Γουδή βλ. Γουδί
- Thread starter stathis
- Start date
Δεν πα να μου λέτε ό,τι θέλετε. Εξακολουθώ να είμαι απόλυτα αντίθετος με τη βίαιη και εξ άνωθεν επιβεβλημένη αλλαγή μιας συνήθειας δεκάδων ετών, η οποία έχει βαθιά ριζώσει στην καθημερινότητά μας.
Γουδί, Γουδί, Γουδί! Το!
(Και Ρήγκαν, Κιούμπρικ, Βαλέσα, Βουργαρέλι, Μάο Τσετούνγκ και ό,τι άλλο θα μου έρθει στο νου)
Γουδί, Γουδί, Γουδί! Το!
(Και Ρήγκαν, Κιούμπρικ, Βαλέσα, Βουργαρέλι, Μάο Τσετούνγκ και ό,τι άλλο θα μου έρθει στο νου)
Είναι καλό να γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου μας και την ιστορία των ονομάτων. Και εγώ προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυρία Ζ. για την παρέμβασή της.
Αποκεί και πέρα, άλλο είναι το πώς θα ήθελε η οικογένεια Γουδή να ονομάζεται η περιοχή, άλλο το πώς επικράτησε να λέγεται, άλλο οι σκοπιμότητες που οδήγησαν στην πρόσφατη αλλαγή και άλλο το πόσο θα περάσει η αλλαγή στον κόσμο.
Το Τατόι πήρε το όνομά του από έναν Αλβανοβλάχο φύλαρχο, τον Τατόη. Έτσι το αεροδρόμιο είναι Αεροδρόμιο Δεκέλειας, αλλά τα ανάκτορα Ανάκτορα Τατοΐου και εδώ πιο κάτω έχω και Οδό Τατοΐου. Δεν υπάρχουν σήμερα Τατόηδες να ζητήσουν διόρθωση. (Αλλά ποτέ δεν ξέρεις.)
Αποκεί και πέρα, άλλο είναι το πώς θα ήθελε η οικογένεια Γουδή να ονομάζεται η περιοχή, άλλο το πώς επικράτησε να λέγεται, άλλο οι σκοπιμότητες που οδήγησαν στην πρόσφατη αλλαγή και άλλο το πόσο θα περάσει η αλλαγή στον κόσμο.
Το Τατόι πήρε το όνομά του από έναν Αλβανοβλάχο φύλαρχο, τον Τατόη. Έτσι το αεροδρόμιο είναι Αεροδρόμιο Δεκέλειας, αλλά τα ανάκτορα Ανάκτορα Τατοΐου και εδώ πιο κάτω έχω και Οδό Τατοΐου. Δεν υπάρχουν σήμερα Τατόηδες να ζητήσουν διόρθωση. (Αλλά ποτέ δεν ξέρεις.)
Last edited:
sunshine
¥
Κυρία Ζ., προφανώς η αναφορά στο καπιταλιστικό παρελθόν της περιοχής ήταν ένα απλό αστείο!
Κανείς δεν έχει σκοπό να θίξει την οικογένειά σας, το θέμα εδώ είναι η ονομασία και το γιατί ξαφνικά θεωρήθηκε ότι υπάρχει ανάγκη να αλλάξει.
Last edited by a moderator:
Costas
¥
Εγώ, ως συνήθως, αδιαφορώ παντελώς για το πώς θα γραφτεί. Και τα δυο σωστά είναι, από διαφορετική σκοπιά το καθένα. Ελπίζω όμως να μη με αναγκάσουν να λέω στου Γουδή, δηλαδή ν' αλλάξω σύνταξη και προφορά. Λέω το Τατόι(η), το Λιόπεσι(η), το Γουδί(ή), κι έτσι θέλω να συνεχίσω να λέω, αφού έτσι επικράτησε φυσιολογικά. Δε γουστάρω να προσπαθήσουν να μου το αλλάξουν δια της γραφής, ότι τάχα, αφού το γράφουμε τώρα με ήτα, πρέπει και να το κλίνουμε σαν γενική. Τώρα, γιατί επικράτησε έτσι, σαν ονομαστική ουδετέρου, δεν το ξέρω. Γιατί, από την άλλη, λέμε στου Στρέφη και όχι στο Στρέφι(η), ενώ το Γυψέλι έγινε Κυψέλη. Άγνωστοι αι βουλαί του γλωσσοπλάστου λαού.
Επίσης, ναι, το "καπιταλιστής" ήταν ειρωνεία προς τον Επαναστατικό Αγώνα, είναι σαφές. Άλλωστε, δεν είναι προσωπική αμαρτία να είσαι καπιταλιστής. Ναι, καπιταλιστής ήταν, για τα μέτρα της εποχής, ο Γουδής. Και λοιπόν;
Κι ένα ερώτημα ιστορικού περιεχομένου: το μόνο ατμόπλοιο που ξέρω εγώ να κυκλοφόρησε στα χρόνια της επανάστασης είναι το Καρτερία ("όλα τ' άρμενα αρμενίζουν με κουπιά και με πανιά / του Κοχράνη το καράβι αρμενίζει με φωτιά"), αν δεν μπερδεύω το όνομα. Είστε σίγουρη, κυρία Ζανέτου, ότι οι πρόγονοί σας εισέφεραν τα ατμόπλοιά τους στην επανάσταση του 1821; Ομολογώ εκ των προτέρων ότι δεν είμαι ειδήμων της περιόδου και ότι αυτή τη στιγμή που γράφω βρίσκομαι μακριά από πηγές τεκμηρίωσης.
Επίσης, ναι, το "καπιταλιστής" ήταν ειρωνεία προς τον Επαναστατικό Αγώνα, είναι σαφές. Άλλωστε, δεν είναι προσωπική αμαρτία να είσαι καπιταλιστής. Ναι, καπιταλιστής ήταν, για τα μέτρα της εποχής, ο Γουδής. Και λοιπόν;
Κι ένα ερώτημα ιστορικού περιεχομένου: το μόνο ατμόπλοιο που ξέρω εγώ να κυκλοφόρησε στα χρόνια της επανάστασης είναι το Καρτερία ("όλα τ' άρμενα αρμενίζουν με κουπιά και με πανιά / του Κοχράνη το καράβι αρμενίζει με φωτιά"), αν δεν μπερδεύω το όνομα. Είστε σίγουρη, κυρία Ζανέτου, ότι οι πρόγονοί σας εισέφεραν τα ατμόπλοιά τους στην επανάσταση του 1821; Ομολογώ εκ των προτέρων ότι δεν είμαι ειδήμων της περιόδου και ότι αυτή τη στιγμή που γράφω βρίσκομαι μακριά από πηγές τεκμηρίωσης.
sarant
¥
Ατμόπλοια είχε η οικογένεια Γουδή, αλλά στις αρχές του 20ού αιώνα.
Αντιγράφω από το βιβλίο μου:
Η οικογένεια Γουδή πράγματι ήταν γνωστή και μεγάλη• προπολεμικά, όταν οι χερσαίες συγκοινωνίες ήταν προβληματικές, η ατμοπλοΐα Γουδή εξυπηρετούσε τις ανάγκες χιλιάδων επιβατών με καθημερινά πλοία της. Όμως, παρά το ότι το όνομα των εφοπλιστών Γουδή ήταν τότε πασίγνωστο και κυριολεκτικά πανταχού παρόν, το γλωσσικό αισθητήριο των παππούδων μας προτίμησε να υιοθετήσει έναν γλωσσικά και γραμματικά ομαλό τύπο (το Γουδί) αντί να συνεχίσει τον φόρο τιμής σε εφοπλιστές και μεγαλοκτηματίες. Και ο τύπος ‘Γουδί’ δεν εμφανίστηκε «με την πάροδο των χρόνων», όπως διατείνεται η ερευνήτρια, αλλά από νωρίς• χαρακτηριστικό είναι ότι στο Σκριπ της 14.8.1909 σε ρεπορτάζ για το στρατιωτικό κίνημα βρίσκω μόνο τον τύπο ‘Γουδί’, π.χ. «Το Γουδί εις μίαν στιγμήν εγένετο ο μαγνητικός πόλος, ο μυθώδης τόπος, το μαγεμμένο στρατόπεδο…». Τονίζω ότι αυτά γράφονταν ενώ η οικογένεια Γουδή μεσουρανούσε. Όταν το 1930 αποφασίστηκε να ανεγερθεί η «στρατιωτική πόλις», ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος έκανε λόγο για Γουδί και Γουδί το έγραψαν οι εφημερίδες (π.χ. Εμπρός, 7.6.1930)
Αντιγράφω από το βιβλίο μου:
Η οικογένεια Γουδή πράγματι ήταν γνωστή και μεγάλη• προπολεμικά, όταν οι χερσαίες συγκοινωνίες ήταν προβληματικές, η ατμοπλοΐα Γουδή εξυπηρετούσε τις ανάγκες χιλιάδων επιβατών με καθημερινά πλοία της. Όμως, παρά το ότι το όνομα των εφοπλιστών Γουδή ήταν τότε πασίγνωστο και κυριολεκτικά πανταχού παρόν, το γλωσσικό αισθητήριο των παππούδων μας προτίμησε να υιοθετήσει έναν γλωσσικά και γραμματικά ομαλό τύπο (το Γουδί) αντί να συνεχίσει τον φόρο τιμής σε εφοπλιστές και μεγαλοκτηματίες. Και ο τύπος ‘Γουδί’ δεν εμφανίστηκε «με την πάροδο των χρόνων», όπως διατείνεται η ερευνήτρια, αλλά από νωρίς• χαρακτηριστικό είναι ότι στο Σκριπ της 14.8.1909 σε ρεπορτάζ για το στρατιωτικό κίνημα βρίσκω μόνο τον τύπο ‘Γουδί’, π.χ. «Το Γουδί εις μίαν στιγμήν εγένετο ο μαγνητικός πόλος, ο μυθώδης τόπος, το μαγεμμένο στρατόπεδο…». Τονίζω ότι αυτά γράφονταν ενώ η οικογένεια Γουδή μεσουρανούσε. Όταν το 1930 αποφασίστηκε να ανεγερθεί η «στρατιωτική πόλις», ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος έκανε λόγο για Γουδί και Γουδί το έγραψαν οι εφημερίδες (π.χ. Εμπρός, 7.6.1930)
Ὀπως σωστά αναρωτιέται ο Costas, χωρίς να μειώνουμε καθόλου την προσφορά της Οικογένειας, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μικρά ιστιοφόρα που χαρακτήριζαν το εμπορικό ναυτικό των Ελλήνων, το οποίο μετατράπηκε σε επαναστατική δύναμη ευθύς μετά την έκρηξη της Επανάστασης. Η ατμοπλοΐα εμφανίζεται εδώ από τα μέσα του 19ου αιώνα (3-5 ατμόπλοια, ίδρυση της πρώτης Ελληνικής Ατμοπλοϊκής Εταιρείας, 1857), όταν το ιστιοφόρο εξακολουθεί φυσικά να επικρατεί παντού στη θάλασσα, ακόμη και στην Αγγλία (6%), και θέτει το ορόσημο μιας νέας εποχής για τη ναυτιλία μας.
Last edited by a moderator:
Costas
¥
Με τις διορθώσεις ακυρώνονται κάποιες παρετυμολογήσεις. Είναι θεμιτό αυτό; Διορθώνοντας, χάνεις ένα καινούργιο νόημα που είχε γεννηθεί μέσα από την παρερμηνεία. Βέβαια, όλοι απορούσαν που κολλάει το γουδί στο Γουδί, το δέχονταν όμως σαν πεπρωμένο... Το πάντρεμα μυς = miss, που έκανε κάποιος κάπου αλλού, μου θύμισε το χωριό κάτω από τους Δελφούς, το Χρυσό, που το γράφουν τώρα Χρισσό, γιατί προέρχεται, λέει, από την αρχαία Κρίσσα. Ας υποθέσουμε ότι είναι αναμφισβήτητη αυτή η προέλευση: τι έχει περισσότερη σημασία, η αποκατάσταση της προέλευσης (Χρισσό<Κρίσσα) ή το καινούργιο νόημα της λέξης, ότι δηλαδή το χωριό είναι χρυσό (Χρυσό<χρυσό); Τι είναι πιο ζεστό και ζωντανό;
Καλή παρατήρηση.
Οπότε και Τέρης Χρυσός, Χρισσός ή Κροίσος:) Το συνδυάζω με νήμα vision και apparition.
Να το συνδυάσεις και με το Ταίρης Χρυσός: http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?p=8111#post8111
Costas
¥
Κάπως σχετικό, από το τελευταίο σημείωμα του Dr Moshe στο λινγκουάριό του:
Εξαιρετικά συγκροτημένη ήταν η σταθμισμένη ερευνητική μελέτη που παρουσίασε η καθηγήτρια Άννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη σχετικά με τη συμβολική αξία των γραμμάτων στην ορθογραφία. Με βάση ποσοτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι ορισμένα δάνεια τείνουν να γράφονται με τρόπο που τους αποδίδει, τρόπον τινά, ελληνικότερο χαρακτήρα και συχνά παρετυμολογούνται προς στοιχεία που τα προσεγγίζουν σε ήδη γνωστές λεξιλογικές οικογένειες. Επί παραδείγματι, οι μη ετυμολογικές γραφές πολυθρόνα, συντριβάνι οφείλονται σε παρασύνδεση προς οικειότερες στον ομιλητή λέξεις (π.χ. πολύς, συντρίβω), ενώ οι αδικαιολόγητες γραφές σταύλος, καυγάς έχουν ιδεογραφική αξία, καθώς επιτρέπουν στον ομιλητή να τις κατηγοριοποιήσει σαν ελληνικές. Η έρευνα απέδειξε ότι τέτοιες γραφές είχαν αρκετές φορές παρασύρει το αναγνωστικό κοινό να ταξινομήσει λανθασμένα τις λέξεις, νομίζοντας ότι ανήκουν στο γηγενές λεξιλόγιο.
Εξαιρετικά συγκροτημένη ήταν η σταθμισμένη ερευνητική μελέτη που παρουσίασε η καθηγήτρια Άννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη σχετικά με τη συμβολική αξία των γραμμάτων στην ορθογραφία. Με βάση ποσοτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι ορισμένα δάνεια τείνουν να γράφονται με τρόπο που τους αποδίδει, τρόπον τινά, ελληνικότερο χαρακτήρα και συχνά παρετυμολογούνται προς στοιχεία που τα προσεγγίζουν σε ήδη γνωστές λεξιλογικές οικογένειες. Επί παραδείγματι, οι μη ετυμολογικές γραφές πολυθρόνα, συντριβάνι οφείλονται σε παρασύνδεση προς οικειότερες στον ομιλητή λέξεις (π.χ. πολύς, συντρίβω), ενώ οι αδικαιολόγητες γραφές σταύλος, καυγάς έχουν ιδεογραφική αξία, καθώς επιτρέπουν στον ομιλητή να τις κατηγοριοποιήσει σαν ελληνικές. Η έρευνα απέδειξε ότι τέτοιες γραφές είχαν αρκετές φορές παρασύρει το αναγνωστικό κοινό να ταξινομήσει λανθασμένα τις λέξεις, νομίζοντας ότι ανήκουν στο γηγενές λεξιλόγιο.
Η κα Ζ. εξηγεί για το πώς δόθηκε στην περιοχή Γουδί το όνομα από την οικογένειά της, ότι "την παραχώρησε το κράτος στην οικογένεια για την συμμετοχή [της] στον πόλεμο [της Ανεξαρτησίας], αλλά εκείνοι με την σειρά τους δεν την δέχθηκαν, και απλώς για να τους τιμήσουν έδωσαν την γνωστή ονομασία Γουδή". Έτσι όπως το λέει καταλαβαίνω ότι η οικογένεια αποποιήθηκε τη δωρεά και δεν είχε καμιά σχέση με την περιοχή. Μου φαίνεται λίγο παράξενο να ονομαστεί ολόκληρη περιοχή με το όνομα κάποιου που δεν την έκανε κτήμα του, δεν την κατοίκησε, δεν άφησε κάποιο υλικό αποτύπωμά του εκεί. Δηλαδή ο κόσμος λέγοντας "τα κτήματα του Γουδή" εννοούσε αυτά που παρά λίγο να γίνουν και τελικά ποτέ δεν έγιναν κτήματά του; Το ρωτώ χωρίς υστερόβουλη σκέψη, ας μη θεωρηθεί ασέβεια προς την οικογένεια.
Και το Κουκάκι συνηγορεί στη γραφή Γουδί (αντί Γουδή):
Γιατί το λένε Κουκάκι
Σύμφωνα με σχετικές διαφημίσεις στις εφημερίδες των αρχών του 20ού αιώνα, ο Γιώργος Κουκάκης είχε μια μικρή βομηχανία που έφτιαχνε σιδερένια κρεβάτια και σουμιέδες. Σύμφωνα με τον «Οδηγό της Ελλάδος» του Ιγγλέση (1911), ο Κουκάκης ζούσε στη διασταύρωση των οδών Καλλιθέας (σημερινή Δημητρακοπούλου) & Γεωργάκη Ολυμπίου αρ. 11, σε μια περιοχή όπου τότε εκτεινόταν, ακόμα, το τοπωνύμιο Φιλοπάππου. Το σπίτι του Κουκάκη ήταν ισχυρό τοπόσημο μέσα στην τοτινή ημιεξοχή, ιδιαίτερα όταν μπροστά του δημιουργήθηκε και ομώνυμη στάση του τραμ της Καλλιθέας, η δε σχετική στροφή από τη γέφυρα προς τα νότια ονομάστηκε επίσης «στροφή Κουκάκη». Ακολούθησε η διαδικασία (σ)του Κουκάκη - Κουκάκη - το Κουκάκι. Το ανθρωπωνύμιο, άρα, έγινε τοπωνύμιο και μάλιστα με αλλαγή του γένους, πράγμα πολύ συνηθισμένο (ο Γαλάτσης - το Γαλάτσι, ο Γαργαρέτας - η Γαργαρέτα, ο Γουδής - το Γουδί κ.λπ.). Σε επόμενη έκδοση του «Οδηγού» (1928), ο Κουκάκης ζει στο ίδιο μέρος, μα αναφέρεται πλέον ως κτηματίας - εργολάβος δημοσίων έργων, πράγμα που δείχνει ότι οι δουλειές του είχαν αρκούντως ανοίξει.
Γιατί το λένε Κουκάκι
Σύμφωνα με σχετικές διαφημίσεις στις εφημερίδες των αρχών του 20ού αιώνα, ο Γιώργος Κουκάκης είχε μια μικρή βομηχανία που έφτιαχνε σιδερένια κρεβάτια και σουμιέδες. Σύμφωνα με τον «Οδηγό της Ελλάδος» του Ιγγλέση (1911), ο Κουκάκης ζούσε στη διασταύρωση των οδών Καλλιθέας (σημερινή Δημητρακοπούλου) & Γεωργάκη Ολυμπίου αρ. 11, σε μια περιοχή όπου τότε εκτεινόταν, ακόμα, το τοπωνύμιο Φιλοπάππου. Το σπίτι του Κουκάκη ήταν ισχυρό τοπόσημο μέσα στην τοτινή ημιεξοχή, ιδιαίτερα όταν μπροστά του δημιουργήθηκε και ομώνυμη στάση του τραμ της Καλλιθέας, η δε σχετική στροφή από τη γέφυρα προς τα νότια ονομάστηκε επίσης «στροφή Κουκάκη». Ακολούθησε η διαδικασία (σ)του Κουκάκη - Κουκάκη - το Κουκάκι. Το ανθρωπωνύμιο, άρα, έγινε τοπωνύμιο και μάλιστα με αλλαγή του γένους, πράγμα πολύ συνηθισμένο (ο Γαλάτσης - το Γαλάτσι, ο Γαργαρέτας - η Γαργαρέτα, ο Γουδής - το Γουδί κ.λπ.). Σε επόμενη έκδοση του «Οδηγού» (1928), ο Κουκάκης ζει στο ίδιο μέρος, μα αναφέρεται πλέον ως κτηματίας - εργολάβος δημοσίων έργων, πράγμα που δείχνει ότι οι δουλειές του είχαν αρκούντως ανοίξει.
Μετά από αίτημα ιδιοκτητών και χρηστών διαγράφονται ορισμένα μηνύματα που δεν υπηρετούσαν το κλίμα του φόρουμ. Παρακαλούμε τον συντάκτη του πρώτου από τα διαγραφέντα μηνύματα να επαναδιατυπώσει, αν θέλει, τις απόψεις του με τρόπο που δεν θα προσβάλλει κανέναν από τους συνομιλητές του.
Γουδί: Δεν ξεχνώ
Ο Σπύρος Ασδραχάς στην Καθημερινή της Κυριακής (20.2.2011) Να μάθουμε από πού προέρχονται τα ονόματά μας
Μαχαιράδο στη Ζάκυνθο: είναι αυτόδηλο ότι ήταν το χωριό ή το «σπιτομάζωμα» (όπως προσφυώς σήμανε έναν τύπο οικισμού ο Π. Πρεβελάκης) τω(ν) Μαχαιράδω(ν)· γίνεται το ουδέτερο και ορθογραφείται αναλόγως (γι’ αυτό είναι άστοχη και αστόχαστη η πρόσφατη γραφή του Γουδιού σε Γουδή, από την κυριωνυμία «Στου Γουδή»)
Ο Σπύρος Ασδραχάς στην Καθημερινή της Κυριακής (20.2.2011) Να μάθουμε από πού προέρχονται τα ονόματά μας
Στις ειδήσεις του Μέγκα, η ρεπόρτερ λέει:
Ο Απόστολος Κακλαμάνης είπε: "Όσοι ξεγέλασαν τον λαό, πήγαν στο Γουδί".
Η κάρτα πάνω στην οθόνη γράφει:
"Όσοι ξεγέλασαν τον λαό, πήγαν στου Γουδή".
Κόψε κάτι, αγαπητέ. Σιγά μην είπε ο Κακλαμάνης "στου Γουδή". Αν ακούγαμε κάτι τέτοιο από τα χείλη του, θα νομίζαμε ότι είπε "Στου Γουδί".
Από τον Δημήτρη Φύσσα στην Athens Voice:
Γιατί το λένε Γουδί
Από το 19ο αιώνα, οπότε υπήρχαν στις παρυφές του Υμηττού τα κτήματα του Γουδή, το ανθρωπωνύμιο έγινε τοπωνύμιο, με ταυτόχρονη αλλαγή του γένους. Έτσι, το κίνημα έγινε το 1909 «στο Γουδί» (αδιάψευστοι μάρτυρες οι εφημερίδες της εποχής). Η εκτέλεση «των εξ» (έξι), το 1922, στο Γουδί έγινε κι αυτή. Το γνωστό σύνθημα «Οι προδότες στο Γουδί» λέει. Και οι παλιότεροι θυμούνται ότι στο πρωτάθλημα της Αθήνας, προ εθνικής κατηγορίας, έπαιζε η ισχυρή ομάδα «Γουδί». Τα τελευταία χρόνια –με τη γνωστή μανία του νεοκαθαρευουσιανισμού– κάποια κυρία έπεισε τους άσχετους, φοβισμένους και καθωσπρεπιστές εκπροσώπους του κράτους ότι εκατό και πάνω χρόνια αβίαστης γλωσσικής εξέλιξης που έδωσαν τον τύπο «Γουδί» ήταν λάθος και πέτυχε να γράφεται «Γουδή». Δηλαδή να δημιουργηθεί μια νέα, τεχνητή και καθαρολογική πραγματικότητα, πάνω στην αληθινή, που παρουσιάζει τη γενική ως ονομαστική! Προτείνω στους καθαρολόγους να προσπαθήσουν αναλόγως και με άλλα τοπωνύμια που τολμάνε να έχουν γένος άλλο από το «ορθό»: το Γαλάτσι, το Τατόι, το Περιστέρι, το Κουκάκι, το Καπανδρίτι, τα Σπάτα, το Χαλκούτσι (από αρσενικά σε ουδέτερα), τη Γαργαρέττα (από αρσενικό σε θηλυκό) κ.λπ. Να μην ξεχάσουν να διορθώσουν αμέσως και το αρχαίο «η θόλος», που τόλμησε να εξελιχτεί σε «ο θόλος».
Από το 19ο αιώνα, οπότε υπήρχαν στις παρυφές του Υμηττού τα κτήματα του Γουδή, το ανθρωπωνύμιο έγινε τοπωνύμιο, με ταυτόχρονη αλλαγή του γένους. Έτσι, το κίνημα έγινε το 1909 «στο Γουδί» (αδιάψευστοι μάρτυρες οι εφημερίδες της εποχής). Η εκτέλεση «των εξ» (έξι), το 1922, στο Γουδί έγινε κι αυτή. Το γνωστό σύνθημα «Οι προδότες στο Γουδί» λέει. Και οι παλιότεροι θυμούνται ότι στο πρωτάθλημα της Αθήνας, προ εθνικής κατηγορίας, έπαιζε η ισχυρή ομάδα «Γουδί». Τα τελευταία χρόνια –με τη γνωστή μανία του νεοκαθαρευουσιανισμού– κάποια κυρία έπεισε τους άσχετους, φοβισμένους και καθωσπρεπιστές εκπροσώπους του κράτους ότι εκατό και πάνω χρόνια αβίαστης γλωσσικής εξέλιξης που έδωσαν τον τύπο «Γουδί» ήταν λάθος και πέτυχε να γράφεται «Γουδή». Δηλαδή να δημιουργηθεί μια νέα, τεχνητή και καθαρολογική πραγματικότητα, πάνω στην αληθινή, που παρουσιάζει τη γενική ως ονομαστική! Προτείνω στους καθαρολόγους να προσπαθήσουν αναλόγως και με άλλα τοπωνύμια που τολμάνε να έχουν γένος άλλο από το «ορθό»: το Γαλάτσι, το Τατόι, το Περιστέρι, το Κουκάκι, το Καπανδρίτι, τα Σπάτα, το Χαλκούτσι (από αρσενικά σε ουδέτερα), τη Γαργαρέττα (από αρσενικό σε θηλυκό) κ.λπ. Να μην ξεχάσουν να διορθώσουν αμέσως και το αρχαίο «η θόλος», που τόλμησε να εξελιχτεί σε «ο θόλος».
Αυτή η ανοησία της μετατροπής από νεοκαθαρευσιάνους του Γουδιού σε Γουδή μού θυμίζει κάπως τη μετατροπή της Λούτσας σε Αρτέμιδα. Όταν πρωτοέγινε αυτό, κάποιοι ανάλογοι νεοδημοτικιστές στον ΟΑΣΑ, αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να πουν Άρτεμις ή Αρτέμιδα, επειδή είναι πολύ καθαρευουσιάνικο, και είχαν καταλήξει στο "Άρτεμη". Το αποτέλεσμα ήταν να γράφουν μπροστά τα λεωφορεία με κεφαλαία "ΑΡΤΕΜΗ", και κάθε φορά που το έβλεπα, να διαβάζω ότι το λεωφορείο πάει στον Αρτέμη.