουβεντιάζω...

 

[drsiebenmal]

αντί για τρία ντάμπλγιου λέω το πολύ πιο εύκολο βεβεβέ.

Τι δεν το λέτε έτσι κι αλλιώς βεβεβε; :) Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι η μικρή μειοψηφία που έχουμε τα γερμανικά πρώτη ξἐνη γλώσσα μας, έτσι το λέγαμε πάντοτε.

 

[Zazula]

Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι η μικρή μειοψηφία που έχουμε τα γερμανικά πρώτη ξἐνη γλώσσα μας, έτσι το λέγαμε πάντοτε.

Ναι, ναι, ξέρω — σεις άλλωστε δεν είστε κι αυτοί που λέτε Βίντοζ εννοώντας Windows... κι εμένα το μυαλό μου πάει σε vin doux και πλαταγίζω με ηδυπάθεια τη γλώσσα μου.

 

[La usurpadora]

(Nickel, κρατήσου.)

Ε, ναι λοιπόν! Σε πρόσφατο ντοκιμαντέρ που έκανα για τα προγράμματα περιήγησης-φυλλομετρητές-browsers, παρότι το κορόιδευα καιρό πολύ αυτό το ηλεμήνυμα, το έβαλα σε μια δυο περιπτώσεις (είναι και τόσο δα το ρημάδι).
Αν ήταν κάποιο άλλο το θέμα της εκπομπής, δεν ξέρω αν θα το έκανα με τόση σιγουριά, αλλά σε ένα πρόγραμμα για το διαδίκτυο, νταξ, δε νομίζω να πέφτει και πολύ έξω.

 

[drsiebenmal]

Ναι, ναι, ξέρω — σεις άλλωστε δεν είστε κι αυτοί που λέτε Βίντοζ εννοώντας Windows... κι εμένα το μυαλό μου πάει σε vin doux και πλαταγίζω με ηδυπάθεια τη γλώσσα μου.

...και παραγγέλνεις τρία μαρτίνι, και στα φέρνει ο σερβιτόρος, και περιμένει ο καημένος να δει τις δυο ξανθιές που έρχονται, και περιμένει, και περιμένει...

Πάντως βίντοζ δεν λέω (λέω όμως φαουβέ), αλλά η πιο μεγάλη πλάκα ήταν την πρώτη φορά που σηκώθηκα στο φροντιστήριο (πριν αιώνες...) να λύσω άσκηση χημείας και άρχισα να διαβάζω τα σύμβολα γερμανικά —τέτοια ησυχία (στο στυλ, αμάν οι εξωγήινοι) δεν ξανάκουσα στη ζωή μου. :)

 

[Farofylakas]

Αχ, τα έχω περάσει κι εγώ καθότι σπούδασα στην Ολλανδία και τον πρώτο καιρό έπρεπε να προσαρμόσω τα χίλια δυο όπως φέι-χέι-ά για vga κτλ.

 

[kapa18]

Αχ, τα έχω περάσει κι εγώ καθότι σπούδασα στην Ολλανδία και τον πρώτο καιρό έπρεπε να προσαρμόσω τα χίλια δυο όπως φέι-χέι-ά για vga κτλ.

Πωπω..ούτε που θα το σκεφτόμουνα ότι σημαίνει vga. Εμένα μου ακούγεται σαν σύνθημα από μαζορέτες! :-D

 

[nickel]

Βέβαια πάντοτε εξηγώ πρώτα στους μαθητές τις ορολογίες ώστε να μπορούν να με παρακολουθήσουν.

Καλημέρα. Με την τσίμπλα στο μάτι δεν πρέπει να βάζω δάχτυλο στο πληκτρολόγιο. Αφαιρέστε μία ψήφο από το Ναι και προσθέστε μία στο Έχω ήδη χρησιμοποιήσει (όχι έναν και δύο). Με προσέγγιση ... Φαροφύλακα (γιατί όποιος φυλάει τους φάρους του, έχει τους μισούς).

 

[daeman]

Είμαι καθηγητής Πληροφορικής. Ήδη όταν το θέμα μας είναι το διαδίκτυο, εξηγώ στην τάξη πως για συντομία αντί για "μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου" θα λέω ηλεμήνυμα κι αντί για "ηλεκτρονικό ταχυδρομείο" ηλεταχυδρομείο.

Αυτό το κάνω όχι απαραίτητα για να περάσω με το ζόρι τον νεολογισμό στους μαθητές αλλά για να απεγκλωβίσω τον εαυτό μου από τα μακρινάρια όπως αντίστοιχα αντί για τρία ντάμπλγιου λέω το πολύ πιο εύκολο βεβεβέ.*

Βέβαια πάντοτε εξηγώ πρώτα στους μαθητές τις ορολογίες ώστε να μπορούν να με παρακολουθήσουν.

Μία από τις ασχολίες μου είναι και αυτή, κι εκεί ακολουθώ την πρακτική που περιγράφει ο Φαροφύλακας. Οι ανήλικοι μαθητές, αφού ενδεχομένως παραξενευτούν λιγάκι στην αρχή, υιοθετούν αβίαστα τον όρο και συνεχίζουμε απελευθερωμένοι από το μακρινάρι. Σε μια τάξη, μάλιστα, συζητήσαμε και την ηλεπιστολή με το σκεπτικό ότι ταιριάζει καλύτερα στο ταχυδρομείο. Συμφωνήσαμε τότε να χρησιμοποιούμε και τα δύο, ηλεπιστολή για μεγάλο κείμενο και ηλεμήνυμα για μικρό. Συνήθως, η δυσκολία αποδοχής του νεολογισμού είναι ανάλογη με την ηλικία και την προηγούμενη τριβή του μαθητή με το αντικείμενο και αντιστρόφως ανάλογη με την ελαστικότητα της σκέψης καθενός· οι ενήλικοι μαθητές εκφράζουν συχνότερα δισταγμούς και αντιρρήσεις. Ο δάσκαλος πάντως, λόγω θέσης, αποτελεί άριστο απόστολο του ευαγγελίου του ηλεμηνύματος. (Αδελφοί, αμήν λέγω υμίν... ή Brothers and sisters, praise the Lord... για τηλευαγγελιστές )
Σε μετάφραση βιβλίου ή άρθρου δεν μου δόθηκε ακόμη η ευκαιρία, αλλά εκεί θα το έκανα άφοβα, εξηγώντας στο κείμενο ή σε σημείωση τον όρο, με τις επιφυλάξεις βέβαια που αναφέρει ο Δρ7χ στο #3 (και θα το πάλευα με τον επιμελητή αν έφερνε αντιρρήσεις).
Σε υποτιτλισμό διακρίνω 2 περιπτώσεις:
Αν το θέμα είναι σχετικό και αναφέρεται πολλές φορές ο όρος, όπως περιγράφει η usurpadora στο #6, θα το εξηγούσα στην πρώτη ευκαιρία και θα το χρησιμοποιούσα στη συνέχεια παντού· σωθήκαμε!
Όταν η λέξη πέφτει ξεκάρφωτη στους διαλόγους ή την αφήγηση δεν το βάζω, αφού από τη σκοπιά του θεατή ο χρόνος είναι πολύτιμος και δεν είναι σκόπιμο να αποσπώ την προσοχή του προβληματίζοντάς τον με άγνωστες λέξεις ή νεολογισμούς (όσο προφανείς κι αν είναι). Σκεφτείτε ότι στα 3-4 δευτερόλεπτα που διαρκεί κατά μέσο όρο ένας υπότιτλος, ο θεατής πρέπει να διαβάσει με άνεση (με μέση ταχύτητα ανάγνωσης 15 χαρακτήρες/sec), να κατανοήσει τον υπότιτλο και να εντάξει το νόημά του στην όλη αφήγηση ή πλοκή. Εκεί, χάριν συντομίας, χρησιμοποιώ αναγκαστικά το email (όχι ημέιλ), όσο κι αν δεν μου αρέσει. Οπότε θα περίμενα να επεκταθεί, αν όχι να καθιερωθεί η χρήση του. Να το δω έστω και μερικές φορές σε περιοδικά ή εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας δηλαδή, πριν το χρησιμοποιήσω. Το μπαλάκι στους εκδότες, με λίγα λόγια.

Όσο για την προφορά Γερμανών και γερμανομαθών στα Αγγλικά ιδίως, είναι από τα πιο αστεία (όχι γελοία) πράγματα που μπορώ ν' ακούσω, με κύριο ανταγωνιστή για την πρώτη θέση τους Ιταλούς και ειδικά τον Μπενίνι (Γκουντ ίβνινγκ έβρι μπόντι, μπαζ οφ του γιου, του... Άι κίλεντ χέι μαν, κ.ο.κ. ) Για να μη σαμποτάρω τούτο το νήμα, όμως, θ' ανοίξω άλλο γι' αυτά.
Ζητώ συγγνώμη για το σεντόνι αλλά, εκτός από δάσκαλος, είμαι και ψείρας...
*βεβεβέ ή γουγουγού; Πρόβατο ή περιστέρι (ή γουρούνι); ;)

 

[Farofylakas]

Παρακολουθώ και συμμερίζομαι το σκεπτικό σου. Μουναχά εδώ:

Εκεί, χάριν συντομίας, χρησιμοποιώ αναγκαστικά το email (όχι ημέιλ), όσο κι αν δεν μου αρέσει.

Αυτό όμως γιατί; και γράφεις άραγε επίσης sex όπως το βλέπω στην "Στιγμή τής Αλήθειας";

*βεβεβέ ή γουγουγού; Πρόβατο ή περιστέρι (ή γουρούνι); ;)

ίσως "ωωώ" (διαβάζοντας δηλ. ωμέγα) επί το ελληνικότερο;

 

[Palavra]

*βεβεβέ ή γουγουγού; Πρόβατο ή περιστέρι (ή γουρούνι); ;)

Γιατί όχι καθόλου βεβεβεγουγουγου; Αφού δε χρειάζεται η πληκτρολόγησή του. Και τώρα αποχωρώ πάραυτα γιατί μαγαρίζω το νήμα και θα τ' ακούσω...

 

[daeman]

Παρακολουθώ και συμμερίζομαι το σκεπτικό σου. Μουναχά εδώ:
Αυτό όμως γιατί; και γράφεις άραγε επίσης sex όπως το βλέπω στην "Στιγμή τής Αλήθειας";

Το σεξ (θα ήθελαν να) το κάνουν και το ξέρουν όλοι, το ημέιλ όμως όχι (ακόμα). ;)

Απλώς είναι πιο εύκολα αναγνωρίσιμο και δεν θέλω να δυσκολέψω τους θεατές, με τη λογική της ταχύτητας αφομοίωσης που αναφέρω στην προηγούμενη δημοσίευση.

Οι μαθητές πάντως, όταν ακούνε τον γλωσσοδέτη γουέρλντ γουάιντ γουέμπ, μάλλον ωχωχωχ σκέφτονται...

 

[Farofylakas]

Λυπάμαι μα θα διαφωνήσω. Κατά κάποιον τρόπο δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θεωρείται από πολλούς πως όλοι είναι εξοικειωμένοι με το λατινικό αλφάβητο.

Μια μέρα συνάντησα τον πατέρα μου στο σουπερμάρκετ που πάσχιζε να καταλάβει ποια συσκευασία δημητριακών έπρεπε να αγοράσει. Τον είχε στείλει η μητέρα μου. Έψαχνε "αυτήν με τα φρούτα" και όταν του την έδειξα μου λέει "ε, μα πού να το ξέρω εγώ;" Πράγματι, στην εικόνα τα κομματάκια από φρούτα δεν ξεχώριζαν καλά και φυσικά η λέξη fruits, φαρδιά-πλατιά πάνω στην συσκευασία, δεν του έλεγε τίποτε.

Ο πατέρας μου γνωρίζει την λέξη ημέιλ, δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρος πως θα την αναγνωρίσει εάν την δει γραμμένη. Δεν πρέπει τάχα τα κείμενα που γράφουμε να απευθύνονται σε όλους τους Έλληνες; Τουλάχιστον όσους μπορούν να διαβάσουν;

Κι αν τάχα πάρουμε μια λέξη από κάποια εξωτική γλώσσα θα πρέπει τάχα να την κρατήσουμε στο εβραϊκό ή στο κυριλλικό αλφάβητο; Ή μήπως έχει δει τάχα κανείς σε αγγλικό κείμενο γραμμένη με ελληνικά γράμματα κάποια ελληνική λέξη;

Δεν μπορώ να παρακολουθήσω την λογική αυτής της ευρύτατα διαδεδομένης πρακτικής.

 

[EpsilonSigma]

Το Γουώρλντ Γουάιντ Γουέμπ, πάντως, δεν είναι το Διαδίκτυο, αλλά ο Ιστός (το WWW (το HTTP) είναι ένα υπότμημα του Διαδικτύου, όπως είναι, π.χ., και το FTP).

 

[Zazula]

Τελικά αυτός ο Ζάζουλας έχει ίδη ήδη γράψει για τα πάντα όλα:

Για το "www" το λες "τρία κωλαράκια" (ελληνικότατο) - και καθάρισες.

Μία σύνθεση της μορφής ηλεκτρονικός + μέιλ = ημέιλ είναι το ίδιο με το να συνθέτουμε νέες λέξεις από σπαράγματα όρων ποικίλων προελεύσεων, χωρίς όμως αυτή η προέλευση να είναι διαυγής στον ακροατή - και συνεπώς μπερδεύοντάς τον πολύ περισσότερο, όπως θα συμβεί λ.χ. στην περίπτωση που υιοθετηθεί ο όρος νομοφοβία. Το e-mail μεταγράφεται "ιμέιλ" και καθαρίζουμε. Άλλωστε, οι περισσότεροι το λένε (και το γράφουν) [URL="http://www.google.com/search?q=%CE%BC%CE%AD%CE%B9%CE%BB&rls=com.microsoft:en-us&ie=UTF-8&oe=UTF-8&startIndex=&startPage=1"]μέιλ[/URL], που είναι ακόμη καλύτερο (όπως επικράτησε το "φαξ" έναντι του "τέλεφαξ" - κι εκεί, φυσικά, ουδέποτε συζητήθηκε το ενδεχόμενο για νόθο "τηλεφάξ"). Για ισοδύναμους ελληνικούς όρους, φυσικά και να το συζητήσουμε - αλλά το "ημέιλ" δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Επιμένω, λοιπόν: μέιλ, μέιλ, μέιλ (η προηγούμενη τριπλέτα προφέρεται κατά το

). Άντε, το πολύ ιμέιλ — άκου 'κεί *ημέιλ! :)

 

[sapere_aude]

αντί για τρία ντάμπλγιου λέω το πολύ πιο εύκολο βεβεβέ.

Εμένα μου αρέσει πολύ το αμερικάνικο dub dub dub.

 

[sapere_aude]

Όσο για την προφορά Γερμανών [...] στα Αγγλικά ιδίως, είναι από τα πιο αστεία (όχι γελοία) πράγματα που μπορώ ν' ακούσω

Ένα από τα πιο αστεία παραδείγματα είναι το "βερ ζερζεβίλ ζερζεβή" (where there's a will there's a way) :-D

 

[drsiebenmal]

Ένα από τα πιο αστεία παραδείγματα είναι το "βερ ζερζεβίλ ζερζεβή" (where there's a will there's a way)

Πάλι ντοκιμαντέρ για τον κυβερνήτη Σουορτσενέγκερ βλέπαμε;