Το ξενύχτι της τελειότητας
- Thread starter Ambrose
- Start date
Εγώ ναι δαγκωτό. Είμαι της άποψης ότι οποιαδήποτε δουλειά φέρει το όνομά μου οφείλει να είναι όσο καλύτερη γίνεται, με τα δικά μου μέτρα πάντα. Εφόσον είπα "ναι" στη δουλειά, θα την κάνω όσο καλύτερα μπορώ, ανεξάρτητα από την πληρωμή.
Είμαι επίσης της άποψης ότι αν αντιμετωπίσεις τον πελάτη-γραφείο με τον ίδιο τρόπο που σε αντιμετωπίζει εκείνος (λίγα πληρώνεις, λίγα θα πάρεις) δεν θα σηκώσεις ποτέ κεφάλι.
Είμαι επίσης της άποψης ότι αν αντιμετωπίσεις τον πελάτη-γραφείο με τον ίδιο τρόπο που σε αντιμετωπίζει εκείνος (λίγα πληρώνεις, λίγα θα πάρεις) δεν θα σηκώσεις ποτέ κεφάλι.
Νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμη και η επιλογή «εξαρτάται», γιατί μπορεί να έχω ένα κείμενο που με ενδιαφέρει άσχεται από το πόσο το πληρώνομαι, έναν πελάτη που εκτιμώ και ξέρω ότι δεν έχει να με πληρώσει όσο θα ήθελα (και ίσως θα ήθελε και αυτός), έναν πελάτη που (ίσως κακώς) ψήνω για μια μεγαλύτερη δουλειά...
Φαντάζομαι όμως ότι θέλεις να αποφύγεις αυτή την απάντηση. Οπότε ψηφίζω κάτι από αυτά που μας προτείνεις... :)
Τώρα πια ένα μεγάλο ποσοστό της ενεργητικότητάς μου διοχετεύεται στην προσπάθεια να αποφεύγω τέτοιες καταστάσεις. Ακόμα και να ήθελα, σήμερα μου είναι πλέον αδύνατον να το κάνω. Δεν έχω πια την αντοχή.
Το έχω κάνει, ωστόσο. Παλιά, τότε που μπορούσα. Θα απαντήσω, λοιπόν, ναι, όσο κάλπικο, βέβαια, και αν είναι αυτό.
Διότι όσο αντιδεοντολογικό θεωρώ το να παραδώσω κακή δουλειά όπως λέει η Κατερίνα_Α, άλλο τόσο (και παραπάνω) αντιδεοντολογικό θεωρώ το να αναλαμβάνω κακοπληρωμένες δουλειές με στενά (καταπώς υπονοεί το πολ) χρονικά περιθώρια.
Το έχω κάνει, ωστόσο. Παλιά, τότε που μπορούσα. Θα απαντήσω, λοιπόν, ναι, όσο κάλπικο, βέβαια, και αν είναι αυτό.
Διότι όσο αντιδεοντολογικό θεωρώ το να παραδώσω κακή δουλειά όπως λέει η Κατερίνα_Α, άλλο τόσο (και παραπάνω) αντιδεοντολογικό θεωρώ το να αναλαμβάνω κακοπληρωμένες δουλειές με στενά (καταπώς υπονοεί το πολ) χρονικά περιθώρια.
Έχεις τέτοιους πελάτες εσύ; Οι δικοί μου, στη συντριπτική τους πλειονότητα, θέλουν να μου πιούν το αίμα με το μπουρί της σόμπας. Από την άποψη ότι είναι κάτι κολοσσοί χεσμένοι στο τάλιρο, αλλά ταυτόχρονα ματζίρηδες όταν πρόκειται να συμφωνήσουμε στα λεφτά. Ειδικά τώρα τελευταία, ελέω «κρίσης».
Όλων μας φαντάζομαι είναι στη συντριπτική πλειονότητα, όπως τα λες. Όμως υπάρχουν και τα μονοψήφια ποσοστά... :)
Τώρα το είδα αυτό! Φέρτε σταυρούς, σκόρδα και τον απήγανο! Μακριά από μας! Αν ένα κείμενο μας ενδιαφέρει και δεν μας καλοπληρώνουν να το κάνουμε, απλώς το διαβάζουμε και λέμε "τι ενδιαφέρον κείμενο"!
Απίστευτο! Και εσείς Κόμη μου, ευρωβίωτος! Δεν εργάζεστε για τη δόξα! Βρε πού μας οδήγησε η κρίση! Άρα υπάρχει κρίση!! Και οι αριστοκράτες έγιναν χειρώνακτες!
Ούτε μια ανάλυση περιπτώσεων δεν αφήνετε έναν άνθρωπο να κάνει... :)
Ν' αγιάσει ο στόμας σου!
Εντάξει, πλάκα-πλάκα, αλλά εγώ βλέπω ότι μέχρι στιγμής, στο έξιτ πολ με το τεράστιο δείγμα των έξι ψηφισάντων, το 83,33% λέμε ότι ναι, θα βάζαμε και το απαραίτητο ξενύχτι για να τελειώσουμε μια κακοπληρωμένη δουλειά για διάφορους λόγους, που έχουν να κάνουν κυρίως με την επαγγελματική μας αξιοπρέπεια και το φιλότιμο.
Και αναρωτιέμαι αν είναι τόσο φοβερό να παραδεχτούμε ότι μπορεί μια φορά στις τόσες να κάνουμε και μια χειρότερα πληρωμένη δουλειά και λίγο για το κέφι μας ή για την πρόκληση που μας προσφέρει; Ή απλώς δεν κάνει να το λέμε;
Και αναρωτιέμαι αν είναι τόσο φοβερό να παραδεχτούμε ότι μπορεί μια φορά στις τόσες να κάνουμε και μια χειρότερα πληρωμένη δουλειά και λίγο για το κέφι μας ή για την πρόκληση που μας προσφέρει; Ή απλώς δεν κάνει να το λέμε;
Αν διαβάσατε καλά τα qualifications που συνόδευαν την ψήφο μου, αγαπητέ ντρσιμπενμάλ, θα βλέπατε ότι μόνο θετική ψήφος δεν είναι. Και, όχι, δεν περίμενα την κρίση για να γίνω ευρωβίωτος. Ήμουν, από πολύ πιο πριν. Γνωρίζετε, άλλωστε, ότι προσπαθώ να κυνηγάω τη χρυσή τομή ενδιαφέρουσας-καλοπληρωμένης δουλειάς.
Μα ακριβώς επειδή διάβασα όλα τα σχόλια προσεκτικά, επισήμανα ότι ίσως ... τελοσπάντων :)
Ω, ναι, και το γνωρίζω και το ζηλεύω με όλες τις καλές έννοιες (ο πληθυντικός της ψύχρας είναι συνέπεια ενός σχολίου με δυο φατσούλες; )
Ε, όχι και πληθυντικός της ψύχρας. Προς Θεού. Απλώς έχω αποκτήσει τώρα τελευταία το συνήθειο να απευθύνομαι σε όλο τον κόσμο στα φόρουμ στον πληθυντικό. Τσακώστε, αγαπητέ, και φατσούλες
Εγώ πάντως, δυστυχως, δεν δουλεύω για το κέφι μου ή για την πρόκληση... Οι ανάγκες μου είναι τέτοιες που δεν μου το επιτρέπουν. Μου αρέσει η δουλειά μου, αλλά την κάνω για τα λεφτά. Τόσο ξερά. Αν είχα λύσει το οικονομικό μου πρόβλημα δεν θα δούλευα καθόλου. Αυτήν τη στιγμή θα έπινα πολύχρωμα κοκτέιλ, αραγμένη σε μια σεζ λονγκ και ατενίζοντας τίποτα βαθυγάλανα νερά. Ωραία. Χαλαστήκαμε και σήμερα...
larvatus_prodeo
New member
Αυτό που λέει ο nickel σκεφτόμουνα κι εγώ. Καθένας έχει βέβαια και τις συνήθειές του, αλλά εγώ δεν μπορώ να μεταφράσω ούτε τη νύχτα ούτε πολύ νωρίς το πρωί. Για κάποιον περίεργο λόγο έχω υιοθετήσει το παλιό καλό ωράριο των καταστημάτων (ψιλικατζίδικα κλπ) σε μια ελαφρώς πιο διευρυμένη εκδοχή τόσο ανά μέρα όσο και ανά βδομάδα.
Ε, όχι και να χαλαστούμε, ΣουΚα στις παραλίες έρχεται...
Πάρε φατσούλες να ισιώσεις... :) :) :) :) :)
Α, εμένα η νύχτα είναι η καλύτερή μου. Δεν βομβαρδίζομαι ούτε από τηλέφωνα, ούτε από μέηλ (εκτός κι αν μου έρθει τίποτα απ' το Χονγκ Κονγκ, αλλά κάνω τον Κινέζο), οπότε δουλεύω με την ησχυχία μου. Και ξαναπιάνω δουλειά όταν ανοίγει το Λονδίνο, το επόμενο πρωί στις 11. Σαν το χρηματιστήριο ένα πράμα.
larvatus_prodeo
New member
Συμφωνώ μαζί σου Κατερίνα, αλλά μόνο για την πρώτη μισή ώρα της νύχτας! Μετά από αυτό το μισάωρο αντιλαμβάνομαι ότι πρακτικά έχω μεν ό,τι χρειάζομαι (αυτά ακριβώς που περιγράφεις), αλλά καθόλου έμπνευση, οπότε βρίσκω κάτι άλλο να κάνω. Είναι πάντως γεγονός ότι πολλοί μεταφραστές προτιμούν τη νύχτα. Ομολογώ ότι τους ζηλεύω, γιατί υποθέτω ότι προλαβαίνουν έτσι να κάνουν και κάτι άλλο στη ζωή τους.