social conditioning

[antongoun]

Είναι ορολογία, αλλά δεν μπορώ να βρω την ελληνική απόδοση.

Social conditioning is the sociological process of training individuals in a society to respond in a manner generally approved by the society in general and peer groups within society.

(κοινωνικός εγκλιματισμός;
κοινωνικός ετεροκαθορισμός;
κοινωνικά καθορισμένη μάθηση;)

 

[m_a_a_]

Το κοινωνική εξαρτημένη μάθηση (κατά το κλασική εξαρτημένη μάθηση) θα είχε καμία τύχη;

 

[antongoun]

Αν και φαίνεται η καλύτερη λύση (classical conditioning / social conditioning), αυτό που με προβληματίζει είναι ότι από τη σημασία του όρου "social conditioning" λείπει η έννοια του αυτοματισμού που υπάρχει στην "κλασική εξαρτημένη μάθηση".

Επίσης, εδώ, που χρησιμοποιείται η "κοινωνική εξαρτημένη μάθηση", νομίζω ότι δεν σημαίνει το social conditioning που ψάχνω:

Οι κατοπτρικοί νευρώνες πιστεύεται ότι είναι σημαντικοί για την κοινωνική εξαρτημένη μάθηση και πολλά άλλα είδη μάθησης, ενώ διαταραχές των κατοπτρικών νευρώνων ίσως αποτελούν το υπόβαθρο κάποιων μορφών αυτισμού.

 

[LinguaClash]

Conditioning συνήθως μεταφράζεται ως εξαρτημένη μάθηση, έτσι το έχει και στο Λεξικό Ψυχολογίας των Χουντουμάδη-Πατεράκη.
Δες επίσης εδώ αυτή τη διάλεξη https://opencourses.uoc.gr/courses/pluginfile.php/10872/mod_resource/content/2/3_OC.pdf
που αναφέρεται σε διάφορα είδη μάθησης, αναφέρει την κοινωνική μάθηση, δες αν σου ταιριάζει νοηματικά.

 

[LinguaClash]

βέβαια την εξαρτημένη μάθηση την ορίζει ως εξής το συγκεκριμένο λεξικό:
εξαρτημένη μάθηση (conditioning). Γενικός όρος που καλύπτει μια σειρά εμπειρικών εννοιών, ιδιαίτερα αυτών που καθορίζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες λαμβάνει χώρα και εξαρτάται η συνειρμική μάθηση. Συνήθως διακρίνεται στην κλασική εξαρτημένη μάθηση και στη συντελεστική εξαρτημένη μάθηση.

 

[cougr]

Είναι ορολογία, αλλά δεν μπορώ να βρω την ελληνική απόδοση.

Δεν νομίζω να υπάρχει κάποια διαδεδομένη ή ευρέως αποδεκτή απόδοση.

Περιγραφικά, ίσως:
Διδασκαλία/εκπαίδευση/μάθηση κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς.

Διαδικασία διδασκαλίας κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς/συμπεριφοράς σύμφωνα με τα πρότυπα του κοινωνικού περίγυρου.

 

[daeman]

κοινωνική προσαρμογή

π.χ.:
Every child at first plays and then talks. So, children with special needs, even if they cannot communicate with the generally accepted or conventional way, they can by playing internalize skills and attitudes which are necessary for social conditioning and participation.

Όλα τα μικρά παιδιά παίζουν πριν μιλήσουν. Άρα, και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, ακόμη κι αν δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον απόλυτα αποδεκτό ή συμβατικό τρόπο, μπορούν με το παιχνίδι να κατακτήσουν δεξιότητες και στάσεις που είναι απαραίτητες για την κοινωνική προσαρμογή και συμμετοχή.

https://eproceedings.epublishing.ekt.gr/index.php/edusc/article/view/409/371

 

[m_a_a_]

Εδώ το social conditioning μοιάζει να χρησιμοποιείται interchangeably με το social learning.
Always with a pinch of salt, όμως… Έχει σχέση με Bandura το κείμενό σου;

 

[m_a_a_]

Η ταπεινή μου ένσταση τόσο με την κοινωνική προσαρμογή, όσο και με τον κοινωνικό εγκλιματισμό, είναι ότι στα δικά μου αφτιά (που μην τα παίρνετε και τοις μετρητοίς, γιατί ναι μεν κάτι σκαμπάζω από παιδαγωγικά, αλλά δεν κατέχω την ελληνική ορολογία), ακούγονται σαν περιγραφές του προσαρμόζομαι, ή και εγκλιματίζομαι, αντίστοιχα, όχι του προσαρμόζω ή και εγκλιματίζω. Σαν να τους λείπει δηλαδή το στοιχείο του ετεροκαθορισμού, που λέει και η antongoun στο #1, το οποίο ενυπάρχει, θαρρώ, στο conditioning.

Κυκλοφορούν και πεντέξι «κοινωνικός προγραμματισμός», από πηγές, όμως, που μοιάζουν αρκετά αναξιόπιστες και προτιμώ να μην τις παραθέσω καν. Ο όρος, πάντως, δεν μου φαίνεται απορριπτέος, αφού κάπως σαν να προάγει την παραπάνω συνδήλωση του ετεροκαθορισμού («μας προγραμματίζουν»).

Μία άλλη περίπτωση που σκέφτηκα είναι η κοινωνική υπαγόρευση, την οποία, βλέπω, έχει χρησιμοποιήσει και ο [drum roll] Καστοριάδης:

[…] το ιδιαίτερο πρόβλημα του ανθρώπινου όντος είναι να επιτύχει να δημιουργήσει μια σχέση με το ασυνείδητο που δεν είναι απλώς καταστολή του ασυνείδητου ή καταστολή του ίδιου σύμφωνα με μια δεδομένη κοινωνική υπαγόρευση […]​

Το πρωτότυπο, βέβαια, λέει social dictate, όχι conditioning, οπότε τι κάναμε; Μια τρύπα στο νερό – αχρείαστη να 'ναι…

 

[antongoun]

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις. Το δικό μου κείμενο δεν είναι παιδαγωγικό και εξειδικευμένο, είναι γενικότερα φιλοσοφικό, κι αυτό μάλλον μου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία. Μιλά για πεποιθήσεις που οι άνθρωποι εσωτερικεύουν "through socialization and social conditioning". Η αλήθεια είναι ότι η απόδοση "κοινωνική εξαρτημένη μάθηση", δεν ταιριάζει με το ύφος, αν και γλωσσικά φαίνεται η πιο λογική λύση. Το "κοινωνική προσαρμογή" μου φαίνεται εύστοχο, αλλά συμφωνώ κι εγώ με αυτή την παρατήρηση:

Σαν να τους λείπει δηλαδή το στοιχείο του ετεροκαθορισμού

Επίσης, "μέσω της κοινωνικοποίησης και της κοινωνικής προσαρμογής" - δεν είναι λίγο σαν να λέμε το ίδιο πράγμα με διαφορετικά λόγια;
"Κοινωνική μάθηση" σκέτο - ίσως δένει καλύτερα με την "κοινωνικοποίηση".

 

[cougr]

Εδώ το social conditioning μοιάζει να χρησιμοποιείται interchangeably με το social learning.
Always with a pinch of salt, όμως

Spot on!

 

[m_a_a_]

Μία ακόμα ιδέα, σε πιο παράτολμο ρέτζιστερ, είναι το κοινωνικό καλούπωμα.

Τώρα βραδιάτικα, μου φαίνεται συμπαθητική. Αύριο δεν ξέρω τι θα λέω…

 

[cougr]

Είναι ό,τι πρέπει για το "social molding". Σχεδόν συνώνυμο του "social conditioning", όμως δεν είναι ταυτόσημα.

 

[anepipsogos]

δεν είναι λίγο σαν να λέμε το ίδιο πράγμα με διαφορετικά λόγια;

Θαρρώ δεν ταυτίζονται και θα μπορούσες να τα χρησιμοποιήσεις στην ίδια φράση:

Κοινωνικοποίηση: η διαδικασία με την οποία ένα άτομο μαθαίνει να προσαρμόζεται στην ομάδα αποκτώντας την κοινωνική συμπεριφορά που εγκρίνει η ομάδα

Κοινωνική προσαρμογή: Η συμμόρφωση και η προσαρμογή του ατόμου στον τρόπο ζωής της κοινωνικής ομάδας στην οποία συμμετέχει

https://www.mariakappou.gr/wp-content/uploads/2019/10/07-ΚΟΙΝΩΝΙKO-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-Επιδιορθωμένο.pdf