Με την ευκαιρία, να ξεκαθαρίσουμε ότι το «κωλοκάτσιμο» δεν έχει καμιά σχέση με το κολοκάτσι, που είναι πιο γνωστό σαν κολοκάσι, και που προ καιρού (δεν γράφω «προκαιρού», μη με περιλάβει πάλι ο Στάθης — όπως άλλωστε δεν ξαναγράφω Stathis) έμαθα ότι λέγεται taro.
Με την ευκαιρία, να ξεκαθαρίσουμε ότι το «κωλοκάτσιμο» δεν έχει καμιά σχέση με το κολοκάτσι, που είναι πιο γνωστό σαν κολοκάσι, και που προ καιρού (δεν γράφω «προκαιρού», μη με περιλάβει πάλι ο Στάθης — όπως άλλωστε δεν ξαναγράφω Stathis) έμαθα ότι λέγεται taro.
υπάρχει και το κωλοκάτσι: η επιφάνεια του καθίσματος που έρχεται σε επαφή με την έδρα μας. Χρησιμοποιείται πια κυρίως για πρόσθετα εξαρτήματα (μαξιλαράκια, φελιζόλ σε κερκίδες, πανωφόρια ή άλλα είδη ρουχισμού όταν δεν υπάρχει τίποτε άλλο) που χρησιμεύουν ως buffer μεταξύ των μαλακών μας και του σκληρού καθίσματος, αλλά και για τα διακοσμητικά καλύμματα των καθισμάτων.
Ενδιαφέρον το κολοκάτσι, δεν το ήξερα, αλλά τώρα θέλω να το δοκιμάσω. Δυστυχώς, μου πέφτει μακριά η Ικαρία όπου κατά παράδοση τρώγεται, όπως διαβάζω...