Tο νήμα αυτό δεν έχει τις παλιές του δόξες, αλλά, μια και δεν εκτονώνομαι στο Facebook, αυτό εδώ είναι το καταφύγιό μου. Και δεν ξέρω αν έγραψα κάπου εδώ ότι για μένα η ταινία του 2023 ήταν το Poor Things, αλλά προς το παρόν η ταινία του 2024 είναι η ιταλική Πάντα υπάρχει το αύριο (C'è Ancora Domani / There Is Always Tomorrow). Για πολλούς λόγους, όπως και για το Poor Things.
Ευτυχώς επέλεξα να δω την ταινία λόγω της βαθμολογίας στο imdb: 7,7/10. Συνήθως μια ταινία με καλή βαθμολογία στο imdb ταιριάζει στα γούστα μου και οι περισσότερες ταινίες που βλέπω έχουν ένα-δυο στοιχεία μόνο, εκτός από τη βαθμολογία, που με κάνουν να τις διαλέξω. Συχνά δεν ξέρω πολλά για την ταινία που θα δω: ούτε περίληψη και καμιά φορά ούτε τους ηθοποιούς. Αν έχει καλή βαθμολογία στο imdb και είναι action comedy, είναι σιγουράκι. Αν έχει 7,7 και περιγραφή «Το ιταλικό φαινόμενο της χρονιάς», είναι σιγουράκι. Ευτυχώς δεν επηρεάζομαι ποτέ από Έλληνες κριτικούς του κινηματογράφου. Του Αθηνοράματος, ας πούμε, δεν ενδιαφέρονται να προτείνουν στο κοινό ταινίες που απολαμβάνει ο μέσος θεατής. Και από αυτή την άποψη, δεν κάνουν για τη δουλειά που πληρώνονται να κάνουν. Περισσότερο λειτουργούν σαν πρόκληση: γιά να δούμε πόσο θα μας εκνευρίσει αυτή τη βδομάδα η κριτική του Μ.
Για όλες τις ταινίες που έχω δει στα ιντερνετικά χρόνια (για μένα από το 1997, αλλά και για πολλές παλιότερες που ξεθάβω) έχω διαβάσει και τις κριτικές του Ebert (Ίμπερτ) και των διαδόχων του. Πάντα αφού πρώτα δω την ταινία, ποτέ πριν. Με στενοχωρεί (και θα μπορούσε να υπάρχει στις μέρες μας αυτή η δυνατότητα) που δεν υπάρχει και μια εναλλακτική εκδοχή της κριτικής για όσους έχουν δει την ταινία: έτσι θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε δυνατά σημεία της ταινίας που για το υπόλοιπο κοινό θα ήταν σπόιλερ. Πότε πότε τις συζητώ με φίλους, αλλά δεν έχω φίλους που να βλέπουν όσες ταινίες βλέπω εγώ.
Αν για κάποιον λόγο σας επηρέασε το 2/5 που πήρε το Πάντα υπάρχει το αύριο στο Αθηνόραμα, φροντίστε να βρείτε την ταινία σε κάποια αίθουσα ή σε κάποια πλατφόρμα και να τη δείτε. Για όποιον βλέπει αυτή την ταινία και νιώθει ότι βλέπει ένα 2 στα 5, μόνο λύπηση.